Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2019

Γ Κυκλος Το βάπτισμα του Κυριου Λκ. (3,15-16.21-22)


Το βάπτισμα μας είναι ο σπόρος μέσα στον οποίο υπάρχει ολόκληρη η χριστιανική μας ύπαρξη
Κυριακή 13 Ιανουαριου 2019

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς περιγράφοντας το βάπτισμα του Ιησού, υπογραμμίζει πως ο Ιησούς, κατά κάποιο τρόπο αισθάνεται υποχρεωμένος -μαζί με όλους τους ανθρώπους- να λάβει το βάπτισμα του Ιωάννη χορηγούσε «για τη συγχώρεση των αμαρτιών».
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά αγ. Ευαγγέλιο (3,15-16.21-22)
Εκείνο τον καιρό επειδή ο λαός ζούσε σε αναμονή και όλοι σκέπτονταν στις καρδιές τους σχετικά με τον Ιωάννη, μη τυχόν κι αυτός είναι ο Χριστός, ο ίδιος ο Ιωάννης απάντησε λέγοντας σε όλους: "Εγώ σας βαφτίζω με νερό. Αυτός θα σας βαφτίσει σε 'Αγιο Πνεύμα και σε φωτιά. Και ιδού όλος λαός ερχόταν να βαπτιστεί κι ενώ ο Ιησούς βαφτίσθηκε και προσευχόταν, ανοίχθηκε ο ουρανός και κατέβηκε πάνω του το 'Αγιο Πνεύμα με σωματική μορφή, ως περιστέρι. Κι ακούστηκε μια φωνή απ'τον ουρανό: "Εσύ είσαι ο αγαπητός μου Υιός. Σ'εσένα έθεσα την ευαρέσκειά μου".
Λόγος του Κυρίου
Το βάπτισμα όμως του Ιησού δεν ήταν για τις δικές του αλλά για τις αμαρτίες του λαού του. Το δείχθηκε ως ένδειξη αλληλεγγύης με τον λαό του. Δεν θέτει τον εαυτό του έξω από την ιστορία του λαού του αλλά, με βαθιά συμπάθεια, εντάσσεται μέσα σ’ αυτήν και με πνεύμα αλληλεγγύης μετέχει στη λογική της μετάνοιας και της μεταστροφής που ο λαός βιώνει. Αυτό αποτελεί την καινοτομία του Μεσσιανισμού του Ιησού: δεν υποτάσσεται στο βάπτισμα για τις δικές του αμαρτίες, αλλά για τις αμαρτίες του λαού του. Δεν απομακρύνεται από τους αμαρτωλούς, αλλά παίρνει τις αμαρτίες τους στους ώμους του. Αυτή η λογική αλληλεγγύης εμπνέει ολόκληρη τη ζωή του και τον οδηγεί στο αποκορύφωμά της, στον Σταυρό. Το βάπτισμα στον Ιορδάνη για τον Ιησού είναι ο σπόρος που θα βλαστήσει και θα καρποφορήσει ολόκληρη τη ζωή του Ιησού. Το βάπτισμα μας είναι ο σπόρος μέσα στο οποίον υπάρχει ολόκληρη η χριστιανική μας ύπαρξη.
Οι αρχαίοι προφήτες αισθανόντουσαν ότι η δύναμη του Πνεύματος του Θεού τους παίρνει υπό την κατοχή του, όχι για να τους σκλαβώσει αλλα για να μεταμορφώνει την προσωπικότητά τους. Τίποτα από αυτά δεν έχει θέση στο βάπτισμα του Ιησού. Η ‘Θεοφάνεια’ στο Βαπτισμα του Ιησού, απλά αποκαλύπτει την ταυτότητα του Ιησού.
Το πρώτο ανάγνωσμα από τον προφήτη Ησαΐα (42,1 – 7), μας δίνει να καταλάβουμε ότι, τόσο στον Ιησού όσο και σε μας με το βάπτισμα μας ανατέθηκε μια αποστολή. Μια αποστολή που πρέπει να φέρουμε εις πέρας, όπως λέει ο προφήτης, με την σταθερότητα και με την πραότητα του διαλόγου: «καλάμι σπασμένο δεν θα το συντρίψει και λυχνάρι που καπνίζει δεν θα το σβήσει». Μια αποστολή που δεν θα εκπληρωθεί με την δύναμη της επιβολής αλλά με την ταπεινοφροσύνη, δίνοντας ελπίδα και σωτηρία στους κατατρεγμένους. Μια αποστολή, τέλος, καθολική: τα σύνορά της είναι «η γη», «τα έθνη», «τα μακρινά νησιά».