Ένας κόσμος διαφορετικός, καινούργιος, αρχίζει.
Κυριακή 21-1-2018
Για την αρχή του Ιεραποστολικού έργου του Ιησού, ο Ευαγγελιστής μάς δίνει μια χρονολογική υπόδειξη «Μετά τη σύλληψη του Ιωάννη» και μια γεωγραφική, «επέστρεψε στη Γαλιλαία» όπου ο Ιησούς παίρνει τη σκυτάλη από τον Ιωάννη , και αρχίζει την αποστολή του, γιατί ο Λόγος δεν μπορεί να φυλακιστεί. Ο Ευαγγελιστής μάς τον παρουσιάζει να κηρύττει και δίνει και μια περίληψη της διδασκαλίας του. Ο Ιησούς αρχίζει κήρυγμα του, όχι από κέντρο του ιουδαϊσμού, την Ιερουσαλήμ αλλά από την περιφέρεια την Γαλιλαία, την οποία οι θρησκευτικές αρχές της Ιερουσαλήμ την λόγιαζαν λίγο-πολύ αιρετική. Ούτε από κάποιο ιερό τόπο, τον περίβολο του Ναού ή μια συναγωγή, άλλα στις όχθες της λίμνης όπου η καθημερινή ζωή και ο ανθρωπινός μόχθος ξετυλίγονται, ανάμεσα στους ανθρώπους μια κοινωνικής ομάδας στους πιο απομακρυσμένους, σύμφωνα με τη νοοτροπία των ευλαβών της εποχής του, τους ψαράδες, και μάλιστα από αυτούς διαλέγει τους πρώτους μαθητές του.
Είμαστε στην πηγή όταν το πεντακάθαρο και ζωογόνο νερό του Ευαγγελίου αρχίζει να αναβλύζει και να προσφέρεται.
Από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (1,14-20)
Μετά τη σύλληψη του Ιωάννη, επέστρεψε ο Ιησούς στη Γαλιλαία και κήρυττε το ευαγγέλιο του Θεού και έλεγε: "Συμπληρώθηκε ο καιρός και έφθασε η βασιλεία του Θεού. Μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο".
Περνώντας στην όχθη της θάλασσας της Γαλιλαίας, είδε το Σίμωνα και τον Ανδρέα, τον αδελφό του Σίμωνα, που έριχναν το δίχτυ στη θάλασσα. 'Ηταν, πράγματι, ψαράδες. Κι ο Ιησούς τους είπε: "Ακολουθείστε με και εγώ θα κάμω να γίνετε ψαράδες ανθρώπων". Κι αμέσως, αφήνοντας τα δίχτυα, τον ακολούθησαν. Και πηγαίνοντας λίγο πιο πέρα, είδε τον Ιάκωβο, το γιο του Ζεβεδαίου και τον Ιωάννη τον αδελφό του κι αυτούς μέσα στο πλοιάριο να τακτοποιούν τα δίχτυα. Κι αμέσως τους κάλεσε. Κι εκείνοι άφησαν τον πατέρα τους το Ζεβεδαίο μέσα στο πλοιάριο με τους μισθωτούς, και τον ακολούθησαν.
Λόγος του Κυρίου.
«Συμπληρώθηκε ο καιρός και έφθασε η βασιλεία του Θεού. Μετανοείτε και πιστεύετε στο Ευαγγέλιο».
«Συμπληρώθηκε ο καιρός», ποιος καιρός; Η επιλογή του όρου καιρός δεν είναι τυχαία. Δεν χρησιμοποιεί τον όρο χρόνος, ο οποίος δείχνει διάρκεια που δεν ολοκληρώνεται. Ο «καιρός» προσδιορίζει μια χρονική διάρκεια που είναι ολοκληρωμένη πχ. λέμε ο καιρός της εγκυμοσύνης, ο καιρός που περιμένω κάποιο αποτέλεσμα, ο καιρός της συγκομιδής των καρπών κοκ. Στην προκειμένη περίπτωση, ο καιρός στον οποίο αναφέρεται ο Ιησούς, είναι ο καιρός της αναμονής τού πότε ο Θεός θα επέμβει δυναμικά μέσα στην ανθρώπινη ιστορία, διαμέσου ενός προσώπου, του Μεσσία, του οποίου ο ρόλος είναι αποφασιστικός και αποτελεσματικός για τον Ισραήλ με τον καθαρό μονοθεϊσμό και την παλινόρθωση της δαυιδικής δυναστείας, ώστε ο Λαός του Ισραήλ να είναι ο κατεξοχήν μάρτυρας του Θεού μέσα στον κόσμο. Αυτής της μεσσιανικής αναμονής την εποχή που ο Ιησούς αρχίζει την αποστολή του, που ήταν ιδιαίτερα έντονη.
Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα εντάσσεται και ο Ιησούς, όμως την ξεπερνά. Δεν την περιγράφει ως αναμενόμενη, αλλά δίνει τη χαρμόσυνη είδηση διακηρύσσοντάς την ως ήδη παρούσα και ενεργή μέσα στον κόσμο.
Η Βασίλεια του Θεού, δηλαδή ο κόσμος έτσι όπως ο Θεός τον θέλει, όπως τον ονειρεύεται τολμώ να πω, είναι εδώ.
Αλλά ποιανού Θεού; Ο Ιησούς δεν το περιγράφει, αλλά με τη ζωή του που δείχνει σε ποιον Θεό πιστεύει, περιγράφει το Θεό που απελευθερώνει από κάθε προκατάληψη, που αφαιρεί φράκτες, που θεραπεύει κάθε είδους πληγές, που καλεί τον άνθρωπο να μοιραστεί μαζί του τη ζωή.
Δεν παρουσιάζει τη Βασιλεία του Θεού ως κάτι το μονολιθικό, που παρουσιάζεται και επιβάλλεται άπαξ, αλλά ως ένα οργανισμό που ενεργεί, αναπτύσσεται και σταδιακά φανερώνεται, όπως ένας σπόρος. Τελικά την ταυτίζει με τη δική του παρουσία. Για να καταλάβει κάποιος την παρουσία της και να ευεργετηθεί από τη δράση της, χρειάζεται ετοιμότητα για να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Ιησού. «Μετανοείτε και πιστεύετε στο Ευαγγέλιο».
Μετάνοια και εγωισμός (εγωκεντρισμός) δεν συμβαδίζουν. Ο εγωκεντρικός είναι γεμάτος από το εαυτό του, άρα ανίκανος να γνωρίσει και να εκτιμήσει αξίες που είναι πέρα από εκείνο που τον ικανοποιεί και γι'αυτό είναι ανίκανος να προσανατολίσει διαφορετικά και σωστά τη ζωή του.
Μετάνοια σημαίνει και μεταστροφή, έξοδο από τον εαυτό μας και άνοιγμα προς το Θεό και το Ευαγγέλιό του. Είναι η αρχή μιας νέας πορείας που οδηγεί τον άνθρωπο στη γνώση και τη σοφία του Θεού.
Στο κάλεσμα των πρώτων μαθητών που ακολουθεί, έχουμε τη διαδραστική δράση καλέσματος και μετάνοιας.
Α) Η πρωτοβουλία του καλέσματος ανήκει στον Ιησού. Και δεν οφείλεται σε κάποιο προτέρημα του καλεσμένου, αλλά στη θέληση του καλούντος Ιησού.
Β) Η θετική απάντηση στο κάλεσμα, συνεπιφέρει μια ριζική αλλαγή εκ μέρους του καλεσμένου, να αφήσει πίσω του αξίες που μέχρι τότε έδιναν νόημα στη ζωή του και ασπάζεσαι καινούριες. "Ακολουθήστε με και εγώ θα κάνω να γίνετε ψαράδες ανθρώπων".
Γ) Η απάντηση δεν επιδέχεται αναβολές, η απάντηση είναι εδώ και τώρα. "Κι αμέσως, αφήνοντας τα δίχτυα, τον ακολούθησαν". "Κι εκείνοι άφησαν τον πατέρα τους το Ζεβεδαίο μέσα στο πλοιάριο με τους μισθωτούς, και τον ακολούθησαν".
Δ) Ο Ιησούς, όταν καλεί κάποιον για να γίνει μαθητής του, δεν λέει έλα να μάθεις πώς να γίνεις μαθητής μου, αλλά: "Ακολούθησέ με". Ακολουθώ, υποδεικνύει ότι μοιράζομαι τη ζωή εκείνου που με κάλεσε, μοιράζομαι την πορεία του, το νόημα της ζωής του.
Ε) Η προοπτική καθορίζεται από τον Ιησού και όχι από το μαθητή, “θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων”.
Να ανασύρετε στην επιφάνεια ό,τι πιο ανθρώπινο, πιο μεγάλο, πιο ωραίο, πιο φωτεινό έχει ο άνθρωπος μέσα στην καρδιά του, όπως ένας θησαυρός που έρχεται στο φως από το σκοτεινό μέρος που ήταν ξεχασμένος και αναξιοποίητος.
x