Εορτή της Αγίας Τριάδος 2017

Πιστεύουμε στη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, γιατί μιλά μια γλώσσα που καταλαβαίνουμε.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2017

Αν κάποιος με ρωτούσε : «ο χριστιανός, δηλαδή εσύ, σε ποιό Θεό πιστεύει (ς), περίγραψέ μου τον, πες μου κάτι γι’ αυτόν», πιθανολογώ ότι η άμεση απάντηση μου θα ήταν : «Πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα, Παντοκράτορα, που μας αποκαλύφθηκε στον Ιησού Χριστό. Ένας Θεός σε τρία πρόσωπα, Πατέρας Υιός και ΄Αγιο Πνεύμα.» Ο Απόστολος Ιωάννης όμως, ο οποίος έζησε δίπλα στον Ιησού, έχει μια διαφορετική και πιο ολοκληρωμένη άποψη: Ο Θεός είναι αγάπη.

Στο σημερινό Ανάγνωσμα από κατά Ιωάννη Αγ. Ευαγγέλιο (Ιω. 3,16-18)

Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια.Γιατί, ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό του στον κόσμο για να καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος δι’ αυτού. Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν δεν έχει να φοβηθεί τη θεϊκή κρίση· αυτός όμως που δεν πιστεύει έχει κιόλας καταδικαστεί, γιατί δεν πίστεψε στο μονογενή Υιό του Θεού.

Λόγος του Κυρίου

Το συνώνυμο της αγάπης είναι: δωρίζω, δίνω, μοιράζουμε τη ζωή με τον άλλο τον αγαπημένο : “έτσι αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε το μονογενή του Υιό”, και ο σκοπός αυτού του δώρου : “ για να μη χαθεί κανείς που να πιστεύει σ' αυτόν”. Και όποιος έχει εμπιστοσύνη στο: “ Θεό που είναι η Αγάπη”, Σώζεται.

Ο Αγ. Αυγουστίνος προσπαθώντας να πει στους πιστούς του κάτι για το μυστήριο του Θεού διδάσκει : “Ο Πατέρας είναι η αιώνια δωρεά, χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις. Ο Υιός είναι ο αποδέκτης αυτής της δωρεάς, χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις. Το Πνεύμα είναι η τέλεια ένωση στην Αγάπη εκείνου που δωρίζει και εκείνου που δέχεται, χωρίς περιορισμούς και προϋποθέσεις. Εκείνος που Αγαπά, Ο Αγαπημένος, Η Αγάπη”.

Η αγάπη είναι πριν από όλα μια σχέση, ένα άνοιγμα σε κάποιον άλλο, μια προσφορά σε κάποιον άλλο. Είναι συνεχής επικοινωνία, ανταλλαγή, συνύπαρξη, δωρεά. Μια ενότητα μέσα από τη διαφορετικότητα όπου ο ένας με τον άλλον, μέσα από τη διαφορετικότητά του(ς), εμπλουτίζει και εμπλουτίζεται. Το κάθε πρόσωπο ζει για το άλλο, ο ένας ζει με τον άλλο, ο ένας ζει μέσα από τον άλλο, σε μια τέλεια ενότητα και δυναμική αμοιβαιότητα.

Πεντηκοστή 2017

Πιστεύουμε στο Άγιο Πνεύμα της Συμφιλίωσης και της Ειρήνης.

Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

Την την ημέρα της Πεντηκοστή γιορτάζουμε δύο θεμελιακά γεγονότα για την ζωή της κοινότητας των μαθητών του Ιησού. Το ένα: Το Αγ Πνεύμα αναζωογονεί και μεταμορφώνει μια φοβισμένη ομάδα ανθρώπων που κρυβόταν, σε μια κοινότητα θαρραλέων και συνειδητοποιημένων μάρτυρων του Ευαγγελίου του Χριστού, την Εκκλησία. Το άλλο σ’ αυτή την κοινότητα ανατέθηκε η αποστολή να βάλει την ανθρώπινη ιστορία σε μια ενωτική τροχιά. Για το σκοπό αυτό ο Αναστημένος τους κατέστησε κοινωνούς του Πνεύματος του Θεού που τον Ανάστησε “φύσηξε πάνω τους και τους είπε: "Λάβετε Άγιο Πνεύμα. Αν σε κάποιους συγχωρέστε τις αμαρτίες, τους έχουν συγχωρεθεί”, βάση και μέσον επίτευξης της αποστολής η άφεση και η συγνώμη των αμαρτιών που είναι προϋπόθεση για την ενότητα και την ειρήνη του ανθρωπίνου γένους. Το Πνεύμα καθιστά το λόγο τους αποτελεσματικό αλλά δεν τους απαλλάσσει από την αμφισβήτηση και την απαξίωση το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων ( 2,12.13) διαπιστώνει . “ Μερικοί ήταν απορημένοι και θαύμαζαν ... και άλλοι χλεύαζαν και έλεγαν ‘Ετούτοι πρέπει να είναι πολλοί μεθυσμένοι’” μα λέει

Στο κατά Ιωάννη Αγ. Ευαγγέλιο (Ιω.20,19-23 ) διαβάζουμε:

Όταν βράδιασε εκείνη τη μέρα, δηλαδή την πρώτη μετά το Σάββατο κι ενώ ήταν κλειστές οι πόρτες του σπιτιού όπου βρίσκονταν οι μαθητές, επειδή φοβόνταν τους Ιουδαίους, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους λέει: "Ειρήνη μαζί σας!" Κι όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Χάρηκαν, λοιπόν, οι μαθητές που είδαν τον Κύριο. Τους είπε, λοιπόν, πάλι ο Ιησούς: "Ειρήνη μαζί σας! Όπως έστειλε εμένα ο Πατέρας, έτσι κι εγώ στέλνω εσάς". Κι όταν το είπε αυτό, φύσηξε πάνω τους και τους είπε: "Λάβετε Άγιο Πνεύμα. Αν σε κάποιους συγχωρέστε τις αμαρτίες, τους έχουν συγχωρεθεί. Αν σε κάποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι".

Λόγος του Κυρίου

“Οι πόρτες του σπιτιού όπου βρίσκονταν οι μαθητές ήταν κλειστές επειδή φοβόνταν τους Ιουδαίους”. Αυτό συμβαίνει πάντοτε όπου κυριαρχεί ο φόβος και η αβεβαιότητα, η ζωή παραλύει. Η εμπιστοσύνη και η πίστη δίνουν τη θέση τους στην καχυποψία. Η χαρά δίνει τη θέση της, στη μελαγχολία και τη θλίψη. Η κοινότητα των μαθητών δεν είχε το κουράγιο να αντιμετωπίσει το σκάνδαλο του Σταυρού, τους βαραίνει και το γεγονός ότι τον εγκατέλειψαν, και ο φόβος του διωγμού εκ μέρους των συμπατριωτών τους. Κλείστηκαν στον εαυτό τους. Αισθάνονταν ασθενείς και αδύναμοι.

Ο Αναστημένος, όμως με τα σημεία του Σταυρού επάνω του, πάει σε συνάντηση κείνων πουδεν μπορούν να διαχειριστούν την αδυναμία τους. Τους δείχνει εμπιστοσύνη και διαχειρίζεται την δική τους αδυναμία και έτσι ο φόβος δίνει τη θέση του στη χαρά : «Χάρηκαν, λοιπόν, οι μαθητές που είδαν τον Κύριο». Σ΄ αυτούς λοιπόν, είπε : « Ειρήνη μαζί σας!», αυτό δεν είναι απλά ένας χαιρετισμός, αλλά εκείνη η ειρήνη για την οποία ο Ιησούς τους είχε πει : «σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δε σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε» (Ιω 14,27). Μια ειρήνη που δεν είναι κατόρθωμα ανθρώπινο, και που συνήθως -αν όχι πάντοτε- σημαίνει κατάπαυση εχθροπραξιών και ισορροπία φόβου ή συμφερόντων που είναι αποτέλεσμα συμβιβασμών και ψεμάτων. Η ειρήνη στην οποία αναφέρεται ο Ιησούς είναι ένα δώρο του Θεού. Ένα άδολο εργαλείο με το οποίο ο άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο το πρόβλημα του κακού και του θανάτου με προοπτική την τελική νίκη, προσβλέποντας στη Βασιλεία του Θεού, τότε που ο Θεός θα είναι «τα πάντα σε όλους». Είναι η ειρήνη η οποία πηγάζει από την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων, και που ως υπόδειγμα και έμπνευση έχει την συνύπαρξη των προσώπων της Αγίας Τριάδας. Γι αυτή την ειρήνη υπάρχει και εργάζεται η Εκκλησία.