Μάρτυρες του φωτός, ευγνωμοσύνης και γενναιοδωρίας. Β΄ Κύκλος 3η Κυριακή της Παρουσίας ( Ιωα 1,1-8)

 

Κυριακή, 17 Δεκεμβρίου

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ΄Αγιο Ευαγγέλιο (

που, με την μαρτυρία του, προσπαθεί όχι μόνο να προκαλέσει την προσοχή των ακροατών του αλλά και να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους σε Κάποιον άλλο που είναι πιο σημαντικός από τον ίδιο, μάλιστα, αφού το επιτύχει απομακρίνεται από το προσκήνιο.

Η “μαρτυρία” είναι μια πολύ σημαντική Χριστιανική έννοια. Πάντα έχει ως αντικείμενο την προσωπικότητα του Ιησού και ως προοπτική : "Για να πιστέψουν όλοι διαμέσου αυτού". Η μαρτυρία, σχεδόν πάντα, τοποθετείται σε ένα πλαίσιο σύγκρουσης, αντιπαράθεσης και κρίσης. Στην περίπτωσή μας, η σύγκρουση είναι ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, της αποδοχής και της απόρριψης, της πίστης και της απιστίας. Αυτό το συγκρουσιακό δίπτυχο είναι χαρακτηριστικό και όλου του τέταρτου Ευαγγελίου, που θεωρεί ότι η διαδικασία που διατρέχει όλη την ανθρώπινη ιστορία υπήρξε η δίκη του Ιησού και μετά υπήρξαν οι δίκες των μαθητών. Η δίκη είναι πάντα ανοιχτή, ανάμεσα στον κόσμο και τον Ιησού.

Το σημερινό ευαγγελικό κείμενο δεν λέει ότι ο Ιωάννης είναι το φως, αλλά τονίζει ότι "μαρτυρεί για το φως". Είναι σωστό να είμαστε επιφυλακτικοί με όσους πιστεύουν ότι είναι οι «φωτισμένοι» επειδή είναι το μικρόβιο που οδηγεί σε κάθε δικτατορία. Ο μάρτυρας είναι αυτός που καλείται να κάνει να λάμψει ένα «άλλο» φως, όχι το δικό του. Ο μάρτυρας καλείται να καταθέσει για την αλήθεια που του έχει δοθεί και την έζησε και που δεν είναι δικό του κατασκεύασμα. Εάν επρόκειτο να δώσουμε μαρτυρία για την αλήθειά «μας» θα ήταν η αρχή ενός ψέματος.

Ας ξανακινήσουμε από το Λόγο του Θεού. Β΄ Κύκλος -2η Κυριακή της Παρουσίας

 

Κυριακή  10 Δεκεμβρίου 2023-

Ανάγνωσμα από το κατά  Μάρκο άγιο Ευαγγέλιο   1, 1-8

        

  

 Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα έρχεται, σχεδόν αυθόρμητα, στο μυαλό μας η αναμονή του Ιωάννη αλλά και οι δικές μας αναμονές . Τι περιμένουμε όμως εμείς; Ποιες είναι οι επιθυμίες που θα γέμιζαν τη ζωή μας, τη ζωή του καθενός μας, που θα της δίνουν δύναμη, κατεύθυνση και πάθος; Τι μας λείπει; Στον Ιωάννη έλειπε κάποιος. Σ΄εμάς υπάρχει κάποιος που να μας λείπει; Και αν ναι, αυτός έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά; Φυσικά, είναι εύκολο να ξεφύγεις από αυτές τις ερωτήσεις. Στο σημερινό ευαγγέλιο ο Λόγος μας προκαλεί να έρθουμε σε επαφή με τις βαθύτερες επιθυμίες μας, αυτές που δεν βρίσκουμε τα κατάλληλα λόγια για να τις εκφράσουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, αλλά και να δώσουμε να καταλάβουν και οι άλλοι. Μας καλεί σε κάτι δύσκολο : Να αποτινάξουμε όλες τις μάσκες και τις μεταμφιέσεις, να μάθουμε να λέμε στον εαυτό μας την αλήθεια για τη ζωή μας, να του δείχνουμε τα καλά μας και τα κακά μας χωρίς φόβο, χωρίς ψέματα. Και όταν σκάψουμε μέσα μας και όταν ξεπετάξουμε όλες τις σκουριές, τις ψευδαισθήσεις, τις ουτοπίες μας θα φανεί το διαμάντι που η λάμψη του θα ανοίξει τα μάτια μας και θα μας κάνει να καταλάβουμε τι ψάχναμε, αυτό που μπορεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της καρδιάς μας και - παρ’ όλο που θα χρειαστεί ίσως ακόμη λίγη προσπάθεια να το καθαρίσουμε από υπολείμματα διευρύνοντας το βαθμό της Λάμψης του που είναι ο Θεός που μας συνοδεύει και μας φωτίζει και δίνει νόημα στην καθημερινότητά μας. Σήμερα που διαβάζουμε την αρχή του κατά Μάρκον

Ευαγγελίου, μας δείχνει επίσης μια νέα αρχή, τη νέα δημιουργία που ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει ο Κύριος. Και αυτή η νέα αρχή είναι η καλή είδηση ότι εν Χριστώ είναι δυνατόν ο άνθρωπος να ξεκινήσει από την αρχή: Ο Θεός δίνει στον κόσμο μια νέα ζωή. Υπάρχει κάποιος που τον ονομάζουν Ιωάννη (που σημαίνει «ο Θεός είναι γενναιόδωρος») , που ανοίγει το δρόμο για όσους σκέφτονται και περιμένουν κάτι το σπουδαίο που θα αλλάξει τη ζωή τους, σαν και Αυτόν. Και ο Ιωάννης κάνει μια πράξη συμβολική ώστε να τους ενθαρρύνει να καταλάβουν. Τους Βαφτίζει στον Ιορδάνη» , δυο λέξεις που τόσες φορές τις επαναλαμβάνουμε και που σχεδόν έχουμε ξεχάσει τι σημαίνουν.