21 η Τακτική Κυριακή

“Κι εσείς ποιός λέτε ότι είμαι;

Κυριακή 27/8/2017

Mια σωστή ερώτηση διεγείρει  το ενδιαφέρον, ανοίγει ορίζοντες,  σπρώχνει  στην έρευνα, στην αναζήτηση καλύτερων απαντήσεων  σε καταστάσεις  που, πιθανώς, ήδη ζούμε και νομίζουμε ότι είναι ότι το καλύτερο υπάρχει. Μια σωστή ερώτηση επιζητεί, προσδοκά,   μια σωστή απάντηση  και είναι προϋπόθεση για μια σωστή απάντηση. 

Προς  αυτή την κατεύθυνση είναι οι ερωτήσεις που ο Ιησούς  απευθύνει στους μαθητές του : “ποιός λένε ότι είναι ο Υιός του ανθρώπου; ” και ακολουθεί  και τώρα : “εσείς ποιός λέτε ότι είμαι;”

Ανάγνωσμα από κατά Ματθαίο  ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Mτ 16,13-20)

Εκείνο τον καιρό  ο Ιησούς έφθασε στα μέρη της Καισαρείας του Φιλίππου, ρώτησε τους μαθητές του λέγοντας: "Οι άνθρωποι ποιός λένε ότι είναι ο Υιός του ανθρώπου;" Κι εκείνοι είπαν: "'Αλλοι λένε ότι είναι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, άλλοι λένε πως είναι ο Ηλίας, και άλλοι ο Ιερεμίας ή κάποιος απ'τους προφήτες". Τους λέει: "Κι εσείς ποιός λέτε ότι είμαι;" Απαντώντας ο Σίμων Πέτρος, είπε: "Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζωντανού". Κι ο Ιησούς απαντώντας, του είπε: "Μακάριος είσαι, Σίμωνα Βαριωνά, επειδή δεν σου το αποκάλυψε αυτό ούτε σάρκα ούτε αίμα, αλλά ο Πατέρας μου που βρίσκεται στους ουρανούς. Κι εγώ σου λέω: Εσύ είσαι Πέτρος κι επάνω σ' αυτήν την πέτρα θα οικοδομήσω την εκκλησία μου και οι πύλες του άδη δεν θα την κατανικήσουν. Θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών κι αυτό που θα δέσεις πάνω στη γη θα είναι δεμένο στους ουρανούς. Και αυτό που θα λύσεις πάνω στη γη, θα είναι λυμένο στους ουρανούς". Τότε διέταξε τους μαθητές να μην πουν σε κανένα ότι αυτός είναι ο Χριστός.

Λόγος του Κυρίου

______________

Ο Ιησούς  με την ερώτησή του “Ποιός λένε ότι είναι ο Υιός του ανθρώπου ;”  δεν κάνει ένα γκάλοπ ώστε να έχει μια  βάση  δεδομένων  προκειμένου  να χαράξει τη στρατηγική του, για να γίνει  το έργο του πιο αποδοτικό. Οι απαντήσεις που επιθυμεί  θέλει να δείχνουν  ότι  αυτός που απαντά δεν είναι επιπόλαιος,  ότι του μεταφέρει την πραγματικότητα και έχουν να κάνουν και με την προσωπικότητα  εκείνου που απαντά. 

Ο Ιησούς θέλει να βοηθήσει τους μαθητές του να συνειδητοποιήσουν τη διαφορετικότητα και την ιδιαιτερότητα της υπόστασής Του με βάση της οποίας έχουν εμπειρία ζώντας μαζί του, σε σχέση με τις τρέχουσες αντιλήψεις του περιβάλλοντος που ζούνε, αλλά και αυτών που είχαν πριν συναναστραφούν τον Ιησού.

Οι απαντήσεις που  δίνουν σχετικά με το τι πιστεύει ο κόσμος,   δεν είναι εσφαλμένες, είναι απόρροια  της τρέχουσας ιουδαϊκής θρησκευτικότητας. Στον Ιησού  είδαν αυτό που ήξεραν. Οι απαντήσεις τους  δεν  εκφράζουν ούτε στο ελάχιστο αυτό που είναι πράγματι ο Ιησούς , και δεν εκφράζουν  καμιά προσπάθεια  αναζήτησης για κάτι παραπάνω ή  για κάτι καλύτερο.

Α κύκλος, 20η Τακτική Κυριακή

Όταν τα ψίχουλα είναι αρκετά

Κυριακή 20 Αυγούστου: 2017

Τον καιρό του Ιησού,  ένα από τα βασικότερα θρησκευτικό - πολιτικά δόγματα των συμπατριωτών του,  ήταν η νομική αγνότητα, που την επιτύγχαναν με την τυφλή και  κατά γράμμα εφαρμογή του Νόμου του Μωυσή, και των συνακολουθούντων εφαρμοστικών νομικών επεξηγήσεων, η μη εφαρμογή  των οποίων  καθιστούσε οποιονδήποτε θρησκευτικά μιασμένο,  και ως εκ τούτου ετίθετο εκτός πολιτικής  και θρησκευτικής κοινότητας, μέχρις ότου, και  έπειτα από τις κατάλληλες καθάρσεις , αποκατασταθεί  η “καθαρότητα του”. Οποιοσδήποτε άλλος  ερχόταν σε επαφή μαζί του είχε  την ίδια τύχη. Οι αιτίες , από τις οποίες  μπορούσε κάποιος να γίνει ακάθαρτος, δεν ήταν όλες ηθικού περιεχόμενου. Κάποιες από  τις  αιτίες ήταν οι αρρώστιες, η ελλιπής  καθαριότητα, η λήψη ορισμένων τροφών κλπ. , το δε αποκορύφωμα ήταν να είναι κάποιος μη Ιουδαίος. Οι Ιουδαίοι πρέσβευαν ότι μόνο όσοι είναι Ιουδαίοι ή όσοι  προσηλυτιστούν, θα σωθούν. Ο Ιησούς εναντιώθηκε με κάθε τρόπο σ’ αυτές  τις αντιλήψεις  και, ως εκ τούτου,  ήταν σε διαρκή ένταση με τους συμπατριώτες του.
Αυτές οι αντιλήψεις, λίγο προσαρμοσμένες, είχαν παρεισφρήσει και μεταξύ των πρώτων χριστιανών από τους μαθητές εκείνους που ονομάσθηκαν  «ιουδαΐζοντες».  Αυτοί υποστήριζαν ότι, για να γίνει κάποιος μη Ιουδαίος Χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει Ιουδαίος και να ασπασθεί τον Ιουδαϊκό τρόπο ζωής και ότι  μετά το βάπτισμα, όλοι θα έπρεπε να ακολουθούν το Ιουδαϊκό τρόπο ζωής.

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο  ΄Aγιο Ευαγγέλιο (Μτ.15, 21-28)

Φεύγοντας από εκεί ο Ιησούς, αναχώρησε για τα μέρη της Τύρου και της Σιδώνας. Και μια γυναίκα Χαναναία βγήκε έξω από εκείνη την περιοχή και φώναζε λέγοντας: "Ελέησέ με, Κύριε, υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται σκληρά από δαιμόνιο". Κι εκείνος δεν της έδωσε καμμιά απάντηση. Τον πλησίασαν οι μαθητές του και τον παρακαλούσαν, λέγοντας: "Διώξε την, επειδή φωνάζει πίσω μας". Κι εκείνος απάντησε και είπε: "Δεν στάλθηκα παρά για τα χαμένα πρόβατα της γενιάς του Ισραήλ". Αλλά εκείνη πήγε και τον προσκυνούσε, λέγοντας: "Κύριε, βοήθησέ με!". Κι εκείνος απάντησε λέγοντας: "Δεν είναι ωραίο πράγμα να πάρει κανείς το ψωμί απ'τα παιδιά και να το ρίξει στα σκυλάκια". Κι εκείνη είπε: "Ναι, Κύριε. Αλλά και τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν απ'το τραπέζι των κυρίων τους". Τότε, απαντώντας ο Ιησούς, της είπε: "Γυναίκα, μεγάλη είναι η πίστη σου! Ας σου γίνει όπως επιθυμείς". Και θεραπεύθηκε η θυγατέρα της από την ώρα εκείνη.

Λόγος του Κυρίου

Ο Ιησούς είναι ο άνθρωπος των συναντήσεων. Δεν κάνει διάκριση ˙ ποιος έρχεται τον συναντήσει ή ποιον εκείνος πάει να συναντήσει. Μέσα από την προσωπική  επαφή προωθεί το έργο του, διεγείρει την επιθυμία της σωτηρίας και ενθαρρύνει την μεταστροφή, την αλλαγή νοοτροπίας που ανοίγει τους ορίζοντες εκείνου που συναντά.
Στο διάλογο του Ιησού  με την  Χαναναία, φαίνεται να παίρνει την θέση των συμπατριωτών του για όλα τα παραπάνω, περί καθαρότητας. Ο διάλογος μεταξύ των δύο είναι σφικτός, επίμονος  και περιεκτικός. Η συμπεριφορά της Χαναναίας  είναι ταπεινή,  θαρραλέα, επίμονη, δεν απογοητεύεται όταν «εκείνος αρχικά δεν της έδωσε καμιά απάντηση», το αντίθετο, δείχνει εμπιστοσύνη, επιμένει και περιμένει. Τα εναλλασσόμενα επιχειρήματα στο τέλος φτάνουν στο κοινό συμπέρασμα.
Στην Βασιλεία του Θεού  δεν υπάρχουν παιδιά και σκυλάκια , αλλά  μονάχα πεινασμένοι  που πρέπει να φάνε και παιδιά που πονάνε και πρέπει να γιατρευτούν, κι ας λατρεύουν άλλο Θεό.
Η εμπιστοσύνη και η πίστη της Χαναναίας έγινε η μήτρα  ώστε να γεννηθεί ένα θαύμα.
Μας προτρέπει  η πίστη μας  να γίνει η μήτρα  για να γεννηθεί ένα άλλο θαύμα: να γίνει  ο κόσμος μας το  μοναδικό σπίτι όλων, με φαγητό  και  αξιοπρέπεια  για όλους !!!

15 Αυγούστου ,Γιορτή της Μεταστάσεως της Θεοτόκου

Γιορτή της Μεταστάσεως της Θεοτόκου

Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

Η βέβαιη  ελπίδα των ταπεινών και των ταπεινωμένων. 

Μέσα στο χαρούμενο πνεύμα των διακοπών, η Εκκλησία μας προσφέρει μια πρόσθετη αιτία χαράς. Γιορτάζουμε το ένδοξο επιστέγασμα της γήινης ζωής και αποστολής της Παναγίας. Γιορτάζουμε την πιστότητα του Θεού Πατέρα στις υποσχέσεις του,  και ατενίζουμε τον τόπο και  το συμπόσιο που ο Χριστός μας προετοίμασε στο σπίτι του Πατέρα του και μας καλεί να γευτούμε. Κάνουμε ανάμνηση του τότε που “ο Θεός θα είναι τα πάντα σε όλους”, και ο άνθρωπος πραγματική εικόνα και ομοίωσή του. 

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά άγιο Ευαγγέλιο 1,39-56 

Εκείνες τις μέρες σηκώθηκε η Μαριάμ και πήγε γρήγορα στην ορεινή περιοχή, σε μια πόλη του Ιούδα, 40και μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και ασπάσθηκε την Ελισάβετ. Και μόλις εκείνη άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας, σκίρτησε το βρέφος μέσα της. Και γεμάτη από 'Αγιο Πνεύμα η Ελισάβετ, φώναξε με δυνατή κραυγή και είπε: "Ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες κι ευλογημένος είναι ο καρπός των σπλάχνων σου. Αλλά πώς μου συνέβηκε αυτό, να έλθει σε μένα η μητέρα του Κυρίου μου; Πράγματι, μόλις έφθασε η φωνή του χαιρετισμού σου στ'αφτιά μου, σκίρτησε από αγαλλίαση το βρέφος στα σπλάχνα μου. Είναι μακάρια αυτή που πίστεψε, διότι θα ολοκληρωθούν σ'αυτήν τα λόγια τα οποία της αναγγέλθηκαν από τον Κύριο".Είπε τότε η Μαρία:

"Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο,

και αγάλλιασε το πνεύμα μου για το Θεό το σωτήρα μου.

Γιατί κοίταξε με προσοχή την ταπείνωση της δούλης του.

Ιδού, από τώρα όλες οι γενεές θα με μακαρίζουν.

Γιατί έκαμε σ'εμένα ο Δυνατός μεγαλεία,

και άγιο είναι το 'Ονομά του.

Σε γενεές και γενεές το έλεός του,

απλώνεται σε όσους τον φοβούνται.

'Εδειξε τη δύναμη του βραχίονά του,

διασκόρπισε υπερήφανους στις σκέψεις των καρδιών τους.

'Αρχοντες απ'τους θρόνους των καθαίρεσε,

και ταπεινούς ανύψωσε.

Πεινασμένους με αγαθά τους γέμισε,

και τους πλούσιους κενούς τους έδιωξε.

Βοήθησε τον Ισραήλ το δούλο του,

ενθυμούμενος το έλεός του,

που, όπως είχε υποσχεθεί στους πατέρες μας,

θα έδειχνε στον Αβραάμ, και στους απογόνους του αιώνια.

'Εμεινε μαζί της η Μαριάμ περίπου τρεις μήνες και μετά επέστρεψε στο σπίτι της.

Λόγος του Κυρίου

Με την γιορτή της Κοιμήσεως και Μεταστάσεως της Θεοτόκου, διακηρύττουμε την πεποίθησή μας ότι η Παναγία,  με αυτό που εμείς ονομάζουμε θάνατό της, Εκείνη άρχισε να βιώνει την κατάσταση ζωής που ο Ιησούς υποσχέθηκε, δηλαδή  ότι ο κάθε πιστός θα ζήσει με την Ανάσταση του. Διακηρύττουμε ακόμη ότι αυτό που συνέβηκε στην Μαρία από την Ναζαρέτ, Μητέρα του Ιησού, θα συμβεί και σε μας, τους πιστούς  μαθητές του  Ιησού Χριστού,  του Γιού της.

Τα δόγματα που αφορούν την Παναγία, δεν είναι αποκλειστικό προνόμιό της, είναι υπαρξιακές ενδείξεις που αφορούν «το τώρα μας και το μέλλον μας». 

“Αμέσως ύστερα,(μετά τον χαιρετισμό του Αγγέλου) η Μαριάμ σηκώθηκε και πήγε γρήγορα σε κάποια πόλη της ορεινής Ιουδαίας, μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και χαιρέτησε την Ελισάβετ. Μόλις εκείνη άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας, το βρέφος που ήταν στα σπλάχνα της σκίρτησε”.

Α κύκλος 19η Τακτική Κυριακή

Έχετε θάρρος! Εγώ είμαι. Μη φοβάσθε!".

Κυριακή 13 Αυγούστου 2017

Διαβάζοντας την σημερινή ευαγγελική περικοπή, το εντυπωσιακό περπάτημα του Ιησού πάνω στα ταραγμένα νερά  της λίμνης και ο λόγος του που τα γαληνεύει, είναι εκείνα τα σημεία που αναμφίβολα και με μεγάλη ευκολία τραβούν την προσοχή μας.

Θα σταματήσουμε όμως στον φόβο των μαθητών και στον Πέτρο που ταλαντεύεται και αμφιβάλλει  αν,  αυτός που βλέπει μπροστά του,   είναι ο Κύριος Ιησούς, ο Γιός του Θεού,  που θέλει να ξεπεράσει την αμφιβολία του σε όλο της το εύρος.  

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο  Αγ. Ευαγγέλιο  (14,22-33) 

Κι αμέσως υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο πλοιάριο και να πάνε πριν απ' αυτόν στην αντίπερα όχθη, έως ότου διώξει τον κόσμο.Κι όταν απέλυσε το πλήθος, ανέβηκε μόνος του στο βουνό για να προσευχηθεί. Και όταν βράδιασε ήταν εκεί μόνος του.Το πλοιάριο, στο μεταξύ, απείχε αρκετά στάδια από τη στεριά και το συγκλόνιζαν τα κύματα, επειδή ο άνεμος ήταν αντίθετος. Κατά τα ξημερώματα, ο Ιησούς τους πλησίασε περπατώντας πάνω στη θάλασσα. Οι μαθητές βλέποντάς τον να περπατεί πάνω στη θάλασσα, ταράχθηκαν κι έλεγαν: "Είναι φάντασμα!" κι από το φόβο τους έβγαλαν φωνή. Αλλά ο Ιησούς αμέσως τους μίλησε και τους είπε: "'Εχετε θάρρος! Εγώ είμαι. Μη φοβάσθε!".Του απάντησε τότε ο Πέτρος και του είπε: "Κύριε, αν είσαι εσύ, διέταξέ με να έλθω κοντά σου πάνω στα νερά".Κι εκείνος είπε: "'Ελα!". Κι ο Πέτρος, αφού κατέβηκε από το πλοιάριο, περπάτησε πάνω στα νερά και έφθασε μέχρι τον Ιησού. Βλέποντας, όμως, τον ισχυρό άνεμο, φοβήθηκε και όταν άρχισε να βουλιάζει έβγαλε μια κραυγή και είπε: "Κύριε, σώσε με!". Και αμέσως, ο Ιησούς απλώνοντας το χέρι τον έπιασε και του είπε: "Ολιγόπιστε, γιατί δίστασες;". Και μόλις ανέβηκαν στο πλοίο, ο άνεμος σταμάτησε. Κι εκείνοι που βρισκόταν στο πλοιάριο, τον προσκύνησαν λέγοντας: "Αληθινά, είσαι ο Υιός του Θεού!".

Λόγος του Κυρίου

Ο Πέτρος, λοιπόν, παρουσιάζει στον Ιησού ένα θαρραλέο αλλά και παρακινδυνευμένο αίτημα : «Κύριε, αν είσαι εσύ, διάταξέ με να έλθω κοντά σου πάνω στα νερά». Θέλει να πάει προς το Θεό ˙ σωστό και ωραίο αλλά,  μέσω ενός θαύματος˙ δηλαδή με τρόπο επιδεικτικά εντυπωσιακό,  και το θέλει για κείνον μόνον ή για την περιορισμένη ομάδα των συντρόφων του. Το αντίθετο από  ό, τι συνέβηκε μερικές ώρες πριν με τον πολλαπλασιασμό των ψωμιών˙ παρ’ όλο που ήταν εντυπωσιακό,  όλα έγιναν ταπεινά και για το κοινό καλό. 

Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα Χριστού

Με τον Χριστό θα μεταμορφωθούμε στην Ανάσταση

Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Το κατά Ματθαίο ευαγγέλιο μας  δείχνει πόσο ο Ιησούς εκτιμά τους μαθητές του. Δεν τους αφήνει να τρέφουν αυταπάτες.  Τους φανερώνει την αλήθειά Του σε όλη της τη βαρύτητα, τους  προειδοποιεί  για το επικείμενο πάθος και τον θάνατό του (Mτ 16,22). Αυτό,  βέβαια όχι μόνο ταράζει τους μαθητές του ,  αλλά και τους αποπροσανατολίζει και κλονίζει την πίστη τους. 

Ο Ιησούς δεν τους προσφέρει μόνο το δώρο  της Πίστεως με την διδασκαλία του, ως ένα σπόρο,  αλλά και την ζωή του στην οποία τους μυεί και τους εισάγει στην ζωή της χάρης του Θεού.  Είναι εκεί, κάθε στιγμή ως πηγή, στήριγμα και βοήθεια της πίστης που προσφέρει. Βοηθά  εκείνον που αποδέχεται το δώρο της πίστεως να ανοίξει τις πόρτες της ύπαρξής και τους οδηγεί,   αυτή να γίνει η καθημερινή ζωή του μαθητή. Χρειάζεται δύναμη, κουράγιο, υπομονή, επιμονή, αγάπη και πάνω απ’ όλα προσευχή όχι μόνο εκ μέρους του αποδέκτη, δηλ. του μαθητή, του πιστού, αλλά και  εκ μέρους του δωρητή και κήρυκα.

Από το  κατά Ματθαίο  ΄Αγιο Ευαγγέλιο  Μτ. 17,1-9

Και μετά από έξι μέρες, ο Ιησούς παίρνει μαζί του τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη τον αδελφό του και τους ανεβάζει μόνους σ' ένα ψηλό βουνό. Και μεταμορφώθηκε μπροστά τους και το πρόσωπό του έλαμψε σαν τον ήλιο, ενώ τα φορέματά του έγιναν λευκά σαν το φως. Και ιδού, τους εμφανίσθηκαν ο Μωυσής και ο Ηλίας που συνομιλούσαν μαζί του. Κι ο Πέτρος είπε στον Ιησού: "Κύριε, είναι ωραίο να μείνουμε εδώ. Αν θέλεις, θα κάμω εδώ τρεις σκηνές: μια για σένα, μια για το Μωυσή και μια για τον Ηλία". Κι ενώ ακόμα αυτός μιλούσε, μια φωτεινή νεφέλη τους σκέπασε. Και ιδού, μια φωνή ακούσθηκε απ' τη νεφέλη που έλεγε: "Αυτός είναι ο αγαπητός μου Υιός. Σ'αυτόν έθεσα την ευαρέσκειά μου.  Αυτόν να ακούτε!". 6'Οταν οι μαθητές το άκουσαν έπεσαν με το πρόσωπο στη γη και φοβήθηκαν πολύ. Κι ο Ιησούς πλησίασε και αγγίζοντάς τους, είπε: "Σηκωθείτε και μη φοβάσθε!". Και σηκώνοντας τα μάτια τους δεν είδαν κανένα, παρά αυτόν, τον Ιησού, μόνο. Κι ενώ κατέβαιναν απ' το βουνό, τους έδωσε εντολή ο Ιησούς, λέγοντας: "Σε κανένα να μην διηγηθείτε το όραμα, εωσότου ο Υιός του ανθρώπου αναστηθεί απ'τους νεκρούς".

Λόγος του Κυρίου 

Η ευαγγελική μας περικοπή μας διηγείται ότι ο Δάσκαλος  “ μετά από έξι μέρες,πήρε το Πέτρο τον Ιάκωβο και  τον Ιωάννη και τους οδήγησε σε ένα ψηλό βουνό, κατά μέρος”.  

Ο χρονικός προσδιορισμός“ μετά από έξι μέρες” δηλώνει ότι πριν έξη μέρες ο Ιησούς για πρώτη φορά είχε μιλ’ήσει στους μαθητές του επικείμενο πάθος του. 

Όσο για το “σ’ ένα ψηλό βουνό, κατά μέρος”,  μερικοί ταυτίζουν αυτό το βουνό με το Θαβώρ, που η παράδοση το έχει δεχτεί, ενώ άλλοι με το όρος Χερμών. Ο ευαγγελιστής δεν το ονομάζει. Εξ άλλου μας έχει συνηθίσει να σημειώνει ότι ο Ιησούς όταν ήθελε να προσευχηθεί, αποσυρόταν σε ένα βουνό, γι’ αυτό και δεν έκρινε αναγκαίο να το κατονομάσει στην περίπτωση μας.