«Η Βασιλεία του Θεού θα έρθει με την άνθηση της ζωής σε όλες τις μορφές της» (G. Vannucci) Εορτή του Χριστού Βασιλέως

 

«Η Βασιλεία    του Θεού θα έρθει με την άνθηση της ζωής σε όλες τις μορφές της» (G. Vannucci)

 Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2024  

- Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγελιο (13,24-32)

Δύο άνθρωποι, ο Πιλάτος και ο Ιησούς, ο ένας απέναντι στον άλλο. Η δύο δυνάμεων αντιπαράθεση: Ο Πιλάτος, περικυκλωμένος από ένοπλους λεγεωνάριους, και σκεπτόμενος πως να μην χάσει την εξουσία του, φοβάται αλλά πρέπει να δείχνει αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Ο Ιησούς, αφοπλισμένος αλλά ελεύθερος εξαρτάται μόνο από το τι πιστεύει και τον Πατέρα του τον Ευσπλαχνικό. Η μία δύναμη στην υπεροχή των όπλων η άλλη στη δύναμη της αλήθειας

Ποιος από τους δύο άντρες είναι πιο δυνατός ; Αυτός που εξαρτάται και στηρίζεται από την βία της εξουσίας ή εκείνος που αγαπά και είναι ελεύθερος να ζει χωρίς μάσκες και χωρίς φόβους, αλλά με την καρδιά στο χέρι και την ανοιχτή αγκαλιά;
Ο δυνατός είναι αυτός που το βασίλειό του και η δύναμη του δεν είναι αυτού του κόσμου και οι δικοί του είναι μέσα στον κόσμο αλλά δεν είναι απ’ αυτόν τον κόσμο και εξηγούσε -όταν έπλυνε τα πόδια των μαθητών του ζωσμένος με μια ποδιά δούλου και όχι με μια μεγαλόπρεπη στολή- πως οι μεγάλοι της γης κυριαρχούν και επιβάλλονται και συμβούλευε : "να μην είναι έτσι ανάμεσά σας".
Το βασίλειό του είναι διαφορετικό όχι γιατί αφορά τη μετά θάνατον ζωή, αλλά γιατί προτείνει τη μεταμόρφωση «αυτού του κόσμου».
Τα βασίλεια της γης πολεμούν, οι υπηρέτες μου θα είχαν πολεμήσει για μένα: η δύναμη εδώ κάτω έχει την ψυχή του πολέμου, τρέφεται με τη βία.

Αντίθετα, ο Ιησούς δεν προσέλαβε ποτέ μισθοφόρους, δεν στρατολόγησε ποτέ, δεν μπήκε ποτέ στα παλάτια των ισχυρών, παρά μόνο ως αιχμάλωτος. «Βάλε το σπαθί στη θήκη» είπε στον Πέτρο, διαφορετικά ο λόγος θα είναι πάντα αυτός του πιο δυνατού, του πιο βίαιου, του πιο σκληρού. Όπου υπάρχει βία, όπου υπάρχει κακοποίηση, όπου η εξουσία, το χρήμα και το εγώ είναι επιθετικά και αδηφάγα, ο Ιησούς λέει: το βασίλειό μου δεν περνά από εδώ. Και έδωσε και τη λύση : μάθετε από μένα που είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά για να βρείτε...και ενώ οι υπηρέτες των βασιλιάδων πολεμούν για τους κυρίους τους.

Στο βασίλειό του πράγματι, δεν είναι για να τον υπηρετούν αλλά για να υπηρετήσουν. Και τόνισε ότι δεν υπάρει μεγαλύτερη φιλία του φίλου για τον φίλον από το να θυσιάσει τη ζωή γι’ αυτόν.
Ο Ιησούς είναι ένας βασιλιάς που δεν σπάει κανέναν, σπάει τον εαυτό του, δεν χύνει το αίμα κανενός, χύνει το αίμα του, δεν θυσιάζει κανέναν, θυσιάζεται για τους υπηρέτες του. Ο Πιλάτος δεν μπορεί να καταλάβει και περιορίζεται στη δήλωση του Ιησού: "Είμαι βασιλιάς", και την κάνει τίτλο της καταδίκης και χλευαστική επιγραφή που πρέπει να καρφωθεί στον σταυρό: αυτός είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων!
Και το μόνο μπαλκόνι από το οποίο εκφώνησε ο Ιησούς, βασιλιάς, έναν προγραμματικό λόγο, την "επί του όρους ομιλία", ήταν ένας βράχος σε ένα βουναλάκι και ο θρόνος στον οποίο ανέβηκε ήταν ένας σταυρός, επειδή έμεινε πιστός μέχρι το τέλος στον Θεό Πατέρα και τον φίλο του τον Άνθρωπο.