Β κυκλος 20η Τακτική Κυριακή

Τρέφομαι και ωριμάζω στην εν Θεώ Ζωή δια του Ιησού Χριστού

Κυριακή 19 Αυγούστου 2018

Αυτή είναι η τρίτη Κυριακή που η ευαγγελική περικοπή μας μιλά για τον Ιησού ως τον Άρτο της Ζωής που κατέβηκε από τον Ουρανό. Τον Ιησού - Ευχαριστία που δίνει, βάθος και νόημα στην ζωή, την αιώνια ζωή.

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ΄Αγιο Ευαγγέλιο 6,51-58

Αυτά είπε ο Ιησούς διδάσκοντας σε μια συναγωγή στην Καπερναούμ.

Εγώ είμαι ο άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό και χαρίζει τη ζωή· όποιος φάει απ’ αυτόν τον άρτο θα ζήσει αιώνια. Και ο άρτος τον οποίο θα δώσω εγώ είναι το σώμα μου, που θα το προσφέρω για να ζήσει ο κόσμος».

Τότε οι Ιουδαίοι άρχισαν να φιλονικούν μεταξύ τους: «Πώς μπορεί αυτός να μας δώσει να φάμε τη σάρκα του;» έλεγαν. Κι ο Ιησούς τους είπε: «Σας βεβαιώνω: αν δεν φάτε τη σάρκα του Υιού του Ανθρώπου και δεν πιείτε το αίμα του, δεν έχετε μετοχή στη ζωή. μετοχή στη ζωή. Ή: μέσα σας τη ζωή. Αυτός που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει ζωή παντοτινή, κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα. Γιατί η σάρκα μου είναι αληθινή τροφή και το αίμα μου αληθινό ποτό. Εκείνος που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου είναι ενωμένος μαζί μου, κι εγώ μ’ αυτόν. Ο Πατέρας, η πηγή της ζωής, με έστειλε κι εγώ ζω εξαιτίας του. Έτσι κι αυτός που τρώει εμένα, θα ζήσει εξαιτίας μου. Αυτός είναι ο άρτος που κατέβηκε πραγματικά από τον ουρανό, κι όχι το μάννα που έφαγαν οι πρόγονοί σας κι όμως πέθαναν· εκείνος που τρώει αυτόν τον άρτο θα ζήσει για πάντα». 59Αυτά είπε ο Ιησούς διδάσκοντας σε μια συναγωγή στην Καπερναούμ.

Λόλγος του Κυρίου

Αιωνία Ζωή: Είναι η ζωή που βιώνεται σε πλήρη κοινωνία με το Θεό. Δεν πρόκειται για μια ζωή μόνο μελλοντική ή και ποσοτικά ατελείωτη αλλά ως ήδη παρούσα εδώ και τώρα, έστω και σπερματικά (σποραδικά) και ποιοτικά ανώτερη, γιατί αναφέρεται στον άνθρωπο που εγκαταλείπει τον εγωισμό, τον εγωκεντρισμό του και ανοίγεται στον Ιησού Χριστό, τον Λόγο του Θεού και μετέχει στο Ευχαριστιακό τραπέζι που ο ίδιος ο Ιησούς παραθέτει.

Σήμερα η μελέτη συνεχίζει με τα λόγια του Ιησού: ''Εγώ είμαι ο ζωντανός άρτος που κατέβηκε απ' τον ουρανό. Αν κάποιος φάει απ' αυτόν τον άρτο θα ζήσει αιώνια .Κι ο άρτος που εγώ θα δώσω, είναι η σάρκα μου για τη ζωή του κόσμου". ''. Δηλαδή για να έχετε την αιώνια ζωή, πρέπει να έχετε εμένα ως τροφή. Τι σημαίνει άραγε αυτό το αρκετά μυστηριώδες : ''Αυτός που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου'' ; Για να καταλάβουμε τα παραπάνω πρέπει:

α) Να συνειδητοποιήσουμε ότι στο βάθος της σκέψης του ευαγγελιστή Ιωάννη -την οποία βέβαια κληρονόμησε από τον Ιησού, με τον οποίο καθημερινά μοιραζόταν τη ζωή- υπάρχει Εκείνος που τα πάντα έδωσε : ο Θεός Πατέρας, που έδωσε τα πάντα στο κόσμο ήδη από την δημιουργία και με τον Λόγο του, τον Ενσαρκωμένο Υιό στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, που πράγματι μπορεί (ο Ιησούς) να τον αποκαλύψει στους ανθρώπους. Αυτό ο Χριστός, Αναστημένος τώρα προσφέρει τον εαυτόν του στους μαθητές του, προσφέρεται για να μοιράσει τη ζωή του μαζί μας, ως δώρο του Θεού, και

β) το ψωμί, η τροφή, είναι ό, τι μας χρησιμεύει για να φθάσουμε στην ωριμότητα, την σωματική και ψυχική.

Με τι λοιπόν τρέφομαι ή καλύτερα τι είναι εκείνο που με τρέφει και με ωριμάζει;

Αν ο Ιησούς Χριστός είναι για μένα ό, τι η “τροφή” τρέφομαι και ωριμάζω στην εν Θεώ ζωή δια του Ιησού Χριστού που δεν σημαίνει απλά να δεχτώ τη διδασκαλία του και να εκτελώ κάποιες εντολές. Ας σκεφτούμε ακόμη και τα εξής: Όλοι μας για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας, ακόμη και τις πιο καθημερινές μας, ‘τρεφόμαστε ο ένας από τον άλλο’ και αυτό δεν είναι κακό, βέβαια αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε “πόλεμο” και για μην εξελιχθούν μέχρις εκεί τα πράγματα χρειάζεται να προσπαθούμε να ισορροπήσουμε τη ζήτηση δηλαδή: τις επιθυμίες, τις απαιτήσεις μας, τις ανάγκες μας και την προσφορά , δηλαδή τι μπορεί ο άλλος να μας προσφέρει, πως να το προσφέρει, αν το προσφέρει κοκ.

Ο Ιησούς είναι ο μόνος που προσφέρεται για το καλό όλων. Για να μας “θρέψει”, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας προσφέρει τον εαυτόν και μας τρέφει καθημερινά τόσο με την παρουσία του, όσο και μέσω της παρουσίας των άλλων, που είναι το σώμα και το αίμα Του, μέρος της ύπαρξης Του, για να μην "φαγωθούμε μεταξύ μας" αλλά να ζήσουμε σε ειρήνη, αφού όλοι επιδιώκουμε την ίδια, δια μέσου του Χριστού, και με τον Χριστό και εν Χριστό ωρίμανση.