27η
Σεπτεμβρίου 2015
Φτάνει
το καλό να γίνεται,
κανένας
δεν έχει το μονοπώλιο
του
καλού και του Θεού.
Ανάγνωσμα
από το κατά Μάρκο άγιο. Ευαγγέλιο (Μκ
9,38-43.45.47-48)
Ο ευαγγελιστής
Μάρκος από το 8ο μέχρι το 10ο κεφάλαιο
του ευαγγελίου του, έχει συγκεντρώσει
και τακτοποιήσει λόγια και έργα του
Ιησού, με σκοπό να δώσει στους αναγνώστες
του μια χειροπιαστή κατήχηση τού τι
σημαίνει πρακτικά ότι κάποιος είναι
μαθητής του Ιησού.
Σήμερα κάνει τρεις
προτροπές:
α) Κανένας δεν έχει
την αποκλειστικότητα του Ιησού, και
ούτε είναι ο αποκλειστικός υπερασπιστής
του
β) Η αναγνώριση
της αξιοπρέπειας και της θέσης του
μικρού, του φτωχούς του αδύνατου,
και γ) Στο μαθητή
ζητιέται να δεσμεύεται με πάθος, αλλά
όχι με φανατισμό, για το ευαγγέλιο που
προωθεί το κοινό καλό.
Ανάγνωσμα από
το κατά Μάρκο άγιο. Ευαγγέλιο (Μκ
9,38-43.45.47-48)
Εκείνο τον καιρό
είπε ο Ιωάννης στον Ιησού: "Διδάσκαλε,
είδαμε κάποιον να βγάζει δαιμόνια στο
όνομά σου και τον εμποδίσαμε, επειδή
δεν μας ακολουθεί".
Κι ο Ιησούς είπε:
"Μην τον
εμποδίζετε. Διότι δεν υπάρχει κανείς
που να κάμει ένα θαύμα στο δικό μου όνομα
και που θα μπορέσει σύντομα να με
κακολογήσει. Όποιος, πράγματι, δεν είναι
εναντίον μας, είναι με το μέρος μας.
Όποιος σας δώσει
ένα ποτήρι νερό στο όνομά μου, επειδή
είσθε του Χριστού, αλήθεια σας λέω: δεν
πρόκειται να χάσει την ανταμοιβή του.
Κι όποιος
σκανδαλίσει ένα απ' αυτούς τους μικρούς
που πιστεύουν σε μένα, είναι καλύτερο
γι' αυτόν να τυλίξει γύρω από τον τράχηλό
του μια πέτρα μύλου που γυρίζει ένας
γάιδαρος και να ριχθεί στη θάλασσα. Κι
αν σε σκανδαλίζει το χέρι σου, κόψε το.
Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή κουλός,
παρά να έχεις και τα δυο χέρια και να
καταλήξεις στη γέεννα, στη φωτιά που δε
σβήνει. Κι αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει,
κόψε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή
κουτσός, παρά να έχεις και τα δυο πόδια
και να ριχθείς στη γέεννα. Κι αν το μάτι
σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το. Είναι
καλύτερο να μπεις στη βασιλεία του Θεού
μονόφθαλμος, παρά να έχεις και τα δυο
μάτια και να ριχθείς στη γέεννα, όπου
το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η
φωτιά δε σβήνει.
Λόγος του Κυρίου
Το πρώτο ζήτημα,
του Ιωάννη : "Διδάσκαλε, είδαμε
κάποιον να βγάζει δαιμόνια στο όνομά
σου και τον εμποδίσαμε, επειδή δεν μας
ακολουθεί".
Έχουμε, λοιπόν, το
θέμα ταυτότητας,
πρέπει να ξέρουμε
ποιος είναι ποιος είναι δικός μας και
ποιο δεν είναι το δικό μας για να
συμπεριφερόμαστε ανάλογα;
Τι γίνεται με
εκείνες τις περιπτώσεις που μας φαίνεται
ότι οι “άλλοι ” είτε μοιάζουν με εμάς
είτε όχι κάνουν τα ίδια πράγματα,
Τι σημαίνει για
μας ο “άλλος” , αυτός που δεν τα σκέπτεται
σαν εμένα είτε είναι εξω από τα όρια της
χριστιανικής κοινότητάς.
Το καλό γίνεται
και ανεξάρτητα από εμάς,
ποιο λόγο ύπαρξης
έχουμε;
Πίσω από τη
διαμαρτυρία του μαθητή κρύβεται ακόμη
και ο φόβος του ανταγωνισμού, μην τυχόν
και χάσουμε τα πρωτεία και ό,τι αυτό
σημαίνει.
Πίσω από αυτή τη
νοοτροπία κρύβεται επίσης και ο εγωιστής,
θέλει να είναι το κέντρο του ενδιαφέροντος.
Ο Ιησούς με την
απάντησή του: “Μην τον εμποδίζετε.
Διότι δεν υπάρχει κανείς που να κάμει
ένα θαύμα στο δικό μου όνομα και που θα
μπορέσει σύντομα να με κακολογήσει.
Όποιος, πράγματι, δεν είναι εναντίον
μας, είναι με το μέρος μας”., λέει:
μαθητής
μου είναι όποιος αναγνωρίζει το καλό,
όπου και αν γίνεται. Εκείνος που
αναγνωρίζει τη δράση του Θεού, στο καλό
που γίνεται, όπου και αν αυτό εκδηλώνεται,
και γι’ αυτό πρέπει οι άλλοι να χαίρονται.
Μάλιστα, πρέπει
και να συνεργάζονται με εκείνους που
ενεργούν σωστά.
Η αγάπη είναι
δωρεά, αναγνώριση, αποδοχή και προσφορά,
ο φθόνος και η ζήλια είναι κατοχή,
εκφράζουν φόβο, εσωστρέφεια και βούληση
για κυριαρχία που πάντοτε είναι αιτία
μεγάλων δεινών και καταστροφών.
Για
τον Ιησού, εκείνο που μετρά δεν είναι
το ποιος κάνει το καλό, αλλά αν
το καλό που πρέπει
να γίνει, γίνεται.
Και
ζητά να το αναγνωρίζουμε και να χαιρόμαστε
γιαυτό
του γίνεται.
Η αξία των μικρών
πράξεων και των μικρών αδελφών
Λέει ακόμη
β) Όποιος σας
δώσει ένα ποτήρι νερό στο όνομά μου,
επειδή είσθε του Χριστού, αλήθεια σας
λέω: δεν πρόκειται να χάσει την ανταμοιβή
του.
Ο Ιησούς βαδίζει
προς την Ιερουσαλήμ όπου θα δώσει τη
ζωή του για χάρη των φίλων του, εκείνων
που κάνουν ή τουλάχιστο προσπαθούν να
κάνουν το καλό. Όμως όχι
μόνο δεν ξεχνά και δεν
υποτιμά τις μικρές καθημερινές πράξεις
αγάπης, αλλά και τις συστήνει, γιατί από
μικρές πράξεις απαρτίζεται η καθημερινότητά
μας και αυτές
την ομορφαίνουν, όπως
ένα ποτήρι φρέσκο νερό στον διψασμένο
οδοιπόρο.
Ο
Ιησούς με τη
φράση επειδή είσθε του Χριστού,
ταυτίζεται
με τους μαθητές του. Ο
Ιησούς δεν λέει γιατί επειδή
κάνετε καλύτερα
έργα από τους άλλους γι
αυτό είστε του Χριστού,
αλλά γιατί με δέχεστε στη ζωή σας.
Αξίζουμε για το
τι είμαστε και όχι για το τι κάνουμε
Και αυτό είναι ευαγγέλιο.
Και ο Ιησούς
συνεχίζει:
Όποιος
σκανδαλίσει ένα απ' αυτούς τους μικρούς
που πιστεύουν σε μένα, είναι καλύτερο
γι' αυτόν να τυλίξει γύρω από τον τράχηλό
του μια πέτρα μύλου που γυρίζει ένας
γάιδαρος και να ριχθεί στη θάλασσα. Το
σκάνδαλο δεν είναι μόνο το ηθικής
φύσεως. Το κακό
του σκανδάλου,
έγκειται στο γεγονός
ότι κάνει κάποιον
και ιδιαίτερα τους πιο μικρούς και
απροστάτευτους, να
χάσουν το σωστό προσανατολισμό. Αυτούς
ο Ιησούς έχει στο μυαλό του και αυτούς
θέλει να προστατέψει,
από τη λοιδορία και την
απαξίωση τους από των
“έξυπνων”
και των δυνατών,οι
οποίοι έχοντας εξυπνάδα ή αγαθά νομίζουν
ότι είναι ανώτεροι . Η
πίστη που μπορεί
να είναι απλή και ευάλωτη και όμως μπορεί
να είναι το τελευταίο καταφύγιο για
τους ‘μικρούς’ και τους ‘αδύναμων'.
Εκείνο που προέχει είναι να γίνεται
σεβαστή να προστατεύεται και να
βοηθιούνται να την εμβαθύνουν, και όχι
να απαξιώνονται από τους τυχόν ‘ισχυρούς’.
Ο Ιησούς, για να
τονίσει τη σοβαρότητα και τη βαρύτητα
των λόγων του, χρησιμοποιεί την παρακάτω
σκληρή παραίνεση και προειδοποίηση στα όρια της παραδοξολογίας : «…όποιος
σκανδαλίσει ένα απ' αυτούς τους μικρούς
που πιστεύουν σε μένα, είναι καλύτερο
γι' αυτόν να τυλίξει γύρω από τον τράχηλό
του μια πέτρα μύλου που γυρίζει ένας
γάιδαρος και να ριχθεί στη θάλασσα.Κι
αν σε σκανδαλίζει το χέρι σου, κόψε το.
Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή κουλός,
παρά να έχεις και τα δυο χέρια και να
καταλήξεις στη γέεννα, στη φωτιά που δε
σβήνει” κλπ..
Λίγα
για
το
σκάνδαλο
Κάθε σκάνδαλο
είναι εμπόδιο και φραγή για να γίνει το
καλό που πρέπει να γίνει. Έχει τη ρίζα
του στο ότι το «εγώ μου» μετράει
περισσότερο από το εμείς και εγώ από
τους άλλους.
Πολλές φορές
θεωρούμε υποτιμητικό και στα όριά του
προδοτικού των πεποιθήσεών μας, να
κατέβουμε επίπεδο για να συναντήσουμε
εκείνον που βραδυπορεί ή να πάμε σε
συνάντηση εκείνου που δεν τα σκέφτεται
όπως εμείς και να προσπαθήσουμε να
καταλάβουμε τους λόγους του, και το
θεωρούμε χάσιμο χρόνου.
Δεν ωφελεί σε
τίποτα κάποιος να πηγαίνει μόνος του
μπροστά, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος, και
ο ίδιος στη μοναξιά του να χάσει το δρόμο
του εκείνος , και αυτός που βραδυπορεί
μπορεί να αποθαρρυνθεί και να σκεφτεί
ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί, και να
εγκαταλείψει την όποια προσπάθεια.
Μαθητής του Χριστού ζει σε μια κοινότητα
που από την κοινότητα στηρίζεται και
την κοινότητα οικοδομεί.
Το παράξενο είναι
ότι αυτός που σκανδαλίζεται, μπορεί με
τη σειρά του να είναι αιτία σκανδάλου,
με την αναποφασιστικότητά του και τον
εφησυχασμό του, για εκείνον που με
ανήσυχο πνεύμα προσπαθεί να ανοίξει
νέους δρόμους με περισσότερη ή λιγότερη
επιτυχία ενώ εκείνος αρέσκεται και
θέλει τα συνηθισμένα και να θέλει να
επιβάλλει λέγοντας έτσι μας τα παρέδωσαν
οι πατέρες, .
Η λύση δεν είναι
ο οπορτουνισμός και ο συμβιβασμός, αλλά
η αδελφική αγάπη φωτισμένη από το
ευαγγέλιο που καλλιεργεί:
Το πνεύμα της
συγγνώμης, που διαμορφώνει μια κοινή
εκτίμηση των πραγμάτων του κόσμου γύρω
μας.
Το πνεύμα της
συγχώρησης που καλλιεργεί καταστάσεις
ζωής που επιτρέπουν τη συνύπαρξη, και
δεν αφήνει τις τριβές και τις εντάσεις
που παρουσιάζονται, να εξελιχτούν σε
συγκρούσεις και διαιρέσεις.
Ο Ιησούς, λοιπόν,
υποδεικνύει στους μαθητές του:
Α) Να είναι ανοιχτά
μυαλά, και να μην διεκδικούν την
αποκλειστικότητα και τη μοναδικότητα
του καλού γι' αυτούς και την κοινότητα
τους, αλλά να το αναγνωρίζουν και να
αναδεικνύουν όπου και από όποιος αν
αυτό γίνεται και μάλιστα να συνεργάζονται
με αυτούς.
Β) Να ξεπεράσουν
τη νοοτροπία του ΄εγώ είμαι ο καλύτερος΄,
για να μην αποκαρδιώνουν και να μην
εξωθούν στην απομάκρυνση από την
κοινότητα τους εκείνους που δεν τα
σκέφτονται όπως εκείνοι.
Γ) Ο Ιησούς, προτρέπει
τους μαθητές του να μην περιορίζονται
στη στασιμότητα του κεκτημένου και της
συνήθειας, που τους κρατούν δέσμιους,
αλλά να ανοίγονται όλο και περισσότερο
σε μια πορεία προς την ολοκλήρωση. Η
κοινότητα των μαθητών του Ιησού είναι
Καθολική, σε όλους είναι ανοιχτή, όλους
αγκαλιάζει και κανένα δεν αποκλείει.
Κάνει κακό στην κοινότητα όποιος
καλλιεργεί διαχωρισμούς και σπρώχνει
τις διαφορές στο να γίνουν συγκρούσεις.
Η επίκληση της παράδοσης μπορεί να είναι
και πρόσχημα και αιτία στασιμότητας
και στείρας επανάληψης. Η Παράδοση έχει
λόγο ύπαρξης και είναι καρποφόρα όταν
βοηθά τη μια γενιά να παραδίδει την
Πίστη στην άλλη, με τρόπο που να είναι
κατανοητός στην επόμενη γενιά.
Περί Γέενας
Ο Ιησούς, για να
υπογραμμίσει τη βαρύτητα των λόγων του
απειλεί με το ρίξιμο του υπαίτιου στη
«γέεννα, όπου το σκουλήκι δεν πεθαίνει
και η φωτιά δε σβήνει». Η γέεννα, για
την οποία μιλάει ο Ιησούς, ήταν μια
κοιλάδα κοντά στη Ιερουσαλήμ, που υπάρχει
ακόμη σήμερα, και που από καιρό εκείνο
χρησίμευε ως χωματερή της πόλης. Εκεί
τα απορρίμματα και η βρωμιά καταστρεφόταν
από τη φωτιά, που συνέχεια έκαιγε, και
ό,τι από αυτήν ξέφευγε ήταν στο έλεος
των σκουληκιών.
Στη μνήμη των
Ιουδαίων είχε επιβιώσει η παράδοση ότι
σε αυτόν τον τόπο πριν από τον εποικισμό
από τους Ιουδαίους, τελούνταν ανθρωποθυσίες.
Μερικοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι και
μερικοί βέβηλοι βασιλείς του Ισραήλ,
είχαν τολμήσει να τελέσουν κάτι το
παρόμοιο.
Η έκφραση «να
ριχθεί κάποιος στη γέενα» ήταν ότι,
αυτός για τον οποίο λεγόταν, δεν ήταν
παραπάνω από ένα σκουπίδι. Συμβόλιζε
το ολοκληρωτικό φαλίρισμα μιας ζωής.
Στο στόμα του Ιησού
είναι ένα πιεστικό μήνυμα, που σκοπό
έχει να σπρώξει τον ακροατή του και
ιδιαίτερα τους μαθητές του, να κάνουν
το παν για να μην μείνουν εκτός της
Βασιλείας του Θεού, γιατί η εναλλακτική
λύση είναι το ολοκληρωτικό φαλίρισμα
μιας ζωής.