Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018

Β΄ Κύκλος 27η Τακτική Κυριακή Μκ 10, 2-16



Η  ισοτιμία δημιουργεί αγάπη, αρμονία, ενότητα 

Κυριακή  7  Οκτωβρίου

Ο ευαγγελιστής Μάρκος με την εισαγωγή  “συγκεντρώθηκε και πάλι κόσμος γύρω του, και, όπως το συνήθιζε, πάλι τους δίδασκε. Βρίσκει την ευκαιρία να παραθέσει λόγια του Ιησού που είναι ορφανά από ακριβή χρονολογική ή την ευκαιρία που ειπώθηκαν υποδείξει, αλλά είναι συγκεντρωμένα γύρω από ένα θέμα. Την περασμένη Κυριακή ακούσαμε τη διδασκαλία για το πως ο μαθητής του Χριστού είναι  στην υπηρεσία του συνανθρώπου του, πως τον αποδέχεται και αναγνωρίζει τη θέση του άλλου στη ζωή, και πως δεν πρέπει να βάζει εμπόδια στην ανάπτυξη της πίστης του άλλου με τα το σκάνδαλο. Σήμερα τα λογία του Ιησού είναι αφιερωμένα στην έγγαμη ζωή και τα παιδιά. Ποιο είναι το νόημα της συνύπαρξης ανδρός και γυναικός, των δύο φύλων, σε τι αποβλέπει για τον μαθητή του Ιησού η συναισθηματικότητα και της σεξουαλικότητα του ανθρώπου.

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο ΄Αγιο  Ευαγγέλιο (10, 2-16)

Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς πήγε στα σύνορα της Ιουδαίας και πέρα απ' τον Ιορδάνη. Και συγκεντρώθηκε και πάλι κόσμος γύρω του, και, όπως το συνήθιζε, πάλι τους δίδασκε. Τον πλησίασαν κάποιοι Φαρισαίοι και τον ρώτησαν, με σκοπό να τον πειράξουν, αν επιτρέπεται σε άνδρα να διώξει τη γυναίκα του. Κι εκείνος απαντώντας, τους είπε: "Τι σας διέταξε ο Μωυσής;" Εκείνοι είπαν: "Ο Μωυσής επέτρεψε να συντάσσεται έγγραφο διαζυγίου και να διώχνεται". Τότε ο Ιησούς τους είπε: "Για τη σκληροκαρδία σας ο Μωυσής σας έγραψε αυτή την εντολή. Αλλά από την αρχή της πλάσης άνδρα και γυναίκα του έπλασε ο Θεός. Για τούτο, θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα ενωθεί με τη γυναίκα του, και θα είναι οι δυο σε μια σάρκα. Ώστε δεν είναι πια δύο, αλλά μια σάρκα. Ότι, λοιπόν, ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος να μην χωρίζει. Στο σπίτι, πάλι, οι μαθητές τον ρώτησαν γι' αυτό. Και τους είπε: "Όποιος χωρίσει τη γυναίκα του και παντρευτεί άλλη, διαπράττει μοιχεία σε βάρος της. Κι αν η γυναίκα χωρίσει τον άνδρα της και παντρευτεί άλλον, διαπράττει μοιχεία".
        Έφεραν στον Ιησού παιδιά, για να τα αγγίξει και οι μαθητές τους μάλωναν. Αλλά όταν το είδε ο Ιησούς, αγανάκτησε και τους είπε: "Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σε μένα, μην τα εμποδίζετε, διότι σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά ανήκει η βασιλεία του Θεού. Αλήθεια σας λέω: Όποιος δε δεχθεί τη βασιλεία του Θεού όπως τη δέχεται ένα παιδί, δεν θα μπει σ' αυτήν". Τα αγκάλιασε τότε και τα ευλογούσε, βάζοντας τα χέρια του πάνω τους.

Λόγος του Κυρίου

Μια ομάδα  Φαρισαίων προσπαθούν να εμπλέξουν τον Ιησού σε κάποια διένεξη τους. Το πρόβλημα είναι: αν επιτρέπεται σε άνδρα να διώξει τη γυναίκα του ; Η απάντηση είναι γι’ αυτούς δεδομένη είναι ναι, επιτρέπεται το  διαζύγιο, ο Μωυσής τους “επίτρεψε να συντάσσεται έγγραφο διαζυγίου και να διώχνεται την γυναίκα σας ” το πρόβλημά τους ήταν σε  σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να δίνεται το διαζύγιο; Και βεβαίως το διαζύγιο, το ποιος μπορεί να διώξει τον άλλο,  ήταν μια υπόθεση ανδρική . 

Στη εποχή του Ιησού μεταξύ των ιουδαίων διδασκάλων του νόμου, υπήρχαν δύο σχολές. Μια αυστηρή που πρόβλεπε το διαζύγιο μόνο σε περίπτωση, μοιχείας εκ μέρους της γυναίκας και όχι του άνδρα. Η άλλη περισσότερο ανεκτική και φιλελεύθερη πρόβλεπε σε κάθε σοβαρή περίπτωση, όπου μια σοβαρή περίπτωση μπορούσε να είναι αν πια η γυναίκα δεν αρέσει στον σύζυγο της, ή δεν του μαγείρευε καλά.  Ήθελαν λοιπόν να εμπλέξουν τον Ιησούς σ’ αυτή την διαμάχη με ότι σήμαινε αυτό
Ο Ιησούς, όπως  πάντα,  πηγαίνει στη ρίζα του ζητήματος και δίνει τις σωστές παραμέτρους για την πρέπουσα αντιμετώπισή του προβλήματος  αφήνοντας  τα επιμέρους συμπεράσματα στή ευσυνειδησία των  ακροατών του. 
Τους  λέει λοιπόν ο Ιησούς : «από την αρχή της πλάσης άνδρα και γυναίκα τους έπλασε ο Θεός. Για τούτο, θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα ενωθεί με τη γυναίκα του, και θα είναι οι δυο σε μια σάρκα. 'Ώστε δεν είναι πια δύο, αλλά μια σάρκα. 'Ο, τι λοιπόν, ο Θεός συνένωσε, άνθρωπος να μην χωρίζει». Η τρέχουσα κατάσταση οφείλεται  στη   : “ σκληροκαρδία σας, [εξ αιτίας της οποίας] ο Μωυσής σας έγραψε αυτή την εντολή και  επέτρεψε να συντάσσεται έγγραφο διαζυγίου και να διώχνεται  την γυναίκα σας.” 
Η έκφραση “σκληροκαρδία”  στην Παλαιά Διαθήκη χρησιμοποιείται για να υποδείξει  την αναισθησία της συνείδησης, την αμαρτωλότητα, την πεισματική αδιαλλαξία και την επίμονη προβολή του εγώ και των αναγκών του ακόμη και εις βάρος των άλλων, νοοτροπίες  που βρίσκονται στην ρίζα της όποιας απιστίας και όχι μόνο της συζηγικής.   Ας σημειωθεί ακόμη ότι ο Ιησούς μιλά για τη σκληροκαρδία “σας” και όχι τη σκληροκαρδία “των προγόνων σας”,  θέλοντας  να καταδείξει ότι και οι σύγχρονοί  του και όσοι σκέπτονται όπως αυτοί,  είναι μέρος του προβλήματος το πρόβλημα υπάρχει δεν έχει λυθεί. Με το διαζύγιο ο νομοθέτης προσπαθούσε να παρακάμψει τον σκόπελο για να αποφύγει περισσότερα  δεινά,  χωρίς να αγγίξει την αιτία του κακού και να επιδιώξει την θεραπεία του.

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

Β΄ Κύκλος 26η Τακτική Κυριακή Μκ 9,38-43.45.47-48


   

Υπάρχουν και μαθητές ανώνυμοι. 


Κυριακή   30 Οκτωβρίου     

Ο ευαγγελιστής στην σημερινή περικοπή έχει συνενώσει μερικές διδασκαλίες του Ιησού που του φαίνονται σημαντικές, παρ’ όλο που δεν θυμάται την ακριβή ευκαιρία που ειπώθηκαν  και που  κατά τη γνώμη του έχουν  κοινό χαρακτηριστικό   την καλή λειτουργία της κοινότητας των μαθητών του Ιησού.

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο  ΄Αγιο Ευαγγέλιο   9,38-43.45.47-48

Το καιρό εκείνο είπε ο Ιωάννης στον Ιησού : "Διδάσκαλε, είδαμε κάποιον να βγάζει δαιμόνια στο όνομά σου και τον εμποδίσαμε, επειδή δεν μας ακολουθεί".Κι ο Ιησούς είπε: "Μην τον εμποδίζετε. Διότι δεν υπάρχει κανείς που να κάμει ένα θαύμα στο δικό μου όνομα και που θα μπορέσει σύντομα να με κακολογήσει. Οποιος, πράγματι, δεν είναι εναντίον μας, είναι με το μέρος μας".'Οποιος σας δώσει ένα ποτήρι νερό στο όνομά μου, επειδή είσθε του Χριστού, αλήθεια σας λέω: δεν πρόκειται να χάσει την ανταμοιβή του.Κι όποιος σκανδαλίσει ένα απ'αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν σε μένα, είναι καλύτερο γι'αυτόν να τυλίξει γύρω από τον τράχηλό του μια πέτρα μύλου που γυρίζει ένας γάϊδαρος και να ριχθεί στη θάλασσα. Κι αν σε σκανδαλίζει το χέρι σου, κόψε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή κουλός, παρά να έχεις και τα δυο χέρια και να καταλήξεις στη γέεννα, στη φωτιά που δε σβύνει.Κι αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή κουτσός, παρά να έχεις και τα δυο πόδια και να ριχθείς στη γέεννα. Κι αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη βασιλεία του Θεού μονόφθαλμος, παρά να έχεις και τα δυο μάτια και να ριχθείς στη γέεννα, όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει.


Λόγος του Κυρίου

Το πρώτο ζήτημα τίθεται  από τα λόγια  του Ιωάννη που είπε στον Ιησού: "Διδάσκαλε, είδαμε κάποιον να βγάζει δαιμόνια στο όνομά σου και τον εμποδίσαμε, επειδή δεν μας ακολουθεί"  και αναφέρεται στο πως οι μαθητές πρέπει να  εκτιμούν τους τρίτους που κάνουν  το καλό   που φαίνεται να μοιάζει με το έργο της κοινότητας των μαθητών του Ιησού.
Στα λόγια του Ιωάννη διαφαίνεται θα λέγαμε “ο εγωισμός της ομάδας”. Θέλουν την αποκλειστικότητα : η δύναμη του Θεού  περνάει μέσα από το χέρια του Ιησού και  εμείς είμαστε οι αυθεντικοί μάρτυρες του, αν λοιπόν και άλλοι κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς  ποιος ο λόγος της ύπαρξής τους ή ακόμη  ποιος ο λόγος της ύπαρξής μας;  Η απάντηση του Ιησού : « Όποιος, πράγματι, δεν είναι εναντίον μας, είναι με το μέρος μας» διότι «δεν υπάρχει κανείς που να κάμει ένα θαύμα στο δικό μου όνομα και που θα μπορέσει σύντομα να με κακολογήσει» είναι απρόσμενη. Λέει : το πρόβλημα δεν είναι ποιος κάνει το καλό, αλλά  το καλό που να γίνεται, αυτό είναι που μετρα. Το καλό συνίσταται στο να  αφήνουμε τη Δημιουργική Δύναμη του Θεού να αποκαλυφθεί όπως ο Ιησούς την αποκαλύπτει. Ο μαθητής  του Χριστού πρέπει όχι μόνο να αναγνωρίζει το καλό όπου και αν γίνεται και σ΄ αυτό να αναγνωρίζει την δράση του Θεού  όπως  κι αν  αυτό εκδηλώνεται,  και επειδη όλο και περισσότεροι επωφελούνται από αυτό και να χαίρονται. Στην κοινότητα των μαθητών δεν έχουν θέση  ο φθόνος και η ζήλια που είναι έκφραση εγωκεντρισμού, κατοχής και κυριαρχίας  που καταστρέφουν τα πάντα. Κέντρο και βασικό κριτήριο της κοινότητας των μαθητών  πρέπει να είναι  η αγάπη που  είναι προσφορά, δωρεά, αναγνώριση και αποδοχή. Ο Θεός και ο Ιησούς δεν χρειάζονται υπερασπιστές και προστάτες ή προπαγανδιστές  έργου τους.