Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς είπε και μια παρομοίωση: «Μπορεί ένας τυφλός να οδηγήσει έναν άλλον τυφλό; Δεν θα πέσουν κι οι δυο στο χαντάκι; Ένας μαθητής δεν μπορεί να είναι πάνω από το δάσκαλό του· όποιος όμως καταρτιστεί τέλεια, μπορεί να φτάσει το δάσκαλό του.
Γιατί βλέπεις το σκουπιδάκι στο μάτι του αδερφού σου και δε νιώθεις ολόκληρο δοκάρι που είναι στο δικό σου μάτι; Πώς μπορείς να λες στον αδερφό σου, “αδερφέ, άφησε να βγάλω το σκουπιδάκι από το μάτι σου”, όταν εσύ ο ίδιος δε βλέπεις ολόκληρο δοκάρι στο μάτι σου; Υποκριτή! Βγάλε πρώτα από το μάτι σου το δοκάρι και τότε θα δεις καθαρά και θα μπορέσεις να βγάλεις το σκουπιδάκι από το μάτι του αδερφού σου».
«Ένα καλό δέντρο δεν κάνει άχρηστο καρπό, ούτε πάλι ένα άχρηστο δέντρο μπορεί να κάνει καλό καρπό. Κάθε δέντρο αναγνωρίζεται από τον καρπό που παράγει. Δε μαζεύουμε σύκα απ’ τ’ αγκάθια ούτε τρυγάμε σταφύλια από τα βάτα. Ο καλός άνθρωπος βγάζει το καλό από το αγαθό απόθεμα της καρδιάς του, κι ο κακός από το κακό απόθεμα της καρδιάς του βγάζει το κακό. Γιατί, το στόμα του ανθρώπου μιλάει από το περίσσευμα της καρδιάς».
Λόγος του Κυρίου
Το σημερινό Ευαγγέλιο μας υπενθυμίζει, πολύ παραστατικά, δύο πράγματα :
Α\ Αυτό που δεν αρέσει σε μας τους ίδιους αλλά θέλουμε να το αλλάξουμε πρώτα στους άλλους,
και Β\ Αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, δεν χρειάζεται “να αλλάξουμε τους άλλους” αλλά τον εαυτό μας. Το σημείο εκκίνησης της αλλαγής είμαστε εμείς οι ίδιοι και όχι ο γείτονάς μας.
Η κοινωνία αλλάζει και μεταμορφώνεται προς το καλύτερο, όχι από καλούς νόμους και συνταγές, αλλά επειδή οι σχέσεις μεταξύ των μελών της κοινότητας αρχίζουν να μεταμορφώνονται. Η μεταμόρφωση αυτή, για να είναι αποτελεσματική, αρχίζει και ξεκινά πρώτα από εμάς για να αγκαλιάσει τους άλλους, “Ο καλός άνθρωπος βγάζει το καλό από το αγαθό απόθεμα της καρδιάς του” “το στόμα του ανθρώπου μιλάει από το περίσσευμα της καρδιάς”, δηλώνει ο Ιησούς στο σημερινό ευαγγέλιο.