Κυριακή 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020
Η σημερνή παραβολή μας παρουσιάζει δύο παράδοξα. Το πρώτο ,το αφεντικό κλείνει εργάτες ακόμη και πριν λίγο τη δύση. Το άλλο ο τρόπος πληρωμής των εργατών. Είναι η ίδια, τόσο για την εργασία μιας ώρας, όσο και εκείνης των 12 ωρών
Ανάγνωσμα τα από το κατά Ματθαίο άγιο Ευαγγέλιο( 20,1-16)
Εκείνο τον καιρό είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: «Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει μ’ έναν γαιοκτήμονα, που βγήκε νωρίς το πρωί να προσλάβει εργάτες για το αμπέλι του. Συμφώνησε με τους εργάτες να τους πληρώσει ένα δηνάριο την ημέρα, και τους έστειλε στο αμπέλι του. Όταν γύρω στις εννιά βγήκε στην αγορά, είδε άλλους να στέκονται εκεί χωρίς δουλειά, και τους είπε: “πηγαίνετε και εσείς στο αμπέλι και θα σας δώσω ό, τι είναι δίκαιο”. Έφυγαν κι αυτοί για το αμπέλι. Όταν ξαναβγήκε κατά τις δώδεκα και κατά τις τρεις, έκανε το ίδιο. Κατά τις πέντε, βγήκε και βρήκε κι άλλους να κάθονται, και τους ρωτάει: “γιατί κάθεστε εδώ άνεργοι όλη την ημέρα;” “Κανένας δε μας πήρε στη δουλειά”, του απαντούν. “Πηγαίνετε”, τους λέει, “κι εσείς στο αμπέλι μου και θα πάρετε ό, τι δικαιούσθε”. Όταν βράδιασε, λέει ο ιδιοκτήτης του αμπελιού στο διαχειριστή του: “φώναξε τους εργάτες και πλήρωσέ τους το μεροκάματο, αρχίζοντας από τους τελευταίους ως τους πρώτους”. Ήρθαν λοιπόν αυτοί που έπιασαν δουλειά στις πέντε και πήραν από ένα δηνάριο. Ήρθαν και οι πρώτοι και νόμισαν πως θα πάρουν περισσότερα· πήραν όμως κι αυτοί από ένα δηνάριο. Όταν το πήραν, άρχισαν να διαμαρτύρονται εναντίον του γαιοκτήμονα: “αυτοί οι τελευταίοι”, έλεγαν, “εργάστηκαν μία ώρα και τους εξίσωσες μ’ εμάς, που υπομείναμε το μόχθο και τον καύσωνα μιας ολόκληρης μέρας;” Εκείνος όμως γύρισε σ’ έναν απ’ αυτούς και του είπε: “φίλε, δε σε αδικώ· δε συμφώνησες μαζί μου ένα δηνάριο; Πάρ’ το και πήγαινε. Εγώ θέλω να πληρώσω αυτόν που ήρθε τελευταίος όσο κι εσένα. Δεν μπορώ τα λεφτά μου να τα κάνω ό,τι θέλω; Ή μήπως επειδή είμαι καλός, αυτό προκαλεί τη ζήλεια σου;” Έτσι θα βρεθούν οι τελευταίοι πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι. Γιατί πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί».
Λόγος του Κυρίου.
. Στους εργάτες των δώδεκα ωρών φάνηκε αδικία. Το αφεντικό απαντά φίλε ότι συμφωνήσαμε σου το έδωσα Για εκείνους που δούλεψαν μια ώρα είναι ένα χάρισμα για κείνους που δούλεψαν. Δεν αφαιρεί τίποτα στους πρώτους. Πράγματι, για τους ειδικούς της Γραφής, το «ένα δηνάριο την ημέρα» ήταν ένα πολύ καλό ημερομίσθιο, απλά προσθέτει στους τελευταίους. Δεν είναι άδικος είναι γενναιόδωρος. Βεβαία πάει ενάντια σε κάθε τρέχουσα αντίληψη της αγοράς αγοράς. Το αφεντικό ενδιαφέρεται περισσότερο για τις ανάγκες και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, και αυτή την εγγυάται το ολόκληρο ημερομίσθιο . Προσέχει και το καλό του αμπελώνα. Το κέρδος έρχεται τελευταίο . Το αφεντικό όχι μόνο είναι δίκαιο, αλλά την δικαιοσύνη του, την ντύνει με την γενναιοδωρία της πραγματικής αγάπης, της ευσπλαχνίας και της συμπόνιας.
Η ανθρώπινη δικαιοσύνη δίνει στο άνθρωπο ότι του ανήκει . Η δικαιοσύνη του Θεού δίνει στον άνθρωπο ότι το καλύτερο έχει ανάγκη . Ο Θεός δεν είναι ένας δίκαιος λογιστής αλλά ένας πατέρας που θέλει το καλλίτερο για τα παιδιά του. Εμάς. Είμαστε ο αμπελώνας του, για την ευκαρπία του οποίου είναι υπέρμετρα γενναιόδωρος
Ο χριστιανός είναι εκείνος που όπως ο Ιησούς μας δίδαξε να είστε τέλειοι όπως ο Πατέρας που είναι στους ουρανούς, όπως ο ίδιος έπραξε σε όλη του τη ζωή. Δεν θα τα καταφέρουμε ποτέ, αλλά όσο προσπαθούμε να έχουμε «το ίδιο φρόνημα που είχε κι ο Ιησούς Χριστός» όπως μας συμβουλεύει ο αγ. Παύλος ,τόσο περισσότερο ο κόσμος μας θα είναι πιο φωτεινός και θα γίνεται Βασιλεία του Θεού.