Το παλιό δίνει τη θέση του στο καινούργιο
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019
Ο προφήτης για να διατρανώσει την πεποίθηση του για την ολοκληρωτική σωτηρία του Ισραήλ, ανατρέχει σε μια εικόνα που είχε σχεδόν ξεχαστεί. Ήδη πριν από αυτόν ο προφήτης Ωσηέ είχε περιγράψει τις σχέσεις λαού του Ισραήλ με τον Θεό ως μια γαμήλια σχέση. Όπου κυριαρχεί η αγάπη και όχι η υποταγή και υπακοή και το κύριο χαρακτηριστικό είναι η χαρά που πηγάζει από την αγάπη και την συνύπαρξη. Όπου ο Θεός δεν προσφέρει στον Ισραήλ, απλά μια υπόσταση με αντάλλαγμα την υποταγή του και τον φόβο, αλλά ένα νέο όνομα δηλ μια νεα ταυτότητα, βασισμένη στην απεριόριστη εμπιστοσύνη, οικειότητα, την χαρά της συνύπαρξης.
Ο Προφήτης ακόμη, ακόμη και για μας σήμερα, μπροστά στην δική μας κούραση και απογοήτευση, τις ανασφάλειες και αμφιβολίες, μας υποδεικνύει να σηκώσουμε το κεφάλι και να δούμε το Θεό που μας προσφέρει μια σχέση τη βασισμένη στην απεριόριστη εμπιστοσύνη, οικειότητα και στην χαρά της συνύπαρξης, δεν μας αφήνει μόνους, να σταθούμε στα ποδια μας και μαζί του να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας
Ο Ιησούς, από την εμπειρία του βαπτίσματος του από τον Ιωάννη, εξέρχεται τελείως διαφορετικός. Μέχρι τότε φαινόταν σε όλους να είναι, ένας άνθρωπος του Θεού. Στο Βάπτισμα ο Θεός Πατέρας τον αποκαλύπτει ως τον Χριστό. Και ο ίδιος στο γάμο στην Κανά, όπου παρευρίσκεται, μπροστά στους μαθητές του φανερώνεται ως Μεσσίας.
Αναγνωσμα από το κατά Ιωάννη αγιο Ευαγγέλιο 2,1-11
Ήταν εκεί έξι πέτρινες στάμνες για τον καθαρισμό των Ιουδαίων, που χωρούσαν η καθεμιά από ογδόντα έως εκατόν είκοσι λίτρα. Τους λέει ο Ιησούς: "Γεμίστε τις στάμνες με νερό". Τις γέμισαν μέχρι πάνω. Τους λέει τότε: "Πάρτε τώρα και φέρτε στον αρχιτρίκλινο". Κι εκείνοι έφεραν. Αλλά μόλις ο αρχιτρίκλινος δοκίμασε το νερό που είχε γίνει κρασί και δεν ήξερε από πού είναι, (οι υπηρέτες όμως, που είχαν πάρει το νερό, ήξεραν), φωνάζει το γαμπρό και του λέει: "Κάθε άνθρωπος προσφέρει πρώτα το καλό κρασί και όταν μεθύσουν το λιγότερο καλό. Εσύ φύλαξες το καλό κρασί μέχρι τώρα". Αυτή ήταν η αρχή των σημείων που έκαμε ο Ιησούς στην Κανά της Γαλιλαίας και φανέρωσε τη δόξα του και οι μαθητές του πίστεψαν σ' αυτόν.
Λόγος του Κυρίου
Το θαύμα που περιγράφει ο ευαγγελιστής δεν υπογραμμίζει τη δύναμη του Χριστού που αλλάζει το νερό σε κρασί , αλλά την αφθονία του κρασιού και την άριστη ποιότητά του, καθώς επίσης και το γεγονός ότι το νερό που χρησίμευε για το τελετουργικό του πλυσίματος των χεριών που προέβλεπε ο Νόμος, δίνει τη θέση του σε κάτι καινούργιο τελείως καινούργιο . Το παλιό, που είναι το νερό των καθάρσεων, η παλαιά θρησκευτική συνήθεια , ο παλιός νόμος δίνει τη θέση του στο νέο, τον Ιησού που είναι ο Μεσσίας, αυτόν που εγκαινιάζει νέα σχέση με τον Λαό του Θεού που ως εικόνα παρουσιάζεται όχι ως μια απλή συμφωνία φιλίας δυνατότερου προς αδύνατο , αλλά ως σχέση βασισμένη στην απεριόριστη εμπιστοσύνη, οικειότητα και στην χαρά της συνύπαρξης, οπως εκείνη του γάμου.
Η παρατήρηση του ευαγγελιστή ότι : «Οι μαθητές πίστευσαν στον Ιησού», δηλώνει ότι κάποιος δεν πιστεύει σε πράγματα ή σε μια ιδέα αφηρημένη, ένα δόγμα, αλλά είναι ένα άνοιγμα προς σε ένα πρόσωπο. η πίστη είναι μια ώθηση προς τα μπρος ανοίγει καινούργιους δρόμους, Ο μαθητής εμπιστεύεται τον Ιησού, και αφήνεται να τον οδηγήσει σε νέους ορίζοντες.
Τελικά, η προφητεία στο πρόσωπο του Χριστού γίνεται πραγματικότητα, ο Χριστός είναι ο «νυμφίος» του Λαού που ο Θεός Πατέρας σύναξε , της Εκκλησίας των μαθητών του Χριστού.