Η Βασίλεια του Θεού και οι πειρασμοί της .Α΄ Κύκλος - 16η Τακτική Κυριακή

Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

Η Βασίλεια του Θεού που ο Ιησούς κήρυττε ήδη παρούσα στο κόσμο την οραματίζεται μια εναλλακτική κοινωνία. Σ’ αυτή την κοινωνία το πρωτεύον δεν είναι η συγκέντρωση του πλούτου ο καθένας για τον εαυτόν, αλλά το μοίρασμα του πλούτου του παραγόμενου πλούτου με τους άλλους. Στο κέντρο δεν είναι η νομή της εξουσία , αλλά η υπηρεσία για το κείνο καλό. Δεν είναι να ανεβαίνω για να ξεχωρίσω αλλά κατεβαίνω για να συναντήσω.

Δυσκολίες, απορίες και πειρασμοί κατά την πορεία της Βασιλεία του Θεού μέσα στην ανθρώπινη ιστορία υπάρχουν φαίνονται και δημιουργούν ερωτηματικά. Ο Ιησούς που άρχισε τη δημοσιά δράση του αντιμετωπίζοντας τρεις πειρασμούς που αφορούσαν τόσο τη δράση του και την αποδοτικότητα της, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή μας προσφέρει μερικές πίστες για απάντηση.

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγ. Ευαγγέλιο (Μτ 13,24-43).

Ο Ιησούς τους παρουσίασε μια άλλη παραβολή, λέγοντας: "Μοιάζει η βασιλεία των ουρανών με άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στο χωράφι του. Κι ενώ οι άνθρωποί του κοιμόνταν, πήγε ο εχθρός του κι έσπειρε από πάνω ζιζάνια, ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε. Αλλά όταν βλαστησε το χορτάρι και καρποφόρησε, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια. Πήγαν τότε οι δούλοι του οικοδεσπότη και του είπαν: "Κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στο χωράφι σου; Από πού, λοιπόν, προήλθαν τα ζιζάνια;" Κι εκείνος τους είπε: "άνθρωπος εχθρός το έκαμε". Και οι δούλοι του είπαν: "Θέλεις, λοιπόν, να πάμε και να τα μαζέψουμε;" Κι εκείνος είπε: "'Οχι, μη τυχόν και ενώ μαζεύετε τα ζιζάνια ξεριζώστε μαζί τους και το σιτάρι. Αφήστε να μεγαλώσουν και τα δυο μαζί μέχρι το θερισμό. Και στο καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές: Συγκεντρώστε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα σε δεμάτια και να τα κάψτε, ενώ το σιτάρι συγκεντρώστε το στην αποθήκη μου".

Ο Ιησούς τους παρουσίασε μια άλλη παραβολή, λέγοντας: "Μοιάζει η βασιλεία των ουρανών με σπόρο σιναπιού, που τον πήρε ένας άνθρωπος και τον έσπειρε στο χωράφι του. Αυτός είναι μικρότερος απ'όλους τους σπόρους, αλλά όταν μεγαλώσει είναι μεγαλύτερο απ'όλα τα λαχανικά και γίνεται δένδρο, ώστε να έλθουν τα πουλιά του ουρανού και φωλιάζουν στα κλαδιά του".

Τους είπε και άλλη παραβολή: "Μοιάζει η βασιλεία των ουρανών με προζύμι, που το πήρε μια γυναίκα και το έβαλε μέσα σε τρία σάτα αλεύρι, έως ότου ζυμώθηκε όλ"

Λόγος του Κυρίου

Η πρώτος πειρασμός: Οι ελιτίστικες ομάδες και η συνύπαρξη του καλού και του κακού

Οι εργάτες της παραβολής έσπειραν στο χωράφι τον καλό σπόρο που τους έδωσε το αφεντικό τους και τώρα διαπιστώνουν ότι, μαζί με τα στάχυα, αναπτύσσονται και ζιζάνια, και του προτείνουν : "Θέλεις, λοιπόν, να πάμε και να τα μαζέψουμε;" Κι εκείνος είπε: " Όχι, μη τυχόν και ενώ μαζεύετε τα ζιζάνια ξεριζώστε μαζί τους και το σιτάρι. Αφήστε να μεγαλώσουν και τα δυο μαζί μέχρι το θερισμό. Και στον καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές: Συγκεντρώστε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα σε δεμάτια και να τα κάψετε, ενώ το σιτάρι συγκεντρώστε το στην αποθήκη μου".

Το Αφεντικό με την απάντηση του δείχνει ότι δεν φοβάται τα ζιζάνια, το κακό, αλλά τους ανυπόμονους, αυστηρούς τους μη ανεκτικούς και ζηλωτές εργάτες του. Αυτοί οι εργάτες είναι όλοι εκείνοι άτομα ή ομάδες που μέσα σε μια κοινότητα νομίζουν ότι μόνο αυτοί κατέχουν την αλήθεια και θέλουν να την επιβάλλουν για το καλό των άλλων. Το αφεντικό, συνιστά υπομονή, ανεκτικότητα,   μακροθυμία και γενναιοδωρία. Μόνον έτσι μπορείς κάποιο ομάδα ή πρόσωπο γίνεις ικανός για μεγάλα πράγματα και να υπηρετήσεις μεγάλα ιδεώδη, όχι εκβιάζοντας και εξωθώντας τα πράγματα στα άκρα.

Ο Ιησούς, όχι μόνο δεν περιθωριοποιεί τους αμαρτωλούς, αλλά πηγαίνει να τους συναντήσει. Υπογραμμίζει ότι το καλό και το κακό θα συνυπάρχουν, όχι όμως ότι το ένα και το άλλο είναι το ίδιο πράγμα. Πρέπει να δοθεί σε όλους μια ευκαιρία για μετάνοια. Το καλό θα ξεχωρίσει από το κακό μόνον όταν η ανθρώπινη ιστορία ολοκληρωθεί και μόνον τότε τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν. Αυτό είναι έργο του Θεού και όχι των ανθρώπων. Ο Θεός κάνει υπομονή και δίνει ευκαιρίες, αλλά δεν είναι άδικος.

Πειρασμός δεύτερος: της προώθησης- επιβολής του έργου μέσω της προβολής

Με τη παραβολή του σπόρου του σιναπιού θέλει να πει ότι η Βασίλεια δεν προωθείται με τον προσηλυτισμό του μεγαλειώδους και εκκωφαντικού , άλλα με την απλή παρουσία της μαρτυρίας που τις περισσότερες φαίνεται ως δεδομένη. Ιησούς διδάσκει ότι η Βασ. του Θεού ακόμη και στη μεγαλύτερη λάμψη της δεν θα είναι επιδεικτική . Όπως το σινάπι που υπάρχει παντού αλλά κανένας δεν του δίνει σημασία

Τρίτος πειρασμός της αποθάρρυνσης και απογοήτευσης.

Με την παραβολή του προζυμιού, είναι η απάντηση στην απορία που γεννούσε η δράση και η διδασκαλία του Ιησού σχετικά με την έλευση της Βασιλείας του Θεού., Πως είναι δυνατό ένα τόσο μεγάλο έργο να μπορεί να γίνει με τόσο φτωχά μέσα, πώς τόσο μικρή ομαδα όπως η δική τους με τόσο ταπεινές και ασήμαντες καταβολές, να έχει την αξίωση να ευοδωθούν οι σκοποί του; Ο Ιησούς απαντά. Το έργο γίνεται αργα και σταθερά. Δεν χρειαζεται να κάνει τίποτα το πομπώδες αρκεί αναμειχθεί με το κόσμο, να ζει τη ζωής της δίνοντας τη μαρτυρία της. Σιωπηλά θα γονιμοποιήσει τον κόσμο και θα δώσει πλούσιους και όχι φανταχτερούς καρπούς.

Οι παραβολές αυτές τονίζουν την αντίθεση μεταξύ της άσημης και της φαινομενικά, χωρίς προοπτική, αρχής. Του τελικού αποτελέσματος, δεν κάναμε παρά αυτό που έπρεπε . Και των ενδιάμεσων καταστάσεων όπου φαίνεται να μην γίνεται κάτι το εμφανές και αποτελεσματικό.

Το ίδιο συμβαίνει και στις μέρες μας.

Η Εκκλησία παλεύει για να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, μεταξύ χιλίων όσων προβλημάτων και αδυναμιών, αμαρτιών αποτυχιών αστοχιών, εσωτερικών και εξωτερικών. Τότε, και τώρα, ο Ιησούς διδάσκει: «Έχετε εμπιστοσύνη στο Λόγο του Θεού που ενεργεί ως προζύμι και καρποφορεί όπως ο σπόρος, μέσα, με τρόπο θα λέγαμε κρυφό και καλυμμένο μέσα στο κόσμο γιατί Αυτός θα επικρατήσει και δεν χρειάζεται κανείς να τον υπερασπιστεί, μόνο να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες».

Το πρόβλημα είναι πως ο καθένας στο χρόνο που του δίνει ο Θεός Πατέρας υπεύθυνα θα τοποθετηθεί και θα τον εκμεταλευτεί.