Στο καιρό της αμφιβολίας το Ευαγγέλιο είναι Χαρούμενη αναμονή και ελπίδα
Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2018,
Από το κατά Ματθαίο ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Mτ.11,2-11)
Εκείνο τον καιρό ο Ιωάννης, που βρισκόταν στη φυλακή, άκουσε τα έργα του Χριστού, έστειλε, μέσω των μαθητών του, και του είπε: "Εσύ είσαι αυτός που πρόκειται να έλθει ή άλλον να περιμένουμε;" Και ο Ιησούς απάντησε λέγοντας τους: "Πηγαίνετε και αναφέρτε στον Ιωάννη όσα ακούτε και βλέπετε: 5τυφλοί αναβλέπουν, κουτσοί περπατούν, λεπροί καθαρίζονται, κουφοί ακούνε, νεκροί ανασταίνονται και οι φτωχοί ακούνε το χαρμόσυνο άγγελμα. Και είναι μακάριος όποιος δε σκανδαλισθεί εξαιτίας μου.
Ενώ αυτοί έφευγαν, άρχισε να λέει ο Ιησούς στα πλήθη για τον Ιωάννη: "Τί βγήκατε στην έρημο να δείτε; 'Ενα καλάμι που το σαλεύει ο άνεμος; Αλλά τι βγήκατε να δείτε; 'Εναν άνθρωπο ντυμένο με απαλά φορέματα; Αυτοί που είναι ντυμένοι τα απαλά φορέματα βρίσκονται στα παλάτια των βασιλιάδων. Αλλά τι βγήκατε να δείτε; 'Εναν προφήτη; Ναι, σας λέω, και περισσότερο από έναν προφήτη. Αυτός είναι εκείνος για τον οποίο λέει η Γραφή Ιδού, εγώ στέλνω τον αγγελιαφόρο μου,
πριν από σένα. Αυτός θα προετοιμάσει το δρόμο, μπροστά σου.
Αλήθεια σας λέω: ανάμεσα σε όσους γεννήθηκαν από γυναίκα, κανένας δεν φανερώθηκε που να είναι πιο μεγάλος απ'τον Ιωάννη το Βαφτιστή. Αλλά αυτός που είναι μικρότερος στη βασιλεία των ουρανών.
Λόγος του κυρίου
“Ο Ιησούς άρχισε να μιλάει γι’ αυτόν στον κόσμο για τον Ιωάννη και να λέει : «Τι βγήκατε να δείτε στην έρημο; Ένα καλάμι που το πάει πέρα δώθε ο άνεμος; (δηλαδή έναν οπορτουνιστή που αλλάζει γνώμη οπότε τον συμφέρει ώστε να είναι πάντοτε με τους δυνατούς, με τη μόδα, με την τρέχουσα ιδεοληψία θα λέγαμε σήμερα). Ή μήπως βγήκατε να δείτε κανέναν ντυμένο με πολυτελή ρούχα; Αυτοί που φορούν τα πολυτελή ρούχα βρίσκονται στα ανάκτορα,(δηλαδή αυλοκόλακα, ή λακέδ της εξουσίας) . Εσείς όμως τι βγήκατε να δείτε; Κάποιον προφήτη; Ναι, σας λέω, και περισσότερο από έναν προφήτη Ο ρόλος του προφήτη δεν είναι να προκαλέσει τον θαυμασμό σας λέγοντας ό, τι σας αρέσει και σας συμφέρει, αλλά να λέει την αλήθεια ό, τι και αν κοστίζει. Να ερμηνεύει το σήμερα που ζείτε με το φως του λόγου του Θεού και να ανοίγει νέες προοπτικές για το μέλλον δηλαδή να δείξει το δρόμο που οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού.
Ο Ιωάννης έζησε και κήρυττε και θυσιάστηκε για την επικράτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης, και για μας σήμερα, ώστε να συνειδητοποιούμε το μεγάλο δώρο που μας έχει δοθεί: τον Ιησού και το Ευαγγέλιο του, που για μας είναι η Βασιλεία του Θεού που έχει ήδη αρχίσει, είναι παρούσα και μας προσφέρεται.
Απο το πρωτο Αναγνωσμα Ησαΐας 35, 1-6. 8. 10
Ο προφήτης, στην Αγία Γραφή, δεν είναι κάποιος που προβλέπει αυτά που θα συμβούν μελλοντικά, καλά ή κακά. Είναι ένας ευσεβής που ερμηνεύει τα γεγονότα που ζει, με βάση τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και ανοίγει, μέσω της ερμηνείας αυτής, προοπτικές για το μέλλον. Το προφητικό κείμενο του Ησαΐα, που διαβάζουμε σήμερα, έχει δύο κέντρα αναφοράς που περιγράφονται με δύο
εικόνες : η πρώτη εικόνα είναι εμπνευσμένη από τα γεγονότα της Εξόδου : όπως ο Κύριος… όπως συνέβη και την εποχή της Εξόδου από την Αίγυπτο οδηγούσε τους Εβραίους που έφευγαν από τη γη της σκλαβιάς…. έτσι θα άνοιγε το δρόμο είναι επικεφαλής της ομάδας εκείνων που επαναπατρίζονται από τη γη της σκλαβιάς της Βαβυλώνας, και στη δεύτερη εικόνα ο προφήτης περιγράφει έναν ριζικά ανανεωμένο κόσμο, έναν εντελώς «άλλο» κόσμο από αυτόν στον οποίο ζούσε (ζούμε), που είναι αποτέλεσμα της εξόδου από τον κόσμο μας που χαρακτηρίζεται από αμαρτία, πόνο και θάνατο.
Αυτή η βαθιά μεταμόρφωση θα συντελεστεί όχι μόνο με τις προσπάθειες και την καλή θέληση των ενδιαφερόμενων, αλλά διαμέσου των δώρων που ο ίδιος ο Θεός θα χαρίσει για να αναδημιουργηθεί η ανθρωπότητα.
Ο Κύριος δεν είναι ένας Θεός αδιάφορος και απόμακρος για τη ζωή που ζούμε. Είναι ένας Θεός που θέλει να σώσει το λαό του και είναι αλληλέγγυος με τους πιο αδύνατους, τους οποίους παίρνει υπό την προστασία του.
Όσο αδύναμος κι αν είναι ο άνθρωπος στο να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο από αυτόν που ζει, μπορεί να βρει -και βρίσκει- τη δύναμή που του χρειάζεται εμπιστευόμενος τον Κύριο και, μαζί του, οικοδομεί τον καινούργιο κόσμο που ανοίγεται μπροστά του.