Β κυκλος !9η Τακτική Κυριακή Ιωα.6,41-51

Το μοναδικό ψωμί, που δίνει νόημα και βάθος στη ζωή,
 είναι αυτό που κατεβαίνει από τον ουρανό.

Κυριακή 12  Αυγούστου  2018

Είναι δυο κυριακάτικες τώρα που διαβάζουμε το εκτός κεφαλαίο το ευαγγελίου κατά Ιωάννη στο οποίο ο Ιησούς προσπαθεί να εξηγήσει την ταυτότητα του  ταυτιζόμενος με το Μάννα,


Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη   ΄Αγιο Ευαγγέλιο  (6,41-51) 

Εκείνο τον καιρό γόγγυζαν τότε οι Ιουδαίοι για τον Ιησού, επειδή είπε: `εγώ είμαι ο άρτος που κατέβηκε απ' τον ουρανό'. Κι έλεγαν: "Αυτός δεν είναι ο Ιησούς, ο γιος του Ιωσήφ, του οποίου εμείς γνωρίζουμε καλά τον πατέρα και τη μητέρα; Πώς λέει τώρα: `έχω κατέβει απ'τον ουρανό';" Αποκρίθηκε ο Ιησούς και τους είπε: "Μη γογγύζετε μεταξύ σας. Κανένας δε μπορεί να έλθει σε μένα αν ο Πατέρας που με έστειλε δεν τον ελκύσει κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη μέρα.Είναι γραμμένο στους προφήτες: `Όλοι θα διδαχθούν απ'το Θεό'. Ο καθένας που άκουσε από τον  Πατέρα μου κι έμαθε, έρχεται σε μένα. Όχι ότι κάποιος είδε τον Πατέρα, παρά μόνο αυτός που είναι απ'το Θεό. Αυτός έχει δει τον Πατέρα. Αλήθεια, αλήθεια, σας λέω: όποιος πιστεύει έχει την αιώνια ζωή.
Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής. Οι πατέρες σας έφαγαν στην έρημο το μάννα και πέθαναν. Αυτός είναι ο άρτος που κατεβαίνει απ'τον ουρανό, για να φάνε απ'αυτόν και να μην πεθάνουν. Εγώ είμαι ο ζωντανός άρτος που κατέβηκε απ'τον ουρανό. Αν κάποιος φάει απ' αυτόν τον άρτο θα ζήσει αιώνια. Κι ο άρτος που εγώ θα δώσω, είναι η σάρκα μου για τη ζωή του κόσμου".

Λόγος του Κυρίου.

Ο Ιησούς καταλαβαίνει ότι βάζει σε δύσκολη θέση τους συμπατριώτες ακροατές του και τους μαθητές του, εννοώντας  τους κοντινούς και τους μακρινούς, όταν θέλει να παρουσιάσει   ποιός είναι  ταυτιζόμενος με την σεβάσμια παράδοση του Μάννα, που κράτησε ζωντανούς στην έρημο τους Ιουδαίους  πόσο μάλλον που, οι σύγχρονοί του,  πίστευαν ότι ο Μεσσίας  θα παρουσιαζόταν με το ίδιο σημείο ώστε οι Ιουδαίοι να τον αναγνωρίσουν, αλλά κυρίως  αυτούς που τον άκουγαν και που  γνώριζαν από πού κρατά η σκούφια του, όπως λέμε, ενώ εκείνος με αυτόν τον τρόπο επικαλούνταν για τον εαυτόν του μια σχεδόν θεϊκή καταγωγή. Σήμερα θα τον λέγαμε ανισόρροπο. Όμως επιμένει  επειδή, αργά ή γρήγορα,  θα πρέπει όχι μόνον να  παραδεχτούν τα λεγόμενα του ως αληθινά,  αλλά και  να τα κάνουν και βίωμά τους.  
Κανένας δε μπορεί να έλθει σε μένα αν ο Πατέρας που με έστειλε δεν τον ελκύσει. Στην αρχή είναι  το κάλεσμα του Θεού που έρχεται από πολλές πλευρές και  με πολλές μορφές «αν ο Πατέρας που με έστειλε δεν τον ελκύσει». Κάποιος  δεν γίνεται  χριστιανός   επειδή γεννήθηκε σε μια χριστιανική οικογένεια  ούτε  επειδή πήγαινε στην κατήχηση, αυτά είναι οι αφορμές, οι έλξεις.   “Ελκύομαι”  από έναν Θεό όπως από το καλό  ψωμί,  το ταπεινό  ψωμί,  που όμως  παρέχει  μια ανεξάντλητη ενέργεια,  που τρέφει τη ζωή, κάθε ζωή, όλη τη ζωή. 

Και συνεχίζει και επιμένει : Εγώ είμαι ο ζωντανός άρτος που κατέβηκε απ' τον ουρανό. Αν κάποιος φάει απ' αυτόν τον άρτο θα ζήσει αιώνια. Κι ο άρτος που εγώ θα δώσω, είναι η σάρκα μου για τη ζωή του κόσμου . "Αν φάει".  Ένα ρήμα και μια πράξη καθημερινή , απλή, ταπεινή αλλά απολύτως  ζωτική. Δείχνει μια απόλυτη προτεραιότητα : να φάω,  είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Έτσι είναι ο Θεός. Το πρώτο και το τελευταίο νόημα της ζωής.  Απαντώντας στο  κάλεσμα του ,  κάνουμε τον Χριστό “τροφή” της ύπαρξής  μας, δηλαδή   ζούμε από τον Θεό, όχι μόνο  γινόμαστε  καλύτεροι, αλλά  έχουμε μέσα μας τον Θεό, που μας μεταμορφώνει στην καρδιά, στο σώμα, στην ψυχή.  Ο  ΄Αγιος  Πάπας  Λέων ο Μέγας δίδασκε ότι η μετάληψη του Σώματος και το Αίματος του Χριστού  μας μεταμορφώνει σε αυτό που λαμβάνουμε.
 Αποτέλεσμα αυτής της αποδοχής της προσφοράς του Θεού από τον άνθρωπο είναι : «εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη μέρα» επειδή  « Είναι γραμμένο στους προφήτες: Όλοι θα διδαχθούν απ' το Θεό'. Ο καθένας που άκουσε από τον Πατέρα μου κι έμαθε, έρχεται σε μένα. Όχι ότι κάποιος είδε τον Πατέρα, παρά μόνο αυτός που είναι απ' το Θεό. Αυτός έχει δει τον Πατέρα. Αλήθεια, αλήθεια, σας λέω: όποιος πιστεύει έχει την αιώνια ζωή». Μπορούμε να γνωρίσουμε έναν δικό μας άνθρωπο που δεν τον έχουμε συναντήσει αλλά ξέρουμε ότι υπάρχει  και ξέρουμε  ότι κάποτε θα τον συναντήσουμε ;  μέχρι τη συνάντησή μας  μπορούμε να τον γνωρίσουμε από την περιγραφή  που θα μας κάνει ένας αξιόπιστος συγγενής μας! Έτσι συμβαίνει  και  με το Θεό και τον Ιησού Χριστό.