Ο αγ. Ιωσήφ ο δίκαιος ονειροπόλος

Α Κύκλος, Κυριακή της Αγ. Οικογένειας. 29/12/2019

Σήμερα από την αγ. Οικογένεια θα συγκεντρώσουμε την προσοχή μας , στο σιωπηλό προστάτη.

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο Μτ. 2,13-15.19-23.

Εκείνο τον καιρό ο άγγελος του Κυρίου φανερώθηκε σε όνειρο στον Ιωσήφ και του είπε: "Σήκω και πάρε το παιδί και τη μητέρα του και φύγε στην Αίγυπτο και να να μείνεις εκεί έως ότου σου πω. Διότι πρόκειται ο Ηρώδης να αναζητήσει το παιδί για να το σκοτώσει".

Κι εκείνος σηκώθηκε και πήρε το παιδί και τη μητέρα του, μέσα στη νύχτα και αναχώρησε στην Αίγυπτο. Και έμεινε εκεί μέχρι το θάνατο του Ηρώδη, 'Οταν πέθανε ο Ηρώδης, ο άγγελος του Κυρίου φανερώθηκε σε όνειρο στον Ιωσήφ στην Αίγυπτο και του είπε: "Σήκω και πάρε το παιδί και τη μητέρα του και πήγαινε στη γη του Ισραήλ. Γιατί πέθαναν όσοι επιβουλεύονταν τη ζωή του παιδιού". Κι εκείνος σηκώθηκε, πήρε το παιδί και τη μητέρα του και ήλθε στη γη του Ισραήλ. Όταν άκουσε πως βασιλιάς της Ιουδαίας είναι ο Αρχέλαος, στη θέση του Ηρώδη του πατέρα του, φοβήθηκε να πάει εκεί. Και ειδοποιημένος σε όνειρο αναχώρησε για τα μέρη της Γαλιλαίας. Πήγε και κατοίκησε σε πόλη ονομαζόμενη Ναζαρέτ, για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε απ' τους προφήτες, ότι θα ονομασθεί Ναζωραίος

Λόγος του Κυρίου

Ο Ιωσήφ χαρακτηρίζεται όπως είχαμε πει ήδη την τετάρτη Κυριακή της Παρουσίας από το γεγονός ότι δεν μιλάει, αλλά κάνει, δρα. Σε εκείνη την περικοπή και σήμερα ζει και εμπνέεται από τα όνειρα του. Είναι ένας άνθρωπος ανοιχτός στο ανήκουστο, το αδιανόητο, το νέο. Ανοιχτός στο Λόγο, έτοιμος να τον δεχτεί όπου και όπως αν αυτός εκδηλώνεται από στιγμή σε στιγμή. Σ’ αυτό θυμίζει πολύ τον Αβραάμ.

Ακόμη και στο μυστήριο της ενσάρκωσης που εγκαινιάστηκε χωρίς την πρωτοβουλία, που αρχικά ήθελε να αποσυρθεί όταν μπόρεσε με την βοήθεια του Θεός να το προσεγγίσει, αποφάσισε ένα μοιραστεί με την Μαρία αυτό τό απίστευτη “γεγονός”.
Δείχνει εμπιστοσύνη στον Θεό και βαδίζει μαζί του και αυτό του δίνει την δύναμη να εισέρχεται όλο και βαθύτερα στο μυστηρίου του Θεού με την πίστη που του έχει, να συμπληρώνει των αισθήσεων τα κενά. Η αγάπη για την Μαρία και το παιδί γίνεται η κινητήριος δύναμη, και δεν υπολογίζει κούραση και κακουχίες. Τα αγαπημένα πρόσωπα να είναι ασφαλή και το σχέδιο του Θεού να πηγαίνει μπροστά.

Στον Ιωσήφ βλέπουμε εκείνον που μας παροτρύνει, να κοιτάμε το βάθος της ύπαρξής μας εκεί που ο Θεός έρχεται σε συνάντηση μας. Να μάθουμε μεταξύ των τόσων φωνών που ακούμε γύρω μας και μέσα μας, να ξεχωρίζουμε τη φωνή του Θεού Να τον αναζητήσω μέσα από τα γεγονότα της ύπαρξής μου, με τα σκαμπανεβάσματα της.

Ο Ιωσήφ είναι το παράδειγμα κάθε πιστού που όπου η πίστη και η στοργή και συναισθήματα δίνουν δύναμη το ένας στο άλλο.

Όλα το όνειρα του Ιωσήφ είναι μια μικρή, μια εν μέρη προφητεία δεν βλέπει ολόκληρο τον ορίζοντα και δεν ζητά να του είναι όλα ξεκάθαρα του αρκεί αρχή να βλέπει τη γραμμή. Και ότι χρειάζεται να κάνει το πρώτο βήμα.

Ο Ιωσήφ είναι είναι όλοι οι “δίκαιοι” της γης ,άνδρες και γυναίκες που δεν διστάζουν να φορτωθούν και τις ζωές άλλων με το θάρρος που δίνει η δύναμη της αγάπης, χωρίς να αποβλέπουν σε κάποια ικανοποίηση, παρά μόνο ότι κάνουν το καλό

Ο Ιωσήφ ο Δίκαιος : οι αμφιβολίες η πίστη και η δικαίωση.

Γ κύκλος, 4η Κυριακή της παορυσίας 

Κυριακή  22 ΔΕκεμβρίου 2020

Είναι φορές στη ζωή μας που χρειάζεται να πάρουμε ριζικές αποφάσεις για το μέλλον μας και για το νόημα της ζωής μας , εκείνες τις στιγμές κάνουμε την εμπειρία της απόλυτης μοναξιάς μας , αν μάλιστα η απόφαση μας αφορά και το την ζωή και την ευτυχία κάποιων άλλων  τότε η μοναξιά γίνεται δραματική στην αδυναμία να εντοπίσουμε με σιγουριά το  δικό μας το καλό χρειάζεται να εντοπίσουμε το καλό του άλλου συνάρτηση με το δικό μας  το καλό.

Κατά Ματθαίο αγ. Ευαγγέλιο Mτ 1, 18-24

  “Η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε κατά τον εξής τρόπο: 'Οταν αρραβωνιάσθηκε η Μαρία, η μητέρα του, με τον Ιωσήφ, βρέθηκε έγκυος από το 'Αγιο Πνεύμα πριν ακόμα πάνε να ζήσουν μαζί.  Αλλά ο Ιωσήφ, ο άνδρας της, επειδή ήταν δίκαιος και δεν ήθελε να την καταγγείλει δημόσια, θέλησε να τη χωρίσει στα κρυφά. Ενώ ο Ιωσήφ τα σκεφτόταν όλα αυτά, άγγελος του Κυρίου του φανερώθηκε σε όνειρο και του είπε: "Ιωσήφ, γιε του Δαβίδ, μη φοβηθείς να πάρεις τη Μαρία, τη γυναίκα σου, διότι εκείνο που γεννήθηκε μέσα της είναι απ'το 'Αγιο Πνεύμα. Και θα γεννήσει ένα γιο και θα του δώσεις το όνομα Ιησούς. Αυτός, πράγματι, θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους".Και όλα αυτά έγιναν, για να εκπληρωθεί ό,τι ειπώθηκε απ' τον Κύριο, μέσω του προφήτη που είπε:
“Η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο και θα του δώσουν το όνομα Εμμανουήλ,το οποίο μεταφράζεται: ο Θεός είναι μαζί μας”.  Και ο Ιωσήφ, όταν σηκώθηκε από τον ύπνο, έκαμε όπως τον διέταξε ο άγγελος του Κυρίου και πήρε τη γυναίκα του.

Λόγος του Κυρίου.

Από τα  χείλια του  Αρχάγγελος μαθαίνουμε τα ερωτηματικά του  Ιωσήφ μπορούμε να αντιληφθούμε τη θέση που βρίσκεται: “Μη διστάσεις να πάρεις στο σπίτι σου τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου, γιατί το παιδί που περιμένει προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Θα γεννήσει γιο, και θα του δώσουν το όνομα Ιησούς, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους».

Ο άγγελος του λέει ότι  :  στο πρόσωπο αυτού του παιδιού,  γεννιέται κάτι το τελείως  καινούργιο που δεν είναι αποτέλεσμα  ανθρώπινων διαδικασιών και ενεργειών αλλά είναι σε δράση η δημιουργική δύναμη του Θεού,  “προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα”. Με αυτόν το παιδί αρχίζει μια νέα ανθρωπότητα που ζωογονείται από το Πνεύμα του Θεού, το ίδιο  εκείνο Πνεύμα που δημιούργησε  έδωσε ύπαρξη και ζωή στο σύμπαν ολόκληρο , ίδιο το Πνεύμα  ενεργεί τώρα ώστε ο Θεός να αποκαλυφθεί  ότι στο Παιδί που περιμένει η Μαρία είναι  “Ο Θεός να είναι μαζί μας”.
Και ο Ιωσήφ, Και όπως   η Μαρία αποφασίζει να ασπασθεί την πρόταση του αγγέλου  γιατί πίστευε σε ένα Θεό που μέσα από την ιστορία των προγόνων του, του είχε αποκαλυφθεί, όπως είχε πεί στο Μωυσή στην φλεγόμενη Βάτο, αποκαλύπτοντας  το όνομα του ως “Εγώ είναι εδώ για σας”, ως εκείνος στον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να στηριχτεί . Έτσι και ο Ιωσήφ δέχεται να κάνει στην άκρη, και να μην γίνει εμπόδιο ώστε το σχέδιο του Θεού να προχωρήσει. Γιατί είναι όπως μας λέει το ευαγγέλιο “Δικαίος”, και  Δίκαιος στην αγ. Γραφή πρώτα από ‘όλα είναι εκείνος που δεν γίνεται εμπόδιο στο Θεό να κάνει το έργο του.
Ο Ιωσήφ,  μετά από αυτά τα εκτυφλωτικά γεγονότα εξαφανίζεται τόσο από το προσκήνιο όσο και το παρασκήνιο.
Τι μας διδάσκει αυτός ο τρόπος ζωής;

Α κυκλος, 3η Κυριακή της Παρουσίας, (Mτ.11,2-11)

Στο καιρό της αμφιβολίας  το Ευαγγέλιο είναι Χαρούμενη αναμονή  και ελπίδα 

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου  2018,

Από το κατά Ματθαίο ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Mτ.11,2-11)

Εκείνο τον καιρό  ο Ιωάννης, που βρισκόταν στη φυλακή, άκουσε τα έργα του Χριστού, έστειλε, μέσω των μαθητών του, και του είπε: "Εσύ είσαι αυτός που πρόκειται να έλθει ή άλλον να περιμένουμε;" Και ο Ιησούς απάντησε λέγοντας τους: "Πηγαίνετε και αναφέρτε στον Ιωάννη όσα ακούτε και βλέπετε: 5τυφλοί αναβλέπουν, κουτσοί περπατούν, λεπροί καθαρίζονται,  κουφοί ακούνε, νεκροί ανασταίνονται και οι φτωχοί ακούνε το χαρμόσυνο άγγελμα. Και είναι μακάριος όποιος δε σκανδαλισθεί εξαιτίας μου.
Ενώ αυτοί έφευγαν, άρχισε να λέει ο Ιησούς στα πλήθη για τον Ιωάννη: "Τί βγήκατε στην έρημο να δείτε; 'Ενα καλάμι που το σαλεύει ο άνεμος; Αλλά τι βγήκατε να δείτε; 'Εναν άνθρωπο ντυμένο με απαλά φορέματα; Αυτοί που είναι ντυμένοι τα απαλά φορέματα βρίσκονται στα παλάτια των βασιλιάδων. Αλλά τι βγήκατε να δείτε; 'Εναν προφήτη; Ναι, σας λέω, και περισσότερο από έναν προφήτη. Αυτός είναι εκείνος για τον οποίο λέει η Γραφή  Ιδού, εγώ στέλνω τον αγγελιαφόρο μου,
πριν από σένα. Αυτός θα προετοιμάσει το δρόμο, μπροστά σου.
Αλήθεια σας λέω: ανάμεσα σε όσους γεννήθηκαν από γυναίκα, κανένας δεν φανερώθηκε που να είναι πιο μεγάλος απ'τον Ιωάννη το Βαφτιστή. Αλλά αυτός που είναι μικρότερος στη βασιλεία των ουρανών.
Λόγος του κυρίου 


 “Ο  Ιησούς άρχισε να μιλάει γι’ αυτόν στον κόσμο για τον Ιωάννη και να λέει : «Τι βγήκατε να δείτε στην έρημο; Ένα καλάμι που το πάει πέρα δώθε ο άνεμος; (δηλαδή έναν  οπορτουνιστή που αλλάζει γνώμη οπότε τον συμφέρει ώστε να είναι πάντοτε με τους δυνατούς, με τη μόδα, με την τρέχουσα ιδεοληψία  θα λέγαμε σήμερα). Ή μήπως βγήκατε να δείτε κανέναν ντυμένο με πολυτελή ρούχα; Αυτοί που φορούν τα πολυτελή ρούχα βρίσκονται στα ανάκτορα,(δηλαδή αυλοκόλακα, ή λακέδ της εξουσίας) .  Εσείς όμως τι βγήκατε να δείτε; Κάποιον προφήτη;  Ναι, σας λέω, και περισσότερο από έναν προφήτη  Ο ρόλος του προφήτη  δεν είναι να προκαλέσει τον θαυμασμό σας λέγοντας ό, τι σας αρέσει και σας συμφέρει, αλλά να λέει την αλήθεια ό, τι και αν κοστίζει. Να ερμηνεύει το σήμερα που ζείτε με το φως του λόγου του Θεού και να ανοίγει νέες προοπτικές για το μέλλον δηλαδή να δείξει το δρόμο που οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού.

Ο Ιωάννης  έζησε  και κήρυττε  και θυσιάστηκε για  την επικράτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης,  και  για  μας σήμερα, ώστε να  συνειδητοποιούμε το μεγάλο δώρο που μας έχει δοθεί: τον Ιησού και το Ευαγγέλιο του, που για μας είναι η Βασιλεία του Θεού που έχει ήδη αρχίσει, είναι παρούσα και μας προσφέρεται.

Απο το πρωτο Αναγνωσμα Ησαΐας  35, 1-6. 8. 10

Ο προφήτης, στην Αγία Γραφή,  δεν είναι κάποιος που προβλέπει αυτά που θα συμβούν   μελλοντικά, καλά ή κακά. Είναι ένας ευσεβής που ερμηνεύει τα γεγονότα που ζει, με βάση τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και ανοίγει,  μέσω  της ερμηνείας αυτής,  προοπτικές για το μέλλον. Το προφητικό κείμενο του Ησαΐα, που διαβάζουμε σήμερα,  έχει δύο κέντρα αναφοράς που περιγράφονται  με δύο 

Εορτή της Αμιάντου Συλλήψεως της Παναγίας

8 Δεκεμβρίου 2019,  2η Κυριακή της Παρουσίας 

Η εμπιστοσύνη η αγάπη και η Διαθεσιμότητα του ενός γίνεται η  ελπίδα όλων.

Στο σημερινό ευαγγέλιο έχουμε τον διάλογο  του ανθρώπου καλής θελήσεως με τον Θεό. 

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο  (1, 26-38)

“Εκείνον τον καιρό, ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ σε μια πόλη της Γαλιλαίας που ονομάζεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένο αρραβωνιασμένη με άνδρα, που λεγόταν Ιωσήφ από τη γενιά του Δαβίδ. Το όνομα της παρθένου ήταν Μαριάμ. Και όταν ο άγγελος μπήκε στο σπίτι της, είπε: "Χαίρε, χαριτωμένη, ο Κύριος μαζί σου". Αλλά εκείνη ταράχθηκε απ'αυτό το λόγο και σκεπτόταν τι είδους χαιρετισμός ήταν αυτός. Και ο άγγελος της είπε: "Μη φοβάσαι, Μαριάμ, διότι βρήκες χάρη κοντά στο Θεό. Και να, Θα μείνεις έγκυος και θα γεννήσεις ένα γιο, που θα τον ονομάσεις Ιησού. Αυτός θα γίνει μέγας και θα ονομασθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο Κύριος ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και θα βασιλεύσει για πάντα πάνω στη γενιά του Ιακώβ και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος".

Είπε τότε η Μαριάμ στον άγγελο: "Πώς θα γίνει αυτό, αφού δε γνωρίζω άνδρα;" Κι ο άγγελος απαντώντας της είπε: "Το 'Αγιο Πνεύμα θα έλθει πάνω σου και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει. Για τούτο, και το παιδί που θα γεννηθεί, θα ονομασθεί άγιο, Υιός Θεού. Και η Ελισάβετ η συγγενής σου, συνέλαβε γιο στα γηρατειά της και αυτός είναι ο έκτος μήνας της εγκυμοσύνης, αυτής που την αποκαλούσαν στείρα. Διότι για το Θεό κανένας λόγος δεν είναι αδύνατος για να πραγματοποιηθεί". Είπε τότε η Μαριάμ: "Εγώ είμαι η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο σου". Κι αναχώρησε απ' αυτήν ο άγγελος.

Λόγος του Κυρίου

Η Μαρία δεν μας παρουσιάζεται ως μια  άβουλη εκτελεστής, που σκύβει το κεφάλι στις εντολές των ανωτέρων. Κάθε άλλο είναι ευφυείς  και κάνει ερωτήσεις. Δεν δέχεται άκριτα ότι της πούνε. Θέλει πρώτα να το επεξεργαστεί, να καταλάβει και μετά να αποφασίσει. Θέλει να διεισδύσει στο τις προτείνεται. 

Η Μαρία δείχνει μια μεγάλη ελευθερία. Ερωτήσεις δεν κάνουν μόνο  οι ευφυείς, αλλά αυτοί που είναι ελεύθεροι. Το (2.2.1974) ο πάπας Παύλος ο 6ος  στην  Αποστολική του προτροπή , για την “Ευλάβεια προς την Μαρία” σχολιάζοντας τον ύμνο   Μagnificat, έγραφε “ Η Μαρία είναι  "μια  γυναίκα που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από  παθητικότητα ή μια  θρησκευτικότητα που διαστρεβλώνει αλλοιώνει τη γνήσια θρησκευτικότητα" (37) Η ελευθερία είναι ένας χώρος που τον  κατακτάμε με την ευφυΐα μας, η οποία δεν μας επιτρέπει να κλείνουμε το κεφάλι άκριτα.

Η Μαρία είναι ελεύθερη γιατί προβάλλει το δικαίωμά της να διαλέξει μεταξύ, του όχι  σ’ αυτό που προτείνει ο άγγελος και που θα την άφηνε να είναι σε αρμονία τις τρέχουσες αρχές, άρα στην ησυχία της. Και από την άλλη το ναι που θα την οδηγούσε στο να γίνει αυτό που λέμε σήμερα ανύπαντρη μητέρα. Πράγμα που θα την παρέδιδε  στην κατακραυγή του περιβάλλοντος. Γιατί θα πήγαινε τελικά ενάντια σε μια  νοοτροπία που βλέπει τον κόσμο και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων μόνο με την προοπτική των ανδρών και των ισχυρών. 

Α Κύκλος 1η Κυριακή της Παρουσίας.

1η Κυριακή  της Παρουσίας.   

Να ζείτε  προσεκτικά. Παρατηρώντας προσπαθώντας να καταλάβετε. 

Κυριακή  1 Δεκεμβρίου 2019

Η χριστιανική  κοινότητα, ήδη από τα πρώτα αποστολικά χρόνια, ζει μια παράξενη ένταση.  Ο Κύριος ήρθε, έζησε, δίδαξε, πέθανε και αναστήθηκε για τη σωτηρία μας και αναμένει την δεύτερη παρουσία του που θα επισφραγίσει το έργου. Η μαθητές του ωστόσο προετοιμάζονται γι’ αυτή την παρουσία του. Μερικοί την περιμένουν με πάθος και μετρούν τις μέρες του χρόνους και τις εποχές και τα σημάδια που την προαναγγέλλουν και άλλοι  ζουν την ζωής του απλά χωρίς ιδιαίτερη ανησυχία, άλλοι την ταυτίζουν με το δικό τους θάνατο όταν η ζωή τους μεταβάλλεται και δεν τους αφαιρείται,     κοκ

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος, με τα λόγια  του Ιησού,  προσπαθεί  να μας διαφωτίσει γύρω από την καθημερινότητα μας και όχι να μας φοβερίσει.

Ανάγνωσμα από κατά Ματθαίο άγιο Ευαγγέλιο (Mτ 24,37-44)  

     

  Τον καιρό εκείνο  ο Ιησούς είπε στους μαθητες του: Όπως ήταν οι μέρες του Νώε, έτσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι, όπως ήταν οι άνθρωποι κατ'εκείνες τις ημέρες που προηγήθηκαν του κατακλυσμού, που έτρωγαν κι έπιναν, που άνδρες και γυναίκες παντρεύονταν, μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό. Και δεν κατάλαβαν τίποτε, έως ότου ήλθε ο κατακλυσμός και τους πήρε όλους. 'Ετσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Τότε θα βρίσκονται δυο μαζί στο χωράφι, ο ένας θα αρπαχθεί κι ο άλλος θα αφεθεί. 41Δυο γυναίκες θα αλέθουν στο μύλο, η μια θα αρπαχθεί και η άλλη θα αφεθεί.

Αγρυπνείτε, λοιπόν, διότι δε γνωρίζετε σε ποια μέρα έρχεται ο Κύριός σας. Αυτό θα καταλάβετε: αν γνώριζε ο οικοδεσπότης σε ποια ώρα της νύκτας έρχεται ο κλέφτης, τότε θα αγρυπνούσε και δεν θα άφηνε να διαρρηχθεί το σπίτι του. Για τούτο κι εσείς να είσθε έτοιμοι, διότι την ώρα που δε νομίζετε, θα έλθει ο Υιός του ανθρώπου.

Λόγος του Κυρίου

Ο Ιησούς,  με ένα τρόπο  παράδοξο  περιγράφει  τον ερχομό ενός  καινούργιου κόσμου που έρχεται  και την ζωή που προηγείται παίρνοντας ένα παραδείγμα από την προ του κατακλυσμού εποχή   και λέει : « Εκείνη την εποχή, πριν από τον κατακλυσμό, οι άνθρωποι έτρωγαν και έπιναν, παντρεύονταν και πάντρευαν ως την ημέρα που μπήκε ο Νώε στην κιβωτό. Δεν κατάλαβαν τίποτε, ώσπου ήρθε ο κατακλυσμός και τους αφάνισε όλους. Έτσι θα γίνει και με την παρουσία του Υιού του Ανθρώπου» 

Ο Ιησούς περιγράφοντας τη ζωή των ανθρώπων πριν το κατακλυσμό  δεν τους κατηγορεί για κάτι,  απλά περιγράφει την   καθημερινότητα τους,  τις μικρές ή μεγάλες ασχολίες τους,   τη ζωή που ζουν  ανυποψίαστοι για τον  καινούργιο  έρχεται και που θα παρασύρει το παλιό. Για τον Ιησού,  ο κατακλυσμός του Νώε δεν είναι το τέλος του κόσμου αλλά το τέλος  μιας εποχής. Αυτοί που υπολόγιζαν τον  κόσμου  του στο δεδομένο όπου τίποτα δεν αλλάζει , παρασύρθηκαν στην καταστροφή του παλιού. Σώθηκαν  εκείνοι που είδαν τα σημάδια,  κατάλαβαν τι έρχεται και προετοιμάστηκαν για να το συναντήσουν και να το ζήσουν. Και ο Ιησούς   λέει στους τότε  αλλά  και στους  σημερινούς ακροατές τους: “ Προσέξτε και σεις πως ζείτε τη καθημερινότητα σας και μην τη σπαταλάτε!” 

Τίποτα  κακό δεν έχει η απλή ζωή και η αναζήτηση της απλής καθημερινής ευτυχίας,  ο Ιησούς δεν την καταδικάζει.  Το πρόβλημα είναι,  μη τυχόν  η καθημερινότητα,  με  τις ψευτοσιγουριές της,   μας  αποκοιμίσει και δεν καταλάβουμε το νόημα και  την αξία του καιρού που ζούμε και  δεν αναζητήσουμε το σκοπό του και το τελικό σκοπό προς τον οποίο βαδίζει. Πάντα υπάρχει  ο κίνδυνος  το σήμερα να μην μας αφήσει να δούμε το θαυμάσιο που  έρχεται να μας συναντήσει.

Γ΄ Κύκλο: Γιορτή του ΧΡΙΣΤΟΥ, ΒΑΣΙΛΕΩΣ του Σύμπαντος

Εκεί που Βασιλεύω δε σημαίνει δύναμη και εξουσία,
αλλά θυσία και αγάπη  

Κυριακή  24 Νοεμβρίου 2019    34η Τακτική Κυριακή

      Το κατά  Λουκά ευαγγέλιο αρχίζει την περιγραφή της δημόσιας ζωής του Ιησού με την εμπειρία των πειρασμών που αντιμετώπισε και   αφορούσαν το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής του. Κλείνει δε εκείνη την περιγραφή ,  με τη φράση: “Κι ο διάβολος αφού εξάντλησε κάθε πειρασμό, απομακρύνθηκε απ' τον Ιησού, μέχρι τον καθορισμένο καιρό”.  (4,13) 

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά  ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Λκ. 23,35-43)

Ο λαός στεκόταν και έβλεπε. Μαζί μ’ αυτούς κι οι άρχοντες κορόιδευαν και έλεγαν: «Τους άλλους τους έσωσε, ας σώσει τώρα και τον εαυτό του, αν αυτός είναι ο Μεσσίας, ο εκλεκτός του Θεού». Τον χλεύαζαν και οι στρατιώτες· έρχονταν κοντά του, του έδιναν ξίδι και του έλεγαν: «Αν εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων, σώσε τον εαυτό σου». Υπήρχε μάλιστα και μια επιγραφή από πάνω του, γραμμένη στα ελληνικά, στα εβραϊκά και στα ρωμαϊκά: «Αυτός είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων».
Ένας από τους κακούργους που ήταν κρεμασμένος στο σταυρό τον βλασφημούσε και του έλεγε: «Εάν εσύ είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς». Ο άλλος στράφηκε σ’ αυτόν, τον επιτίμησε και του είπε: «Ούτε το Θεό δε φοβάσαι εσύ; Δεν είσαι όπως κι εκείνος καταδικασμένος; Εμείς βέβαια δίκαια, γιατί τιμωρούμαστε γι’ αυτά που κάναμε· αυτός όμως δεν έκανε κανένα κακό». Και στον Ιησού έλεγε: «Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου». Ο Ιησούς του απάντησε: «Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο».

Λόγος του Κυρίου

Όλη τη ζωή του, ο Ιησούς,   την έζησε  εκ διαμέτρου  αντίθετα με τους πειρασμούς  που αντιμετώπισε και οι οποίοι του υπαγόρευαν : «χρησιμοποίησε τις ικανότητες σου , για να σωθείς πρώτα εσύ , για να αποκτήσεις κάθε εξουσία και έτσι να  αναγνωρίσουν οι άνθρωποι το ποιός που είσαι». Ο Ιησούς έζησε τη ζωή του σύμφωνα με αυτό που είχε υποδείξει στους μαθητές του : «Οι βασιλιάδες των εθνών καταδυναστεύουν τους λαούς τους και οι δυνάστες τους τιτλοφορούνται ευεργέτες. Εσείς όμως δεν πρέπει να κάνετε το ίδιο, αλλά ο ανώτερος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει σαν τον κατώτερο, κι ο αρχηγός σαν τον υπηρέτη. ... Εγώ όμως είμαι σαν τον υπηρέτη ανάμεσά σας» (Λκ. 22, 25-27).
Και τώρα, ακόμη και στον  “κρανίου τόπο”,  όπου όλοι ανεξαιρέτως τον χλευάζουν με το : «Τους άλλους τους έσωσε, ας σώσει τώρα και τον εαυτό του, αν αυτός είναι ο Μεσσίας, ο εκλεκτός του Θεού»…” « Αν εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων, σώσε τον εαυτό σου»  ή  «Εάν εσύ είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς», η επιτομή των πειρασμών.  ΄Ολοι,  προύχοντες, στρατιώτες,  ο κόσμος,  δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί είναι εγκλωβισμένοι στις αξίες όπως η δύναμη, ο πλούτος, η  αυτοπροβολή , η νομή της εξουσίας κοκ .

Γ κύκλος 32η Τακτική Κυριακή (Λκ. 20,27-38)

Η Ανάσταση αναφέρεται στον Θεό που είναι η ζωή

Κυριακή  10 Νοεμβρίου 2019

Οι ερχόμενες Κυριακάτικες Ευχαριστιακές μας Συνάξεις, μας προσανατολίζουν στη μελέτη  εκείνων των πραγματικοτήτων   που τροφοδοτούν την «Ελπίδα» των μαθητών του Ιησού, την Ανάσταση. 

Η πίστη των Χριστιανών δεν περιορίζεται στην αθανασία της ψυχής, αλλά στην Ανάσταση του ανθρώπου: ο άνθρωπος πεθαίνει, ο άνθρωπος ανασταίνεται. Δεν χωρίζεται κάποια στιγμή στα δύο, όπου κάτι επιβιώνει και κάτι καταστρέφεται και   στη συνέχεια, κάποια στιγμή, ανασυντάσσεται στην ολοκληρία του. Η Θεία  Λειτουργία  διακηρύσσει  την πεποίθηση του χριστιανού ότι : «η ζωή μεταβάλλεται δεν αφαιρείται» και που «αφού διαλυθεί η επίγεια αυτή σκηνή ( = ο εγκόσμιος προσωρινός βίος του), αποκτά κατοικία μόνιμη στους ουρανούς (στη Βασιλεία του ο Θεός θα είναι τα πάντα σε όλους).

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά αγ. Ευαγγέλιο ( 20,27-38)

Τον πλησίασαν τότε μερικοί από τους Σαδδουκαίους, οι οποίοι δε δέχονται ότι υπάρχει ανάσταση, και τον ρώτησαν: «Διδάσκαλε, ο Μωυσής μάς έδωσε γραπτή εντολή: αν κάποιου πεθάνει ο αδερφός, ο οποίος είναι παντρεμένος αλλά άτεκνος, να πάρει ο αδερφός του τη χήρα και να κάνει απογόνους για τον νεκρό αδερφό του. Ήταν, λοιπόν, εφτά αδερφοί. Ο πρώτος παντρεύτηκε μια γυναίκα και πέθανε άτεκνος. Την πήρε κι ο δεύτερος τη γυναίκα, και πέθανε κι αυτός άτεκνος. Επίσης την πήρε και ο τρίτος. Το ίδιο και οι εφτά· πέθαναν χωρίς ν’ αφήσουν παιδιά. Τελευταία απ’ όλους πέθανε και η γυναίκα. Αυτή, λοιπόν, σε ποιον απ’ όλους αυτούς θα ανήκει στην ανάσταση; Αφού την είχαν πάρει γυναίκα τους και οι εφτά».Ο Ιησούς τότε τους απάντησε: «Οι άνθρωποι που ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, παντρεύονται και παντρεύουν. Όσοι όμως αξιωθούν ν’ αναστηθούν από τους νεκρούς και να ζήσουν στον καινούριο κόσμο, αυτοί ούτε θα νυμφεύονται ούτε θα παντρεύονται. Κι αυτό, γιατί δε θα υπάρχει γι’ αυτούς θάνατος· σαν αναστημένοι άνθρωποι που θα είναι, θα είναι ίσοι με τους αγγέλους και παιδιά του Θεού. Ότι άλλωστε οι νεκροί ανασταίνονται, αυτό το αναφέρει κι ο Μωυσής, όταν μιλάει για τη βάτο, και λέει ότι ο Κύριος είναι Θεός του Αβραάμ, Θεός του Ισαάκ και Θεός του Ιακώβ. Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών αλλά ζωντανών, γιατί γι’ αυτόν όλοι είναι ζωντανοί».

Λόγος του Κυρίου

Στο σημερινό ευαγγελικό επεισόδιο έχουμε μια προσπάθεια των Σαδδουκαίων να διακωμωδήσουν την Πίστη στην Ανάσταση  των συγχρόνων του Ιησού, και ιδιαίτερα των Φαρισαίων, που ήταν ιδεολογικοί αντίπαλοί τους. ΟΙ Σαδδουκαίοι ήταν ευγενείς, θρησκευτικά συντηρητικοί και υπέρ της συνύπαρξης με τους Ρωμαίους για να σώσουν ότι μπορούσε να σωθεί από το    Ισραήλ. Οι Φαρισαίοι ήταν μια ομάδα μικρομεσαίων βιοπαλαιστών, απεχθανόταν τους Ρωμαίους και του συμβιβασμένους, θρησκευτικά πιο ανοικτοί και πίστευα στη ανάσταση των νεκρών, ως μια επιστροφή κατά κάποιο τρόπο σ’ αυτή τη ζωή ‘προς το καλύτερο’. Σ’ αυτό  κατά κάποιο τρόπο τον πλησίαζαν τον Ιησού. Οι Σαδδουκαίοι, από τη Γραφή, θεωρούσαν ως αυθεντικό και δεσμευτικό μόνο ό,τι  υπήρχε στα πέντε πρώτα βιβλία της Γραφής, την Πεντάτευχο. Έτσι, δεν πίστευαν στην Ανάσταση, γιατί δεν έβρισκαν κάποια αναφορά σε αυτήν. Οι Φαρισαίοι πίστευαν στην Ανάσταση και 

ΟΙ Σαδδουκαίοι, λοιπόν, για να φέρουν σε δύσκολη θέση τον Ιησού και να διακωμωδήσουν την τρέχουσα πεποιθήσεις της εποχής του περί Αναστάσεως, του πρότειναν, ως παράδειγμα, την  ιστοριούλα μιας γυναίκας: εφτά φορές νύμφη, επτά φορές χήρα εφτά αδελφών, αλλά ποτέ μητέρα. Αυτό το παράδειγμα έγινε με βάση τα προβλεπόμενα από το Βιβλίο του Δευτερονομίου, όπου όταν ένας άνδρας πέθαινε χωρίς να αφήσει απογόνους, η χήρα του έπρεπε να παντρευτεί τον αδελφόν του για να αποκτήσουν και οι απογόνους   Με το παράδειγμα αυτό έδιναν, εμμέσως, μια δικιά τους εκδοχή  των πραγμάτων. Θέλουν να πουν ότι η μόνη αιωνιότητα είναι οι απόγονοι. Οι γονείς,  κατά κάποιο τρόπο, επιβιώνουν στους απογόνους τους.

Ο Γάμος, έτσι όπως τον παρουσίαζαν στο παράδειγμα οι Σαδδουκαίοι, είναι ένα μέσον για να καταπολεμηθεί ο θάνατος. Χρησιμεύει  στο να υπάρξουν απόγονοι, ώστε να μη σβήσει το σόι, η οικογένεια. Το σημαντικό, κατά κάποιο τρόπο, δεν είναι το πρόσωπο, αλλά ένα όνομα ή μια ομαδα που επιβι’ώνει στην ομάδα που την διαδέχεται , οι απόγονοι.

  

Γ΄ Κύκλος 31η Τακτική Κυριακή ( Λκ 19,1-10)

Η χαρά μιας συναντησης που αλλάζει την ζωή 

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019

Ο Ιησούς,  επανειλημμένως είχε πει ότι “για τον Θεό τίποτα  δεν είναι ακατόρθωτο”, δηλαδή δεν υπάρχουν καταστάσεις απελπιστικές. Στο ταξίδι του  προς την Ιερουσαλήμ,  μπήκε στην πόλη  Ιεριχώ και εκεί ήρθε να τον συναντήσει “μια περίπτωση”   που στα μάτια όλων ήταν τουλάχιστο απελπιστική . Aς δούμε πως μας την περιγράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς  ( Λκ  19,1-10) :     

“ Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς μπήκε στην Ιεριχώ και περνούσε μέσα από την πόλη. Εκεί υπήρχε κάποιος, που το όνομά του ήταν Ζακχαίος. Ήταν αρχιτελώνης και πλούσιος. Αυτός προσπαθούσε να δει ποιος είναι ο Ιησούς· δεν μπορούσε όμως εξαιτίας του πλήθους και γιατί ήταν μικρόσωμος. Έτρεξε λοιπόν μπροστά πριν από το πλήθος κι ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί θα περνούσε από ’κει. Όταν έφτασε ο Ιησούς στο σημείο εκείνο, κοίταξε προς τα πάνω, τον είδε και του είπε: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου». Εκείνος κατέβηκε γρήγορα και τον υποδέχτηκε με χαρά. Όλοι όσοι τα είδαν αυτά διαμαρτύρονταν κι έλεγαν ότι πήγε να μείνει στο σπίτι ενός αμαρτωλού. Τότε σηκώθηκε ο Ζακχαίος και είπε στον Κύριο: «Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπάρχοντά μου στους φτωχούς και ν’ ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη». Ο Ιησούς, απευθυνόμενος σ’ αυτόν, είπε: «Σήμερα αυτή η οικογένεια σώθηκε· γιατί κι αυτός ο τελώνης είναι απόγονος του Αβραάμ. Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε για ν’ αναζητήσει και να σώσει αυτούς που έχουν χάσει το δρόμο τους»”.

                                                                                                                           Λόγος  του Κυρίου

Ο Ζακχαίος ήταν «αρχιτελώνης και πλούσιος», ήταν λοιπόν ένας ισχυρός παράγοντας του τόπου, που όλοι φοβούνταν  επειδή   μπορούσε να τους καταστρέψει,  όντας  επικεφαλής  των φοροεισπρακτόρων των Ρωμαίων κατακτητών. ΄Ηταν  μισητός,  διότι  ήταν συνεργάτης των κατακτητών, δουλικός προς τα αφεντικά του, νταής,  αυθάδης και αλαζονικός με τους συναλλασσόμενους μαζί του και κλέφτης  επειδή  επιβάρυνε τους λογαριασμούς προς όφελός του.   Οι ευσεβείς Ιουδαίοι,  θρησκευτικά,   λόγιαζαν τους τελώνες  ως ‘μιαρούς’  κάτι σαν τους ειδωλολάτρες, γι’ αυτό και  όσοι σχετιζόταν μαζί τους δεν μπορούσαν να προσευχηθούν αν δεν έκαναν προηγουμένως τις προβλεπόμενες καθάρσεις. Οι μαθητές του Ιησού,  στο πρόσωπό του τελώνη και μάλιστα πλούσιου  έβλεπαν να επαληθεύεται σ΄ αυτούς ο σκληρός λόγος του Ιησού : «... είναι ευκολότερο να περάσει μέσα από βελονότρυπα μια καμήλα  (ένας κάβος) παρά να μπει πλούσιους στην βασιλεία του Θεού…» (Λκ 18,25) τότε οι μαθητές του είχαν πει : «τότε ποιος μπορεί να σωθεί», και ο Ιησούς είχε απάντησει : «Αυτά που για τους ανθρώπους είναι αδύνατα, για το Θεό είναι δυνατά» (Λκ.18,27)

Ο ευαγγελιστής σημειώνει,  ότι ο Ζακχαίος  «ήθελε να δει ποιος είναι ο Ιησούς » . Ήθελε ίσως να καταλάβει τι ήταν εκείνο που έκανε  τον Ιησού  όχι μόνον αναγνωρίσιμο, αλλά και τόσο αγαπητό. Προκειμένου να εκπληρώσει αυτή  την επιθυμία του, δεν δίστασε να διακινδυνέψει την αξιοπρέπεια του. “Έτρεξε λοιπόν μπροστά πριν από το πλήθος κι ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί θα περνούσε από ’κει”. 

Ο Ιησούς, όμως,  παίρνει την πρωτοβουλία όχι μόνο να ικανοποιήσει την επιθυμία του Ζακχαίου, αλλά πάει και σε συνάντηση του και του απευθύνει το λόγο  : «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου». Δεν τον επιπλήττει, δεν τον προσκαλεί να μεταστραφεί και να απαρνηθεί τον παλιό του εαυτό και να αλλάξει ζωή, και να του υποσχεθεί ότι αν τα κάνει όλα αυτά τότε θα είναι άξιος να τον υποδεχθεί στο σπίτι του, αλλά αμέσως και απλά εκφράζει την επιθυμία του να μείνει σπίτι του, δηλαδή να εγκαινιάσει μια σχέση, μναζί του να γίνουν φίλοι. Όταν θέλω να μπω στο σπίτι κάποιου θέλω να μοιραστώ τη ζωή μου μαζί του. Όταν ο άλλος ανοίγει την πόρτα του σπιτιού του και  με  δέχεται, είναι  διότι κάνει δεκτή την προσφορά μου. Ο Ιησούς  προσφέρει την φιλία του στον Ζακχαίο και τον οδηγεί σε μια σχέση που του αλλάζει εκ βάθρων τη ζωής.

Γ΄ Κύκλος 30η Τακτική Κυριακή ( Λκ18,9-14)

Η αρετή της ταπεινοφροσύνης είναι  εκδηλωση της πίστης στην ευσολαχνία του  Θεό 

Κυριακή 27η Οκτωβρίου 2019

Οι πρώτες γραμμές του σημερινής ευαγγελικής περικοπής μας δείχνουν τι θέλει να διδάξει ο Ιησούς με την παραβολή που ετοιμάζεται να πει, και που έχει ως στόχο “ κάποιους που είχαν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ότι ήταν δίκαιοι και περιφρονούσαν τους άλλους”, ενώ και οι τελευταίες οι τελευταίες γραμμές «Σας λέω ότι αυτός, ο τελώνης κατέβηκε δικαιωμένος στο σπίτι του και όχι ο άλλος, ο φαρισαίος» επιβεβαιώνουν με ακρίβεια το δίδαγμα που ο Ιησούς θέλει να λάβουν με αυτήν την παραβολή, αυτοί που είχε υποδειξει στην εισαγωγή του .

από το κατά Λουκά ΄Αγιο Ευαγγέλιο ( Λκ18,9-14)

Είπε ο Ιησούς ακόμα αυτή την παραβολή, προς κάποιους που είχαν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ότι ήταν δίκαιοι και περιφρονούσαν τους άλλους: "Δυο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν. Ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε όρθιος και έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του ως εξής: `Θεέ μου, σ' ευχαριστώ διότι δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και όπως αυτός ο τελώνης. Νηστεύω δυο φορές την εβδομάδα και δίνω τη δεκάτη απ'όλα όσα αποκτώ'. Αλλά ο τελώνης, στεκόταν μακριά και δεν ήθελε ούτε τα μάτια να σηκώσει προς τον ουρανό, αλλά κτυπούσε το στήθος του λέγοντας: `Θεέ μου, ελέησέ με τον αμαρτωλό'. Σας λέω ότι αυτός κατέβηκε δικαιωμένος στο σπίτι του και όχι ο άλλος. Διότι καθένας που εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, ενώ αυτός που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί".

Λόγος του Κυρίου

Στην παραβολή αυτή που είπε ο Ιησούς , έχει οι δύο πρωταγωνιστές, ο ένας Φαρισαίος ο άλλος Τελώνης, οι οποίοι με το περιεχόμενο της προσευχής τους δείχνουν ποια αντίληψη του Θεού έχει ο καθένας τους.

Οι Φαρισαίοι ήταν μια θρησκευτική ομάδα στα πλαίσια της Ιουδαϊκής θρησκείας που εκλάμβαναν τους εαυτούς τους να είναι στην πρέπουσα κατάσταση απέναντι σε όλα και απέναντι στο Θεό, διότι εκτελούσαν με την πιο μικρή λεπτομέρεια τις προδιαγραφές της θρησκείας τους τις οποίες είχαν κωδικοποιήσει σε 613 νόμους. Αυτή η αυτοεκτίμηση εξωτερικευόταν με το να περιφρονούν τους άλλους.

Ο Ιησούς περιγράφει την προσευχή του Φαρισαίου, ο οποίος με αλαζονεία προσεύχεται, απαριθμώντας στον Θεό τα προτερήματα του και συνάμα , περιφρονώντας τον πλησίον του, λέει λοιπόν: “έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του ως εξής : `Θεέ μου, σ' ευχαριστώ διότι δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και όπως αυτός ο τελώνης. Νηστεύω δυο φορές την εβδομάδα και δίνω τη δεκάτη απ' όλα όσα αποκτώ ΄ ”.

Ας προσέξουμε την εισαγωγική διευκρίνηση του Ιησού : “έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του ως εξής” σαν να θέλει να πει ότι προσευχόταν στον εαυτόν του. Πράγματι αν εξαιρέσει κάποιος το « Θεέ μου Σε ευχαριστώ» δεν υπάρχει κάτι άλλο που να δείχνει ότι αυτό που κάνει είναι μια προσευχή. Απαριθμεί τα κατορθώματα του. Από το Θεό δεν έχει κάτι να περιμένει. Στην προσευχή του δεν έχει θέση για τον Θεό. Ούτε καν του περνάει από το μυαλό ότι οι ικανότητες που του επέτρεψαν να φτάσει σε αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι χαρίσματα από το Θεό. Του αρκεί ο εαυτός του. Όσο για τον πλησίον απλά τον κατηγορεί ότι δεν είναι σαν κι αυτόν. Θεός και πλησίον πρέπει να του αναγνωρίσουν την αξιοσύνη, ο Θεός να τον ανταμείψει και ο πλησίον να τον σέβεται.

Ο Ιησούς περιγράφει και την προσευχή του τελώνη : «Ο τελώνης στεκόταν μακριά και δεν ήθελε ούτε τα μάτια να σηκώσει προς τον ουρανό, αλλά κτυπούσε το στήθος του λέγοντας: “Θεέ μου, ελέησέ με τον αμαρτωλό!» Οι τελώνες ήταν οι φοροεισπράκτορες των Ρωμαίων, οι δωσίλογοι και οι συνεργάτες των κατακτητών της εποχής, οι οποίοι προσπαθούσαν να εισπράξουν με κάθε τρόπο περισσότερα από τα προβλεπόμενα για να κερδίσουν και αυτοί, γι αυτό και όλοι τους απεχθάνονταν. Συνήθως ήταν φτωχοί και έκαναν αυτό το επάγγελμα για να επιβιώσουν και όταν το επέλεγαν (το επάγγελμα) δεν μπορούσαν να το αλλάξουν. Η συμπεριφορά και η προσευχή του τελώνη είναι εκ διαμέτρου αντίθετες από εκείνες του Φαρισαίου. Δεν λέει τίποτα για τον εαυτόν του, ούτε εκφράζει λόγια μετάνοιας διότι ξέρει ότι και να μετανοήσει δεν μπορεί να αλλάξει επάγγελμα, άρα θα μείνει πάντοτε αμαρτωλός ! Το μόνο που ζητά είναι να γίνει αντικείμενο του «ελέους του Θεού».

Και ο Ιησούς συμπεραίνει : «Σας λέω ότι αυτός, ο τελώνης, κατέβηκε δικαιωμένος στο σπίτι του και όχι ο άλλος, ο φαρισαίος». Δηλαδή εκείνος που ήταν εντάξει με τον Θεό ήταν ο τελώνης. Γιατί αναγνώρισε στον Θεό τον Φιλεύσπλαχνο Πατέρα και εγκατέλειψε τον εαυτόν του ταπεινά στην ευσπλαχνία και την μακροθυμία Του.

Γ΄Κύκλος 29η Τακτική Κυριακή Λκ. 18,1-8)

Η  πίστη είναι η πεποίθηση  ότι ο Θεός θα  εκπληρώσει τις υποσχέσεις του,     

Κυριακή  20 Οκτωβρίου 2019  

Στο κέντρο της σημερινής  ευαγγελικής περικοπής είναι  η πίστη  ότι ο Θεός θα  εκπληρώσει τις υποσχέσεις του,  και  θα  αποδώσει  τη δικαιοσύνη δηλαδή θα οδηγήσει το άνθρωπο να γίνει όπως πρέπει να είναι, όπως Εκείνος  που τον δημιούργησε: Κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού:  δίκαιος. 

Ο ευαγγελιστής Λουκάς  στο ευαγγέλιο (Λκ. 18,1-8) του γράφει  ότι

Ο Ιησούς τους είπε μια παραβολή για το ότι πρέπει πάντα να προσεύχονται και να μην κουράζονται. Τους είπε: "Σε κάποια πόλη ήταν ένας δικαστής ο οποίος ούτε το Θεό φοβόταν ούτε τους ανθρώπους ντρεπόταν. Σ'εκείνη την πόλη υπήρχε και μια χήρα γυναίκα και πήγαινε και του έλεγε: `δώσε μου δίκιο εναντίον του αντιπάλου μου'. Ο δικαστής για ένα χρονικό διάστημα δεν ήθελε. Αλλά μετά είπε μέσα του: `αν και το Θεό δε φοβούμαι ούτε ντρέπομαι κανέναν άνθρωπο, επειδή αυτή η χήρα μου έγινε ενοχλητική, θα της δώσω το δίκιο της, ώστε να μην έρχεται συνεχώς να με ενοχλεί'". Είπε τότε ο Κύριος: "Ακούσατε τι είπε ο άδικος δικαστής. Κι ο Θεός δε θα αποδώσει δικαιοσύνη στους εκλεκτούς του, που του φωνάζουν μέρα και νύκτα, αλλά θα τους αφήσει να περιμένουν ακόμα; Σας λέω ότι πολύ γρήγορα θα αποδώσει δικαιοσύνη. Αλλά όταν έλθει ο Υιός του ανθρώπου, θα βρει άραγε πίστη πάνω στη γη;"

Λόγος του Κυρίου

Η παραβολή  σήμερα είναι ένας παραλληλισμός, από τη μια  ένας υπερήφανος και αλαζόνας δικαστή που αισθάνεται παντοδύναμος,  και από την άλλη μια απροστάτευτη χήρα. Στην  Αγία Γραφή, η χήρα και το ορφανό,  είναι η κατ’ εξοχή εικόνα και το σύμβολο του κάθε ανυπεράσπιστου, του αδύναμου, που είναι αναγκασμένος να εμπιστεύεται τη ζωή, το σήμερα και το αυριο του, σε κάποιον άλλο γιατί και δεν έχουν ένα δικό τους ανθρωπο να τους υπερασπιστεί, τον άνδρα (της) ή τον πατέρα  (του) που θα  προστατεύσει την αξιοπρέπεια τους από κάποιο που την επιβουλεύεται. 

Στην προκείμενη  περίπτωση,  η χήρα,  απευθύνεται σε  κάποιον ξένο, ο οποίος αν και είναι  επιφορτισμένος  να  υπερασπίζεται όποιον κινδυνεύει, στην πράξη αποδεικνύεται  ότι κάθε άλλο κάνει αυτό για το οποίο τον έχουν τοποθετήσει. 

Η χήρα  δεν παραιτείται, δεν σκύβει το κεφάλι, δεν  υποτάσσεται αλλά με πολύ υπομονή, επιμονή και με τη δύναμη που της δίνει η πίστη της ότι αυτό που ζητά είναι καλό και δίκαιο, αγωνίζεται και πετυχαίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο Ιησούς κάνει ένα ποιοτικό πέρασμα από τον  άδικο, και αλαζόνα δικαστής που από το πείσμα της χήρας υποχρεώνεται να κάνει το καθήκον του, περνάει  στον  Θεός που είναι δημιουργός και προνοητικός Πατέρας και φροντίζει για τα παιδιά του,  δεν θα ακούσει εκείνους που έχουν αφήσει επάνω του  την τύχη τους και το καλό τους, και τον  επικαλούνται   με πίστη  υπομονή και επιμονή και.

Στην προσευχή μας δεν αναθέτουμε στο Θεό να κάνει ότι πρέπει να κάνουμε εμείς, αλλά του ζητάμε να μας χαρίζει το Αγ. Πνεύμα που είναι η πηγή των έργων αγάπης και δύναμη που ανακαινίζει τον άνθρωπο για να γίνουμε  όλο και περισσότερο εικόνα και ομοίωση Του.

Γ΄ Κύκλος 28η, Τακτική Κυριακή (Λκ. 17, 11 -19)

Δέκα θεραπεύτηκαν ο ένας μόνο  Σώθηκε
Πίστη είναι να ξέρεις να αναγνωρίζεις να δέχεσαι να ευχαριστείς

13 Οκτωβρίου 2019, 

«Οι δέκα λεπροί» ·  είναι η εικόνα  του Λαού του Θεού που είναι κτυπημένος από το κακό  έχει πια συνειδητοποιήσει ότι ,από μόνος του και με τις  δικές του  μόνον δυνάμεις,  Εκτελώντας καθήκοντα και προδιαγραφές που προβλέπει η θρησκευτική του παράδοση  δεν μπορεί να σώσει (τους λεπρούς)  και μάλιστα από  τον φόβο από τον οποίο κατέχεται για μεγαλύτερα  δεινά,  εκτοπίζει τους  λεπρούς, φροντίζοντας μόνο για την προφύλαξη των υγιών,  προσμένοντας τη Σωτηρία του να έλθει από αλλού, έξω απ΄ αυτόν .

από το κατά Λουκά   ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Λκ. 17, 11 -19)

Ενώ ο Ιησούς πήγαινε στην Ιερουσαλήμ, περνούσε μέσα απ'τη Σαμάρεια και τη Γαλιλαία. Κι ενώ έμπαινε σε κάποιο χωριό τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνδρες που στάθηκαν μακριά κι άρχισαν να φωνάζουν και να λένε: "Κύριε Ιησού, ελέησέ μας!" Κι ο Ιησούς όταν τους είδε είπε: "Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς". Κι ενώ πήγαιναν, καθαρίστηκαν. 'Ενας απ'αυτούς, όταν είδε πως θεραπεύθηκε, γύρισε πίσω και με δυνατή φωνή δόξαζε το Θεό. 16Κι έπεσε στα πόδια του Ιησού, με το πρόσωπο στη γη και τον ευχαριστούσε. Κι αυτός ήταν Σαμαρείτης. Ο Ιησούς είπε τότε: "Δεν καθαρίστηκαν και οι δέκα; Αλλά οι εννιά πού είναι; Δεν βρέθηκε κανένας να επιστρέψει και να δοξάσει το Θεό παρά μόνο αυτός ο αλλοεθνής;" Και του είπε: "Σήκω και πήγαινε. Η πίστη σου σε έσωσε!".

Λόγος του Κυρίου 

Και οι λεπροί έχουν συνειδητοποιήσει και αυτοί ότι δεν μπορούν από την παράδοση που ακολουθούν οι υγιής του χωριού δεν μπορούν να σωθούν  ΄Ετσι, αφήνει πίσω του μια παλαιά κατάσταση,  και απευθύνεται στον Ιησού.

Η επίκληση των λεπρών   "Κύριε Ιησού, ελέησέ μας!" εκφράζει μια πίστη που αρχίζει να γεννιέται από την ελπίδα  μιας νέας  ζωής,  όπως εκείνη τω αρχαίων προφητών των προφητών που εμπιστευόταν τον Λόγο του Θεού, πριν ακόμη αυτός πραγματοποιηθεί και ξεκινούσαν την δράση τους και στην πορεία της έβλεπαν τα αποτελέσματα της. Έτσι και αυτοί δείχνουν  εμπιστοσύνη στον λόγο του Ιησού "Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς" χωρίς να έχουν θεραπευτεί, ξεκίνησαν για να παρουσιαστούν στους ιερείς οι οποίοι ήταν εξουσιοδοτημένοι να πιστοποιήσουν τη θεραπεία τους. 
Ο Ιησούς με την υπόδειξη του  "Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς" αναγνωρίζει ότι στην προδιαγραφή αυτή της ιουδαϊκής παράδοση τους υπάρχει κάτι το αξιόλογο που πρέπει να αξιοποιηθεί : η Σωτηρία  είναι αποκλειστικά έργο του Θεού, και γι αυτήν την παράδοση ο ιερέας είναι επιφορτισμένος να την αναγνωρίσει να το διαπιστώσει και να την διακηρύξει 
Συνάμα με αυτήν την υπόδειξη τους δείχνει ότι η  εμπιστοσύνη, η πίστη, που του δείχνουν, είναι η αφετηρία  που μπορεί να κάνει  την ελπίδα τους για μια αναγεννημένη  ζωή,  πραγματικότητα. 

Γ΄Κύκλος 27η Τακτική Κυριακή , Λκ. (17,5-10)

Η πίστη και η δωρεά χαρακτηρίζουν τη ζωή του Χριστιανού

Κυριακή 6η Οκτωβρίου 2019

Ο Ιησούς, διαπαιδαγωγώντας τους μαθητές τους είχε πει : “Κι αν επτά φορές την ημέρα αμαρτήσει εναντίον σου και επτά φορές επιστρέψει σε σένα λέγοντας: `μετανοώ', να τον συγχωρήσεις”. Στους αποστόλους αυτό φάνηκε δυσβάστακτο, για την πίστη που διέθεταν μέχρι εκείνη την ώρα, γι αυτό, σύμφωνα 

με το κατά Λουκά  Αγιο Ευαγγέλιο (17,5-10)

«Οι απόστολοι είπαν τότε στον Κύριο: " δώσε μας κι άλλη πίστη". Κι ο Κύριος είπε: "Αν έχετε πίστη σαν το σπόρο του σιναπιού, θα μπορούσατε να πείτε σ' αυτή τη μουριά: `ξεριζώσου και φυτέψου στη θάλασσα κι εκείνη θα σας υπάκουε. Αλλά ποιός από σας που έχει ένα δούλο να οργώνει ή να βόσκει, όταν αυτός θα γυρίσει στο σπίτι απ' το χωράφι θα του πει: `έλα αμέσως και κάθισε στο τραπέζι ;΄ Δε θα του πει μάλλον : `ετοίμασε αυτό που θα δειπνήσω και μετά απ' αυτό να φας και να πιείς κι εσύ'; Μήπως θα χρωστά ευγνωμοσύνη στο δούλο επειδή έκαμε όσα του διατάχθηκαν; ' Ετσι κι εσείς : όταν κάνετε όλα όσα σας διέταξαν, να λέτε: `είμαστε άχρηστοι δούλοι. Κάναμε ό, τι οφείλαμε να κάνουμε " ».

Λόγος του Κυρίου

"Αν είχατε πίστη σαν το κόκκο του σιναπιού, θα λέγατε σ’ αυτή τη μουριά: “ξεριζώσου και πήγαινε να φυτρώσεις στη θάλασσα” κι εκείνη θα σας υπάκουε.. "

Και στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Ιησούς χρησιμοποιεί μια παράδοξη έκφραση -κάτι που συχνά κάνει- για να τραβήξει την προσοχή των ακροατών και να υπογραμμίσει την σπουδαιότητα των λεγόμενων του. Στην προκειμένη περίπτωση θέλει να διατυπώσει και κυρίως να υπογραμμίσει ότι η δύναμη της πίστης δεν οφείλεται στην ποσότητα αλλά στην ποιότητα.

Το παράδειγμα του Ιησού δεν πρέπει να μας παραπλανήσει: η πίστη δεν χρησιμεύει για να δημιουργήσει θεαματικά επιτεύγματα προς όφελός μας. Η πίστη θέτει ως στόχο να διαφοροποιήσει την πορεία των πραγμάτων της ζωής και να τα προσαρμόσει στις επιθυμίες του πιστού, αλλά σκοπό έχει να δώσει στον πιστό (σε καθέναν από μας) μέσα από την πορεία του νόημα στα πράγματα, στη ζωή και στο θάνατο, στην υγεία και στην ασθένεια, στον πλούτο και στη φτώχεια, και ότι όλα αυτά είναι στην υπηρεσία του(μας) για το καλό του (μας). Ο απόστολος Παύλος ακριβώς αυτό λέει: “Τα πάντα συμβάλλουν στο καλό εκείνων που αγαπούν το Θεό” . Η πίστη εξυπηρετεί ακριβώς και κυρίως αυτό: να ζήσουμε, μαζί, το δικό μας Πάσχα, τη νέα εν Χριστώ ζωή, με τον δικό μας προσωπικό τρόπο. 

Γ΄ Κύκλος 26η Τακτική Κυριακή Λκ. 16,19-31

Κόλαση ή Παράδεισος είναι μια εκλογή του σήμερα
Η αμαρτία της Αδιαφορίας.

Η παραβολή  διατηρεί  αναλλοίωτη την επικαιρότητα της .

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά  αγ. Ευαγγέλιο  ( 16,19-31)

Ο Ιησούς εκείνο τον καιρό είπε στοπυς μαθητές του την εξής παραβολή “Κάποιος ήταν πλούσιος και ντυνόταν με πορφυρά και λινά φορέματα, και με λαμπρότητα διασκέδαζε κάθε μέρα. Αλλά κάποιος φτωχός, λεγόμενος Λάζαρος, βρισκόταν πεσμένος μπροστά στην είσοδο του σπιτιού του, γεμάτος πληγές και προσπαθούσε να χορτάσει απ' όσα έπεφταν απ' το τραπέζι του πλούσιου. Αλλά έρχονταν και τα σκυλιά κι έγλειφαν τις πληγές του. Πέθανε, κάποτε, ο φτωχός και οι άγγελοι τον πήγαν στην αγκαλιά του Αβραάμ. Πέθανε κι ο πλούσιος και τον έθαψαν. Στον άδη που βρισκόταν, σήκωσε ψηλά τα μάτια του, ενώ βασανιζόταν, και είδε από μακριά τον Αβραάμ και το Λάζαρο στην αγκαλιά του. Φώναξε τότε και είπε: `πατέρα Αβραάμ, ελέησέ με και στείλε το Λάζαρο να βρέξει στο νερό την άκρη του δακτύλου του και να δροσίσει τη γλώσσα μου, διότι υποφέρω μέσα σ' αυτή τη φλόγα'. Αλλά ο Αβραάμ είπε: `παιδί μου, θυμήσου ότι στη ζωή σου απόλαυσες τα αγαθά σου, ενώ ο Λάζαρος γνώρισε τη δυστυχία. Τώρα όμως εδώ παρηγορείται, ενώ εσύ υποφέρεις. Εκτός απ'όλα αυτά ανάμεσα σε μας και σε σας έχει ορισθεί ένα τέτοιο χάσμα, ώστε αυτοί που θέλουν να περάσουν απ'εδώ προς εσάς να μη μπορούν, ούτε να περάσουν κι απ' αυτού σε μας'. Του είπε επίσης: `σε παρακαλώ, λοιπόν, πατέρα, να τον στείλεις στο σπίτι του πατέρα μου, διότι έχω πέντε αδέλφια, για να προειδοποιήσει, ώστε να μην έλθουν κι εκείνοι σ' αυτό τον τόπο των βασάνων'. Του λέει τότε ο Αβραάμ: `έχουν το Μωυσή και τους προφήτες. Ας τους ακούσουν'.  Αλλά εκείνος του είπε: `όχι, πατέρα Αβραάμ, αλλά αν κάποιος απ' τους νεκρούς πάει σ' αυτούς, θα μετανοήσουν'. 31Κι ο Αβραάμ του είπε: `αν δεν ακούνε το Μωυσή και τους προφήτες, δε θα πεισθούν ούτε κι αν ένας αναστηθεί απ' τους νεκρούς'".

Λόγος του Κυρίου

Υπάρχει, λοιπόν, κάποιος που ξένοιαστα περνά τη ζωή του διασκεδάζοντας  και  δίπλα του,  υπάρχει ένας άλλος που από τη ζωή δεν βλέπει τίποτα καλό. Και ο πρώτος αγνοεί την ύπαρξη του δεύτερο παρόλο που είναι μπροσ΄ την πόρτα του.  Κάποια στιγμή η ζωή παρουσιάζει  και  στους δύο το λογαριασμό .  Για τον  ένα,  τον πλούσιο που ηταν καλοπερασάκιας,  και στον άλλο τον φτωχό τον Λάζαρο, περασε τη ζωή του στην πόρτα του πλούσιου ζωντιανεύοντας, την ύπαρξή του οποίου δεν ήξερε ο πλούσιος ούτε καν γνώριζε. Ο λογαριασμός είναι βαρύς,  για τον Λάζαρο  είναι η απόλαυση, τα βασανα για τον πλούσιο . Η άβυσσος που τους χώριζε στη γη είναι ίδια που τους χωρίζει και τώρα, αλλά αντεστραμμένη

Ο Λόγος του Θεού, Κάθε Κυριακή 21-9-19

Γ΄ Κύκλος 25η Τακτική Κυριακή Λκ. 16,1-13)

Η τόλμη και η ευφυΐα στην υπηρεσία του Ευαγγελίου

Κυριακή 22/9/2019

Κεντρικό θέμα της σημερινής ευαγγελικής περικοπής είναι η συμπεριφορά του μαθητή  του Ιησού στη χρήση του πλούτου και των αγαθών, αλλά  τόλμη και η ευφυΐα στην υπηρεσία του Ευαγγελίου και η χρήση των αγαθών για το κοινό καλό. 


Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά  αγ. Ευαγγέλιο ( 16,1-13)

Ο Ιησούς έλεγε στους μαθητές του: «Κάποιος πλούσιος είχε έναν διαχειριστή που του τον κατηγόρησαν ότι σπαταλά την περιουσία του.Τον φώναξε λοιπόν και του είπε: “τι είναι αυτά που ακούω για σένα; Δώσε λογαριασμό και παράδωσε τη διαχείρισή σου, γιατί δεν μπορείς πια να είσαι διαχειριστής”.Ο διαχειριστής είπε μέσα του: “τι να κάνω τώρα που μου αφαιρεί τη διαχείριση ο κύριός μου; Να σκάβω δεν μπορώ, να ζητιανεύω ντρέπομαι. Ξέρω όμως τι θα κάνω, για να με δέχονται οι άνθρωποι στα σπίτια τους τώρα που θα πάψω να είμαι διαχειριστής”.Κάλεσε λοιπόν έναν έναν τους χρεοφειλέτες του κυρίου του, και είπε στον πρώτο: “πόσα χρωστάς εσύ στον κύριό μου;”Εκείνος του απάντησε: “εκατό βαρέλια λάδι”. “Πάρε το γραμμάτιο”, του λέει ο διαχειριστής, “και κάθισε και γράψε γρήγορα πενήντα”.Μετά είπε στον άλλο: “εσύ πόσα χρωστάς;” “εκατό σακιά σιτάρι”, του απαντάει εκείνος. “Πάρε το γραμμάτιο”, του λέει, “και γράψε ογδόντα”.Το αφεντικό εξέφρασε το θαυμασμό του για τον άδικο εκείνο διαχειριστή, επειδή ενήργησε έξυπνα· γιατί οι σκοτεινοί άνθρωποι αυτού του κόσμου στις σχέσεις με τους ομοίους τους είναι εξυπνότεροι από τα τέκνα του φωτός.
»Και σας συμβουλεύω να κάνετε φίλους σας ακόμη κι από τα χρήματα της αδικίας, ώστε όταν έρθει το τέλος σας, να σας δεχτούν στις αιώνιες κατοικίες.Όποιος είναι αξιόπιστος στα λίγα, είναι αξιόπιστος και στα πολλά· κι όποιος είναι άδικος στα λίγα, είναι άδικος και στα πολλά. Αν, λοιπόν, δε φανήκατε αξιόπιστοι ως προς τον άδικο πλούτο, ποιος θα σας εμπιστευτεί τον αληθινό;Κι αν δε φανήκατε αξιόπιστοι σ’ αυτό που είναι ξένο, ποιος θα σας δώσει αυτό που ανήκει σ’ εσάς;Κανένας δεν μπορεί να είναι δούλος σε δύο κυρίους, γιατί ή θα μισήσει τον ένα και θ’ αγαπήσει τον άλλο ή θα προσκολληθεί στον ένα και θα περιφρονήσει τον άλλον. Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και στο Θεό και στο χρήμα».

Λόγος του Κυρίου.



Η φράση κλειδί για την κατανόηση της περικοπής, όσο και αν φαίνεται σκανδαλιστικό, είναι: «Το αφεντικό εξέφρασε το θαυμασμό του για τον άδικο εκείνο διαχειριστή, επειδή ενήργησε έξυπνα· γιατί οι σκοτεινοί άνθρωποι αυτού του κόσμου στις σχέσεις με τους ομοίους τους είναι εξυπνότεροι από τα τέκνα του φωτός». Ο Ιησούς, βέβαια, δεν επαινεί την ανεντιμότητα του διαχειριστή, αλλά με πολύ ειρωνεία επαινεί την ικανότητα του και την νηφαλιότητα, ακόμη και μέσα στην καταστροφή να  προβλέψει  και  με τα μέσα που διαθέτει, να γνωρίζει   το μέλλον του.  Ο  μαθητής του Χριστού,  προσκαλείται να μιμηθεί  την εξυπνάδα και ετοιμότητα, την αποφασιστικότητα και δημιουργικότητα για να προσδιορίσει και να επιτύχει ένα σκοπό, που έδειξε ο ανέντιμος διαχειριστής,  προκειμένου  να πετύχει το καλό το δικό του και των άλλων, με αυτό που έχει στα χέρια  και στη διάθεση του,  όχι βέβαια  με το ίδιο εργαλείο. Το εργαλείο του μαθητή του  Χριστού  είναι  το ευαγγέλιο.  Και αυτή η εκλογή πρέπει να είναι ξεκάθαρη: « δεν μπορεί να υπηρετείτε τον Θεό και τον μαμμωνά».  Ο όρος «μαμμωνάς» , είναι αραμαϊκός  και προσδιορίζει την σταθερότητα, την ασφάλεια και την άνετη ζωή που υπόσχεται η οικονομική ευμάρεια και πάνω στην οποία μπορεί κάποιος να  εναποθέσει την εμπιστοσύνη του, για το   παρόν του και το μέλλον του. Η εκλογή του μαθητή του Χριστού πρέπει, λοιπόν, να είναι ξεκάθαρη,  πρέπει τα όποια αγαθά διαθέτει να τα διαχειριστεί,  να τα χρησιμοποιεί   και να μην τα αφήνει να τον σκλαβώσουν εναποθέτοντας πάνω τους την ελπίδα του.

Γ κυκλος, 24η Τακτική Κυριακή Λκ 15,1-32

Για το ευσπλαχνικό  Θεό Πατέρα  κάνεις δεν είναι χαμένος 

         

15 Σεπτεμβρίου 2019

Εκείνο τον καιρό οι τελώνες και οι αμαρτωλοί συνήθιζαν να πλησιάζουν τον Ιησού, εκείνος τους  δέχεται και τρώει μαζί τους. Οι σχέσεις αυτές του Ιησού  σε κάποιους,   δηλαδή οι  τελώνες και οι αμαρτωλοί , είναι αιτία χαράς ενώ  για άλλους,  τους Φαρισαίους και τους γραμματείς,  αποτελεί  αιτία  διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας.

  Ο Ιησούς θέλοντας να απαντήσει  στην κατηγορία των  φαρισαίων δηλ. των φανατικών θρησκόληπτων και “θρησκευόμενους”,  της εποχής του  που εκλάμβανουν τους εαυτούς τους ως του θεματοφύλακες της θρησκείας.    και να τους εξηγήσει την συμπεριφορά του ,γιατί  « κάνει παρέα και τρώει με τους αμαρτωλούς»., τους λέει τρεις παραβολές που η Εκκλησία τις έχει ονομάσει τις Θείας Ευσπλαχνίας, είναι τρία μαργαριτάρια που μόνο ο ευαγγελιστής Λουκάς μας μεταφέρει και οι οποίες μας αποκαλύπτουν, θα το πω λίγο παραδοξολογώντας  σε ποίο  Θεό πιστεύει ο Ιησού 

   

Αναγνωσμα απο το κατα Λουκά   Αγίο Ευαγγελιο  (λκ. 15,1-32)

'Ολοι οι τελώνες και οι αμαρτωλοί πλησίαζαν τον Ιησού για να τον ακούνε. Αλλά οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς μουρμούριζαν κι έλεγαν: "Αυτός δέχεται αμαρτωλούς και συντρώει μαζί τους". Αλλά ο Ιησούς τους είπε την εξής παραβολή:

Ποιός από σας που έχει εκατό πρόβατα και χάσει ένα απ'αυτά, δε θα αφήσει τα ενενήντα εννιά στην έρημο και δεν πάει σε αναζήτηση του χαμένου, έως ότου το βρει; Και όταν το βρει το βάζει πάνω στους ώμους του χαίροντας και πάει στο σπίτι και καλεί γύρω του τους φίλους και τους γείτονες και τους λέει: `χαρείτε μαζί μου, διότι βρήκα το χαμένο μου πρόβατο'. Σας λέω, ότι τέτοια χαρά υπάρχει και στον ουρανό για ένα αμαρτωλό που μετανοεί, παρά για ενενήντα εννιά δικαίους που δεν έχουν ανάγκη από μετάνοια.

'Μετά τους είπε: "'Ενας άνθρωπος είχε δυο γιούς. Κι ο πιο νέος απ'τους δυο είπε στον πατέρα: `Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει'. Κι εκείνος τους μοίρασε την περιουσία. μετά από λέγες μέρες, ο πιο μικρός γιος τα συγκέντρωσε όλα και αναχώρησε για μια μακρινή χώρα κι εκεί σκόρπισε την περιουσία του ζώντας άσωτα. 'Οταν τα ξόδεψε όλα, έπεσε μεγάλη πείνα σ'εκείνη τη χώρα κι άρχισε κι αυτός να στερείται. Πήγε τότε και προσκολλήθηκε σ'έναν απ'τους πολίτες εκείνης της χώρας κι εκείνος τον έστειλε στα χωράφια του για να βόσκει χοίρους. Κι επιθυμούσε να χορτάσει απ'τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν οι χοίροι, αλλά κανένας δεν του έδινε..'Οταν συνήλθε, είπε: `Πόσοι μισθωτοί του πατέρα μου έχουν άφθονο το ψωμί, ενώ εγώ εδώ πεθαίνω της πείνας! Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω: πατέρα, αμάρτησα εναντίον του ουρανού και εναντίον σου 19και δεν είμαι πια άξιος να λέγομαι γιος σου, κάνε με σαν ένα απ'τους μισθωτούς σου'. Και σηκώθηκε και πήγε στον πατέρα του.Λόγος του Κυρίου

Γ΄ Κύκλος, 23η Τακτική Κυριακή (Λκ 14,25-33 )

Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος , να αφήνεις πίσω σου τα βαρίδια.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019

Ο Ιησούς πορεύεται προς την Ιερουσαλήμ. Τον ακολουθούν πολλοί μαθητές του οι οποίοι νομίζουν ότι πάει να καταλάβει την εξουσία και να εγκαταστήσει το Μεσσιανικό βασίλειο, και εκείνοι ως μαθητές του, θα επωφεληθούν από το μοίρασμα της εξουσίας. Ο Ιησούς λοιπόν θέλει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και όπως μας λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς (14,25-33 )

«Εκείνος στράφηκε και τους είπε: "Αν κάποιος έρχεται σε μένα και δε μισεί τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του, δε μπορεί να είναι μαθητής μου. Και όποιος δεν σηκώνει το σταυρό του και να ακολουθεί πίσω μου, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Διότι, ποιός από σας που θέλει να οικοδομήσει ένα πύργο δε κάθεται πρώτα να υπολογίσει τη δαπάνη, αν έχει αρκετά για να τον τελειώσει; 'Ωστε μη τυχόν και βάλει θεμέλια και δε μπορεί να τελειώσει το έργο κι όλοι όσοι τον βλέπουν αρχίζουν να τον κοροϊδεύουν λέγοντας: `Αυτός άρχισε να κτίζει, αλλά δεν μπόρεσε να τελειώσει'. 'Η ακόμα, ποιός βασιλιάς που πάει να πολεμήσει έναν άλλο βασιλιά δε κάθεται πρώτα να σκεφθεί αν είναι αρκετά δυνατός με δέκα χιλιάδες στρατό για να αντιμετωπίσει τον άλλο που έρχεται εναντίον του με είκοσι χιλιάδες; Αλλιώς, ενώ αυτός είναι ακόμα μακριά, στέλνει πρεσβευτές και διαπραγματεύεται την ειρήνη. ' Ετσι, λοιπόν, κι όποιος από σας, που δεν απαρνείται όλα τα υπάρχοντά του, δε μπορεί να είναι μαθητής μου.»

Λόγος του Κυρίου

Ο Ιησούς, με μια παραδοξολογία που μπορεί και να σκανδαλίζει : “δεν μπορεί να είναι μαθητής μου όποιος δε μισεί τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του” προκαλεί το ενδιαφέρον του ακροατηρίου του και συνάμα υπογραμμίζει την κρισιμότητα της διδασκαλίας του. Με λίγα λόγια ο Ιησούς λέει ότι “για να είναι κάποιος μαθητής μου πρέπει να είναι ελεύθερος από κάθε είδους εξάρτηση”. Ο λόγος του Ιησού είναι λόγος που προέρχεται από έναν άνθρωπο ελεύθερο για την ελευθερία όλων.

Και ο Ιησούς παρουσιάζει τρεις προϋποθέσεις που όταν κάποιος τις κατακτήσει: «μπορεί να είναι μαθητής μου».

Πρώτη προϋπόθεση : Αν κάποιος δεν μισήσει τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του, δηλ. την ίδια του την ύπαρξη, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου”. Ο ευαγγελιστής Λουκάς μας αναφέρει την έκφραση «να μισήσει», ενώ στο κείμενο με το οποίο ο ευαγγελιστής Ματθαίος μεταφέρει το ίδιο επεισόδιο αποδίδει το νόημα του εν λόγω αραμαικού όρου αποδίδοντας τον με τον όρο «προτιμώ». Ωστόσο δεν πρόκειται για μίσος ή αποστροφή, αλλά για μια ριζική αποστασιοποίηση από έναν τρόπο ζωής. Δηλαδή εκείνος που έχει «τα θάρρη του» στις ικανότητες του και στο σόι του και τα εκτιμά ως ανώτερα από το ευαγγέλιο και αντλεί από αυτά νόημα για την ζωή του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Αυτό σημαίνει ότι μαθητής του Ιησού είναι όποιος είναι διατεθειμένος να απομακρυνθεί -και το κάνει- από ένα τρόπο ζωής κοινά παραδεκτό, σύμφωνο με την κοινή λογική. Είναι επώδυνο αλλά αποδίδει καρπούς ελευθερίας. Αυτή είναι η λογική του Σταυρού, και η λογική αυτή δημιουργεί μια οικογένεια ευρύτερη όπου ο Θεός είναι πατέρας.