Ο Χριστιανός ερευνά μελετά πιστεύει ελπίζει. Πανήγυρη της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας

 

1 Ιανουαρίου  2022

Ξεκινάμε  μια νέα χρονιά με μια γιορτή της Παναγίας. Το Ευαγγέλιο μας περιγράφει το τρόπο ζωής που χαρακτηρίζει την Παναγία. Μια ζωή ποτισμένη από την πίστη και φωτισμένη από την ελπίδα, μια ζωή που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει και την ζωή του χριστιανού. 

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά άγιοΕυαγγέλιο, (2,15-21)

   

Όταν αναχώρησαν οι άγγελοι στον ουρανό, οι βοσκοί είπαν μεταξύ τους: "Ας πάμε, λοιπόν, μέχρι τη Βηθλεέμ για να δούμε αυτό το γεγονός που συνέβηκε και το οποίο ο Κύριος μας έκαμε γνωστό". Και πήγαν γρήγορα και βρήκαν τη Μαρία και τον Ιωσήφ και το βρέφος να βρίσκεται στη φάτνη. 'Οταν είδαν, έκαμαν γνωστό το λόγο που τους αναγγέλθηκε, σχετικά με το παιδί. Κι όλοι όσοι άκουσαν θαύμασαν γι' αυτά που τους διηγήθηκαν οι βοσκοί. Και η Μαριάμ όλα αυτά τα λόγια τα κρατούσε στην καρδιά της και τα μελετούσε.

Οι βοσκοί επέστρεψαν πίσω δοξάζοντας και αινώντας το Θεό για όλα εκείνα που άκουσαν και είδαν, όπως τους είχε λεχθεί.

'Οταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ μέρες, έκαμαν περιτομή στο παιδί και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως το είχε ονομάσει ο άγγελος πριν ακόμα συλλυφθεί στα σπλάχνα της μητέρας του. 

Λόγος του Κυρίου 

Η καρδιά του πιστού θα έπρεπε να μοιάζει με αυτήν της Μαρίας μπροστά σε πράγματα που είναι δυσνόητα ... μπροστά σε αληθινά και μεγάλα βάσανα ... μπροστά στο ακατανόητο της ζωής ... μπροστά στα μυστήρια… πρέπει να τα μελετά για να τα καταλάβει! Πολλά πράγματα στην ζωή μας δεν μπορούν να έχουν άμεσες απαντήσεις ή άμεση κατανόηση, θέλουν τον χρόνο τους. Πολλές καταστάσεις απαιτούν αυτοσυγκέντρωση, χρόνο, μελέτη και προσευχή για να γίνουν κατανοητές. Ο χριστιανός παίρνει το καιρό του, δεν βιάζεται έχει μπροστά του την αιωνιότητα. Όπως η Μαρία,  που συνδέει και συγκρίνει το ένα πράγματα το ένα  με το άλλο (αυτή είναι η έννοια του ελληνικού ρήματος: η σύγκριση) προσπαθώντας να κατανοήσει τη βαθιά λογική που τα διέπει , την κατεύθυνση και την αλήθεια των πραγμάτων που μπορεί να φαίνονται άσχετα ή ακόμη και σε σύγκρουση μεταξύ τους, αλλά στο βάθος κάτι τα συνδέει. 

Χριστούγεννα και Χριστιανική πίστη.Πάντα υπάρχουν «απρόβλεπτα» γεγονότα που αναπτερώνουν την ελπίδα και σώζουν. 2021

Σάββατο  25 Δεκεμβρίου  2021

Ο Χριστιανισμός βασίζεται σε μια σειρά από απροσδόκητα και “απρόβλεπτα ” γεγονότα. 

  

 Πράγματι, η ρίζα του είναι ο Ιησούς, που γεννήθηκε σε ένα ασήμαντο χωριό, την Βηθλεέμ, και ανδρώθηκε σε ένα ακόμη πιο ασήμαντο, την Ναζαρέτ, σε μια ασήμαντη ορεινή επαρχία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Μια εγκυμοσύνη, την εποχή του Ιησού, ήταν ένας μεγάλος κίνδυνος. Το κυοφορούμενο μπορούσε να γεννηθεί, όπως μπορούσε και να πεθάνει στην γέννα η μάννα και το παιδί, και αν γεννιόταν η νηπιακή θνησιμότητα ήταν μεγάλη. Είχε την τύχη των παιδιών εκείνων που γεννιούνται και στην εποχή μας, σε περιοχές της γης που δεν υπάρχει καμία άνεση και κανένα σημάδι αυτού που τώρα ονομάζουμε πολιτισμό, και που δεν είναι πολύ μακριά μας αλλά δίπλα μας. Τα φτωχά παιδιά δεν γεννιούνται σε κλινικές, αυτά τα παιδιά έρχονται στον κόσμο με φυσική γέννα και την μητέρα την βοηθούν αυτές που η καλή θέληση τις οδήγησε κοντά της .

 Έτσι, και ο Ιησούς, γεννήθηκε. Γεννήθηκε φτωχός, σε ένα απομακρυσμένο Ιουδαϊκό χωριό που ονομαζόταν Βηθλεέμ. Σε έναν αχυρώνα/στάβλο και σε μια φάτνη βρέθηκε να παλεύει να κρατηθεί στη ζωή. Και όπως τόσα άλλα παιδιά, προσπαθεί να σωθεί επειδή κάποιοι δεν το θέλουν, την εποχή εκείνη ονομαζόταν Ηρώδης, και «απρόβλεπτα» σώζεται. 

«Απρόβλεπτα» γεννήθηκε από μια παρθένο. «Απρόβλεπτα» προστατεύεται από την αφοσίωση ενός ανθρώπου που πίστευε ακόμα στην αξία των «ονείρων». Ο Ιωσήφ, έγινε μετανάστης ή καλύτερα «πολιτικός πρόσφυγας», για χάρη του μικρού Ιησού. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει γι αυτό το παιδί κάτι το ιδιαίτερο εκτός από το να προσπαθεί, όπως όλοι γύρω του, να επιβιώσει. Κι όμως «απρόβλεπτα» χώρισε την ιστορία στη μέση! Πολλές φορές, η ζωή μας κερνά τόση πίκρα που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κάτι που θα μας κάνει ευτυχισμένους και πως θα μπορούσε να υπάρξει η πολυπόθητη δικαιοσύνη που θα ήταν ικανή να απελευθερώσει τους καταπιεσμένους της ιστορίας, και έτσι να μπορέσει να υπάρξει πραγματική ειρήνη, και να παρηγορήσει όσους υποφέρουν αθώα. Ωστόσο, η πίστη μας στο πρόσωπο του Ιησού από την Ναζαρέτ, που χάρις στο Λόγο του, τα έργα του και το πάθος του , μας τον έδειξαν και τον παραδεχτήκαμε ως Υιό του Θεού, μας υπενθυμίζει πως πάντα υπάρχουν «απρόβλεπτα» γεγονότα που αναπτερώνουν την ελπίδα και σώζουν.