Γ΄ Κύκλος 26η Τακτική Κυριακή Λκ. 16,19-31

Κόλαση ή Παράδεισος είναι μια εκλογή του σήμερα
Η αμαρτία της Αδιαφορίας.

Η παραβολή  διατηρεί  αναλλοίωτη την επικαιρότητα της .

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά  αγ. Ευαγγέλιο  ( 16,19-31)

Ο Ιησούς εκείνο τον καιρό είπε στοπυς μαθητές του την εξής παραβολή “Κάποιος ήταν πλούσιος και ντυνόταν με πορφυρά και λινά φορέματα, και με λαμπρότητα διασκέδαζε κάθε μέρα. Αλλά κάποιος φτωχός, λεγόμενος Λάζαρος, βρισκόταν πεσμένος μπροστά στην είσοδο του σπιτιού του, γεμάτος πληγές και προσπαθούσε να χορτάσει απ' όσα έπεφταν απ' το τραπέζι του πλούσιου. Αλλά έρχονταν και τα σκυλιά κι έγλειφαν τις πληγές του. Πέθανε, κάποτε, ο φτωχός και οι άγγελοι τον πήγαν στην αγκαλιά του Αβραάμ. Πέθανε κι ο πλούσιος και τον έθαψαν. Στον άδη που βρισκόταν, σήκωσε ψηλά τα μάτια του, ενώ βασανιζόταν, και είδε από μακριά τον Αβραάμ και το Λάζαρο στην αγκαλιά του. Φώναξε τότε και είπε: `πατέρα Αβραάμ, ελέησέ με και στείλε το Λάζαρο να βρέξει στο νερό την άκρη του δακτύλου του και να δροσίσει τη γλώσσα μου, διότι υποφέρω μέσα σ' αυτή τη φλόγα'. Αλλά ο Αβραάμ είπε: `παιδί μου, θυμήσου ότι στη ζωή σου απόλαυσες τα αγαθά σου, ενώ ο Λάζαρος γνώρισε τη δυστυχία. Τώρα όμως εδώ παρηγορείται, ενώ εσύ υποφέρεις. Εκτός απ'όλα αυτά ανάμεσα σε μας και σε σας έχει ορισθεί ένα τέτοιο χάσμα, ώστε αυτοί που θέλουν να περάσουν απ'εδώ προς εσάς να μη μπορούν, ούτε να περάσουν κι απ' αυτού σε μας'. Του είπε επίσης: `σε παρακαλώ, λοιπόν, πατέρα, να τον στείλεις στο σπίτι του πατέρα μου, διότι έχω πέντε αδέλφια, για να προειδοποιήσει, ώστε να μην έλθουν κι εκείνοι σ' αυτό τον τόπο των βασάνων'. Του λέει τότε ο Αβραάμ: `έχουν το Μωυσή και τους προφήτες. Ας τους ακούσουν'.  Αλλά εκείνος του είπε: `όχι, πατέρα Αβραάμ, αλλά αν κάποιος απ' τους νεκρούς πάει σ' αυτούς, θα μετανοήσουν'. 31Κι ο Αβραάμ του είπε: `αν δεν ακούνε το Μωυσή και τους προφήτες, δε θα πεισθούν ούτε κι αν ένας αναστηθεί απ' τους νεκρούς'".

Λόγος του Κυρίου

Υπάρχει, λοιπόν, κάποιος που ξένοιαστα περνά τη ζωή του διασκεδάζοντας  και  δίπλα του,  υπάρχει ένας άλλος που από τη ζωή δεν βλέπει τίποτα καλό. Και ο πρώτος αγνοεί την ύπαρξη του δεύτερο παρόλο που είναι μπροσ΄ την πόρτα του.  Κάποια στιγμή η ζωή παρουσιάζει  και  στους δύο το λογαριασμό .  Για τον  ένα,  τον πλούσιο που ηταν καλοπερασάκιας,  και στον άλλο τον φτωχό τον Λάζαρο, περασε τη ζωή του στην πόρτα του πλούσιου ζωντιανεύοντας, την ύπαρξή του οποίου δεν ήξερε ο πλούσιος ούτε καν γνώριζε. Ο λογαριασμός είναι βαρύς,  για τον Λάζαρο  είναι η απόλαυση, τα βασανα για τον πλούσιο . Η άβυσσος που τους χώριζε στη γη είναι ίδια που τους χωρίζει και τώρα, αλλά αντεστραμμένη

Ο Λόγος του Θεού, Κάθε Κυριακή 21-9-19

Γ΄ Κύκλος 25η Τακτική Κυριακή Λκ. 16,1-13)

Η τόλμη και η ευφυΐα στην υπηρεσία του Ευαγγελίου

Κυριακή 22/9/2019

Κεντρικό θέμα της σημερινής ευαγγελικής περικοπής είναι η συμπεριφορά του μαθητή  του Ιησού στη χρήση του πλούτου και των αγαθών, αλλά  τόλμη και η ευφυΐα στην υπηρεσία του Ευαγγελίου και η χρήση των αγαθών για το κοινό καλό. 


Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά  αγ. Ευαγγέλιο ( 16,1-13)

Ο Ιησούς έλεγε στους μαθητές του: «Κάποιος πλούσιος είχε έναν διαχειριστή που του τον κατηγόρησαν ότι σπαταλά την περιουσία του.Τον φώναξε λοιπόν και του είπε: “τι είναι αυτά που ακούω για σένα; Δώσε λογαριασμό και παράδωσε τη διαχείρισή σου, γιατί δεν μπορείς πια να είσαι διαχειριστής”.Ο διαχειριστής είπε μέσα του: “τι να κάνω τώρα που μου αφαιρεί τη διαχείριση ο κύριός μου; Να σκάβω δεν μπορώ, να ζητιανεύω ντρέπομαι. Ξέρω όμως τι θα κάνω, για να με δέχονται οι άνθρωποι στα σπίτια τους τώρα που θα πάψω να είμαι διαχειριστής”.Κάλεσε λοιπόν έναν έναν τους χρεοφειλέτες του κυρίου του, και είπε στον πρώτο: “πόσα χρωστάς εσύ στον κύριό μου;”Εκείνος του απάντησε: “εκατό βαρέλια λάδι”. “Πάρε το γραμμάτιο”, του λέει ο διαχειριστής, “και κάθισε και γράψε γρήγορα πενήντα”.Μετά είπε στον άλλο: “εσύ πόσα χρωστάς;” “εκατό σακιά σιτάρι”, του απαντάει εκείνος. “Πάρε το γραμμάτιο”, του λέει, “και γράψε ογδόντα”.Το αφεντικό εξέφρασε το θαυμασμό του για τον άδικο εκείνο διαχειριστή, επειδή ενήργησε έξυπνα· γιατί οι σκοτεινοί άνθρωποι αυτού του κόσμου στις σχέσεις με τους ομοίους τους είναι εξυπνότεροι από τα τέκνα του φωτός.
»Και σας συμβουλεύω να κάνετε φίλους σας ακόμη κι από τα χρήματα της αδικίας, ώστε όταν έρθει το τέλος σας, να σας δεχτούν στις αιώνιες κατοικίες.Όποιος είναι αξιόπιστος στα λίγα, είναι αξιόπιστος και στα πολλά· κι όποιος είναι άδικος στα λίγα, είναι άδικος και στα πολλά. Αν, λοιπόν, δε φανήκατε αξιόπιστοι ως προς τον άδικο πλούτο, ποιος θα σας εμπιστευτεί τον αληθινό;Κι αν δε φανήκατε αξιόπιστοι σ’ αυτό που είναι ξένο, ποιος θα σας δώσει αυτό που ανήκει σ’ εσάς;Κανένας δεν μπορεί να είναι δούλος σε δύο κυρίους, γιατί ή θα μισήσει τον ένα και θ’ αγαπήσει τον άλλο ή θα προσκολληθεί στον ένα και θα περιφρονήσει τον άλλον. Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και στο Θεό και στο χρήμα».

Λόγος του Κυρίου.



Η φράση κλειδί για την κατανόηση της περικοπής, όσο και αν φαίνεται σκανδαλιστικό, είναι: «Το αφεντικό εξέφρασε το θαυμασμό του για τον άδικο εκείνο διαχειριστή, επειδή ενήργησε έξυπνα· γιατί οι σκοτεινοί άνθρωποι αυτού του κόσμου στις σχέσεις με τους ομοίους τους είναι εξυπνότεροι από τα τέκνα του φωτός». Ο Ιησούς, βέβαια, δεν επαινεί την ανεντιμότητα του διαχειριστή, αλλά με πολύ ειρωνεία επαινεί την ικανότητα του και την νηφαλιότητα, ακόμη και μέσα στην καταστροφή να  προβλέψει  και  με τα μέσα που διαθέτει, να γνωρίζει   το μέλλον του.  Ο  μαθητής του Χριστού,  προσκαλείται να μιμηθεί  την εξυπνάδα και ετοιμότητα, την αποφασιστικότητα και δημιουργικότητα για να προσδιορίσει και να επιτύχει ένα σκοπό, που έδειξε ο ανέντιμος διαχειριστής,  προκειμένου  να πετύχει το καλό το δικό του και των άλλων, με αυτό που έχει στα χέρια  και στη διάθεση του,  όχι βέβαια  με το ίδιο εργαλείο. Το εργαλείο του μαθητή του  Χριστού  είναι  το ευαγγέλιο.  Και αυτή η εκλογή πρέπει να είναι ξεκάθαρη: « δεν μπορεί να υπηρετείτε τον Θεό και τον μαμμωνά».  Ο όρος «μαμμωνάς» , είναι αραμαϊκός  και προσδιορίζει την σταθερότητα, την ασφάλεια και την άνετη ζωή που υπόσχεται η οικονομική ευμάρεια και πάνω στην οποία μπορεί κάποιος να  εναποθέσει την εμπιστοσύνη του, για το   παρόν του και το μέλλον του. Η εκλογή του μαθητή του Χριστού πρέπει, λοιπόν, να είναι ξεκάθαρη,  πρέπει τα όποια αγαθά διαθέτει να τα διαχειριστεί,  να τα χρησιμοποιεί   και να μην τα αφήνει να τον σκλαβώσουν εναποθέτοντας πάνω τους την ελπίδα του.

Γ κυκλος, 24η Τακτική Κυριακή Λκ 15,1-32

Για το ευσπλαχνικό  Θεό Πατέρα  κάνεις δεν είναι χαμένος 

         

15 Σεπτεμβρίου 2019

Εκείνο τον καιρό οι τελώνες και οι αμαρτωλοί συνήθιζαν να πλησιάζουν τον Ιησού, εκείνος τους  δέχεται και τρώει μαζί τους. Οι σχέσεις αυτές του Ιησού  σε κάποιους,   δηλαδή οι  τελώνες και οι αμαρτωλοί , είναι αιτία χαράς ενώ  για άλλους,  τους Φαρισαίους και τους γραμματείς,  αποτελεί  αιτία  διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας.

  Ο Ιησούς θέλοντας να απαντήσει  στην κατηγορία των  φαρισαίων δηλ. των φανατικών θρησκόληπτων και “θρησκευόμενους”,  της εποχής του  που εκλάμβανουν τους εαυτούς τους ως του θεματοφύλακες της θρησκείας.    και να τους εξηγήσει την συμπεριφορά του ,γιατί  « κάνει παρέα και τρώει με τους αμαρτωλούς»., τους λέει τρεις παραβολές που η Εκκλησία τις έχει ονομάσει τις Θείας Ευσπλαχνίας, είναι τρία μαργαριτάρια που μόνο ο ευαγγελιστής Λουκάς μας μεταφέρει και οι οποίες μας αποκαλύπτουν, θα το πω λίγο παραδοξολογώντας  σε ποίο  Θεό πιστεύει ο Ιησού 

   

Αναγνωσμα απο το κατα Λουκά   Αγίο Ευαγγελιο  (λκ. 15,1-32)

'Ολοι οι τελώνες και οι αμαρτωλοί πλησίαζαν τον Ιησού για να τον ακούνε. Αλλά οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς μουρμούριζαν κι έλεγαν: "Αυτός δέχεται αμαρτωλούς και συντρώει μαζί τους". Αλλά ο Ιησούς τους είπε την εξής παραβολή:

Ποιός από σας που έχει εκατό πρόβατα και χάσει ένα απ'αυτά, δε θα αφήσει τα ενενήντα εννιά στην έρημο και δεν πάει σε αναζήτηση του χαμένου, έως ότου το βρει; Και όταν το βρει το βάζει πάνω στους ώμους του χαίροντας και πάει στο σπίτι και καλεί γύρω του τους φίλους και τους γείτονες και τους λέει: `χαρείτε μαζί μου, διότι βρήκα το χαμένο μου πρόβατο'. Σας λέω, ότι τέτοια χαρά υπάρχει και στον ουρανό για ένα αμαρτωλό που μετανοεί, παρά για ενενήντα εννιά δικαίους που δεν έχουν ανάγκη από μετάνοια.

'Μετά τους είπε: "'Ενας άνθρωπος είχε δυο γιούς. Κι ο πιο νέος απ'τους δυο είπε στον πατέρα: `Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει'. Κι εκείνος τους μοίρασε την περιουσία. μετά από λέγες μέρες, ο πιο μικρός γιος τα συγκέντρωσε όλα και αναχώρησε για μια μακρινή χώρα κι εκεί σκόρπισε την περιουσία του ζώντας άσωτα. 'Οταν τα ξόδεψε όλα, έπεσε μεγάλη πείνα σ'εκείνη τη χώρα κι άρχισε κι αυτός να στερείται. Πήγε τότε και προσκολλήθηκε σ'έναν απ'τους πολίτες εκείνης της χώρας κι εκείνος τον έστειλε στα χωράφια του για να βόσκει χοίρους. Κι επιθυμούσε να χορτάσει απ'τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν οι χοίροι, αλλά κανένας δεν του έδινε..'Οταν συνήλθε, είπε: `Πόσοι μισθωτοί του πατέρα μου έχουν άφθονο το ψωμί, ενώ εγώ εδώ πεθαίνω της πείνας! Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω: πατέρα, αμάρτησα εναντίον του ουρανού και εναντίον σου 19και δεν είμαι πια άξιος να λέγομαι γιος σου, κάνε με σαν ένα απ'τους μισθωτούς σου'. Και σηκώθηκε και πήγε στον πατέρα του.Λόγος του Κυρίου

Γ΄ Κύκλος, 23η Τακτική Κυριακή (Λκ 14,25-33 )

Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος , να αφήνεις πίσω σου τα βαρίδια.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019

Ο Ιησούς πορεύεται προς την Ιερουσαλήμ. Τον ακολουθούν πολλοί μαθητές του οι οποίοι νομίζουν ότι πάει να καταλάβει την εξουσία και να εγκαταστήσει το Μεσσιανικό βασίλειο, και εκείνοι ως μαθητές του, θα επωφεληθούν από το μοίρασμα της εξουσίας. Ο Ιησούς λοιπόν θέλει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και όπως μας λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς (14,25-33 )

«Εκείνος στράφηκε και τους είπε: "Αν κάποιος έρχεται σε μένα και δε μισεί τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του, δε μπορεί να είναι μαθητής μου. Και όποιος δεν σηκώνει το σταυρό του και να ακολουθεί πίσω μου, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Διότι, ποιός από σας που θέλει να οικοδομήσει ένα πύργο δε κάθεται πρώτα να υπολογίσει τη δαπάνη, αν έχει αρκετά για να τον τελειώσει; 'Ωστε μη τυχόν και βάλει θεμέλια και δε μπορεί να τελειώσει το έργο κι όλοι όσοι τον βλέπουν αρχίζουν να τον κοροϊδεύουν λέγοντας: `Αυτός άρχισε να κτίζει, αλλά δεν μπόρεσε να τελειώσει'. 'Η ακόμα, ποιός βασιλιάς που πάει να πολεμήσει έναν άλλο βασιλιά δε κάθεται πρώτα να σκεφθεί αν είναι αρκετά δυνατός με δέκα χιλιάδες στρατό για να αντιμετωπίσει τον άλλο που έρχεται εναντίον του με είκοσι χιλιάδες; Αλλιώς, ενώ αυτός είναι ακόμα μακριά, στέλνει πρεσβευτές και διαπραγματεύεται την ειρήνη. ' Ετσι, λοιπόν, κι όποιος από σας, που δεν απαρνείται όλα τα υπάρχοντά του, δε μπορεί να είναι μαθητής μου.»

Λόγος του Κυρίου

Ο Ιησούς, με μια παραδοξολογία που μπορεί και να σκανδαλίζει : “δεν μπορεί να είναι μαθητής μου όποιος δε μισεί τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του” προκαλεί το ενδιαφέρον του ακροατηρίου του και συνάμα υπογραμμίζει την κρισιμότητα της διδασκαλίας του. Με λίγα λόγια ο Ιησούς λέει ότι “για να είναι κάποιος μαθητής μου πρέπει να είναι ελεύθερος από κάθε είδους εξάρτηση”. Ο λόγος του Ιησού είναι λόγος που προέρχεται από έναν άνθρωπο ελεύθερο για την ελευθερία όλων.

Και ο Ιησούς παρουσιάζει τρεις προϋποθέσεις που όταν κάποιος τις κατακτήσει: «μπορεί να είναι μαθητής μου».

Πρώτη προϋπόθεση : Αν κάποιος δεν μισήσει τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του, δηλ. την ίδια του την ύπαρξη, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου”. Ο ευαγγελιστής Λουκάς μας αναφέρει την έκφραση «να μισήσει», ενώ στο κείμενο με το οποίο ο ευαγγελιστής Ματθαίος μεταφέρει το ίδιο επεισόδιο αποδίδει το νόημα του εν λόγω αραμαικού όρου αποδίδοντας τον με τον όρο «προτιμώ». Ωστόσο δεν πρόκειται για μίσος ή αποστροφή, αλλά για μια ριζική αποστασιοποίηση από έναν τρόπο ζωής. Δηλαδή εκείνος που έχει «τα θάρρη του» στις ικανότητες του και στο σόι του και τα εκτιμά ως ανώτερα από το ευαγγέλιο και αντλεί από αυτά νόημα για την ζωή του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Αυτό σημαίνει ότι μαθητής του Ιησού είναι όποιος είναι διατεθειμένος να απομακρυνθεί -και το κάνει- από ένα τρόπο ζωής κοινά παραδεκτό, σύμφωνο με την κοινή λογική. Είναι επώδυνο αλλά αποδίδει καρπούς ελευθερίας. Αυτή είναι η λογική του Σταυρού, και η λογική αυτή δημιουργεί μια οικογένεια ευρύτερη όπου ο Θεός είναι πατέρας.