8 Δεκεμβρίου 2019, 2η Κυριακή της Παρουσίας
Η εμπιστοσύνη η αγάπη και η Διαθεσιμότητα του ενός γίνεται η ελπίδα όλων.
Στο σημερινό ευαγγέλιο έχουμε τον διάλογο του ανθρώπου καλής θελήσεως με τον Θεό.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (1, 26-38)
“Εκείνον τον καιρό, ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ σε μια πόλη της Γαλιλαίας που ονομάζεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένο αρραβωνιασμένη με άνδρα, που λεγόταν Ιωσήφ από τη γενιά του Δαβίδ. Το όνομα της παρθένου ήταν Μαριάμ. Και όταν ο άγγελος μπήκε στο σπίτι της, είπε: "Χαίρε, χαριτωμένη, ο Κύριος μαζί σου". Αλλά εκείνη ταράχθηκε απ'αυτό το λόγο και σκεπτόταν τι είδους χαιρετισμός ήταν αυτός. Και ο άγγελος της είπε: "Μη φοβάσαι, Μαριάμ, διότι βρήκες χάρη κοντά στο Θεό. Και να, Θα μείνεις έγκυος και θα γεννήσεις ένα γιο, που θα τον ονομάσεις Ιησού. Αυτός θα γίνει μέγας και θα ονομασθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο Κύριος ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και θα βασιλεύσει για πάντα πάνω στη γενιά του Ιακώβ και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος".
Είπε τότε η Μαριάμ στον άγγελο: "Πώς θα γίνει αυτό, αφού δε γνωρίζω άνδρα;" Κι ο άγγελος απαντώντας της είπε: "Το 'Αγιο Πνεύμα θα έλθει πάνω σου και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει. Για τούτο, και το παιδί που θα γεννηθεί, θα ονομασθεί άγιο, Υιός Θεού. Και η Ελισάβετ η συγγενής σου, συνέλαβε γιο στα γηρατειά της και αυτός είναι ο έκτος μήνας της εγκυμοσύνης, αυτής που την αποκαλούσαν στείρα. Διότι για το Θεό κανένας λόγος δεν είναι αδύνατος για να πραγματοποιηθεί". Είπε τότε η Μαριάμ: "Εγώ είμαι η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο σου". Κι αναχώρησε απ' αυτήν ο άγγελος.
Λόγος του Κυρίου
Η Μαρία δεν μας παρουσιάζεται ως μια άβουλη εκτελεστής, που σκύβει το κεφάλι στις εντολές των ανωτέρων. Κάθε άλλο είναι ευφυείς και κάνει ερωτήσεις. Δεν δέχεται άκριτα ότι της πούνε. Θέλει πρώτα να το επεξεργαστεί, να καταλάβει και μετά να αποφασίσει. Θέλει να διεισδύσει στο τις προτείνεται.
Η Μαρία δείχνει μια μεγάλη ελευθερία. Ερωτήσεις δεν κάνουν μόνο οι ευφυείς, αλλά αυτοί που είναι ελεύθεροι. Το (2.2.1974) ο πάπας Παύλος ο 6ος στην Αποστολική του προτροπή , για την “Ευλάβεια προς την Μαρία” σχολιάζοντας τον ύμνο Μagnificat, έγραφε “ Η Μαρία είναι "μια γυναίκα που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από παθητικότητα ή μια θρησκευτικότητα που διαστρεβλώνει αλλοιώνει τη γνήσια θρησκευτικότητα" (37) Η ελευθερία είναι ένας χώρος που τον κατακτάμε με την ευφυΐα μας, η οποία δεν μας επιτρέπει να κλείνουμε το κεφάλι άκριτα.
Η Μαρία είναι ελεύθερη γιατί προβάλλει το δικαίωμά της να διαλέξει μεταξύ, του όχι σ’ αυτό που προτείνει ο άγγελος και που θα την άφηνε να είναι σε αρμονία τις τρέχουσες αρχές, άρα στην ησυχία της. Και από την άλλη το ναι που θα την οδηγούσε στο να γίνει αυτό που λέμε σήμερα ανύπαντρη μητέρα. Πράγμα που θα την παρέδιδε στην κατακραυγή του περιβάλλοντος. Γιατί θα πήγαινε τελικά ενάντια σε μια νοοτροπία που βλέπει τον κόσμο και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων μόνο με την προοπτική των ανδρών και των ισχυρών.
Η Μαρία θέλοντας να πάρει εκείνη την όποια απόφαση για το μέλλον και μη αφήνοντας τους άλλους να αποφασίσουν για κείνη, εκφράζει το δικαίωμα της στην ισοτιμία των δύο φίλων. Δικαίωμα που ακόμη σήμερα είναι δύσκολο να επιβληθεί στην τρέχουσα νοοτροπία.
Το ευαγγελικό κείμενο μας αποκαλύπτει μια ακόμη πτυχή της προσωπικότητας της Μαρίας: είναι γυναίκα έτοιμη και μπορεί να αγαπάει και γιατί θυσιάζεται για χάρη του κοινού καλού . Αγαπώ σημαίνει να έχω την δύναμη και την διαθεσιμότητα με ένα ναι, να μεταμορφώσω ακόμη και ένα συναίσθημα σε ένα σχέδιο ζωή, ότι και αν αυτό κοστίζει.
Από τον άνθρωπο, την Μαρία, ο Θεός -μέσω του αρχάγγελου- ζητά να δεχτεί να συμβάλλει να γίνει πραγματικότητα αυτό που πολύ αργότερα ο ΄Αγιος Ιωάννης στο ευαγγέλιο του λέει “αυτό που γεννιέται από τη σάρκα είναι σάρκα και αυτό που γεννιέται από το Πνεύμα είναι Πνεύμα.”(Ιωα. 3,6) να δείξει του εμπιστοσύνη και να δεχτεί την προσφορά.
Η Μαρία αποφασίζει να του δείξει εμπιστοσύνη, γιατί πίστευε σε ένα Θεό που μέσα από την ιστορία των προγόνων της είχε αποκαλυφθεί ως εκείνος που ο άνθρωπος μπορεί να στηριχτεί απάνω του. Στον Μωυσή στην φλεγόμενη Βάτο είχε αποκαλύψει το όνομα του ως “Εγώ είναι εδώ για σας” και όπως η ίδια τον περιγράφει στον Ύμνο της:
"Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο,
και αγάλλιασε το πνεύμα μου για το Θεό το σωτήρα μου.
Γιατί κοίταξε με προσοχή την ταπείνωση της δούλης του.
Ιδού, από τώρα όλες οι γενεές θα με μακαρίζουν.
Γιατί έκαμε σ'εμένα ο Δυνατός μεγαλεία,
και άγιο είναι το 'Ονομά του.
Σε γενεές και γενεές το έλεός του,
απλώνεται σε όσους τον φοβούνται.
'Εδειξε τη δύναμη του βραχίονά του,
διασκόρπισε υπερήφανους στις σκέψεις των καρδιών τους.
'Αρχοντες απ'τους θρόνους των καθαίρεσε,
και ταπεινούς ανύψωσε.
Πεινασμένους με αγαθά τους γέμισε,
και τους πλούσιους κενούς τους έδιωξε.
Βοήθησε τον Ισραήλ το δούλο του,
ενθυμούμενος το έλεός του,
που, όπως είχε υποσχεθεί στους πατέρες μας,
θα έδειχνε στον Αβραάμ, και στους απογόνους του αιώνια.
Η Μαρία ξεπέρασε, τον πειρασμό που έχουμε πάντοτε οι άνθρωποι να νομίζουμε ότι μεγαλύτερη αξία έχει αυτό που εμείς κάνουμε για το Θεό, αυτό θα πει θρησκεία, παρά αυτό που αφήνουμε να κάνει ο Θεός για μας, που είναι η ζωή εν Χριστώ. Το βιβλίο των Πράξεων μας λέει : «ο Θεός δεν εξυπηρετείται από ανθρώπινα χέρια, σαν να χρειάζεται κάτι» (Πράξεις 17:25). Είναι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κάποιος να κάνει κάτι για μας, και αυτός είναι ο Θεός. Ο Θεός είναι εκεί και μας προσφέρει με την βοήθειά του για να κάνουμε κάτι για μας. Από τον άνθρωπο ζητείται όπως συνέβη με τη Μαρία, να ακούσει, να προσπαθήσει να καταλάβει και γενναιόδωρα να αποδεχτεί την πρόσφερα και να συνεργαστεί : “ιδού η δούλη του Κυρίου ας γίνει κατά το θέλημα του”.
Το “άσπιλε, αμόλυντε, άχραντε, αγνή Παρθένε Θεοτόκη Μαρία” με το οποίο εκφράζουμε την ευλάβεια μας στο πρόσωπό της, αναγνωρίζουμε αυτή την ικανότητα της να ξεπεράσει την εσωστρέφεια της, να αφήσει στην άκρη το εγώ της και να εμπιστευτεί πλήρως τη δύναμη του Θεού, τη μόνη που μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο από τα λάθη στα οποία τον οδηγεί ο εγωκεντρισμός και η εγωπάθεια του, για χάρη τον συνανθρώπων της.
Η Παναγία όπως από τα κείμενα των ευαγγελίων φαίνεται κάθε άλλο από την Μαρία την υπάκουη, τη σιωπηλή και πειθήνια στις καθιερωμένες αρχές, όπως της περιγράφουν πάρα πολλές ευσεβείς ευλάβειες μας. Αντίθετα βλέπουμε μια Μαρία, δυνατή, έξυπνη, αποφασιστική, ελεύθερη και ως εκ τούτου ικανή να αγαπά άδολα. Έχουμε πολλά να μάθουμε από κείνη ακόμη.
x