-
Κυριακή 8η Μαρτίου 2020
Οι πειρασμοί του Ιησού είναι οι ‘πειρασμοί’ που βιώνει ο κάθε άνθρωπος σε σχέση με τον Θεό και τους συνανθρώπους του, δηλαδή να θέλει θέσει και τους δύο στην υπηρεσία του.
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο άγιο Ευαγγέλιο (4,1-11)
Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς οδηγήθηκε από το Πνεύμα στην έρημο, για να πειραχθεί από το διάβολο. Και αφού νήστεψε για σαράντα μέρες και για σαράντα νύχτες, ύστερα πείνασε. Και πλησιάζοντας ο πειρασμός του είπε: "Αν είσαι Υιός του Θεού, πες να γίνουν ψωμιά αυτές οι πέτρες". Αλλά εκείνος απαντώντας είπε: "Λέει η Γραφή:Δεν θα ζήσει ο άνθρωπος με μόνο το ψωμί αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού".Τότε ο διάβολος τον πήρε μαζί του στην αγία πόλη και τον έστησε στην κορυφή του ναού 6και του λέει: "Αν είσαι Υιός του Θεού, ρίξε τον εαυτό σου κάτω. Λέει, πράγματι, η Γραφή: Για σένα θα διατάξει τους αγγέλους του, και στα χέρια θα σε σηκώσουν, μη τυχόν και σκοντάψεις το πόδι σου σε πέτρα. Ο Ιησούς του λέει: "Η Γραφή, πάλι, λέει: Δεν θα πειράξεις τον Κύριο το Θεό σου". Πάλι ο διάβολος τον πήρε μαζί του σε ένα πολύ ψηλό βουνό και του δείχνει όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους και του λέει: "'Ολα αυτά θα σου δώσω, εάν, πέφτοντας στη γη, με προσκυνήσεις". Τότε ο Ιησούς του λέει: "Φύγε, σατανά! Γιατί λέει η Γραφή: Θα προσκυνήσεις τον Κύριο το Θεό σου και αυτόν μόνο θα λατρεύσεις".Τότε ο διάβολος τον άφησε και ιδού, προσήλθαν άγγελοι και τον υπηρετούσαν.
Λόγος του Κυρίου
Ο πρώτος πειρασμός ως αντικείμενο έχει το ψωμί, τη βιοτική μέριμνα. «Αν είσαι Υιός του Θεού, πες να γίνουν ψωμιά αυτές οι πέτρες». Δηλαδή «αν ο Θεός με αγαπά ας κάνει να έχω ανεμπόδιστα, εύκολα και άφθονα τα αγαθά». Κατ΄ ακολουθία η προσευχή μας επικεντρώνεται στο να έχω Η απάντηση του Ιησού: η βιοτική μέριμνα έχει μια αδιαμφισβήτητη αξία, όμως της δίνουμε τόση αξία ,αλλα δεν πρέπει να δίνει το νόημα στη ζωή μας και από αυτήν να εξαρτώνται οι σχέσεις πίστης μας με το Θεό και τους συνανθρώπους. Και ακόμη χειρότερο το κυνήγι της συσσώρευσης αγαθών που σίγουρα οδηγεί στην απληστία που το μόνο που κάνει να μας κάνει σκλάβους της. Ο μαθητής του Χριστού προσεύχεται όταν λέει: “τον άρτον ημών τον επιούσιον” όταν ζητά το αναγκαίο ψωμί για το σήμερα, και μάλιστα στον πληθυντικό : και για τους άλλους. Θέτει δηλαδή την εμπιστοσύνη του και την ελπίδα του για το μέλλον του στη ζωτική του σχέση με τον Θεό, με τον Θεό Πατέρα, την πηγή της ζωής. Και ο ορίζοντας της ζωής του είναι το εμείς και όχι μόνο το εγώ. Το καλό και το ωραίο είναι πράγματι καλό και ωραίο εφόσον είναι κοινό και όχι ατομικό
Ο Δεύτερος, Η εμπιστοσύνη σε ένα Θεό που εντυπωσιάζει,με θαυματουργικές επεμβάσεις «Αν είσαι Υιός του Θεού, ρίξε τον εαυτό σου κάτω. ...αγγέλους του και στα χέρια θα σε σηκώσουν». Δηλαδή Τον Θεό τον αγαπάμε, δεν τον εκμεταλλευόμαστε. Την αγάπη μας στο Θεό δεν τη δίνουμε με ανταλλάγματα. Ό, τι μας δίνει και ό, τι μας προσφέρει, το δεχόμαστε όχι μόνο για προσωπική εκμετάλλευση αλλά για το κοινό καλό. Κατ ακολουθία τον πλησίον μας που είναι πλάσματα του Θεού τα αγαπάμε, δεν τα εκμεταλλευόμαστε ως αντικείμενο πάνω στο οποίο ασκούμε τη δύναμη μας.
Τρίτος πειρασμός Ο αιώνιος πειρασμός του ανθρώπου η νομή της εξουσίας προς ίδιον όφελος:«Όλα αυτά θα σου δώσω, εάν, πέφτοντας στη γη, με προσκυνήσεις». Δηλαδή μην αφήσεις κάνενα ούτε το Θεό ούτε άνθρωπο να σε εξουσιάζει, αν θες να γίνεις κάποιος φρόντισε εσύ να συγκεντρώσεις όσο περισσότερη εξουσία μπορείς. Η ζωή δεν κερδίζεται με το σταυρό στο χέρι. Με τη δύναμη και την επιβολή της εξουσίας θα λύνεις τα προβλήματα σου, η αγάπη δεν θα χρειάζεται δεν έχει θέση. Ακολούθησε τη λογική της και όλα θα σου είναι δυνατά.
Το πνεύμα της αυθεντικής πίστης είναι εντελώς αντίθετο με όλες τις παραπάνω εγωκεντρικές προσπάθειες γιατί διεκδικούν τιμές και προνόμια για τον εαυτό τους και την κάστα τους, χωρίς να σκέφτονται και να υπολογίζουν τη ζημιά που τα προνόμια αυτά έχουν για την υπόλοιπη ανθρωπότητα, αρχίζοντας από τους διπλανούς των για εκείνους τους "φτωχούς" τους “αδύναμους” που πολλοί ευαγγελίζονται την εξουσία για να τους υπηρετήσουν και καταλήγουν στο να δημιουργούν ακόμη περισσότερους.
Οι πειρασμοί που δεν είναι μόνο προσωπικοί αλλά και κοινοτικοί και που στην ουσία τους είναι κατάσπαρτοι η ζωή μας και που τη βάζουν σε δοκιμασία και μας δείχνουν την αξία της ελευθερίας με την οποία μας προίκισε ο Δημιουργός. Μιας ελευθερίας που και η ίδια πειραζεται γιατι πρέπει να αποφασίσουμε είμαστε ελεύθεροι για να κάνουμε ότι θέμε ή να είμαστε ελεύθεροι για να μπορούμε με γνωση και ευθύνη να κάνουμε το καλό ;
Ο Ιησούς μας δείχνει ότι οι πειρασμοί δεν μπορούν να ξεπεραστούν χωρίς την σκέψη την μελέτη την προσευχή, την αυτογνωσία, , την αλληλοβοήθεια, τη συνεργασία, τη νηφαλιότητα. Στο Ιησού δεν υπάρχει καμία αγωνία όταν αντιμετωπίζει τον πειρασμό. Ο Ιησούς φαίνεται πραγματικά σε μας ως το μοντέλο του συνειδητού και ισχυρού ανθρώπου, που η ευθραυστότητα την ανθρωπότητας του τον εκθέτει στους πειρασμούς αλλά που με πλήρη συνείδηση αντιστέκεται. Με την βοήθεια του Θεού. όχι όμως του Θεού στον αναθέτουμε τις ευθυνες και την αδυναμία μας αλλά ενός Θεό συνοδοιπόρου συμπαραστάτη και συνήγορου που μαζί του σηκώνει τα βάρη της ζωής.
Ο Ιησούς μας καλεί να τον ακολουθήσουμε στην πορεία του προς το βουνό της μεταμόρφωσης,