Πιατευω εις ένα Θεό που διαλέγει τους μικρούς;
Κυριακή 23/12/2018
Προφητρης Μιχαία 5,1-4
Ο προφήτης Μιχαίας έδρασε μεταξύ του 737και του 690 π.Χ είναι απογοητευμένος από τι συμβαίνει στην Ιερουσαλήμ της καρδιά του Ισραήλ, βγάζει τα συμπεράσματα του. Αν από την Ιερουσαλήμ, το κέντρο της ζωής του Ισραήλ δεν μπορεί να βγει κάτι καλό ως προς την δικαιοσύνη και την πραγματική πίστη, τότε ο Θεός θα στραφεί στην περιφέρεια, στην Βηθλεέμ και, από κει, διακηρύττει ότι θα κάνει να φανεί ο πραγματικός αρχηγός του Ισραήλ που θα εξασκήσει την εξουσία του με πραότητα και δικαιοσύνη, ως ποιμένας και όχι ως πολέμαρχος.
Ο λαός του Ισραήλ, που φαίνεται να εκμηδενίζεται, θα αναστηθεί, διαμέσου ενός υπόλοιπου εξορισμένων, που θα μείνει πιστό και δεν θα αφομοιωθεί στη γη της εξορίας, αλλά θα επιστρέψει από την μεγάλη θλίψη, για να αρχίσει από την αρχή. Με αυτούς ο Θεός θα αποκαταστήσει τις σχέσεις του με το λαό του, τόσο που αυτοί οι μικροί να μπορούν να ονομάζουν το Θεό: ο Θεός μαζί μας.
Πολλές φορές μας φαίνεται ότι μπροστά στους μεγάλους (Ιερουσαλήμ) που μας απογοητεύουν, εμείς οι μικροί (το χωριό Βηθλεέμ, ένα μικρό ασήμαντο υπόλοιπο ), δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα… όμως ο καθένας στο μικρό του χώρο μπορεί να κάνει τεράστια πράγματα. Όλοι από την Ιερουσαλήμ και τους μεγαλόσχημους περιμένουν την Σωτηρία αλλά αυτή έρχεται από το χωριό, την Βηθλεέμ και ένα ασήμαντους ανθρώπους στα ματιά των πολλών.
Με αυτό τον τρόπο ο Μιχαίας ξεπερνά την συγκεκριμένη στιγμή που ζει και βλέπει το Θεό που είναι ενεργός στη μεγάλη αλλά και στη μικρή ιστορία και είναι βέβαιος ότι δεν θα την αφήσει στα καπρίτσια των ανθρώπων.
Οι προφήτες μας διδάσκουν να ελπίζουμε και να αναζητούμε τους δρόμους του Κυρίου, διπλά μας κοντά όχι μακριά από μας.
Ανάγνωσμα από το Λουκά ‘ Αγιο Ευαγγέλιο 1,39-45
Εκείνες τις μέρες σηκώθηκε η Μαριάμ και πήγε γρήγορα στην ορεινή περιοχή, σε μια πόλη του Ιούδα, και μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και ασπάσθηκε την Ελισάβετ. Και μόλις εκείνη άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας, σκίρτησε το βρέφος μέσα της. Και γεμάτη από 'Αγιο Πνεύμα η Ελισάβετ, φώναξε με δυνατή κραυγή και είπε: "Ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες κι ευλογημένος είναι ο καρπός των σπλάχνων σου. Αλλά πώς μου συνέβηκε αυτό, να έλθει σε μένα η μητέρα του Κυρίου μου; Πράγματι, μόλις έφθασε η φωνή του χαιρετισμού σου στ'αφτιά μου, σκίρτησε από αγαλλίαση το βρέφος στα σπλάχνα μου. Είναι μακάρια αυτή που πίστεψε, διότι θα ολοκληρωθούν σ'αυτήν τα λόγια τα οποία της αναγγέλθηκαν από τον Κύριο".
Λόγος του Κυρίου
Ο Ωριγένης από την Αλεξάνδρεια ( 185 – 254 μΧ - 3ος μ.Χ. αιώνας) έλεγε ότι η πιο ζωντανή και παραστατική εικόνα του χριστιανού είναι μια έγκυος γυναίκα που στα σπλάχνα της έχει νέα ζωή. Δεν χρειάζεται να πει τίποτα, δίνει, απλά, μαρτυρία ότι κάτι το μεγαλειώδες συμβαίνει. Ζει δύο ζωές, αχώριστες. Ο χριστιανός, ζει τη ζωή του Θεού και του ανθρώπου. Παρουσιάζει το τώρα και την νέα προοπτική. Αυτή την προοπτική περιγράφει ο Ύμνος της Παναγίας, στο Ευαγγέλιο, που μόλις ακούσαμε.
Η ευτυχία, είναι η παρουσία του Θεού, και γεννιέται με την ανιδιοτελή και γεμάτη αγάπη συνάντηση μεταξύ δύο προσώπων, γεμάτοι ανθρωπιά, που αποβλέπουν στο κοινό καλό.
Μια τέτοια συνάντηση, όταν ο ένας βλέπει στον άλλο την παρουσία και τη δράση του Θεού, είναι Ευλογία. Μια συνάντηση που ανοίγει τους ορίζοντες. Και ευχαριστούν τον « Θεό Αγάπη», που τα αξιώνει να βλέπουν τη δράση της μέσα στη ζωή τους.
Τα Χριστούγεννα μιλούν όχι μέσα από τα «φωτάκια» του υλισμού, αλλά μέσα από το άπλετο φως της ταπεινότητας γιατί εκεί είναι ο Θεός που ενεργεί δημιουργώντας προϋποθέσεις ειρήνης και αδελφοσύνης και μας τις προσφέρει προσκαλώντας μας να μπούμε σ΄ αυτή τη λογική και προοπτική.
Κυριακή 23/12/2018
Προφητρης Μιχαία 5,1-4
Ο λαός του Ισραήλ, που φαίνεται να εκμηδενίζεται, θα αναστηθεί, διαμέσου ενός υπόλοιπου εξορισμένων, που θα μείνει πιστό και δεν θα αφομοιωθεί στη γη της εξορίας, αλλά θα επιστρέψει από την μεγάλη θλίψη, για να αρχίσει από την αρχή. Με αυτούς ο Θεός θα αποκαταστήσει τις σχέσεις του με το λαό του, τόσο που αυτοί οι μικροί να μπορούν να ονομάζουν το Θεό: ο Θεός μαζί μας.
Πολλές φορές μας φαίνεται ότι μπροστά στους μεγάλους (Ιερουσαλήμ) που μας απογοητεύουν, εμείς οι μικροί (το χωριό Βηθλεέμ, ένα μικρό ασήμαντο υπόλοιπο ), δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα… όμως ο καθένας στο μικρό του χώρο μπορεί να κάνει τεράστια πράγματα. Όλοι από την Ιερουσαλήμ και τους μεγαλόσχημους περιμένουν την Σωτηρία αλλά αυτή έρχεται από το χωριό, την Βηθλεέμ και ένα ασήμαντους ανθρώπους στα ματιά των πολλών.
Με αυτό τον τρόπο ο Μιχαίας ξεπερνά την συγκεκριμένη στιγμή που ζει και βλέπει το Θεό που είναι ενεργός στη μεγάλη αλλά και στη μικρή ιστορία και είναι βέβαιος ότι δεν θα την αφήσει στα καπρίτσια των ανθρώπων.
Οι προφήτες μας διδάσκουν να ελπίζουμε και να αναζητούμε τους δρόμους του Κυρίου, διπλά μας κοντά όχι μακριά από μας.
Ανάγνωσμα από το Λουκά ‘ Αγιο Ευαγγέλιο 1,39-45
Λόγος του Κυρίου
Ο Ωριγένης από την Αλεξάνδρεια ( 185 – 254 μΧ - 3ος μ.Χ. αιώνας) έλεγε ότι η πιο ζωντανή και παραστατική εικόνα του χριστιανού είναι μια έγκυος γυναίκα που στα σπλάχνα της έχει νέα ζωή. Δεν χρειάζεται να πει τίποτα, δίνει, απλά, μαρτυρία ότι κάτι το μεγαλειώδες συμβαίνει. Ζει δύο ζωές, αχώριστες. Ο χριστιανός, ζει τη ζωή του Θεού και του ανθρώπου. Παρουσιάζει το τώρα και την νέα προοπτική. Αυτή την προοπτική περιγράφει ο Ύμνος της Παναγίας, στο Ευαγγέλιο, που μόλις ακούσαμε.
Η ευτυχία, είναι η παρουσία του Θεού, και γεννιέται με την ανιδιοτελή και γεμάτη αγάπη συνάντηση μεταξύ δύο προσώπων, γεμάτοι ανθρωπιά, που αποβλέπουν στο κοινό καλό.
Μια τέτοια συνάντηση, όταν ο ένας βλέπει στον άλλο την παρουσία και τη δράση του Θεού, είναι Ευλογία. Μια συνάντηση που ανοίγει τους ορίζοντες. Και ευχαριστούν τον « Θεό Αγάπη», που τα αξιώνει να βλέπουν τη δράση της μέσα στη ζωή τους.Τα Χριστούγεννα μιλούν όχι μέσα από τα «φωτάκια» του υλισμού, αλλά μέσα από το άπλετο φως της ταπεινότητας γιατί εκεί είναι ο Θεός που ενεργεί δημιουργώντας προϋποθέσεις ειρήνης και αδελφοσύνης και μας τις προσφέρει προσκαλώντας μας να μπούμε σ΄ αυτή τη λογική και προοπτική.