Κυριακή 22 ΔΕκεμβρίου 2020
Είναι φορές στη ζωή μας που χρειάζεται να πάρουμε ριζικές αποφάσεις για το μέλλον μας και για το νόημα της ζωής μας , εκείνες τις στιγμές κάνουμε την εμπειρία της απόλυτης μοναξιάς μας , αν μάλιστα η απόφαση μας αφορά και το την ζωή και την ευτυχία κάποιων άλλων τότε η μοναξιά γίνεται δραματική στην αδυναμία να εντοπίσουμε με σιγουριά το δικό μας το καλό χρειάζεται να εντοπίσουμε το καλό του άλλου συνάρτηση με το δικό μας το καλό.
Κατά Ματθαίο αγ. Ευαγγέλιο Mτ 1, 18-24
“Η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε κατά τον εξής τρόπο: 'Οταν αρραβωνιάσθηκε η Μαρία, η μητέρα του, με τον Ιωσήφ, βρέθηκε έγκυος από το 'Αγιο Πνεύμα πριν ακόμα πάνε να ζήσουν μαζί. Αλλά ο Ιωσήφ, ο άνδρας της, επειδή ήταν δίκαιος και δεν ήθελε να την καταγγείλει δημόσια, θέλησε να τη χωρίσει στα κρυφά. Ενώ ο Ιωσήφ τα σκεφτόταν όλα αυτά, άγγελος του Κυρίου του φανερώθηκε σε όνειρο και του είπε: "Ιωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη φοβηθείς να πάρεις τη Μαρία, τη γυναίκα σου, διότι εκείνο που γεννήθηκε μέσα της είναι απ'το 'Αγιο Πνεύμα. Και θα γεννήσει ένα γιο και θα του δώσεις το όνομα Ιησούς. Αυτός, πράγματι, θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους".Και όλα αυτά έγιναν, για να εκπληρωθεί ό,τι ειπώθηκε απ' τον Κύριο, μέσω του προφήτη που είπε:“Η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο και θα του δώσουν το όνομα Εμμανουήλ,το οποίο μεταφράζεται: ο Θεός είναι μαζί μας”. Και ο Ιωσήφ, όταν σηκώθηκε από τον ύπνο, έκαμε όπως τον διέταξε ο άγγελος του Κυρίου και πήρε τη γυναίκα του.
Λόγος του Κυρίου.
Από τα χείλια του Αρχάγγελος μαθαίνουμε τα ερωτηματικά του Ιωσήφ μπορούμε να αντιληφθούμε τη θέση που βρίσκεται: “Μη διστάσεις να πάρεις στο σπίτι σου τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου, γιατί το παιδί που περιμένει προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Θα γεννήσει γιο, και θα του δώσουν το όνομα Ιησούς, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους».
Ο άγγελος του λέει ότι : στο πρόσωπο αυτού του παιδιού, γεννιέται κάτι το τελείως καινούργιο που δεν είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων διαδικασιών και ενεργειών αλλά είναι σε δράση η δημιουργική δύναμη του Θεού, “προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα”. Με αυτόν το παιδί αρχίζει μια νέα ανθρωπότητα που ζωογονείται από το Πνεύμα του Θεού, το ίδιο εκείνο Πνεύμα που δημιούργησε έδωσε ύπαρξη και ζωή στο σύμπαν ολόκληρο , ίδιο το Πνεύμα ενεργεί τώρα ώστε ο Θεός να αποκαλυφθεί ότι στο Παιδί που περιμένει η Μαρία είναι “Ο Θεός να είναι μαζί μας”.
Και ο Ιωσήφ, Και όπως η Μαρία αποφασίζει να ασπασθεί την πρόταση του αγγέλου γιατί πίστευε σε ένα Θεό που μέσα από την ιστορία των προγόνων του, του είχε αποκαλυφθεί, όπως είχε πεί στο Μωυσή στην φλεγόμενη Βάτο, αποκαλύπτοντας το όνομα του ως “Εγώ είναι εδώ για σας”, ως εκείνος στον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να στηριχτεί . Έτσι και ο Ιωσήφ δέχεται να κάνει στην άκρη, και να μην γίνει εμπόδιο ώστε το σχέδιο του Θεού να προχωρήσει. Γιατί είναι όπως μας λέει το ευαγγέλιο “Δικαίος”, και Δίκαιος στην αγ. Γραφή πρώτα από ‘όλα είναι εκείνος που δεν γίνεται εμπόδιο στο Θεό να κάνει το έργο του.
Ο Ιωσήφ, μετά από αυτά τα εκτυφλωτικά γεγονότα εξαφανίζεται τόσο από το προσκήνιο όσο και το παρασκήνιο.
Τι μας διδάσκει αυτός ο τρόπος ζωής;
Οι επιλογές είναι άξιες του ονόματος αυτού δεν γίνονται αυτοσχεδιάζοντας κάτω από την πίεση της επιτακτικότατης ή του φόβου και ακόμα χειρότερα όταν είναι αποτέλεσμα της παρόρμησης της στιγμής. Ιδιαίτερα μάλιστα αν είναι επιλογές που καλούμαστε να κάνουμε δεν αφορούν μόνο Έναν, εμάς, αλλά και πρόσωπα που είναι δίπλα μας.
Και ο Ιωσήφ αυτό έκανε τελικά, με επίγνωση της καταστάσεως απαρνήθηκε τον εαυτόν, για χάρη της Μαρίας. Πήρε την απόφαση να αποκλείσει τον εαυτόν από ότι το πιο μεγαλειώδες υπήρχε για ένα Εβραίο γενικά , και να μην λάβει υπόψιν του το προσωπικό του δικαίωμα , να γίνει πατέρας.
Τέτοιες επιλογές όμως δεν γίνονται αν δεν υποβαστάζονται από μια μεγάλη αγάπη που είναι η δύναμη που μας οδηγεί να μπορούμε να κοιτάζουμε πιο κει και πιο πάνω από το εγώ μου.
Ο Ιωσηφ Αγαπούσε τον Θεό των Πάτερων του και Του είχε εμπιστοσύνη αγαπούσε και την Μαρία ώστε να μην θέλει να είναι εμπόδιο για το μέλλον της στο σχέδιο του Θεού. Στο ίδιο εκείνο σχέδιο που με την απόφασή του βρήκε και εκείνος τη θέση του.
Ο Ιωσήφ, λοιπόν, μας βοηθά να μπορέσουμε να καταλάβουμε ότι στη ζωή δεν έχει σημασία το πως φαινόμαστε, αλλά το τι είμαστε. Μια είναι η ζωή μας και ένα το έργο ζωής, στο οποίο μας έχει καλέσει ο Θεός και αυτό καλούμαστε με τη βοήθεια του να το εντοπίσουμε, να το συνειδητοποιήσουμε και να το υλοποιήσουμε.
Ο Ιωσήφ τέλος μας διδάσκει στη ζωή μας να αναζητούμε και να επιδιώκουμε το ουσιώδες και το αυθεντικό και αυτό δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα αυτοσχεδιασμού της στιγμής, αλλά καρπός προετοιμασίας και διάρκους φροντίδας , υπομονής επίμονης και δέσμευσης.
Ο ευαγγελιστής βλέπει στο πρόσωπο του Ιησού να εκπληρώνεται η Ελπίδα που άναψε στον καιρό του Ησαΐα. Διαβεβαιώνει ακόμα τον κάθε μαθητή του Ιησού ότι μέσω του βαπτίσματος αναγεννήθηκε στη νέα ζωή των παιδιών του Θεού, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος .Και μια κοινωνία ζωής τόσο ισχυρή που οδηγεί τον άνθρωπο πέρα από το κακό και το θάνατο, στην Ανάσταση.