Ειρήνη σε σας! «Την δική μου ειρήνη σας δίνω» και όχι όπως την δίνει ο κόσμος
Κυριακή 5/5/2019
Εορτάζοντας το Πάσχα του Ιησού Χριστού γιορτάζουμε, συγχρόνως, το Έλεος του Θεού για μας. Το μήνυμα του Πάσχα είναι ότι η Αγάπη του Θεού, άρα το Έλεός του, δεν αφήνει στον τάφο Εκείνον που, από έλεος και ευσπλαχνία, έδωσε την ζωή του για τους αδελφούς.
Αυτό εμπνέει την εμπιστοσύνη σε κάθε άνθρωπο ότι ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει στον θάνατο εμάς που μας αναγέννησε με το Βάπτισμα και μας μπόλιασε με την ελπίδα της Ανάστασης, εφόσον μοιραστούμε τη ζωή μας με τον Ιησού Χριστό και κάνουμε τη ζωή Του ζωή μας.
Ανάγνωσμα από το κατα Ιωάννη αγ. Ευαγγέλιο (Ιωα . 20, 19-31)
"Την ίδια εκείνη μέρα, δηλαδή την πρώτη μέρα μετά το Σάββατο, όταν βράδιασε κι ενώ οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι κάπου με κλειστές τις πόρτες, επειδή φοβούνταν τις ιουδαϊκές αρχές, ήρθε ο Ιησούς, στάθηκε στη μέση και τους λέει: «Ειρήνη σ’ εσάς». Κι όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Οι μαθητές χάρηκαν που είδαν τον Κύριο. Ο Ιησούς τους είπε πάλι: «Ειρήνη σ’ εσάς! Όπως ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι στέλνω κι εγώ εσάς». Έπειτα από τα λόγια αυτά, φύσηξε στα πρόσωπά τους και τους λέει: «Λάβετε Πνεύμα Άγιο. Σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες· σε όποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι».Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα μαθητές, που λεγόταν Δίδυμος, δεν ήταν μαζί τους όταν ήρθε ο Ιησούς. Του έλεγαν λοιπόν οι άλλοι μαθητές: «Είδαμε τον Κύριο με τα μάτια μας». Αυτός όμως τους είπε: «Εγώ αν δεν δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δε βάλω το δάχτυλό μου στα σημάδια από τα καρφιά, και δε βάλω το χέρι μου στη λογχισμένη πλευρά του, δε θα πιστέψω». Οχτώ μέρες αργότερα οι μαθητές ήταν πάλι μέσα στο σπίτι, μαζί τους κι ο Θωμάς. Έρχεται λοιπόν ο Ιησούς, ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, στάθηκε στη μέση και είπε: «Ειρήνη σ’ εσάς». Έπειτα λέει στο Θωμά: «Φέρε εσύ το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, φέρε και το χέρι σου και βάλ’ το στην πλευρά μου. Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε». Ο Θωμάς τότε του αποκρίθηκε: «Είσαι ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Του λέει τότε ο Ιησούς: «Πείστηκες επειδή με είδες με τα μάτια σου· μακάριοι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει!»
Ο σκοπός της συγγραφής του Ευαγγελίου
Ο Ιησούς έκανε βέβαια και πολλά άλλα θαύματα μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σ’ αυτό εδώ το βιβλίο. Αυτά όμως γράφτηκαν για να πιστέψετε πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε δι’ αυτού τη ζωή.
Λόγος του Κυρίου
Σ’ αυτή τη σύντομη περικοπή του Ευαγγελίου, ο Ιησούς τρεις φορές απευθύνει τον χαιρετισμό: «Ειρήνη σε σας!». Προηγουμένως, δηλαδή προ του Σταυρικού Θανάτου και της Ανάστασης του, είχε διακηρύξει «την δική μου ειρήνη σας δίνω και όχι όπως την δίνει ο κόσμος» .(Ιω. 14,27). Στην προκείμενη περίπτωση η ειρήνη είναι μια πραγματικότητα πολύ πιο μεγάλη και ευρεία από την απουσία πολέμου ή συγκρούσεων στην οποία, συνήθως, την περιορίζουμε. Δεν ταυτίζεται διόλου με την κατάσταση ηρεμίας και ησυχίας.
Η ειρήνη, στην Αγία Γραφή, είναι αυτή η ειρήνη που θα κόμιζε και θα δώριζε ο Μεσσίας, δηλαδή η πληρότητα της ύπαρξης -όταν το «κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού», όπως είναι πλασμένος ο άνθρωπος, θα είναι πράγματι ολοκληρωμένο και σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού- και αυτό, μπορεί να παραχωρηθεί μόνο από τον Θεό: το δώρο του! Γι αυτό ο Ιησούς λέει: «την δική μου ειρήνη σας δίνω και όχι όπως την δίνει ο κόσμος». Και τώρα, ο Αναστημένος Μεσσίας, με την ειρήνη του ποτίζει στις καρδιές των φίλων του, καθιστώντας τους απτό σημείο της παρουσίας του. Είναι το δώρο που ρέει από το Σταυρό, μιας και η φθαρτή ανθρώπινη ύπαρξη του Ενσαρκωμένου Λόγου, του Ιησού, κενώθηκε όχι μόνο από την θεότητα «μορφή δούλου λαβών» αλλά και από κάθε ικμάδα ζωής προκειμένου να δικαιώσει τους φίλους του, εμάς, και ζωογονήθηκε από το Πνεύμα του Θεού και τον Ανάστησε. Ο Αναστημένος, είναι ο Θυσιασμένος, ο Λόγος Αγάπης που θυσιάζεται για τον αγαπημένο και αυτό τον οδηγεί στο πλήρωμα της «εν Θεώ ζωής», είναι αυτός που κάθεται “στα δεξιά του Πατέρα”, όπως πολύ παραστατικά και με ποιητικό λόγο προσπαθούμε να εκφράσουμε τη μεγάλη αλήθεια, στο «Πιστεύω».
Είναιέναδώρο που το δεχόμαστε ταπεινά αλλά και με μια δέσμευση εκ μέρους μας για μια υπομονετική, συνεχή προσέγγιση και αφοσίωση σ΄ αυτήν την πραγματικότητα, που είναι μια σχέση Δημιουργού, Πατέρα, με το πλάσμα του που, διαμέσου του Γιου -ο οποίος είναι η πραγματική εικόνα του Πατέρα- ο άνθρωπος, “συμμορφωμένος” με την πραγματική εικόνα του Θεού και με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος μπορεί να επανακτήσει τη πλήρη επικοινωνία και Ειρήνη με τον Θεό, που πρακτικά εκδηλώνεται στην ειρήνη και με τους αδελφούς.