Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2025 - Γ΄ Κύκλος 5η Τακτική Κυριακή Λκ 5,1-11 = Μπορείς να κάνει μεγάλα πράγματά με το Ιησού διπλά σου γιατί ο Χριστός είναι Αυτός που ανατρέπει τις αδιέξοδες και χαμένες ανθρώπινες καταστάσεις

 Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2025 -

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά άγιο Ευαγγέλιο

Μπορείς να κάνει μεγάλα πράγματά με το Ιησού διπλά σου γιατί ο Χριστός είναι Αυτός που ανατρέπει τις αδιέξοδες και χαμένες ανθρώπινες καταστάσεις.

Αργά ή γρήγορα για το καθένα μας έρχεται η στιγμή όπου μας φαίνεται ότι καταβάλουμε τόσες προσπάθειες και κόπους και στο τέλος διαπιστώνουμε ότι τα χέρια μας από αποτελέσματα είναι άδεια. Η απογοήτευση και η πίκρα μας πλακώνουν και λέμε Ότι έγινε έγινε δεν μπορώ να κάνω παραπάνω και η απογοήτευση και θλίψη έρχονται να μας συντροφευόσουν.

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή εδώ έρχεται να αγγίξει αυτό το συναίσθημα .

Ο Πέτρος και οι σύντροφοί του, μετά από ένα τελείως απογοητευτικό ψάρεμα ακούνε τον Ιησού του έκαναν τη χάρη να τον φιλοξένησουν στην βάρκα τους για να κηρύξει με περισσότερη άνεση να τους: «Ξανοίξου στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα να ψαρέψουμε ». Τους έρχονται οι ανάποδες και σκέπτεται “ ρε φίλε μπας ξέρεις εσύ κάτι περισσότερο από μας που είμαστε του επαγγέλματος και όλη τη νύκτα δουλέψαμε σκληρά , και δεν πιάσαμε τίποτα».

Αναγνωρίζουν την αδυναμία τους αλλά ο εγωισμό τους, τους περιορίζει να δουν καθαρά ότι δεν χάθηκαν όλα. Κάτι μπορεί να γίνει .

Όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι παρ όλo ζήλο του και την τις ικανότητες του αναγνωρίσει και ότι έχει και μεγάλες ελλείψεις και φτάσει στο πικρό συμπέρασμα: «Από μόνος του παρόλο που έκανε ότι μπορούσε, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα», όταν αναγνωρίζει τους περιορισμούς, τότε μπαίνει σε ένα πεδίο ένα χώρο όπου δρα ο Θεός Όταν ο άνθρωπος, ανοίγεται αναγνωρίσει ότι από μόνος του είναι λίγος και αποφασίζει ότι κάτι πρέπει κάτι να αλλάξει και με εμπιστοσύνη ανοίγεται στο λόγο του Ιησού που τον εκτιμά είναι φίλος του : «Κύριε, αν και όλη τη νύκτα κοπιάσαμε, δεν πιάσαμε τίποτα. Αλλά επειδή εσύ το είπες, θα ρίξω τα δίχτυα». (Λκ 5,4).

Εδώ έχουμε το πρώτο βήμα του ανθρώπου προς την πίστη, όταν διαβλέπει σ’ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που γνώρισε και εκτίμησε και που αγάπησε και πιστεύει ότι μπορεί να του ανοίξει κάποιο δρόμο που μπορεί να τον βγάλει από τα αδιέξοδα του, τον ακολουθεί: “έπιασαν μεγάλο αριθμό ψαριών και τα δίχτυα σχίζονταν”.

Εδώ ο Πέτρος βλέποντας την ανωτερότητα του φίλου η αντίδρασε με δέος : «Απομακρύνσου από μένα, Κύριε, διότι είμαι άνθρωπος αμαρτωλός»; δεν σου είμαι αντάξιος να γίνω συνοδοιπόρος σου το περιστατικό όπως σημειώνει ο ευαγγελιστής με δέος διαισθάνεται ότι βρίσκεται μπροστά σε κάποιον που είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν άνθρωπο του Θεού, έναν φίλο του του οποίου μιας τέτοιας φιλίας και αγάπης . Ο Πέτρος σίγουρα συνειδητοποίησε πως ήταν ένας άνθρωπος που δεν είναι άξιος να είναι μπροστά στη δύναμη και την αγιότητα του Θεού, γιατί πολλά πράγματα στη ζωή του «δεν είναι αντάξια» της αγιότητας του Θεού. Ο Πέτρος αναγνωρίζει ότι είναι ένα πλάσμα όχι στο ύψος του Ιησού . Ο Ιησούς, πάλι αντιδρά με λεπτότητα. Δεν θέλει να φορτώσει τον Πέτρο το βάρος την αναγνώρισης της αναξιότητας του. Για τον Ιησού εκτίμησε τη διαθεσιμότητα του Πέτρου να προχωρήσει στο να εκπληρώσει την επιθυμία του . Ο Πέτρος άλλαξε την νοοτροπία του “εγώ ο επαγγελματίας ξέρω τι πρόκειται να γίνει” αλλά «αφού το λες εσύ σου, που σε εκτιμώ, σε αγαπώ θα σου κάνω εμπιστοσύνη». Και ο Ιησούς δεν τον επιπλήττει δεν το διώχνει, αλλά τον θέλει συνεργάτη, με την σειρά του του δείχνει εμπιστοσύνη και του λέει: «Σίμωνα: «Μη φοβάσαι. Από τώρα θα ψαρεύεις ανθρώπους».

Αλλάζω νοοτροπία, γίνομαι δεκτός, μπαίνω στην υπηρεσία ( μετανοώ: αλλάζω νοοτροπία και εκτίμηση των πράγμα). Ο καρδ. Μαρτίνι, σχολιάζοντας την ευαγγελική μας περικοπή λέει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα επεισόδιο που δείχνει το «πώς ο Χριστός είναι Αυτός που ανατρέπει τις αδιέξοδες και χαμένες ανθρώπινες καταστάσεις».