Κυριακή, 31 Ιανουαρίου 2021
Μετά από την πρώτη αγγελία του Ευαγγελίου και το κάλεσμα των πρώτων μαθητών, ο Ευαγγελιστής παρουσιάζει τα αποτελέσματα της πρώτης επαφής του κόσμου με το κήρυγμα του Ιησού, καθώς επίσης και με τον έμπρακτο αγώνα που ο Ιησούς αρχίζει ενάντια στο ποικιλόμορφο κακό.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (1,21-28)
Λόγος του Κυρίου
Στη σημερινή μας μελέτη θα σταματήσουμε στη διαπίστωση που επαναλαμβάνεται σχεδόν η ίδια δυο δυο φόρες μας μεταφέρει ο ευαγγελιστής:
Οι άνθρωποι έμεναν κατάπληκτοι από τη διδασκαλία του, γιατί τους δίδασκε με αυθεντία κι όχι όπως δίδασκαν οι γραμματείς.
Το ευαγγέλιο μιλά για την αυθεντία, το κύρος και την αξιοπιστία του Ιησού, αλλά ρωτά και για το ποιόν της αυθεντίας, του κύρους και της αξιοπιστίας του μαθητή του Χριστού.
Που οφείλονται και που τα βασίζει ο μαθητής ;
Στις γνώσεις του; Καλό είναι να υπάρχουν διότι δείχνουν προετοιμασία.
Στο ότι έχει ευφράδεια και καλοπαρουσιάζει τον λόγο του ; Αν υπάρχει, καλό είναι γιατί βοηθά στην παρουσίαση και κατανόηση του.
Στον ότι ο λόγος του βασίζεται στα λόγια “μεγάλων ανδρών” ή γιατί δείχνει μεγάλη αυτοπεποίθηση όταν με στόμφο συνεχεία λέει γιατί «εγώ έτσι πιστεύω ότι είναι» ;
Η αυθεντία, το κύρος και η αξιοπιστία του μαθητή βασίζονται στον Λόγο του Χριστού τον οποίο άκουσε, από τον οποίο “εντυπωσιάστηκε”, και αυτό τον “υποψιαστεί” γιαυτό και τον δοκίμασε στη καθημερινή ζωή του και τον έκανε βίωμά του και γι αυτό μπορεί με θάρρος και πεποίθηση, με λόγια απλά και κατανοητά, να τον «κοινοποιεί» ώστε και άλλοι να ζήσουν και οι άλλοι με χαρά και αισιοδοξία αυτή την νέα ζωή του ο Χριστός προτείνει και ο ίδιος ήδη ζει και φαίνεται στη ζωή του.
Ο πραγματικός μαθητής του Ιησού, όπως και ο Δάσκαλός του, τελικά οφείλει την αυθεντία, το κύρος και την αξιοπιστία στην διαφάνειά του: όχι μόνον διότι τα λόγια και τα έργα του συμπίπτουν αλλά επειδή αφήνει να φανεί η πραγματική πηγή τους , ο Θεός, ο τρυφερός Πατέρας που αγαπά και φροντίζει όλους, καλούς και κακούς, και μάλιστα ιδιαίτερα τους πιο αδύναμους αδικημένους και εκτεθειμένους στο κακό.
Α. Ανάγνωσμα από την Παλαιά Διαθήκη
Ο προφήτης από την κοινότητα για την κοινότητα
Τα κεφάλαια 12 έως 26 του Δευτερονομίου, είναι μια συλλογή νόμων που ρυθμίζουν την λατρευτική και την κοινωνική ζωή του Ισραήλ. Η σημερινή περικοπή αναφέρεται στον θεσμό του “προφήτη”. Τον περιγράφει έχοντας ως πρότυπο τον Μωυσή. Όπως ο Μωυσής, είναι παρμένος μέσα από τον λαό και δεν είναι κληρονομικό το χάρισμα . Όπως ο Μωυσής, είναι στην υπηρεσία του Θεού και της κοινότητας : ο σκοπός της ύπαρξης του είναι, με τη βοήθεια του Θεού, να φωτίζει τον λαό μέσα στην πορεία της ιστορίας βοηθώντας τον να κατανοεί τα γεγονότα της . Κυρίως όμως να προσπαθεί να πείθει τον λαό πως είναι μάταιο να θέλει να ευτυχήσει αγνοώντας τον Θεό, ή και να νομίσει πως μπορεί να θέσει τον Θεό στην υπηρεσία του.
Η χριστιανική πίστη αναγνωρίζει στον Ιησού, τον κατ’ εξοχή προφήτη που «είδε τον Πατέρα» (πρβλ. Ιωα1.18 · 6.46 · 14.9) και, ως εκ τούτου, όχι μόνο με τον λόγο αλλά και με ολόκληρη τη ζωή του αντανακλά το πρόσωπο του Θεού. Η“αυθεντία” του και η «εξουσία» είναι ριζωμένη σε αυτήν τη μοναδική οικειότητα (Μτ 7,29; Μκ 1,22,27 · Λκ 4,32.36).
http://ienoriamou.blogspot.com/2018/01/4-2018.html#more