Α' Κύκλος - 3η Τακτική Κυριακή

Κωπηλάτες στη θάλασσα των ανθρώπων

Κυριακή 22 Ιανουαρίου

Ο Ιησούς ξεκινά τη δημόσια ζωή του μετά τη σύλληψη του Ιωάννη. Με τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον τελευταίο των προφητών, η Παλαιά Διαθήκη είπε τον τελευταίο λόγο της. Τώρα αρχίζει η Νέα Ζωή που οδηγεί στην ανάταση και την Ανάσταση.

Με το ξεκίνημα της δημόσιας ζωής του ο Ιησούς δείχνει τις προτιμήσεις του και δίνει τις συνισταμένες του έργου του. Αρχίζει από τους τελευταίους, την περιφέρεια. Ξετυλίγει τη δράση του στα χωριά της Γαλιλαίας. Η Γαλιλαία ήταν μια περιοχή που δεν έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από τον επίσημο ιουδαϊσμό της Ιερουσαλήμ. Η περιοχή ήταν σταυροδρόμι πολλών πολιτισμών και θρησκειών, εθεωρείτο μολυσμένη από την ειδωλολατρία, άξια, λοιπόν, περιφρονήσεως. Σε αυτόν, όμως, το χώρο συναντιόταν πολλές κουλτούρες, πολλές αντιλήψεις ζωής, πολλές αναζητήσεις, πολλές προσδοκίες. Σε έναν τέτοιο ζωντανό περιβάλλον υπήρχε ελπίδα ο Λόγος του να εισακουσθεί και να καρποφορήσει.

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο άγιο Ευαγγέλιο (4,12-23)

Όταν ο Ιησούς άκουσε ότι συνέλαβαν τον Ιωάννη, αναχώρησε για τη Γαλιλαία. Και εγκαταλείποντας τη Ναζαρέτ, ήλθε και κατοίκησε στην παραθαλάσσια πόλη της Καπερναούμ, στα σύνορα Ζαβουλών και Νεφθαλείμ, για να εκπληρωθεί ό, τι ειπώθηκε από τον προφήτη Ησαΐα, που είπε: « Η γη Ζαβουλών και η γη Νεφθαλείμ, πάνω στο δρόμο της θάλασσας, πέρα απ' τον Ιορδάνη, η Γαλιλαία των εθνών, ο λαός που κάθεται στο σκοτάδι είδε ένα μεγάλο φως. Και σ' εκείνους που κάθονται στη χώρα και στη σκιά του θανάτου φως ανέτειλε πάνω τους".

Από τότε άρχισε ο Ιησούς να κηρύττει και να λέει: "Μετανοείτε! Γιατί έφθασε η βασιλεία των ουρανών". Κι ενώ περπατούσε κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δυο αδέλφια, το Σίμωνα που λεγόταν Πέτρος και τον αδελφό του τον Ανδρέα, που έριχναν δίχτυ στη θάλασσα. 'Ηταν, πράγματι, ψαράδες. Και τους λέει: "Ακολουθείστε με κι εγώ θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων". Και εκείνοι αφήνοντας αμέσως τα δίχτυα, τον ακολούθησαν. Και προχωρώντας παραπέρα είδε άλλα δυο αδέλφια, τον Ιάκωβο του Ζεβεδαίου και τον αδελφό του τον Ιωάννη, μέσα στο πλοιάριο, μαζί με τον πατέρα τους το Ζεβεδαίο, ενώ διόρθωναν τα δίχτυα τους και τους κάλεσε. Κι εκείνοι, αμέσως τον ακολούθησαν, αφήνοντας το πλοιάριο και τον πατέρα τους.

Και γύριζε σε όλη τη Γαλιλαία, διδάσκοντας στις συναγωγές τους και κηρύττοντας το ευαγγέλιο της Βασιλείας και θεραπεύοντας στο λαό κάθε ασθένεια και κάθε αδυναμία.

Λόγος του Κυρίου

Ο Ιησούς αρχίζει τη διδασκαλία και τη δημόσια ζωή του, διακηρύσσοντας και προτρέποντας «Μετανοείτε! Γιατί έφθασε η βασιλεία των ουρανών». Δεν δίνει εξηγήσεις, προσπαθεί απλά να κεντρίσει το ενδιαφέρον, να προβληματίσει, να ξυπνήσει συνειδήσεις.

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή και όλο το ευαγγέλιο κέντρο έχουν δύο όρους, δύο λέξεις που συνοψίζουν το ευαγγελικό μήνυμα του Ιησού: Τη Βασιλεία του Θεού και τη Μετάνοια.

Ο Ιησούς στις όχθες της λίμνης συναναστρέφεται με τους ψαράδες. Ανθρώπους εργατικούς, αλλά περιφρονημένους, γιατί εξ αιτίας του επαγγέλματός τους δεν μπορούσαν να εκπληρώσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και να τηρήσουν την τελετουργική καθαρότητα. Εκεί ο Ιησούς συναντά τον δύο αδέλφια Πέτρο και τον Ανδρέα και τους Ιάκωβο και Ιωάννη. Με αυτούς τους περιφρονημένους και αγράμματους βάζει το θεμέλιο του καινούργιου κόσμου του Θεού και σ’ αυτούς βλέπει τους συνεχιστές του έργου του, και τους καλεί. Πηγαίνει, έτσι, ενάντια στην τρέχουσα πρακτική, η οποία ήθελε ο υποψήφιος μαθητής να διαλέγει το δάσκαλό του. Η ματιά του Ιησού βλέπει μακριά, είναι προφητική. Το κάλεσμά του αναγεννά τον αποδέκτη του καλέσματος για να μπορέσει η προφητική ματιά του να γίνει πράξη.

Αρχίζοντας ο Ιησούς δεν ξεκινά από το ιερό κέντρο την Ιερουσαλήμ, δεν ξεκινά από τον Ναό το λατρευτικό κέντρο, αλλά από την περιφέρεια τους ξεχασμένους τους περιφρονημένους, που το κέντρο την περιφρονεί ως μιασμένη από την ειδωλολατρεία. Δεν υπόσχεται να τους κάνει καλούς, ευλαβείς, τέλειους δασκάλους να βελτιώσει τη ζωή τους να τους οδηγήσει της σε μια ζωή στα μάτια των πολλών περισσότερο άνετη και ανθρώπινη.

Τους υπόσχεται ένα καινούργιο κόσμο και τρόπο ζωής. Στα λόγια του ανακαλύπτουν Ανακαλύπτουν ότι μπορούν να αλλάξουν τρόπο ζωής, ζώντας άκοντα στον Ιησού, ότι μπορούν να γίνουν κάτι παραπάνω χωρίς να απαρνηθούν το ότι έκαναν μέχρι τώρα, από ψαράδες. Αρχίζουν με το να μοιράζονται με τον Ιησού τη ζωή και τις εμπειρίες του. Ανακαλύπτουν στο πρόσωπό Του έναν καινούργιο κόσμο να ανοίγεται μπροστά τους. Τον νέο Κόσμο της Βασιλείας του Θεού. Έναν κόσμο που ανήκει στο Θεό, αλλά που ο Θεός τον προορίζει για τους ανθρώπους.

Αυτός ο κόσμος δεν είναι άλλος από τον δικό τους και δικό μας, αλλά είναι έτσι όπως τον θέλει ο Θεός: Ελεύθερο από την απάτη, τη δολιότητα, τη βία και το κακό σε όλες τις μορφές του. Πιο όμορφο από το πιο μεγάλο απ’ όλα τα όνειρα τους και όνειρά μας . Αυτός ο κόσμος δεν είναι ένας κόσμος από κεί , αλλά από εδώ, εδώ και τώρα μπαινουν τα θεμέλιά του και αρχίζει η ανάπτυξη του, είμαστε και μεις οικοδόμοι του και σφραγίζεται και ολοκληρώνεται, εκεί και τότε.

Ο Ιησούς διαλέγει και καλεί “Ακολουθείστε με”. Αρχίστε μαζί μου νέα πορεία. Και αμέσως συμπληρώνει και διευκρινίζει «κι εγώ θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων», δεν ζητά ιδιαίτερα χαρίσματα, άπλα καλή διάθεση η οποία δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να γίνει η προφητεία του πραγματικότητα. Μια προφητεία που δεν επαληθεύεται από την ισχυρή θέληση του άλλα από την καλοπροαίρετη αποδοχή μας.

Από τους καλεσμένους του ο Ιησούς ζητά να τον εμπιστευτούν, να γίνουν μια νέα ύπαρξη, να γεννηθούν από ψηλά. Να σκέφτονται την καθημερινότητά τους με ένα νέο τρόπο. Τον δικό του. Μαζί του να οραματίζονται τον καινούργιο κόσμο και μαζί να τον δημιουργούν. Με υπομονή, αλλά και αποφασιστικά, σταθερά και προοδευτικά.

Ιδού η Μετάνοια: Να αλλάξεις νοοτροπία, να σκέφτεσαι με ένα νέο τρόπο και να εργάζεσαι με υπομονή, αλλά και αποφασιστικά, σταθερά και προοδευτικά.

Σε όποιον κάνει δεκτό το κάλεσμα επιτελείται ένας ριζικός αποχωρισμός και αναδιάρθρωση στη ζωή του από ότι μέχρι τώρα μπορούσε να του δώσει σιγουριά και κοινωνική υπόσταση. “Άφησαν τον πατέρα τους, την οικογένεια και τα δίχτυα “ το επάγγελμα, που τους έδινε σιγουριά, κοινωνική ταυτότητα και ρίζες.Δεν τους αποξενώνει τους δίνει μια νέα ύπαρξη, ένα νέο τρόπο ενσωμάτωσης στην καθημερινότητα.Ψαράδες ανθρώπων.

Το κάλεσμα του Ιησού δεν δημιουργεί κάποιο νέο καθεστώς, δεν βγάζει τον καλεσμένο από το περιβάλλον του όσο δύσκολο και αν είναι. Δεν τους βάζει σε ένα χώρο προστατευμένο και ξεχωριστό, αλλά τους εντάσσει σε μια νέα δυναμική ζωής, μια πορεία βαθιά μπλεγμένοι μέσα στον κόσμο, «θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων. Εκείνοι αφήνοντας αμέσως τα δίχτυα, τον ακολούθησαν” και ακόμα “εκείνοι, αμέσως τον ακολούθησαν, αφήνοντας το πλοιάριο και τον πατέρα τους”.

Στην πορεία της ζωής τους οι τότε μαθητές, αλλά και οι μαθητές του Ιησού κάθε εποχής, ανακαλύπτουν ότι η κάθε στιγμή της ζωής τους είναι σημαδεμένη από τη μεταμορφωτική δύναμη του Χριστού.

Μόνο όποιος πιστεύει και ελπίζει ότι, όχι μόνο μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, αλλά ότι και ο ίδιος μπορεί να συμβάλλει στην αλλαγή τους, τότε αρχίζει προσπαθώντας όχι να αλλάξει τους άλλους, αλλά τον εαυτόν του, τη ζωή του, τον τρόπο που σκέπτεται,

Για μας αυτό σημαίνει ότι, αφού ακούσουμε το Λόγο και τον δεχτούμε, αρχίζουμε κάνοντας στροφή και αφήνουμε πίσω μας τον εγωκεντρικό και συμφεροντολογικό κόσμο μας, που σίγουρα θα αντισταθεί, για να τον αντικαταστήσουμε με τον κόσμο όπου πρώτο λόγο έχει η ανιδιοτέλεια και η συνύπαρξη και προσφορά, σύμφωνα με τις ευαγγελικές αρχές. .  

Τελειώνοντας :

Ο μαθητής όπως ο ψαράς γνωρίζει , πως θα ψαρέψει, που θα απευθυνθεί, το περιβάλλον που δίνει την μαρτυρία του. Τις ανάγκες που θα δώσει προτεραιότητα.

Η εργασία του χαρακτηρίζεται από υπομονή και επιμονή.

Φροντίζει για το “δίχτυ” του, είναι η ζωή του η μαρτυρία της η πιστότητα που δείχνει η συνεπεία με την οποία ζει.