«Τι πρέπει να κάνουμε;» Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024 Γ΄Κύκλος 3η Κυριακή της Παρουσία ή του Ερχομού

 Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Λκ 3, 10-18)

«Τι πρέπει να κάνουμε;»

«Τι πρέπει να κάνουμε;» είναι το δικό μας ερώτημα όταν βρισκόμαστε σε μια δύσκολη υπαρξιακή κατάσταση, όταν μέσα του κάποιος αρχίζει να αισθάνεται την ανάγκη αντίληψης του νοήματος της ζωής του που να είναι δυνατό και αξιόπιστο ώστε να προσανατολίζει, με μια σχετική σιγουριά, όταν χρειάζεται να κάνει θεμελιακές επιλογές.

Και τι πρέπει να κάνουμε; Ο Ιωάννης μας δίνει μια πολύτιμη ένδειξη για το πώς να ενεργήσουμε, επειδή δεν έχει σημασία τι κάνουμε αλλά πώς το κάνουμε. Μπορείς να είσαι βουλευτής ή νοικοκυρά, ιερέας ή αγρότης, δάσκαλος ή στρατιώτης, σημασία δεν έχει το επάγγελμα που ασκείς αλλά η ποιότητα της δράσης σου : με πόση δικαιοσύνη, δέσμευση, ανθρωπιά, με πόσο πάθος και επαγγελματισμό "εκτελώ το καθήκον μου". ΄Οπου καλούμαι να ζήσω, στον ταπεινό καθημερινό μόχθο, εκεί καλούμαι να είμαι ένας άνθρωπος ερωτευμένος με τη δικαιοσύνη, που δημιουργεί κοινωνία.

Οι απαντήσεις που έδωσε ο Ιωάννης μπορούν να συνοψισθούν σε όποια κατάσταση και στιγμή ζωής κι αν βρίσκεστε, όποια δουλειά κι αν κάνετε, "αγαπήστε" : μετατρέψτε το μικρό «κομμάτι γης» που σας εμπιστεύτηκαν σε ένα περιβάλλον δικαιοσύνης.

Οι φράσεις του είναι παραλλαγές του ρήματος "αγαπώ=δίνομαι, προσφέρομαι" που σημαίνει μην ξεκινήσετε να μειώνετε : μην απαιτείτε, μην κρατάτε, μην κακομεταχειρίζεστε, μην εκβιάζετε.

Το μόνο που χρειάζεται λοιπόν να κάνουμε, είναι να ζήσουμε μια πραγματική "ανθρωπιά" όπως πέτυχαν και προσπαθούν να επιτύχουν τόσοι άλλοι άνδρες και γυναίκες στην ανθρωπότητα.

Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου 2024 -=- Η διαθεσιμότητα -=- Γ΄ Κύκλος 2η Κυριακή της Παρουσίας Εορτή της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου (Λκ. 1,26-38).

 

Κυριακή,  8  Δεκεμβρίου 2024 

Ανάγνωσμα από το Λούκα  Αγ. Ευαγγέλιο (Λκ. 1,26-38).

Η διαθεσιμότητα 

Πολύ συχνά έχουμε ακούσει  αυτή την αφήγηση κάπως επιφανειακά ή  να μας έχει  συνεπάρει η γλυκύτητά της,   χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι εδώ μας περιγράφονται δύο θεμελιώδεις πραγματικότητες: η επιθυμία του Θεού να είναι οριστικά στο πλευρό των ανθρώπων και ο άνθρωπος και  η δυνατότητά του να προσχωρήσει με το μέρος της Μαρίας και να επιλέξει τον Θεό και το καλό ή να του γυρίσει την πλάτη και να διαλέξει  τον δικό του δρόμο. Στο "Ναι" της Μαρίας από τη Ναζαρέτ,  ο ευαγγελιστής μας περιγράφει πολύ ζωντανά και παραστατικά την βαρύτητα της επιλογής. Στο "Ναι" της Μαρίας συμπυκνώνονται αυτές οι δύο οπτικές.

Η Μαρία, όπως και ο καθένας μας, σίγουρα θα είχε σκεφτεί τη ζωή της  και το μέλλον της. Όπως ο καθένας μας, είχε προσπαθήσει κι εκείνη  να συνειδητοποιήσει τι θέλει και επιθυμεί, τι πιστεύει ότι μπορεί να κάνει,  σε τι να  ελπίζει. Αυτό  είναι πολύ φυσιολογικό,  πολύ ανθρώπινο και όμορφο.

Η αγγελία/πρόταση που κάνει ο άγγελος μοιάζει λίγο σε όλα εκείνα που μπορεί να  συμβαίνουν ξαφνικά και  απρόσμενα και να μας βάλουν σε κρίση.Στα σχέδια της Μαρίας, όπως και κάθε άλλης κοπέλας της εποχής της,  θα προσδοκούσε και θα φανταζόταν μια κανονική οικογένεια,  σύζυγο και παιδιά. Αυτά που τώρα της προτείνονται,  της φαίνονται τουλάχιστον  παράξενα  για μια οικογένεια όπως την εννοούσαν, τότε, όλοι.  Το παιδί που της προτείνεται πως θα έχει, ο Εμμανουήλ, σίγουρα δεν θα είναι ο κανονικός γιος μιας κανονικής οικογένειας. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια σύγκρουση μεταξύ "θελημάτων", αυτό της Μαρίας από τη μια με εκείνο  του Θεού από την άλλη. 

Όλα αυτά που άκουσε η Μαρία είναι μεγαλύτερα και  πρωτάκουστα  για την ιδέα  που είχε για την οικογένεια. Αυτό που της  συμβαίνει  δεν είναι απλά απρόβλεπτο αλλά    σκανδαλώδες και  κρίσιμο. Μέσα από τον διάλογο, προσπάθησε να καταλάβει και κατάλαβε ό,τι μπορούσε   και δήλωσε την διαθεσιμότητα της. Είδε ότι όλα αυτά είναι πολύ διαφορετικά   από την δική της πρόβλεψη και αντίθετα από τις δικές της επιθυμίες  και  παρά ταύτα  προσφέρει τον εαυτό της  να έχει τον όποιο ρόλο της αναλογεί  μέσα σε αυτό το Σχέδιο του Θεού.

Όχι αβάσιμα έδειξε εμπιστοσύνη στον λόγο αγάπης που της δίνεται. Ο άγγελος δεν ήρθε να της υποδείξει τα μέλλοντα και να της ζητήσει την τυφλή υπακοή, αλλά να της ζητήσει την διαθεσιμότητά της να συμβάλει  σ΄ αυτό το σχέδιο με το κάλεσμα που της απευθύνει. Και η απάντηση της είναι ακριβώς αυτό: η Μαρία καταφέρνει να είναι διαθέσιμη στη ζωή ακριβώς επειδή μπορεί να αναγνωρίζει το καλό σε αυτό που της προτείνει ο Θεός και  την επιθυμία  για ελευθερία, και  είναι  αυτό την κάνει ελεύθερη και διαθέσιμη.