Κυριακή 7 Μαΐου 2023
Ανάγνωσμα
από
το κατά ΙωάννηAγ.
Ευαγγέλιο (Ιω 10.1-10)
Κατ’ εκείνο τον καιρό ο Ιησούς είπε στους μαθητές του «Σας βεβαιώνω: εκείνος που δεν μπαίνoουν από την πόρτα στη μάντρα των προβάτων, αλλά πηδάει μέσα απ’ αλλού, είναι κλέφτης και ληστής. Αυτός όμως που μπαίνει από την πόρτα είναι ο βοσκός των προβάτων. Ο φύλακας του ανοίγει και τα πρόβατα αναγνωρίζουν τη φωνή του· τα φωνάζει το καθένα με τ’ όνομά του και τα οδηγεί έξω. Όταν βγάλει έξω τα πρόβατά του, μπαίνει αυτός μπροστά κι εκείνα τον ακολουθούν, γιατί αναγνωρίζουν τη φωνή του. Έναν ξένο δεν θα τον ακολουθήσουν, αλλά θα φύγουν μακριά του, γιατί δεν αναγνωρίζουν τη φωνή των ξένων». Αυτή την παραβολή τούς είπε ο Ιησούς· εκείνοι όμως δεν κατάλαβαν για ποιο πράγμα τους μιλούσε.
Τους είπε λοιπόν πάλι ο Ιησούς: «Σας βεβαιώνω πως εγώ είμαι η θύρα για τα πρόβατα. Όλοι όσοι ήρθαν πριν από μένα ήταν κλέφτες και ληστές· έτσι, τα πρόβατα δεν τους αναγνώρισαν. Εγώ είμαι η θύρα· όποιος περάσει από μένα θα βρει σωτηρία· και θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα βρίσκει βοσκή. Ο κλέφτης δεν έρχεται, παρά μόνο για να κλέψει, να σφάξει και να εξολοθρέψει· εγώ όμως ήρθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και μάλιστα ζωή περίσσια.
Λόγος του Κυρίου
Ο καθένας
μας έχει ένα ποίμνιο να βοσκήσει... γιατί
δεν ζούμε μόνοι μας αλλά μαζί με άλλους
και μέσα σε μια κοινωνία. Πολλοί νομίζουν
ότι το πιο σημαντικό είναι να κοιτάζεις
τη δουλειά σου και άσε τους άλλους. Άλλοι
πάλι, να χαραμίζονται για χάρη της
κοινότητα και του κοινού καλού. Υπάρχουν
και εκείνοι που ζητους από τους άλλους
να κάνουν αλλά οι ίδιοι δεν κουνάνε
χέρι. Υπάρχει βέβαια και μια μέση λύση
μεταξύ του εγωιστικού κλεισίματος και
της υπέρμετρου αλτρουισμού ή του
ψευδοαλτρουισμού, να αναγνωρίζεις ότι
έχεις ευθύνη απέναντι στους άλλους.
Ακόμη
και σε αυτούς με τους οποίους απλά με τους οποίους διασταυρώνονται οι δρόμοι μας ή όχι.
Δεν φτάνει να περιοριζόμαστε στα καθήκοντα τα οικογενειακά μας : σχέσεις γονείς-παιδιά, σύζυγος-σύζυγος,
εργαζόμενοι στην ίδια εργασία , γείτονες,
φίλοι και γνωστοί... έχουμε μια ευρύτερη
ακτίνα δράσεως μέσα στην καθημερινότητα
μας. Τα λόγια του
σημερινού ευαγγελίου Ιησού μας δείχνουν το που και το «πώς» μπορούμε να είμαστε ποιμένες
στην καθημερινότητα μας, μπορούμε
να συνοψίσουμε ως εξής: γνώση,
υποδειγματικότητα και ζωή
Γνώση: καμία σχέση δεν μπορεί να μας αποκλειστεί... να γνωριστούμε με άλλους και να κάνουμε να μας γνωρίσουν οι άλλοι. Προσοχή όχι όμως η αρρωστημένη περιέργεια και το κουτσομπολίστικο ενδιαφέρον Η γνώση και η αμοιβαία συναλλαγή είναι η βάση κάθε εμπιστοσύνης.
Παραδειγματικά: ζούμε μαζί και δίπλα στους άλλους. Ο τρόπος ζωής μας έχει επιπτώσεις στη ζωή των άλλων είτε γιατί μας παρατηρούν είτε γιατί οι πράξεις έχουν αντίκτυπο επάνω τους, έχουμε περισσότερη ή λιγότερη επιρροή στους άλλους όταν δεν είμαστε μόνο λόγια και όταν κρατάμε τον λόγο μας. Ότι λέμε ή ότι κάνουμε ή δεν κάνουμε χαρακτηρίζει τη ταυτότητά μας.
Ζωή: καλούμαστε να δώσουμε ζωή, ποιότητας ζωής σ΄ αυτούς που μας εμπιστεύονται και όχι μόνο, δηλαδή χρόνο, ελπίδα, ανακούφιση, κατανόηση, ευσπλαχνία, συμπόνοια, ενθάρρυνση.
Εν ολίγοις… σε κάθε τύπο σχέσης είμαστε υπεύθυνοι για τον άλλον… ακόμα και για αυτό που απλώς διασταυρώνουμε στη ζωή μας.