Β κύκλος, 3η Κυριακή του Πάσχα Λκ. 24,35-48 Όπου η Ευχαριστία εκεί και ο Αναστημένος Χριστός

 

Κυριακή 19 Μαΐου 2024

Β κύκλος, 3η Κυριακή του Πάσχα Λκ. 24,35-48

Όπου η Ευχαριστία εκεί και ο Αναστημένος Χριστός

Δύο μαθητές του Ιησού, που δεν ανήκαν στην ομάδα των 12.και είχαν επιστρέψει το χωρίο τους την Εμμαούς. Επιστρέψαν και πάλι πίσω γιατί είχαν κάτι πολύ σημαντικό να μοιραστούν με τους άλλους ότι συναντήσαν το Αναστημένο . Ομολογούν ότι αυτό που τους έκανε να πεισθούν, ότι αυτός ο άγνωστος που συνάντησαν στον δρόμο και και θέλησαν να φιλοξενήσουν στο πρόσωπο του οποίου αναγνωρίσαν τον Αναστημένο: όχι μέσα από κάποιο μεγαλειώδες θαύμα, αλλά τίποτα το εντυπωσιακό. Ήταν η εμπειρία τους ότι τεμάχισε το ψωμί που μοιραστήκαν μαζί του.

Κ αι ο Αναστημένος για να παρουσιαστεί στους μαθητές του δεν θριαμβολογεί. Άφησε τους εαυτούς τους να δουν ποιο είναι το σημάδι της αναγνώρισης, τις πληγείς του το χαρακτηριστικό σημάδι του Μιλά και δείχνει τις πληγές του Ο Ιησούς μιλά για το τι έδωσε, λέει τι πρόσφερε, τι μοίρασε στους μαθητές του : τη ζωή του για εμάς! Ταυτίστηκε με το ψωμί και μάλιστα όχι με την τελειότητα του, το τέλειο ψήσιμο του, το όμορφα χρυσαφένιο άλλα το τεμαχισμένο το μοιρασμένο Όπου υπάρχει (θα μπορούσαμε να πούμε) το τεμαχισμένο ψωμί, εκεί είναι ο Αναστημένος Ιησούς.

Πράγματι η αξία και η τελειότητα του Ψωμιού έγκειται στο γεγονός ότι τεμαχίζεται ότι μοιράζεται, ότι τρέφει δίνει ζωή . Τι να το κάνεις ένα ωραίο ολόκληρο καρβέλι; Αν δεν το τεμαχίσεις και δεν το μοιράσεις, μένει πάντα σε ένα μόνο άτομο, ένα άτομο μπορεί να θρέψει. Αν όμως τεμαχιστεί έχουν όλοι ένα κομμάτι!

Το ίδιο το ψωμί μας λέει ότι είναι καρπός πολλών κόπων και προορίζεται για όλους. Όπως ο Ιησούς Χριστός.

 

Β' κυκλος 2η Κυριακή του ΠάσχαΤα δώρα του Αναστημένου : Η Νέα δημιουργία ,η Ειρήνη, το ΄Άγιο Πνεύμα, η Συγγνώμη και η Αποστολή 

Κυριακή  12 Απριλίου  2024

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη  ΄Αγ. Ευαγγέλιο   20,19- 31
Η "Ειρήνη μαζί σας".Είναι η πρώτη ευχή του Ιησου στην πρώτη εμφάνιση του σε ολόκληρη την ομάδα των μαθητών :

Το λέει... το επαναλαμβάνει... και δείχνει τα σημάδια του πάθους... σημάδια του πόνου της αγάπης... του λυτρωμένου πόνου... σημάδια μιας ιστορίας αγάπης που φαίνεται να τελείωσε άσχημα αλλά που στη πραγματικότητα συνεχίζεται ακριβώς από αγάπη... με ειρήνη... με συγγνώμη.
Αυτά τα σημάδια δεν είναι πλέον σημάδια που δείχνουν ταλαιπωρία...αλλά «ουλές», επουλωμένες πληγές... συγχωρούνται. Είναι σημάδια αγάπης. Είναι εκεί για να πουν τι έγινε, αλλά δεν αιμορραγούν για να πουν ότι είναι ένα συγχωρεμένο παρελθόν. Αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να τους έχει την ίδια αγάπη. Ότι ‘έγινε έγινε, άφησε σημάδι μα τίποτα παραπάνω
Αυτό είναι η αληθινή συγχώρηση όχι να ξεχνάς, γιατί δεν μπορείς να ξεχάσεις το κακό που έγινε... αλλά ήλθε η αληθινή συγχώρεση είναι να γράφεις μια νέα ιστορία πάνω από την παλιά ένα... άλλωστε η ουλή να δείχνει απλώς μια επουλωμένη πληγή,μια αγάπη δυνατότερη.
Και είναι ακριβώς αυτή την εμπειρία που οι μαθητές καλούνται αυτή να αναπαράγουν στη ζωή τους αυτό που βιώνουν...και καλούνται να δώσουν αυτό που δωρεά έλαβαν.
Α λλά η σημερινή σελίδα του Ευαγγελίου έχει και έναν άλλο πολύ σημαντικό θεματικό πυρήνα τη περιοδική εμφάνιση του Ιησού.

Ο Ιησούς φανερώνεται μετά από οκτώ ημέρες σε μια κοινότητα συγκεντρωμένων μαθητών. Μου αρέσει να βλέπω τις κυριακάτικες συνελεύσεις μας σε αυτή την περιοδικότητα... που θα πρέπει να είναι πραγματικά εμπειρίες συναντήσεων με τον Κύριο, μια συνάντηση που φέρνει ειρήνη και αγαλλίαση στους μετέχοντες στη συνάντηση. Μια ειρήνη που διάμεσου μας μέσω μας θα πρέπει να φτάσει έξω από την εκκλησία... σπίτια... σχέσεις ... στην καθημερινότητά μας!