Τα δώρα του Αναστημένου : Η Νέα δημιουργία ,η Ειρήνη, το ΄Αγιο Πνεύμα, η Συγγνώμη και η Αποστολή
Κυριακή 14 Απριλίου 2018
Την Ανάσταση, το Πάσχα του Χριστού, όχι μόνο δεν μπορούμε να την περιγράψουμε αλλά υπάρχει και ο κίνδυνος σε μια τέτοια προσπάθεια να πάρουμε λάθος δρόμο . Όταν εμείς μιλάμε για ανάσταση, συνήθως, το μυαλό μας πηγαίνει στην επιστροφή ενός πεθαμένου στην προτεραία ζωή του. Προσοχή ! όταν εμείς οι χριστιανοί αναφερόμαστε στην Ανάσταση του Ιησού, και κατ’ επέκταση στην δική μας, σημαίνει και εννοούμε κάτι το τελείως διαφορετικό. Σημαίνει ότι, ο Ιησούς ο οποίος έζησε το φρικτό θάνατό του με τόση εμπιστοσύνη στην δύναμη της Αγάπης του Θεού, κατά τη στιγμή που όλα ανθρωπίνως φαινόταν χαμένα με μια έκρηξη ζωής ο θάνατος εξερράγη και αποκαλύφθηκε η Νέα Ζωή, δηλαδή ο Αναστημένος Ιησούς ζει μια Ζωή που τα ανθρωπινά μέτρα δεν μπορούν να περιγράψουν και μόνο με ατελείς αναλογίες μπορούμε γι΄ αυτήν κάτι να ψελλίσουμε. Μια νέα ζωή , μια ολοκληρωτικά καινούργια αρχή ζωής, που δεν μπορούμε τίποτα παραπάνω να πούμε, θα τολμούσαμε ίσως να λέγαμε ότι ποιοτικά είναι ασύγκριτα ανώτερη από τη ανθρώπινη ζωή μας, μια ζωή στην οποία ο όρος θάνατος όχι μόνο δεν έχει νόημα, αλλά ούτε ύπαρξη.
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ΄Αγ. Ευαγγέλιο 20,19- 31
Αλλά ο Θωμάς που λεγόταν Δίδυμος, ένας απ' τους Δώδεκα, δεν ήταν μαζί τους όταν ήλθε ο Ιησούς. Του έλεγαν, λοιπόν, οι μαθητές: "Είδαμε τον Κύριο!" Κι εκείνος τους είπε: "Αν δε δω στα χέρια του το σημάδι των καρφιών και δε βάλω το δάκτυλό μου στο σημάδι των καρφιών και δε βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, δε θα πιστέψω". Και μετά από οκτώ μέρες, πάλι οι μαθητές του ήταν μέσα και ο Θωμάς βρισκόταν μαζί τους. Κι ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, έρχεται πάλι ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και είπε: "Ειρήνη μαζί σας!" Μετά λέει στο Θωμά: "Φέρε το δάκτυλό σου εδώ και κοίταξε τα χέρια μου και φέρε το χέρι σου και βάλε το στην πλευρά μου. Και να μην είσαι άπιστος, αλλά πιστός!" Απάντησε ο Θωμάς και του είπε: "Ο Κύριός μου και ο Θεός μου!" Του λέει ο Ιησούς: "Επειδή με είδες, πίστεψες. Μακάριοι όσοι δεν είδαν και πίστεψαν".
Βέβαια, ο Ιησούς έκαμε και άλλα πολλά σημεία μπροστά στους μαθητές του, που δεν έχουν γραφτεί μέσα σ' αυτό το βιβλίο. Αλλά αυτά γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.
Λόγος του Κυρίου
Ο ευαγγελιστής, στο επεισόδιο με τον απόστολο Θωμά, σημειώνει: Εκείνη τη μέρα, όταν βράδιασε , δηλαδή την πρώτη μετά το Σάββατο κι ενώ ήταν κλειστές οι πόρτες του σπιτιού όπου βρίσκονταν οι μαθητές, επειδή φοβόταν τους Ιουδαίους, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση. Με αυτή την περιγραφή, ο ευαγγελιστής θέλει να υπογραμμίσει δύο πράγματα· αφενός τη συνέχεια που υπάρχει ανάμεσα στον Ιησού πριν το πάθος του Εσταυρωμένου με τις πληγές στα χέρια, στα πόδια και στην πλευρά και του Αναστημένου μετά το Πάσχα, και αφετέρου την τεράστια διαφορά που υπάρχει, με τον Ιησού πριν και μετά το Πάσχα αναφερόμενος εμφαντικά : «ήταν κλειστές οι πόρτες» .
Οι φανερώσεις του Αναστημένου Χριστού στους αποστόλους, όπως τις περιγράφουν όλοι οι ευαγγελιστές, σκοπό έχουν να σηματοδοτήσουν την ολοκλήρωση της πρώτης και προσωρινής παρουσίας του Ιησού στον κόσμο, την «Ενσάρκωσή του», σύμφωνα με τις τρέχουσες συντεταγμένες του τι σημαίνει άνθρωπος με τις οποίες εγώ (ο κάθε άνθρωπος) μπορώ να διαπιστώσω την ύπαρξη κάποιου και να έρθω σε επικοινωνία μαζί του. Είναι μια ιστορική εμπειρία, μοναδική, ολοκληρωμένη, αποκλειστική και ανεπανάληπτη.
Η «κοινωνία ζωής» όμως που ο Ιησούς εγκαινίασε με τους μαθητές του, που περπάτησε στην Γαλιλαία και στην Ιουδαία, συνεχίζεται με τον Αναστημένο Ιησού Χριστό, με μια σχέση ζωής όμως τελείως διαφορετική και που κατά τρόπο μοναδικό σχετίζεται άμεσα με τον Θεό Πατέρα. Με την ομολογία πίστεως «ανεστήθη ο Κύριος», ο μαθητής δηλώνει τόσο αυτό το γεγονός, τον νέο τρόπο παρουσίας του Χριστού ανάμεσά στους μαθητές του, όσο και το γεγονός ότι αυτός ο νέος τρόπος ζωής του Ιησού θα είναι και ο δικός μας. Η «Ενσάρκωση» δηλ. να γίνει άνθρωπος πραγματικός συνεχίζεται με ένα τρόπο νέο και μοναδικό. Θέλει να πει ότι μια σχέση που ο Ιησούς εγκαινίασε μαζί μας όσο και να δοκιμασθεί δεν μπορεί να καταστραφεί, μπορεί μόνο να βελτιωθεί.
Πάντοτε θα υπάρχουν πολλοί που, όπως ο Θωμάς, για να πιστέψουν θέλουν όχι μόνον να δουν αλλά και να ψηλαφίσουν, υπάρχουν εκείνοι που προχωρούν σταδιακά προς την ομολογία πίστεως. Ο Χριστός δεν τους αποδοκιμάζει ούτε τους επιπλήττει, δεν παύει να δέχεται να αναπτύξει μαζί τους μια υπομονετική διαπαιδαγώγηση. Μακάρισε όμως εκείνους που, με άδολη καρδιά, πιστεύουν ξεκινώντας από την μαρτυρία των Γραφών και των αυτοπτών αξιόπιστων μαρτύρων. Η ίδια η Αγ. Γραφή εξάλλου μαρτυρεί ότι, από τον Αβραάμ, «η πίστη είναι μια δύσκολη κατάκτηση».
Ο ευαγγελιστής σημειώνει ότι : «…ήταν κλειστές οι πόρτες του σπιτιού όπου βρίσκονταν οι μαθητές, επειδή φοβόταν τους Ιουδαίους».
Ο φόβος πάντοτε συνυπάρχει με την ανασφάλεια επειδή οι μαθητές χωρίς τον Ιησού δεν είχαν βέβαιο σημείο αναφοράς και ασφαλές κριτήριο για τον προσανατολισμό τους. Η αίσθηση ότι δεν φέρθηκαν στο δάσκαλο με τον αρμόζοντα τρόπο, τόσο όσο ζούσε καθημερινά μαζί τους όσο και στις δύσκολες στιγμές του μαρτυρίου, επιδείνωνε την κατάσταση. Τέλος φοβόντουσαν ότι θα μπορούσε να έχουν την ίδια τύχη. Εμείς, εκ των ύστερων, ξέρουμε ότι δεν ήταν ακόμη έτοιμοι· το ΄Αγιο Πνεύμα, την Πεντηκοστή, τους προίκισε με αυτή την δύναμη και αποφασιστικότητα.
Κλείνοντας το επεισόδιο, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δίνει και το νόημα της ύπαρξης «των ευαγγελίων» : «Βέβαια, ο Ιησούς έκαμε και άλλα πολλά σημεία μπροστά στους μαθητές του, που δεν έχουν γραφτεί μέσα σ' αυτό το βιβλίο. Αλλά αυτά γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του». Τονίζει ότι το έργο του δεν είναι η βιογραφία του Ιησού αλλά η μαρτυρία πίστεως. Διαβεβαιώνει τον αναγνώστη ότι κατέγραψε μόνο εκείνα τα επεισόδια της ζωής του Ιησού που τον οδήγησαν να πιστέψει ότι, στο πρόσωπο του Ιησού από την Ναζαρέτ είναι παρών ο Θεός με το Σωτήριο θέλημα και την απολυτρωτική δράση του. Σκοπός του είναι να φέρει τον αναγνώστη σε επαφή με το Σωτήριο θέλημα και τη δράση του Θεού διαμέσου των ιστορικών γεγονότων, που για τον Ευαγγελιστή Ιωάννη ήταν αποκαλυπτικά για την φύση και το έργο του Ιησού από την Ναζαρέτ.