Κυριακή 16/ 7/2023 ,
Ανάγνωσμα από κατά Ματθαίο αγ Ευαγγέλιο (Μτ 13,1-23).
Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς καθόταν κοντά στη θάλασσα. Και συγκεντρώθηκε γύρω του πολύς κόσμος, ώστε αναγκάσθηκε να μπει και να καθίσει στο πλοιάριο. Και όλο το πλήθος στεκόταν στο γιαλό.
Τους είπε: "Ιδού, βγήκε ο σπορέας για να σπείρει. Και ενώ αυτός έσπερνε, κάποιοι σπόροι έπεσαν κοντά στο δρόμο και ήλθαν τα πουλιά και τους έφαγαν όλους. Και άλλοι έπεσαν σε πετρώδες έδαφος, όπου δεν υπήρχε αρκετό χώμα και αμέσως φύτρωσαν επειδή η γη δεν είχε βάθος. Και όταν ανέτειλε ο ήλιος κάηκαν, επειδή δεν είχαν ρίζα και ξεράθηκαν. Και άλλοι σπόροι έπεσαν ανάμεσα στ' αγκάθια και ψήλωσαν τα αγκάθια και τους έπνιξαν. Και άλλοι έπεσαν στο καλό χώμα και καρποφόρησαν, άλλος εκατό, άλλος εξήντα και άλλος τριάντα φορές περισσότερο. 'Οποιος έχει αυτιά, ας ακούει. Και όταν πλησίασαν οι μαθητές του, του είπαν: "Γιατί τους μιλάς με παραβολές;" Κι εκείνος τους απάντησε και τους είπε: "Διότι σε σας δόθηκε να γνωρίστε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, ενώ σε εκείνους δεν δόθηκε. Διότι όποιος έχει, θα του δοθεί κι άλλο και θα περισσέψει. Αλλά όποιος δεν έχει, κι αυτό που έχει θα του αφαιρεθεί. Για το λόγο αυτό τους μιλώ με παραβολές. Διότι αν και βλέπουν, δε βλέπουν, και αν και ακούνε δεν ακούνε ούτε καταλαβαίνουν. Κι έτσι πραγματοποιείται σ' αυτούς η προφητεία του Ησαΐα που λέει:
Θ' ακούσετε με την ακοή, αλλά δεν θα καταλάβετε, και κοιτάζοντας θα βλέπετε, αλλά δε θα δείτε. Γιατί πάχυνε η καρδιά αυτού του λαού, και βαριάκουσαν με τα αφτιά τους,και έκλειναν τα μάτια τους, μη τυχόν και δουν με τα μάτια τους, και ακούσουν με τ' αφτιά τους, και καταλάβουν με την καρδιά τους, και επιστρέψουν σε μένα κι εγώ τους θεραπεύσω.
Μακάρια όμως είναι τα δικά σας μάτια γιατί βλέπουν και τα αφτιά σας γιατί ακούνε. Αλήθεια σας λέω: πολλοί προφήτες και δίκαιοι επιθύμησαν να δουν όσα βλέπετε και δεν τα είδαν, και να ακούσουν όσα ακούτε και δεν τα άκουσαν!
Λοιπόν, ακούστε εσείς την παραβολή του σπορέα. Καθένας που ακούει το λόγο για τη βασιλεία και δεν τον καταλαβαίνει, έρχεται ο Πονηρός και αρπάζει απ' την καρδιά του ό,τι σπάρθηκε. Αυτός είναι ο σπόρος που σπάρθηκε κοντά στο δρόμο. Εκείνος που σπάρθηκε σε πετρώδες έδαφος, είναι αυτός που ακούει το λόγο και αμέσως τον δέχεται με χαρά. Αλλά δεν έχει ρίζα μέσα του και είναι πρόσκαιρος. Και όταν έλθει κάποια θλίψη ή διωγμός, εξαιτίας του λόγου, αμέσως σκανδαλίζεται. Κι εκείνος που έπεσε στ' αγκάθια, αυτός είναι εκείνος που ακούει το λόγο, αλλά η μέριμνα αυτού του κόσμου και η απάτη του πλούτου πνίγουν μαζί το λόγο κι έτσι μένει άκαρπος. Αλλά εκείνος που σπάρθηκε σε καλό χώμα, είναι αυτός που ακούει το λόγο και τον κατανοεί και καρποφορεί άλλος εκατό, άλλος εξήντα και άλλος τριάντα φορές περισσότερο".
Λόγος του Κυρίου
O
Δρόμος
To Πέτρινο
έδαφος
Τα αγκάθια
Καλό
έδαφος
Είμαστε εμείς και το πως
αντιμετωπίζουμε τον Λόγο του Θεού αλλά
και τα γεγονότα της ζωής μας.
Πιστεύουμε
ότι ο Θεός υπάρχει και δεν είναι ένας
Θεός βουβός μας, ότι μιλάει μέσω της Αγ.
Γραφής που ακούμε στη Θ. Λειτουργία και
μέσα από την προσευχή μας, αλλά και
διαμέσου των ανθρώπων που μας κάνει να
συναντήσουμε και των καταστάσεων που
μας κάνει να βιώσουμε.
Είμαστε εμείς…ο
Δρόμος, το Πέτρινο
έδαφος, τα αγκάθια που
είτε αδιαφορούμε είτε λέμε ότι
καταλαβαίνουμε τα πάντα για τον Θεό,
για τη ζωή, για τις σχέσεις με τους
συνανθρώπους αλλά πάντα πέφτουμε στα
ίδια ανόητα λάθη και συμπεραίνουμε ότι
έτσι είναι η ζωή....
