Το κουράγιο να αλλάξεις γνώμη
Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017
Ο Ιησούς διηγείται ένα πολύ συνηθισμένο οικογενειακό επεισόδιο. Ένας πατέρας ζητά διαδοχικά στα δυο παιδιά του να κάνουν κάτι για την οικογένεια. Το ένα δεν του φέρνει αντίρρηση, αλλά τελικά δεν εκπληρώνει την επιθυμία του πατέρα. Το άλλο αρχικά αρνείται να κάνει το θέλημα του πατέρα, αλλά το μετανιώνει και κάνει το θέλημα του πατέρα. Ο Ιησούς ζητά στους ακροατές του να πάρουν θέση για αυτά που ακούσανε. Η ίδια πρόσκληση που απευθύνεται και σε μας. Ο Ιησούς κλείνει την αφήγησή του με ένα συμπέρασμα που σίγουρα θα έκανε τους ακροατές να δυσανασχετήσουν ακούγοντάς το, αφού εκπλήσσει ακόμη και μας σήμερα.
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγ. Ευαγγέλιο (Μτ 21,28-32)
"Τι νομίζετε; Ένας άνθρωπος είχε δυο παιδιά. Και πήγε και είπε στον πρώτο: 'Παιδί μου, πήγαινε σήμερα να εργασθείς στον αμπελώνα'. Κι εκείνος απαντώντας είπε: 'Δεν θέλω'. Αλλά ύστερα μετάνιωσε και πήγε. Πήγε τότε και είπε το ίδιο και στον άλλο. Αλλά εκείνος απαντώντας είπε: 'Θα πάω, κύριε'. Και δεν πήγε. Ποιός από τους δυο έκαμε το θέλημα του πατέρα;". Του λένε: "Ο πρώτος". Τους λέει ο Ιησούς: "Αλήθεια σας λέω: οι τελώνες και οι πόρνες θα μπουν πριν από σας στη βασιλεία του Θεού. Διότι ήλθε σε σας ο Ιωάννης, μέσα σε δρόμο δικαιοσύνης, και δεν τον πιστέψατε, ενώ οι τελώνες και οι πόρνες τον πίστεψαν. Ενώ εσείς, αν και τον είδατε, ούτε ύστερα δε μετανοήσατε για να τον πιστέψετε.
Λόγος του Κυρίου
Ο Ιησούς, λοιπόν, ρωτά: "Ποιός από τους δυο έκαμε το θέλημα του πατέρα;".
Τι θέλει να πετύχει ο πατέρας με την εντολή του, να σκαφτεί το αμπέλι; Όχι, είναι πολύ λίγο. Ήθελε να δει πώς τα παιδιά του αντιλαμβάνονται τη θέση τους μέσα στην οικογένεια. Την εκλαμβάνουν ως συνεργάτες για το κοινό καλό ή ως εκτελεστές εντολών που θέλουν τελικά να αποφύγουν ή ως υπεύθυνα άτομα που έχουν το θάρρος να σταθμίζουν την όποια απάντηση που μπορεί να έδωσαν εν θερμώ και αν χρειαστεί να έχουν το θάρρος να αλλάξουν γνώμη;
Εκ πρώτης όψεως τα δυο αδέλφια φαίνεται να είναι τελείως διαφορετικά, αλλά να έχουν κάτι το κοινό. Στον πατέρα δεν βλέπουν εκείνον που κοπιάζει και συντονίζει για το κοινό καλό της οικογένειας, αλλά κάποιον που δίνει εντολές και το αμπέλι δεν είναι κάτι δικό τους για να το φροντίσουν, δεν τους αφορά.
Για τον πρώτο ο Ιησούς λέει ότι, ενώ είπε “ 'Δεν θέλω'. Αλλά ύστερα μετάνιωσε και πήγε ”. Μετανιώνω, σημαίνει, αλλάζω τρόπο εκτίμησης των πραγμάτων γύρω μου και κατά συνέπεια στη συνέχεια να προσαρμόζω και τη συμπεριφορά μου σε αυτό που έκρινα σωστό. Ο πρώτος, λοιπόν, άλλαξε τον τρόπο που καταλάβαινε τον πατέρα του, όχι πια ως κάποιον που δίνει μόνο εντολές και το αμπέλι δεν του είναι πια κάτι που δεν τον αφορά, αλλά τον αφορά η καλοπέραση της οικογένειας, της οποίας είναι αναπόσπαστο μέρος.
Ο πρώτος είναι επαινετός, όχι γιατί έκανε το θέλημα του πατέρα του και έσκαψε το αμπέλι, αλλά γιατί αποδείχθηκε γιος που σκέφτεται και διάλεξε το κοινό καλό, την οικογένεια, παρά τις αντιρρήσεις του.
Τα σοκαριστικά λόγια του Ιησού "Αλήθεια σας λέω: οι τελώνες και οι πόρνες θα μπουν πριν από σας στη βασιλεία του Θεού. Διότι ήλθε σε σας ο Ιωάννης, μέσα σε δρόμο δικαιοσύνης, και δεν τον πιστέψατε, ενώ οι τελώνες και οι πόρνες τον πίστεψαν. Ενώ εσείς, αν και τον είδατε, ούτε ύστερα δε μετανοήσατε για να τον πιστέψετε", όσο σκληρά και αν είναι, εντούτοις είναι λόγια παρηγοριάς και ενθάρρυνσης. Δεν εκφράζουν μια καταδίκη, αλλά μια αναγνώριση της αξίας εκείνων, που μπορεί να μην είναι μαθητές του Ιησού με τα λόγια και τη δημόσια εικόνα τους, αλλά είναι με τα έργα τους. Ο Θεός δεν δείχνει εμπιστοσύνη μόνο σ’ εκείνους που εμείς με τα κριτήριά μας κρίνουμε ως καλούς, άλλα και σε κείνους που εμείς δεν εκτιμούμε εξ αιτίας της δημόσιας εικόνας τους, που όμως τα καλά τους έργα είναι αφανή, αλλά είναι έτοιμοι και ανοιχτοί να αναγνωρίσουν το καλό που γίνεται, από όπου και να γίνεται.
Στην πράξη: Όχι όσοι λένε ότι είναι μαθητές του Ιησού είναι πράγματι και μαθητές του Ιησού σωστοί. Υπάρχουν πολλοί χριστιανοί που επικροτούν και προπαγανδίζουν τις ευαγγελικές αρχές και προτροπές, όμως όταν φτάσει η στιγμή να τις υλοποιήσουν, όχι μόνο υποχωρούν, αλλά είναι φορές που με τον τρόπο τους αποθαρρύνουν και εμποδίζουν και άλλους να αναλάβουν πρωτοβουλίες, που οι ίδιοι θα έπρεπε να πάρουν και να προωθήσουν. Όπως πχ. όλοι μιλάνε για αδελφική αγάπη που δεν είναι μόνο λόγια, αλλά όταν πρόκειται έμπρακτα να το κάνουν οπισθοχωρούν. Βλέπουν την αναγκαιότητα της καλλιέργειας της χριστιανικής αδελφοσύνης, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, αλλά τελικά καταλήγουν να υποστηρίζουν θέσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση ή ακόμη και χειρότερα βάζουν εμπόδια ή αποθαρρύνουν εκείνους που προσπαθούν να ανοίξουν καινούριους δρόμους ή τουλάχιστον προσπαθούν κάτι να κάνουν κοκ.
Η σημερινή ευαγγελική παραίνεση : Δεν χρειάζεται να μεταστραφούν μόνο οι άλλοι, αλλά πρώτα οι μαθητές του Ιησού.
x