Μια μοναδική αγάπη «Ο Θεός και ο πλησίον»- Β΄ Κύκλος - 31η Τακτική Κυριακή, ( Μκ 12,28-34 )

 Κυριακή, 31 Οκτωβρίου 2021 

Ο γραμματέας, με την ερώτησή του: «Ποιά είναι η εντολή η πρώτη απ' όλες», μεταφέρει στον Ιησού έναν προβληματισμό της εποχής του. Οι Ιουδαίοι είχαν ένα μεγάλο αριθμό νόμων και εντολών, 365 που απαγόρευαν κάτι, όσες οι ημέρες του χρόνου, και 248 που επέτρεπαν κάτι, όσα τα μέρη του σώματος. Διερωτόντουσαν, λοιπόν, αν όλοι οι νόμοι είναι οι ίδιοι ή μερικοί έχουν μεγαλύτερη αξία και σπουδαιότητα. Μερικοί απαντούσαν ότι όλοι οι νόμοι είναι ίδιοι, γιατί όλοι από το Θεό προέρχονται. Άλλοι, πάλι, πρέσβευαν ότι μερικοί είναι σπουδαιότεροι και δεσμεύουν περισσότερο από άλλους. Αναζητούσαν, λοιπόν, ‘τον πρώτο’.

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγ. Ευαγγέλιο ( Μκ 12,28-34 )

    Εκείνον τον καιρό: Ένας από τους γραμματείς πλησίασε και ρώτησε τον Ιησού: "Ποιά είναι η εντολή η πρώτη απ’ όλες;" Ο Ιησούς απάντησε: "Πρώτη εντολή είναι: ‘ Άκου Ισραήλ: Ο Κύριος ο Θεός μας είναι ο ένας Κύριος. Και θα αγαπήσεις τον Κύριο το Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη'. Η δεύτερη εντολή είναι ετούτη: `Θα αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου'. Μεγαλύτερη εντολή απ' αυτές δεν υπάρχει". Ο γραμματέας τότε του είπε: "Πολύ καλά, διδάσκαλε. Είναι σύμφωνο με την  αλήθεια αυτό που είπες ότι ` ένας είναι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος εκτός απ αυτόν ΄, και το «να τον αγαπάς με όλη σου την καρδιά και με όλο σου το νου και με όλη σου τη δύναμη και το να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου, είναι σπουδαιότερο από όλα τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες». Ο Ιησούς, βλέποντας ότι απάντησε συνετά, του είπε: "Δε βρίσκεσαι μακριά από τη βασιλεία του Θεού". Και κανένας πια δεν τολμούσε να του θέσει άλλες ερωτήσεις.

Λόγος του Κυρίου

          

  Η ερώτηση του γραμματέα: «Ποια είναι η εντολή η πρώτη απ’ όλες», «Ποια είναι η πρώτη από όλες τις εντολές; » μοιάζει λίγο με το: «Τέλος πάντων… για πες μου παπά μου, μεταξύ όλων αυτών που λέτε, ποιο είναι το πιο σημαντικό; » Εντέλει είναι αυτό που μας λέει σήμερα ο Ιησούς, πως η λογική του κύκλου της αγάπης αρχίζει :     1) αγαπώντας τον Θεό που σε έπλασε από αγάπη κατ’ εικόνα και ομοίωση του και σε αγαπά, 2) απαντώντας εσύ σ’ αυτή την αγάπη αγαπώντας τον συνάνθρωπό σου, επειδή είναι πλάσμα και εικόνα εκείνου που σε αγαπά και βλέπεις την εικόνα Του σ’ αυτόν (στον συνάνθρωπό σου) και 3) αγαπώντας και τον εαυτό σου διότι στον εαυτόν σου βλέπεις εκείνον που σε έπλασε, αν δεν θέλουμε να χάσουμε τα ουσιώδη της πίστης.           

Κανένας δεν σώζεται αν δεν θέλει να σωθεί Β΄ Κύκλος - 30η Τακτική Κυριακή (Μκ. 10, 46-52)

Κυριακή, 24 Οκτωβρίου 2021 -

Ο Βαρτιμαίος, ένας τυφλός ζητιάνος από την Ιεριχώ, δεν μπορούσε να ανεχτεί την κατάσταση που βρισκόταν και που οι άλλοι τον είχαν κατατάξει. Είχε ακούσει για κάποιον Ιησού από την Ναζαρέτ που έκανε πράματα και θαύματα είχε ακουμπήσει σ’ αυτόν την ελπίδα του και στο μυαλό του επεξεργαζόταν το τι  θα μπορούσε να συμβεί αν τον συναντούσε και ζητούσε την βοήθειά του. 

Ανάγνωσμα από τον κατά Μάρκο  Αγ. Ευαγγέλιο (Μκ. 10, 46-52)

  

 “Ο Ιησούς και οι μαθητές του έφευγαν από την Ιεριχώ και αρκετός κόσμος από την Ιεριχώ τους ακολουθούσε. Στην άκρια του δρόμου καθόταν ο Βαρτιμαίος, ο γιος του Τιμαίου,  ένας τυφλός ζητιάνος,. 'Οταν άκουσε όταν είναι ο Ιησούς ο Ναζαρηνός, άρχισε να φωνάζει και να λέει: "Ιησού, Υιέ του Δαβίδ, ελέησέ με!". Και πολλοί τον μάλωναν για να σωπάσει, αλλά εκείνος φώναζε ακόμα πιο πολύ: "Υιέ του Δαβίδ, ελέησέ με!". Στάθηκε τότε ο Ιησούς και είπε: "Φωνάξτε τον". Φώναξαν τον τυφλό και του είπαν: "Θάρρος, σήκω γιατί σε φωνάζει". Εκείνος πέταξε το επανωφόρι του, πετάχθηκε όρθιος και πήγε στον Ιησού. Κι ο Ιησούς του μίλησε και του είπε: "Τι θέλεις να κάμω για σένα;". Κι ο τυφλός του είπε: "Ραββουνί, θέλω να αναβλέψω!". Τότε ο Ιησούς του είπε: "Πήγαινε. Η πίστη σου σ' έσωσε". Κι ευθύς βρήκε το φως του κι ακολούθησε τον Ιησού στο δρόμο.

    Λόγος του Κυρίου

    Δεν φτάνει να επιθυμεί κάποιος την Σωτηρία, η επιθυμία δεν είναι αρκετή, χρειάζεται να προσπαθήσει για να σωθεί. Η επιθυμία είναι η αρχή δράσης. Για να λύσουμε τα προβλήματα και να σωθούμε πρέπει να γνωρίζουμε πραγματικά ποια είναι ακριβώς και αυτό,  δυστυχώς, δεν είναι προφανές. Πολλές φορές κολλάμε ετικέτες ο ένας στον άλλο. Και μπορεί μερικές να μας συμφέρουν. Μπορεί οι ετικέτες να μας υπαγορεύουν το πως πρέπει να ζήσουμε κι άλλες φορές μας καταδικάζουν να είμαστε αυτοί που οι άλλοι θέλουν. Πρώτα χρειάζεται να απελευθερωθούμε από την ετικέτα στην οποία αυτοκαταδικαστήκαμε ή μας καταδίκασαν οι άλλοι, και να επιθυμούμε να φτάσουμε στο τέλος ό, τι κι αν αυτό κοστίζει. αλλά εκείνος φώναζε ακόμα πιο πολύ: "Υιέ του Δαβίδ, ελέησέ με! Πρέπει να έχουμε συνείδηση των ικανοτήτων μας. Μπορεί κάπου να κουραστούμε ή να μην αρκούν οι δυνάμεις μας και τότε είναι αναγκαίο να έχουμε το θάρρος να και την ταπεινότητα να ζητήσουμε βοήθεια με βοήθεια χωρίς ντροπή, χωρίς τον φόβο των ανθρώπων, μα  ... Τότε οι αδυναμίες μας μπορούν να αντιμετωπιστούν... τα τυχόν λάθη να διορθωθούν και θα ζήσουμε καλύτερα! 

  

Η εξουσία της αγάπης λέγεται υπηρεσία . Β΄ Κύκλος 29η Τακτική Κυριακή ( Μκ 10, 35- 45)

 Κυριακή  17  Οκτωβρίου 2021

Στο σημερινό  ευαγγελικό επεισόδιο  ο Ιησούς για  τρίτη προειδοποιεί του μαθητές του για το ποιο θα είναι το τέλος (Mκ 10, 32-34). Και οι μαθητές δείχνουν να μην καταλαβαίνουν και ασχολούνται με τις δικές τους επιθυμίες και πως αυτές θα εκπληρωθούν. Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι το μέλλον στους στην προσδοκώμενη Βασιλεία του Ιησού.

Ανάγνωσμα από τον Μάρκο ΄Αγιο Ευαγγέλιο  (10, 35- 45)  

Πλησιάζουν τότε τον Ιησού ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, οι γιοι του Ζεβεδαίου, και του λένε: «Διδάσκαλε, θέλουμε να μας κάνεις τη χάρη που θα σου ζητήσουμε». «Τι θέλετε να κάνω για σας;» τους ρώτησε εκείνος. «Όταν θα εγκαταστήσεις την ένδοξη βασιλεία σου», του αποκρίθηκαν, «βάλε μας να καθίσουμε ο ένας στα δεξιά σου κι ο άλλος στα αριστερά σου». Ο Ιησούς τότε τους είπε: «Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι του πάθους που θα πιω εγώ ή να βαφτιστείτε με το βάπτισμα με το οποίο θα βαφτιστώ εγώ;» «Μπορούμε», του λένε. Κι ο Ιησούς τους απάντησε: «Το ποτήρι που θα πιω εγώ θα το πιείτε, και με το βάπτισμα των παθημάτων μου θα βαφτιστείτε· το να καθίσετε όμως στα δεξιά μου και στα αριστερά μου δεν μπορώ να σας το δώσω εγώ, αλλά θα δοθεί σ’ αυτούς για τους οποίους έχει ετοιμαστεί».

Όταν τ’ άκουσαν αυτά οι υπόλοιποι δέκα μαθητές, άρχισαν ν’ αγανακτούν με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Τους κάλεσε τότε ο Ιησούς και τους λέει: «Ξέρετε ότι αυτοί που θεωρούνται ηγέτες των εθνών ασκούν απόλυτη εξουσία πάνω τους, και οι άρχοντές τους τα καταδυναστεύουν. Σ’ εσάς όμως δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει υπηρέτης σας· και όποιος από σας θέλει να είναι πρώτος πρέπει να γίνει δούλος όλων. Γιατί και ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήρθε για να τον υπηρετήσουν, αλλά για να υπηρετήσει και να προσφέρει τη ζωή του λύτρο για όλους». 

Λόγος του Κυρίου.

Οι δυο αδελφοί, λοιπόν ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος  ζητούν στον  Ιησού: "Θέλουμε, όταν θα είσαι στη δόξα σου, να καθίσουμε ο ένας στα δεξιά και ο άλλος στα αριστερά”. Πόσο τους μοιάζουμε!!! Τι άλλο είναι η προσευχή μας… σχεδόν πάντα ζητάμε στο Θεό να εκπληρώσει κάποια επιθυμία μας!  Και όμως στο “Πάτερ Ημών”  λέμε: ας γίνει το θέλημά σου αλλά  ξεχνάμε το “ας γίνει το θέλημά σου” και κάνουμε να γίνει το θέλημα μας

Η απάντηση  του Ιησού : “Γνωρίζετε, ότι αυτοί που θεωρούνται αρχηγοί των εθνών ασκούν πάνω τους απόλυτη κυριαρχία και οι μεγάλοι τα καταδυναστεύουν. Διότι και ο Υιός του ανθρώπου, δεν ήλθε για να  υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει και να δώσει τη ζωή του ως λύτρα για πολλούς".

Ο Ιησούς για αυτή τους την  επιθυμία δε τους αποπαίρνει ούτε τους επιπλήττει. Προτείνει όμως τη δικιά του αντίληψη για του πρωτείο και της εξουσίας  που απορρέει. Το αφεντικό φοβίζει, ο υπηρέτης όχι. Το αφεντικό ζητά για τον εαυτό του, χρησιμοποιεί τους άλλους για το καλό το δικό του. Ο υπηρέτης κάνει κάτι για κάποιον άλλο, δεν φοβίζει, δεν χρησιμοποιεί τον άλλο για το καλό το δικό του . Ο Ιησούς εργάζεται για την ευτυχία, δηλ. την αιώνια ζωή των άλλων, την ποιοτική ζωή των άλλων. Ο Ιησούς δεν ήρθε για να σβήσει το φιτίλι  που τρεμοσβήνει αλλά να του βάλλει λάδι και να αναζωογονηθεί. Το ευαγγέλιο  έρχεται να βάλει τέλος στο Θεό- αφεντικό που φοβίζει. Μπορεί μνα είναι ο Παντοκράτορας, το όνομα του όμως είναι  Πατέρας. Αν το θέλημα του που μας ζητά να κάνουμε, δεν το  κάνουμε τέλεια, μας προτείνει να δεχτούμε τη δύναμη της βοήθειας του για να προχωρήσουμε. Θέλει και εμείς να γίνουμε, όπως εκείνος,  καλλιεργητές  της ζωής. Όχι συμμετέχοντας σε μεγάλα πρότζεκτ (!) αλλά αρχίζοντας από τον δικό μας περίγυρο, από  την οικογένεια μας.  Υπηρέτες, δηλαδή στην υπηρεσία του κοινού καλού.

Τι μου λείπει και δεν νοιώθω ευτυχισμένος; Β΄ Κύκλος - 28η Τακτική Κυριακή Μκ. 10,17-30

Κυριακή, 10 Οκτωβρίου 2021    

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο αγ. Ευαγγέλιο Μκ. 10,17-30 

Κι ενώ ήταν έτοιμος να φύγει, έτρεξε κάποιος και γονάτισε μπροστά του και τον ρώτησε: "Διδάσκαλε καλέ, τι να κάμω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;" Κι ο Ιησούς του είπε: "Γιατί με λες "καλό"; Κανένας δεν είναι καλός, παρά μόνο ένας, ο Θεός. Γνωρίζεις τις εντολές: μη σκοτώσεις, μη μοιχεύσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, μην εξαπατήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα. Κι εκείνος του είπε: "Διδάσκαλε, όλα αυτά τα φύλαξα από τα νιάτα μου". Τότε ο Ιησούς, κοιτάζοντάς τον, τον αγάπησε και του είπε: "'Ενα σου λείπει. Πήγαινε, πούλησε όσα έχεις και δώστα στους φτωχούς και θα έχεις ένα θησαυρό στους ουρανούς και έλα ακολούθησέ με". Αλλά εκείνος έγινε σκυθρωπός εξαιτίας του λόγου και αναχώρησε λυπημένος. Είχε, πράγματι, μεγάλη περιουσία.

Στρέφοντας ολόγυρα το βλέμμα του ο Ιησούς, είπε στους μαθητές του: "Πόσο δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού αυτοί που έχουν τα χρήματα!". Οι μαθητές του απορούσαν για τα λόγια του. Τότε ο Ιησούς πάλι τους είπε: "Παιδιά μου, πόσο είναι δύσκολο να μπει κανείς στη βασιλεία του Θεού! Είναι ευκολότερο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας, παρά ένας πλούσιος να μπει στη βασιλεία του Θεού". Εκείνοι, ακόμα πιο κατάπληκτοι, έλεγαν μεταξύ τους: "Και ποιός θα μπορέσει να σωθεί;". Τότε ο Ιησούς, κοιτάζοντάς τους, είπε: "Είναι αδύνατο για τους ανθρώπους, αλλά όχι στο Θεό. Πράγματι, στο Θεό όλα είναι δυνατά".

'Αρχισε τότε να του λέει ο Πέτρος: "Εμείς αφήσαμε τα πάντα και σε ακολουθήσαμε". Ο Ιησούς είπε: "Αλήθεια σας λέω: Δεν υπάρχει κανένας που να άφησε σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή μητέρα ή πατέρα ή παιδιά ή χωράφια, για μένα και για το ευαγγέλιο, που να μην τα πάρει πίσω εκατονταπλάσια, τώρα σ΄ αυτή τη ζωή, και σπίτια και αδελφούς και αδελφές και μητέρες και παιδιά και χωράφια μαζί με διωγμούς και στον κόσμο που έρχεται την αιώνια ζωή. 

Λόγος του Κυρίου 

Ένας νέος λοιπόν, ρωτά τον Ιησού: “Αγαθέ Διδάσκαλε, τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;” δηλαδή “δάσκαλε πες μου τι να κάνω για να είμαι ευτυχισμένος;” Ο Ιησούς με την απάντηση του: “Ξέρεις τις εντολές, τήρησέ τις” του θυμίζει ότι για να είναι κανείς ευτυχισμένος πρέπει να έχει ένα μέτρο στην ζωή του, να έχει μια ραχοκοκαλιά από εντολές, μια μέθοδο που να κρατά ζωντανή την επιθυμία του και να προσανατολίζει την πράξη που είναι η επίτευξη ενός επί μέρους επιτεύγματος˙ είναι η πρόγευση της τελικής κατάκτησης αλλά που ενθουσιάζει και εμψυχώνει, και βοηθά να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όπως ένας αθλητής που θέλει να κερδίσει ένα αγώνισμα, πρέπει να προπονηθεί, πρέπει να κάνει μια σειρά ασκήσεων. Μια πίστη χωρίς εντολές, δηλαδή χωρίς μέθοδο και χωρίς κανόνες, θα ήταν απλώς μια νεφελώδης και ονειρική επιθυμία. Όμως ο νεαρός εκπλήσσει τον Ιησού: “από παιδί ακολουθώ τις εντολές”. Βλέπει ο Ιησούς ότι ο νεαρός έχει ένα όραμα και προσπαθεί να το κάνει πραγματικότητα.

Η ισοτιμία δημιουργεί αγάπη, αρμονία, ενότητα. Β΄ Κύκλος - 27η Τακτική Κυριακή (Μκ 10, 2-16)

Κυριακή, 3 Οκτωβρίου 2021  

Την περασμένη Κυριακή αρχίσαμε να μελετάμε την σημασία που έχουν οι ανθρώπινες σχέσεις στο να αποκτήσει βάρος, βάθος, υπόσταση και νόημα η ύπαρξή μας. Σήμερα προχωράμε σε μια θεμελιώδη σχέση, αυτή της συζυγικής ζωή που αντιπροσωπεύει την κορυφή όλων εκείνων των σχέσεων που θυμίζουν περισσότερο τον Θεό. 

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (Μκ 10, 2-16). 

 

Συγκεντρώθηκε και πάλι κόσμος γύρω του, και, όπως το συνήθιζε, πάλι τους δίδασκε. Τον πλησίασαν κάποιοι Φαρισαίοι και τον ρώτησαν, με σκοπό να τον πειράξουν, αν επιτρέπεται σε άνδρα να διώξει τη γυναίκα του. Κι εκείνος απαντώντας, τους είπε: "Τι σας διέταξε ο Μωυσής;" Εκείνοι είπαν: "Ο Μωυσής επέτρεψε να συντάσσεται έγγραφο διαζυγίου και να διώχνεται". Τότε ο Ιησούς τους είπε: "Για τη σκληροκαρδία σας ο Μωυσής σας έγραψε αυτή την εντολή. Αλλά από την αρχή της πλάσης άνδρα και γυναίκα του έπλασε ο Θεός. Για τούτο, θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα ενωθεί με τη γυναίκα του, και θα είναι οι δυο σε μια σάρκα. 'Ωστε δεν είναι πια δύο, αλλά μια σάρκα. 'Ο,τι, λοιπόν, ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος να μην χωρίζει. Στο σπίτι, πάλι, οι μαθητές τον ρώτησαν γι' αυτό. Και τους είπε: "'Οποιος χωρίσει τη γυναίκα του και παντρευτεί άλλη, διαπράττει μοιχεία σε βάρος της. Κι αν η γυναίκα χωρίσει τον άνδρα της και παντρευτεί άλλον, διαπράττει μοιχεία".

Έφεραν στον Ιησού παιδιά, για να τα αγγίξει και οι μαθητές τους μάλωναν. Αλλά όταν το είδε ο Ιησούς, αγανάκτησε και τους είπε: "Αφείστε τα παιδιά να έρχονται σε μένα, μην τα εμποδίζετε, διότι σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά ανήκει η βασιλεία του Θεού. Αλήθεια σας λέω: 'Οποιος δε δεχθεί τη βασιλεία του Θεού όπως τη δέχεται ένα παιδί, δεν θα μπει σ' αυτήν". Τα αγκάλιασε τότε και τα ευλογούσε, βάζοντας τα χέρια του πάνω τους.

Λόγος του Κυρίου

     Το πρόβλημα που θέτουν οι Φαρισαίοι είναι αν επιτρέπεται σε άνδρα να διώξει την γυναίκα του. Το να αγαπάς ή όχι έναν άνθρωπο για πάντα στο σημείο να δίνεις τη ζωή σου για αυτό, δεν μπορεί ποτέ να είναι διακοσμητικό στοιχείο ή ένα θέμα μεταξύ των άλλων. Ο Ιησούς απαντά, κάνοντας έκκληση πρώτα απ ‘όλα στην κοινή λογική, στην παράδοση, στον Μωυσή, δηλαδή στην διδασκαλία . Μερικές φορές όμως ζούμε σε εποχές όπου η κοινή αίσθηση της λογικής του κόσμου, ακόμη και οι συνήθειές μας που έχουν γίνει παράδοση, δεν μας βοηθούν να μην ξεχνάμε αυτό που έχει σημασία. Για τους συνομιλητές του Ιησού δεν υπάρχει πρόβλημα, ο Μωυσής τους “επέτρεψε να συντάσσεται έγγραφο διαζυγίου και να διώχνετε την γυναίκα σας”, το πρόβλημά τους ήταν: σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να δίνεται το διαζύγιο; Ο Ιησούς, πρώτα απ’ όλα εντοπίζει την ρίζα του κακού που είναι η “σκληροκαρδία”. Στη Γραφή η “σκληροκαρδία” υποδεικνύει την αναισθησία της συνείδησης, την αμαρτωλότητα, την πεισματική αδιαλλαξία και την επίμονη προβολή του“εγώ” και των αναγκών του “εγώ” ακόμη και εις βάρος των άλλων, νοοτροπίες που βρίσκονται στην ρίζα της όποιας απιστίας και όχι μόνον της συζυγικής. Ο νόμος που επιτρέπει δεν λύνει τα προβλήματα, απλά τα παρακάμπτει..