Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

Γ κύκλος 15 Τακτικη Κυριακή (Λκ. 10, 25-37)

Τον πλησίον τον βρίσκεις παντού

14 Ιουλίου 2019

Ο Ιησούς και οι μαθητές του ταξιδεύουν προς την Ιερουσαλήμ. Το ταξίδι ευνοεί τη συζήτηση και ο Ιησούς δεν αφήνει τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται για να διαπαιδαγωγήσει τους μαθητές του αλλά και το πλήθος που ταξιδεύει μαζί τους . Στο ευαγγέλιο της σημερινής Κυριακής διαβάζουμε

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά άγιο ευαγγέλιο (Λκ. 10, 25-37)

Εκείνο τον καιρό ένας νομικός σηκώθηκε και πειράζοντάς τον Ιησού είπε: "Διδάσκαλε, τι πρέπει να κάμω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;" Κι εκείνος του είπε: Τι είναι γραμμένο στο Νόμο; Τι διαβάζεις εκεί;" Κι αυτός απάντησε και είπε: "Θα αγαπήσεις τον Κύριο το Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη δύναμη και με όλη σου τη διάνοια και τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου'.  Τότε ο Ιησούς του είπε: "Σωστά απάντησες. Αυτό κάμε και θα ζήσεις". Αλλά ο νομικός, θέλοντας να δικαιολογηθεί, είπε στον Ιησού: "Και ποιός είναι ο πλησίον μου;" Πήρε τότε το λόγο ο Ιησούς και είπε: " 'Ενας άνθρωπος κατέβαινε απ' την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ κι έπεσε σε ληστές που αφού τον έγδυσαν και τον γέμισαν πληγές, έφυγαν αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο. Αλλά κατά σύμπτωση κατέβαινε απ' το δρόμο εκείνο ένας ιερέας και βλέποντάς τον συνέχισε το δρόμο του από την άλλη πλευρά. Με τον ίδιο τρόπο κι ένας Λευίτης που έφθασε σ' εκείνο το μέρος, τον είδε και συνέχισε το δρόμο του από την άλλη πλευρά.  Αλλά κάποιος Σαμαρείτης που ταξίδευε πήγε προς το μέρος του, τον είδε και τον σπλαχνίσθηκε. Τον πλησίασε και του έδεσε τα τραύματά του ρίχνοντας λάδι και κρασί και μετά τον ανέβασε πάνω στο ζώο του και τον έφερε σε ένα πανδοχείο και τν φρόντισε. Την άλλη μέρα, έβγαλε κι έδωσε δυο δηνάρια στον ξενοδόχο και είπε: `Φρόντισέ τον και ό, τι τυχόν δαπανήσεις επί πλέον εγώ όταν θα ξαναπεράσω θα σου τα δώσω'. Ποιός σου φαίνεται απ' αυτούς ότι φάνηκε πλησίον του ανθρώπου που έπεσε στους ληστές;" Κι εκείνος απάντησε: "Αυτός που τον ελέησε". Κι ο Ιησούς του είπε: "Πήγαινε και κάμε κι εσύ το ίδιο".

Λόγος του Κυρίου

Την αφορμή και το θέμα της συζήτησης το βάζει ένας νομομαθείς που ρωτά τον Ιησού , “ποιος είναι ο πλησίον μου τον οποίον πρέπει να αγαπώ ". Ένα ερώτημα που είναι και δικό μας ακόμη σήμερα, ίσως με διαφορετική μορφή. Εμείς βλέποντας το κακό που έχει ποτίσει τα πάντα γύρω μας, τη σύγχυση που επικρατεί και που εξαιτίας της είναι φορές που δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει το καλό από το κακό. Μερικοί βάζουν τα «σύνορα της αγάπης» αγαπώ τα μέλη της οικογένειας μου, τους φίλους μου, τους ομοθρήσκους μου άντε και τους ομοεθνείς μου, και για τους “από κει και πέρα” λένε, μου είναι αδιάφορο..
Ο Ιησούς με τη γνωστή μας παραβολή του καλού Σαμαρείτη απαντά : δεν υπάρχουν όρια ή σύνορα για τον ποιό πρέπει να αγαπώ, δεν μπορώ να είμαι αδιάφορος. Ο Σαμαρείτης βλέπει μπροστά του έναν άνθρωπο που χρειάζεται την βοήθεια του και χωρίς να εξετάσει το ποιος είναι και το τι είναι αυτός ο δύσμοιρος που είναι πεσμένος στην άκρια του δρόμου σπεύδει να τον βοηθήσει. Για τον Ιησού, λοιπόν, “ο πλησίον τον οποίο πρέπει να αγαπώ” , είναι ο κάθε άνθρωπος, ιδιαίτερα ο αναγκεμένος. Η συμπεριφορά μου απέναντι του πρέπει να είναι εκείνη της υποδοχής αποδοχής και συμπαράστασης.

Σάββατο 6 Ιουλίου 2019

Γ κυκλος 14η Τακτική Κυριακή



Μια κοινότητα σε πορεία : «σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους».

Κυριακή  7 Ιουλίου 2019

Το σημερινό κείμενο του Ευαγγελίου  μας παρουσιάζει, μετά την αποστολή των 12 Αποστόλων,   την αποστολή και άλλων εβδομήντα δύο μαθητών  (10.1-12). Με αυτό τον τρόπο ο ευαγγελιστής  θέλει να δείξει ότι το κήρυγμα του ευαγγελίου δεν αφορά  μόνον ένα  μικρό, αποκλειστικό  αριθμό ειδικών αλλά όλους, ακόμη και αυτούς που δεν ήταν σταθερά γύρω από τον Ιησού αλλά που όμως πίστευαν σ’  αυτόν  που  τους έδινε  οδηγίες. Ο Ιησούς  είναι δάσκαλος και καθοδηγητής.
 
Από το κατά Λουκά ΄Αγιο Ευαγγέλιο  (Λκ10.1-12).

« Ύστερα απ’ αυτό, ο Κύριος διάλεξε και άλλους εβδομήντα μαθητές, που τους έστειλε δύο δύο πριν απ’ αυτόν, σε κάθε πόλη και τόπο που έμελλε να επισκεφθεί.  «Ο θερισμός είναι πολύς», τους έλεγε, «οι εργάτες όμως λίγοι· παρακαλέστε, λοιπόν, τον κύριο του θερισμού να στείλει εργάτες για το θερισμό του.  Πηγαίνετε· σας στέλνω σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους.\Μην παίρνετε μαζί σας χρήματα ούτε σακίδιο ούτε υποδήματα, και μη χάνετε την ώρα σας για να χαιρετήσετε κάποιον στο δρόμο σας. Σε όποιο σπίτι μπείτε, πρώτα να λέτε “ειρήνη σε τούτο το σπίτι!”  Αν εκεί μένει κάποιος ειρηνικός άνθρωπος, η ευχή σας θα πιάσει τόπο, αλλιώς θα γυρίσει πίσω σ’ εσάς.  Να μένετε στο ίδιο σπίτι τρώγοντας και πίνοντας ό,τι σας προσφέρουν, γιατί στον εργάτη πρέπει να δοθεί ο μισθός που του αξίζει· μην αλλάζετε κατοικία.  Όταν πάλι μπαίνετε σε κάποια πόλη και σας υποδέχονται, τρώτε ό,τι σας προσφέρουν.  Να θεραπεύετε τους αρρώστους εκείνης της πόλης και να τους λέτε: “έφτασε σ’ εσάς η βασιλεία του Θεού”.»
                                                                                                                               Λόγος του Κυρίου

Ο ευαγγελιστής  μας περιγράφει το γεγονός διευκρινίζοντας : " που τους έστειλε δύο δύο πριν απ’ αυτόν, σε κάθε πόλη και τόπο που έμελλε να επισκεφθεi». Η αποστολή προϋποθέτει ότι υπάρχει συνυπευθυνότητα,  συνεργασία και όχι ατομισμός. Ο κήρυκας του Ευαγγελίου, ο  ιεραπόστολος,  πρέπει να  συνειδητοποιήσει  ότι έχει λάβει μιαν αποστολή και αυτήν πρέπει να  ολοκληρώσει πιστά  αντιλαμβανόμενος  πως δεν είναι μια δική του πρωτοβουλία. Κηρύττοντας  δεν  παρουσιάζει τον εαυτό του ή τις δικές του ιδέες αλλά το Ευαγγέλιο του Ιησού. 

«Τους λέει, Πηγαίνετε». “Ιεραποστολή”  είναι  ‘να πηγαίνω σε συνάντηση κάποιου’. Ο μαθητής είναι σταλμένος να μιλήσει και   δεν πρέπει να περιμένει να μιλήσει  αν του ζητηθεί ή αν τον αμφισβητήσουν στη ζωή του. Πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία και να μιλήσει πρώτος  γι 'αυτό,   να ξυπνήσει  το ενδιαφέρον,  να δημιουργήσει απορίες. 

Ο Ιησούς τους έλεγε : «Ο θερισμός είναι πολύς» και διαπίστωνε  «οι εργάτες όμως λίγοι» .  Και   διευκρίνιζε  ακόμη ότι τους αναθέτει μιαν αποστολή που δεν είναι καθόλου εύκολη : «σας στέλνω σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους».  Δύο λόγοι που κάνουν αναγκαία την   προσευχή και την ταπεινοφροσύνη,  τους προτρέπει να  ζητήσουν τη βοήθεια του Θεού Πατέρα, να μην  κομπάζουν  και να μην ενεργούν με την αλαζονεία τους : «μπορώ να τα καταφέρω από μόνος μου»