Κυριακή 24 Μαΐου 2020
Τα λόγια που θα διαβάσουμε (ακούσουμε) είναι από τις προτροπές του Ιησού Χριστού στους μαθητές, στο τελευταίο δείπνο μαζί τους. Τους αναγγέλλει ότι θα επιστρέψει στον Πατέρα και αυτοί, όπως ήταν φυσικό, ανησυχούν. Ο Ιησούς για να τους καθησυχάσει , τους εξηγεί ότι αυτή η επιστροφή του στον Πατέρα, καρπός του Πάσχα του, θα ανοίξει μια νέα και όμορφη προοπτική στη ζωή τους. Αυτή η νέα προοπτική αφορά και εμάς σήμερα.
Είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: Αν με αγαπάτε, θα τηρήσετε τις δικές μου εντολές. Κι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώσει έναν άλλον Παράκλητο, ώστε να είναι για πάντα μαζί σας. Αυτός θα είναι το Πνεύμα της αλήθειας, αυτό που ο κόσμος δε μπορεί να το δεχθεί, διότι ούτε το βλέπει ούτε και το γνωρίζει. Εσείς το γνωρίζετε διότι μένει κοντά σας και θα βρίσκεται μέσα σας. Δε θα σας αφήσω ορφανούς, θα έλθω κοντά σας. Ακόμα λίγο και ο κόσμος δε θα με ξαναδεί πια, ενώ εσείς θα με δείτε, διότι εγώ ζω κι εσείς θα ζήσετε. Εκείνη τη μέρα θα καταλάβετε ότι εγώ είμαι ένα με τον Πατέρα μου κι εσείς μαζί μου κι εγώ με σας. Εκείνος που κατέχει τις εντολές μου και τις τηρεί, αυτός είναι που με αγαπά. Κι αυτός που με αγαπά, θα αγαπηθεί απ' τον Πατέρα μου κι εγώ θα το αγαπήσω και θα του φανερώσω τον εαυτό μου".
Λόγος του Κυρίου
Ξεκινώντας τη μελέτη μας, πρέπει να τονίσουμε ότι μόνο τώρα ο Ιησούς Χριστός, στο τέλος της ζωής και για μια και μοναδική φορά, ζητά την αγάπη των μαθητών του. Μέχρι τώρα έλεγε: «να αγαπήσεις Κύριο τον Θεό σου , να αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως το εαυτόν σου , να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως εγώ σας αγαπώ».
Ας σημειωθεί ότι, ακόμη και τώρα, ζητώντας την αγάπη των μαθητών με το
“ Αν”, δεν το κάνει με τόνο επιτακτικό, δεν βάζει όρους και δεν απειλεί αν δε του δοθεί. Αντιθέτως, το κάνει με μεγάλη απλότητα, ταπεινότητα, εμπιστοσύνη. Αφήνει τον ερωτούμενο ελεύθερο να απαντήσει. Το μόνο που υπόσχεται είναι ότι : όποιοι τον αγαπήσουν θα γίνουν άλλοι άνθρωποι. Ακόμη και όταν λέει ότι όποιος με αγαπά “θα τηρήσετε τις δικές μου εντολές”, δεν παρουσιάζει τις “εντολές” ως τρόπο απόδειξης της αγάπης τους, αλλά ως αποτέλεσμα της αγάπης τους γι’ αυτόν. Δεν είναι προϋπόθεση η τήρηση των εντολών αλλά ένα αποτέλεσμα, όπως από τον υγιή κορμό ενός δένδρου βγαίνουν τα κλαδιά !
Την αλλαγή στους ανθρώπους που θα δεχτούν να Τον αγαπήσουν, την περιγράφει με όρους που δηλώνουν συντροφικότητα, συνάντηση, οικειότητα, ενότητα . “Ακόμα λίγο και ο κόσμος δε θα με ξαναδεί πια, ενώ εσείς θα με δείτε, διότι εγώ ζω κι εσείς θα ζήσετε... Δε θα σας αφήσω ορφανούς, θα έλθω κοντά σας ... εγώ ζω κι εσείς θα ζήσετε… Αυτός που με αγαπά, θα αγαπηθεί απ' τον Πατέρα μου κι εγώ θα τον αγαπήσω και θα του φανερώσω τον εαυτό μου… Εκείνη τη μέρα θα καταλάβετε ότι εγώ είμαι ένα με τον Πατέρα μου κι εσείς μαζί μου κι εγώ με σας” .
Για ποιες όμως εντολές μιλά ο Ιησούς ; Βεβαίως και δεν πρόκειται για τον δεκάλογο. Ήδη τους είχε πει: «Σας έδωσα το παράδειγμα, για να κάνετε κι εσείς όπως έκανα εγώ. » (Ιωα 13,15). Οι «εντολές Του» λοιπόν δεν είναι άλλο από τον τρόπο με τον οποίον Εκείνος έζησε, αυτά που είχαν δει και μάθει ζώντας μαζί του : αγαπούσε πρώτος με ανιδιοτέλεια, δεν περίμενε ούτε ανταπόδοση αγάπης, ανακούφιζε τον πόνο σωματικό και πνευματικό των συνανθρώπων του, αναγνώριζε την αξιοπρέπεια του καθενός και αν ήταν τραυματισμένη φρόντιζε να την αποκαταστήσει θεραπευμένη και στην ολοκληρία της.
Ο Ιησούς ζητά από τους ανθρώπους να τον αγαπήσουν και τους προσφέρει την Αγάπη Του, χαρίζοντας την δύναμη σε όποιον ανταποκριθεί στην Αγάπη Του: τον Παράκλητο! Το δώρο αυτό το κάνει όχι ως ανταπόδοση γιατί κάτι του δώσαμε αλλά για να ενισχύσει τον καθένα ώστε, μέσω της Αγάπης, να γίνει ένα Μαζί Του και έτσι να καταστεί άξιος να μπει Μαζί Του στο περιβάλλον του Θεού Πατέρα.
Αγαπώντας τον Ιησού Χριστό, ζώντας όπως εκείνος έζησε μέσα στον κόσμο μας, θα κάνουμε την εμπειρία του Αναστημένου Ιησού Χριστού στη ζωή μας, και οι μέρες μας θα αποκτήσουν και θα έχουν γεύση ελευθερίας, ευσπλαχνίας, ειρήνης, δύναμης, συγχώρησης, συμφιλίωσης, καλών και γόνιμων σχέσεων με όλους, όλα αυτά που δίνουν ομορφιά στη ζωή.