Γ΄ κυκλος 21η Τακτική Κυριακή

Η ευκαιρία της στενής πόρτας

Κυριακή  21  Αυγούστου 2016        
Πολλές συζητήσεις στην καθημερινότητά μας ξεκινούν από πραγματικά προβλήματα, αλλά καταλήγουν σε ανούσιες και ατέρμονες κουβέντες, ασχολούμενοι με επί μέρους θέματα μη ουσιώδους χαρακτήρα.

Ανάγνωσμα από το κατά Λούκα αγ. Ευαγγέλιο( Λκ 13,22-30)
Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς πήγαινε στα Ιεροσόλυμα, περνούσε μέσα από πόλεις και χωριά διδάσκοντας. Κάποιος τον ρώτησε: «Κύριε, είναι λίγοι αυτοί που θα σωθούν;» Εκείνος τους απάντησε: «Εσείς αγωνιστείτε να μπείτε από τη στενή πύλη, γιατί σας βεβαιώνω πως πολλοί θα θελήσουν να μπουν και δε θα μπορέσουν.Όταν έρθει η ώρα, θα σηκωθεί ο οικοδεσπότης και θα μανταλώσει την πόρτα· κι εσείς θα σταθείτε απ’ έξω και θ’ αρχίσετε να χτυπάτε λέγοντας “Κύριε, άνοιξέ μας”. Τότε εκείνος θα σας απαντήσει: “δε σας ξέρω από πού είστε”. Τότε θ’ αρχίσετε να λέτε: “εμείς φάγαμε και ήπιαμε μαζί σου, και μας δίδαξες στις πλατείες μας”. Κι εκείνος θα σας πει: “σας λέω, δε σας ξέρω από πού είστε· φύγετε από κοντά μου όλοι εσείς οι εργάτες του κακού”. Εκεί θα κλαίτε και θα τρίζετε τα δόντια σας, όταν θα δείτε τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και όλους τους προφήτες στη βασιλεία του Θεού, κι εσάς να σας πετάνε έξω. Θα έρθουν άνθρωποι από την ανατολή και τη δύση, απ’ το βορρά και το νότο και θα καθίσουν στο τραπέζι της βασιλείας του Θεού. Και υπάρχουν πολλοί που τώρα είναι τελευταίοι αλλά τότε θα είναι πρώτοι· και πρώτοι που θα είναι τελευταίοι».

Λόγος του Κυρίου.

Τον καιρό του Ιησού υπήρχε μια μεγάλη συζήτηση για τη Σωτηρία του Λαού του Θεού, τον Ισραήλ, για να επικεντρωθεί τις περισσότερες φορές με το αν και πώς, και πόσοι, από τον Ισραήλ. Οι απαντήσεις που δίνονταν αγκάλιαζαν ένα ευρύ φάσμα ερωτήσεων, όπου το ένα άκρο είναι : « όλος ο Ισραήλ θα σωθεί χάρη μιας δυναμικής επέμβασης του Θεό, ο οποίος μένει πιστός στις υποσχέσεις σωτηρίας που έδωσε στον Ισραήλ» και το άλλο άκρο που επιγραμματικά πρέσβευε: «Ο Θεός έπλασε αυτόν τον κόσμο με αγάπη για όλους αλλά το μελλοντικό για λίγους». Κάποιος λοιπόν από το πλήθος ρώτησε τον Ιησού: “Κύριε, είναι άραγε λίγοι αυτοί που θα σωθούν;” Ο άγνωστος με την ερώτησή του συνεπώς καλούσε τον Ιησού να πει την δική του γνώμη επί του προκειμένου.
Ο Ιησούς δεν ενδιαφέρεται να πάρει θέση και δεν απαντά στην ερώτηση. Τον ενδιαφέρει να πει τί πρέπει να κάνουν εκείνοι που δεν θέλουν να αποκλειστούν από την σωτηρία: έτσι   από το απρόσωπο και απροσδιόριστο της ερώτησης ..άραγε λίγοι (οι άλλοι); ο Ιησούς τοποθετείται : «να αγωνίζεσθε να μπείτε απ' τη στενή πύλη, διότι, σας λέω, ότι πολλοί θα ζητήσουν να περάσουν και δε θα μπορέσουν» και περνά στο πιο προσωπικό «εσείς». Εκείνο που ενδιαφέρει τον Ιησού, εκείνο που τον καίει, είναι να δώσει την σωστή διάσταση των πραγμάτων. Ενδιαφερθείτε για την κατάσταση σας, για το πως εσείς πιστεύετε και ζείτε, μην εφησυχάζετε, να είστε σε ετοιμότητα. Η σωτηρία δεν είναι ούτε εύκολη υπόθεση ούτε δεδομένη για κανέναν.

Ο Ιησούς δίνει την διδασκαλία του με τον πιο προσφιλή του τρόπο, την παραβολή.

Να αγωνίζεσθε να μπείτε απ' τη στενή πύλη. Η πόρτα είναι μία και στενή που, ακόμη και όταν είναι ανοιχτή, δεν εύκολη η διάβασή της τόσο εξ αιτίας του μεγέθους της όσο και για το πλήθος που συνωστίζεται μπροστά της. Η περιγραφή αυτή δεν ισοδυναμεί με την προειδοποίηση-απειλή ότι είναι λίγοι εκείνοι που θα σωθούν, αλλά ένας τρόπος να επιστήσει την προσοχή των ακροατών του στην σοβαρότητα και επιτακτικότητα «του τώρα» ενόψει της Σωτηρίας. «Τώρα» παίρνονται οι αποφάσεις και «τώρα» αρχίζει κατά συνέπεια η δράση, δεν χωρούν αναβολές. Η Σωτηρία δεν αφορά μόνο το μετά, αρχίζει από το «τώρα».

Όταν η γιορτή αρχίσει και η πόρτα κλίσει όποιος μπήκε, μπήκε. Για να μπει κάποιος δεν αρκεί το : «φάγαμε και ήπιαμε μπροστά σου κι εσύ δίδαξες στις πλατείες μας» όπως δεν φτάνει ότι είναι παιδιά του Αβραάμ όπως καυχόνταν οι σύγχρονοι του Ιησού ή για μας, σήμερα, ότι είμαστε βαπτισμένοι και κάπως θρησκευόμενοι. Η ειδοποιός διαφορά δεν είναι η Αβραμιτική καταγωγή ή η θρησκευτική παράδοση ή αναφορά, απαιτείται η πίστη του Αβραάμ! Δεν υπάρχει λοιπόν καμία εγγύηση εκ των προτέρων, χρειάζεται εμπιστοσύνη στο στην αγάπη του Θεού που στέλνει την βροχή του σε καλούς και κακούς, και όχι εφησυχασμός για τις όποιες αξιομισθίες μας. Χρειάζεται επαγρύπνηση και ετοιμότητα στο να ερμηνεύσει κάποιος τα σημεία των καιρών για να είναι από τους πρώτους που θα μπει από την στενή πόρτα.

«Θα δείτε τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ και όλους τους προφήτες ….. Θα έλθουν από την Ανατολή και τη Δύση κι από το Βορρά και το Νότο και θα καθίσουν στο τραπέζι στη βασιλεία του Θεού.»

Ποίοι είναι εκείνοι που θα καθίσουν στο τραπέζι στη βασιλεία του Θεού; Οι άνθρωποι καλής θελήσεως, ακόμη και εκείνοι που χωρίς να γνωρίζουν τον Νόμο ή το Ευαγγέλιο είναι συνεχώς σε αναζήτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης, που ζουν κατά συνείδηση, συνείδηση την οποία ο Θεός έθεσε στον κάθε άνθρωπο για να μπορεί κάθε άνθρωπος να τον βρίσκει όταν τον αναζητά.

Η στενή πόρτα δεν είναι μια φοβέρα, δεν είναι ένας τρόπος για να πει ότι ο Θεός κάνει δύσκολη την ζωή όσων θέλουν να σωθούν, αλλά ότι εκείνος που θέλει να περάσει αυτή την πόρτα πρέπει να προσαρμοσθεί στις διαστάσεις της, δηλαδή να αφήσει το ευαγγέλιο να τον μεταμορφώσει.

Η πόρτα είναι στενή γιατί προϋποθέτει την ταπεινή και ευγνώμονα αποδοχή του δώρου της Σωτηρίας και τη γενναιόδωρη αναπροσαρμογή των κριτήριων για μια επιτυχημένη καθημερινή ζωή εκ μέρους του μαθητή του Χριστού, με προσανατολισμό την αδελφοσύνη, τη συνύπαρξη, την επιδίωξη του κοινού καλού. Η στενή πόρτα είναι εκείνη του ενδιαφέροντος και της ανάλωσης του εαυτού μας για χάρη των άλλων, είναι η επαλήθευση του: «γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει· όποιος όμως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου, αυτός θα τη σώσει..» (Λκ.9,24)

Η ευρύχωρη πόρτα είναι η αυτάρκεια και ο εφησυχασμός στα δεδομένα, το προσωπικό συμφέρον, η ευρύχωρη πόρτα είναι η έκφραση της αδιαφορίας για τον πλησίον.

Είναι όπως σε μια οικογένεια που δεν φτάνει να υπάρχει ο πατέρας, η μητέρα και τα παιδιά για να είναι μια πραγματική οικογένεια. Χρειάζεται η συνύπαρξη, η αλληλεγγύη και η συμπλήρωση του ενός από τον άλλο έτσι ώστε να ζει ο ένας για τον άλλο και με τον άλλο ανά πάσα στιγμή.

Η σωτηρία είναι για όλους, από τον Ιησού προσφέρεται σε όλους. Ο άνθρωπος χρειάζεται να έχει την ετοιμότητα να αναγνωρίσει την προσφορά, με γενναιοδωρία να την αποδεχτεί και να δεσμευτεί προσωπικά να την ζήσει .

Η προτροπή του Ιησού: «υπάρχουν τελευταίοι που θα γίνουν πρώτοι και πρώτοι που θα γίνουν τελευταίοι», θέλει να υπογραμμίσει ότι όπου το κήρυγμα του Ευαγγελίου γίνεται με ορθό τρόπο, με μετάνοια, εκεί φέρνει την ανατροπή προηγούμενων παγιωμένων πεποιθήσεων . Τα κριτήρια του ευαγγελίου είναι διαφορετικά από τις ανθρώπινες προτεραιότητες, σαν να λέει μη χάνετε λοιπόν καιρό ασχολούμενοι με θέματα δευτερεύοντα ή με το πόσοι ή πώς θα σωθούν οι άλλοι, αλλά με την ουσία, το πώς από τώρα θα σωθείτε.

π.ιμ