Κυριακή 28 Αυγούστου 2016
Ο Ιησούς βρίσκεται καλεσμένος σε ένα συμπόσιο και γίνεται μάρτυρας της ανθρώπινης ματαιοδοξίας σε όλο της το μεγαλείο. Ο καθένας θέλει για τον εαυτόν του την πρώτη θέση με τις ανάλογες τιμές. (Λκ 14,7-14). Ο Ιησούς, λοιπόν, παρεμβαίνει με μια παραβολή αλλά όχι για να δώσει κανόνες καλής συμπεριφοράς αλλά ξεκινώντας από αυτό που συμβαίνει στην καθημερινή τη ζωή θέλει να διδάξει ότι μπορεί το ίδιο να συμβαίνει και στις σχέσεις του ανθρώπου με τον Θεό.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά αγ. Ευαγγέλιο (14,1.7-14 ).
 |
"Κάποιο Σάββατο ο Ιησούς πήγε στο σπίτι ενός Φαρισαίου άρχοντα για να φάει και οι Φαρισαίοι τον παρατηρούσαν προσεκτικά. Τότε είπε στους καλεσμένους μια παραβολή, όταν είδε πώς διάλεγαν τις πρώτες θέσεις στο τραπέζι: " Όταν καλεστείς από κάποιο σε γάμο, μη πάρεις την πρώτη θέση στο τραπέζι, μη τυχόν και υπάρχει κάποιος άλλος καλεσμένος του, πιο σπουδαίος από σένα. Θα έλθει τότε αυτός που κάλεσε κι εσένα κι εκείνον και θα σου πει: `δώσε σ' αυτόν εδώ τη θέση σου'. Και τότε με ντροπή θα πας να πάρεις την τελευταία θέση. Αντίθετα, όταν καλεστείς, πήγαινε και πάρε την τελευταία θέση, ώστε όταν έλθει αυτός που σε κάλεσε να σου πει: `Φίλε μου, έλα πιο πάνω'. Αυτό θα είναι τιμητικό για σένα στα μάτια όλων των συνδαιτυμόνων. Διότι ο καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί"
'Έλεγε ο Ιησούς και σ' αυτόν που τον κάλεσε: "Όταν κάνεις γεύμα ή δείπνο, μη καλείς τους φίλους σου ούτε τα αδέλφια σου ούτε τους συγγενείς σου ούτε τους πλούσιους γείτονες, μη τυχόν και σε καλέσουν κι αυτοί κι έτσι σου το ανταποδώσουν. Αλλά όταν κάνεις δεξίωση, κάλεσε τους φτωχούς, τους ανάπηρους, τους κουτσούς, τους τυφλούς. Και θα είσαι μακάριος γιατί δεν έχουν να σου ανταποδώσουν. Θα σου ανταποδοθεί όμως στην ανάσταση των δικαίων".
Λόγος του Κυρίου
Το παράδειγμα που ο Ιησούς διαλέγει είναι το κάλεσμα η πρόσκληση κάποιου σε ένα γάμο. Ας σημειωθεί ότι στην παράδοση της Π. Διαθήκης είναι η κατ’ εξοχή εικόνα της «Βασιλείας του Θεού», και στην συνεχεία σε όλη του την διδασκαλία ο Ιησούς χρησιμοποιείται για να περιγράψει, ανθρωπομορφικά βέβαια αλλά πολύ παραστατικά, την τελική Κοινωνία Θεού και ανθρώπου, αλλά και την ευχαριστιακή τράπεζα.
Ο Ιησούς με την παραβολή του, ενώ περιγράφει αυτά που βλέπει, δίνει μια συμβουλή σύμφωνη με την πιο αυθεντική βιβλική παράδοση των βιβλίων «Σοφίας» στους ακροατές του: «Όταν καλεστείς από κάποιο σε γάμο, μη πάρεις την πρώτη θέση στο τραπέζι, μη τυχόν και υπάρχει κάποιος άλλος καλεσμένος του, πιο σπουδαίος από σένα. Θα έλθει τότε αυτός που κάλεσε κι εσένα κι εκείνον και θα σου πει: `δώσε σ' αυτόν εδώ τη θέση σου' . Και τότε με ντροπή θα πας να πάρεις την τελευταία θέση. Αντίθετα, όταν καλεστείς, πήγαινε και πάρε την τελευταία θέση, ώστε όταν έλθει αυτός…»
Ο Ιησούς πάει στη ρίζα πολλών κακών για τον άνθρωπο, τόσο στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του όσο και με τον Θεό: την ματαιοδοξία, την υπεροψία και την αλαζονεία. Ο καθένας θεωρεί τον εαυτόν ως άξιο τιμών, αναγνωρίσεων και επιβραβεύσεων για τα έργα του, που πρέπει να του αποδοθούν από τους συνανθρώπους του και για τα οποία ο Θεός πρέπει να τον ανταμείψει.
Ο Ιησούς καταδικάζει την ματαιοδοξία την υπεροψία και την αλαζονεία, γιατί υποδηλώνουν την νοοτροπία του ανθρώπου απέναντι στο Θεό που λέει : ότι κάνω έχει αξία που πρέπει ανάλογα να ανταμειφτώ. Και αν εκτιμήσω ότι κάτι στο οποίο έχω δικαίωμα αυτό μου αφαιρέθηκε ή τουλάχιστο δεν μου αναγνωρίστηκε τότε θα βλέπω τους συνανθρώπους με μνησικακία, ζηλοφθονία, κακοπροαίρετες και καταστρεπτικές κριτικές. Μια τέτοια νοοτροπία προβάλει και απαιτεί αβασάνιστα μόνο τα δικαιώματα και αγνοεί τα καθήκοντα, καλλιεργεί την διχόνοια, και δεν αγνοεί τα συναδελφικά καρφώματα για να περάσει μπροστά.
Η σωστή νοοτροπία είναι εκείνη που εκτιμά ότι: τα πάντα μου έχουν δοθεί από το Θεό και εγώ πρέπει να τα ανακαλύψω, να τα ζήσω και να τα κάνω να αποδώσουν, ως μαρτυρία της καλοσύνης του Θεού.
Προσφέρει όμως και μια συμβουλή στον οικοδεσπότη : « Όταν κάνεις γεύμα ή δείπνο, μη καλείς τους φίλους σου ούτε τα αδέλφια σου ούτε τους συγγενείς σου ούτε τους πλούσιους γείτονες, μη τυχόν και σε καλέσουν κι αυτοί κι έτσι σου το ανταποδώσουν. Αλλά όταν κάνεις δεξίωση, κάλεσε τους φτωχούς, τους ανάπηρους, τους κουτσούς, τους τυφλούς. Και θα είσαι μακάριος γιατί δεν έχουν να σου ανταποδώσουν. Θα σου ανταποδοθεί όμως στην ανάσταση των δικαίων". Μια τέτοια συμβουλή μπορούσε να σκανδαλίσει εξ αιτίας των κοινωνικό-θρησκευτικών αντιλήψεων της εποχής, μιας και υπήρχαν κύκλοι που αμφέβαλαν αν οι ανάπηροι, οι κουτσοί, οι τυφλοί θα είχαν θέση στη Βασιλεία του Θεού στους έσχατους καιρούς, διότι η αναπηρία τους καθιστούσε «λατρευτικά ακάθαρτους, ανάξιους».
