Ο Ιησούς μας προσκαλεί να αλλάξουμε προοπτική στη ζωή μας - Β΄ Κύκλος 8η Τακτική Κυριακή

Κυριακό 28  Φεβρουαρίου 2021

Στη ευαγγελική περικοπή που σήμερα θα μελετήσουμε οι μαθητές του Ιωάννη  και  οι μαθητές  των Φαρισαίων, δεν προβληματίζονται  για το πιο είναι το  «νόημα που έχει να νηστεύει κάποιος ή όχι;» αλλά τους προβληματίζει το γεγονός  ότι κάποιοι τις ίδιας θρησκείας, Ιουδαίοι,  βιώνουν την θρησκευτικότητα τους με τρόπο διαφορετικό από εκείνους. 

Από το κατά Μάρκο ΄Αγιο Ευαγγέλιο  (Μκ. 2,18-22)

 Οι μαθητές του Ιωάννη και οι μαθητές των Φαρισαίων, νήστευαν, έρχονται τότε μερικοί και λένε στον Ιησού: «Γιατί οι μαθητές του Ιωάννη και οι μαθητές των Φαρισαίων νηστεύουν, ενώ οι δικοί σου μαθητές δε νηστεύουν;» Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: «Μπορούν οι φίλοι του γαμπρού να νηστεύουν όσο αυτός είναι μαζί τους; Όσον καιρό είναι μαζί τους ο γαμπρός δεν μπορούν να νηστεύουν. Θα ’ρθει όμως καιρός που θα τους πάρουν από κοντά τους το γαμπρό, και τότε θα νηστέψουν εκείνες τις ημέρες.

Κανένας δε βάζει για μπάλωμα σε παλιό ρούχο ένα κομμάτι από καινούριο ύφασμα, γιατί το καινούριο μπάλωμα θα τραβήξει το παλιό ρούχο και το σχίσιμο θα γίνει μεγαλύτερο. Επίσης, κανένας δε βάζει καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά· γιατί το καινούριο κρασί θα κάνει να σκάσουν τα ασκιά, κι έτσι και το κρασί θα χυθεί και τα ασκιά θα καταστραφούν· αλλά το καινούριο κρασί πρέπει να μπει σε καινούρια ασκιά».

Λόγος του Κυρίου.

     O πειρασμός της ομοιομορφίας κατατρέχει και καταπονεί ακόμη και μας σήμερα ώστε να επιδιώκουμε  ει δυνατόν όλοι να σκέφτονται με το ίδιο τρόπο, και αν δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, τουλάχιστο να δρουν με τον ίδιο τρόπο. Και όταν δεν πάει καλά και φταίνε εκείνοι που διαφοροποιούνται!!! 

    Συμβαίνει παντού αλλά θα έλεγα ιδιαίτερα στις Εκκλησίες της όποιας ομολογιακής τάσης αλλά και στις τοπικές εκκλησιαστικές κοινότητες μας, αυτός ο πειρασμός είναι ιδιαίτερα αισθητός. Μας φαίνεται δύσκολο να αποδεχτούμε την ποικιλομορφία, την διαφορετική ευαισθησία, τον άλλο τρόπο μέσω του οποίου κάποιοι  εκφράζουν τη δική τους πορεία  πίστης.

  

«Αυτός που αγαπά είναι η Εκκλησία». Β κύκλος 6η Τακτική Κυριακή , Μκ 2,1-12

 Κυριακή  21  Φεβρουαρίου 2021 -

«Αυτός που αγαπά είναι η Εκκλησία»

O Ιησούς  μετά από την ιεραποστολική του περιοδεία στα γύρω χωριά επίστρεψε στην Καπερναούμ. Ένα μεγάλο  πλήθος τον άκουγε, με προσοχή και χαρά  διότι  τους  μιλούσε ο Θεός, που δεν απειλούσε αλλά ήταν μια φιλικός και μακρόθυμος  και ευσπλαχνικός 

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (Μκ 2,1-12)

Ύστερα από κάποιες μέρες μπήκε πάλι ο Ιησούς στην Καπερναούμ και ακούστηκε ότι βρίσκεται σ' ένα σπίτι. Και συγκεντρώθηκαν πολλοί ώστε να μην υπάρχει χώρος ούτε μπροστά στην πόρτα, και τους κήρυττε το λόγο. Κι έρχονται κάποιοι φέροντας ένα παράλυτο προς τον Ιησού, που τον σήκωναν τέσσερεις. Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν μπροστά του, εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη του σπιτιού όπου βρισκόταν και ανοίγοντας μια οπή κατέβασαν το φορείο όπου βρισκόταν κατάκοιτος ο παράλυτος. 'Οταν ο Ιησούς είδε την πίστη τους, λέει στον παράλυτο: "Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες". Βρίσκονταν εκεί καθισμένοι κάποιοι απ' τους γραμματείς και σκέφθηκαν μέσα τους: "Γιατί αυτός μιλά έτσι; Βλασφημεί! Ποιος μπορεί να συγχωρήσει αμαρτίες παρά μόνο ένας, ο Θεός;". Κι αμέσως ο Ιησούς, γνωρίζοντας με το πνεύμα του πως αυτοί σκέπτονταν έτσι, τους είπε: "Γιατί σκέπτεσθε αυτά τα πράγματα μέσα σας; Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: `Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες' ή να του πω: `Σήκω επάνω και πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα'; 10Αλλά για να δείτε ότι ο Υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχαρεί τις αμαρτίες πάνω στη γη -λέει στον παράλυτο: Σου λέω, σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου". Εκείνος σηκώθηκε κι αμέσως παίρνοντας το κρεβάτι του βγήκε μπροστά στα μάτια όλων, ώστε όλοι θαύμασαν και δόξαζαν το Θεό, λέγοντας: "Ποτέ δεν είδαμε κάτι παρόμοιο!".

Λόγος του Κυρίου

Το σημερινό ευαγγελικό αναγνωσμένα λοιπόν έχει δύο κέντρα. Ένα την αυταπάρνηση τεσσάρων φίλων προκείμενου να  κάνουν ότι το καλύτερο μπορούν για το φίλον τους

Και το άλλο  η  συγνώμη  που χορηγεί ο Ιησούς άλλα σκανδαλίζει τους θρησκευτικούς παράγοντες  της εποχής. 

Οι τέσσερις φίλοι που ξηλώνουν την στέγη, προκείμενου να φέρουν τον φίλο τους μπροστά στον Ιησού, είναι μια όμορφη εικόνα της Εκκλησίας.  Είναι η δύναμη της αγάπης για το φίλο τους και η εμπιστοσύνη τους ότι ο Ιησούς που ωθούν τους τέσσερεις και τους κάνει τόσο αποφασιστικούς και εφευρετικούς. 

Ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους του περασμένου αιώνα  Hans Urs von Balthasar μας έδωσε τον πιο σύντομο και πιο περιεκτικό  ορισμό της Εκκλησίας που εγώ γνωρίζω, είχε  γράψει: «Αυτός που αγαπά είναι η Εκκλησία». Πράγματι η δύναμη της αγάπης είναι το χαρακτηριστικό που περισσότερο απ’ όλα όλα τα άλλα την προσδιορίζει την Εκκλησία. 

Ας σταθούμε λίγο και στην πίστη των τεσσάρων. Ο παράλυτος δεν κάνει τίποτα είναι οι αλληλεγγύη των φίλων του που τον οδηγεί στην σωτηρία συνάντηση με το Χριστό. Είναι εκείνοι που ανοίγουν τον δρόμο με τόλμη και εφευρετικότητα. Είναι μια ακόμη εικόνα της Εκκλησία: να ανοίγει δρόμους και προοπτικές προκείμενου ο άνθρωπός να φθάνει στην σωτήρια συνάντηση του Χριστού

Ας σταματήσουμε για λίγο και σε μια διάσταση της πίστης, που δεν δίνουμε  μεγάλη σημασία: την  κοινοτική. Και βέβαια η Πίστη είναι μια  προσωπική  περιπέτεια, αλλά γεννιέται μετά που κάποιος άλλος έκανε κάτι για μας.  Κάποιος άλλος μας έδωσε μια αξιόπιστη μαρτυρία. Και  Βιώνεται,  στο πλαίσιο μιας κοινότητας από  την οποία υποστηρίζεται και μέσα στην οποία καλλιεργείται και εμβαθύνεται και συγκεκριμενοποιείται και δημιουργεί  ζωτικούς δεσμούς.

Η Μετάνοια. Η Συγγνώμη. Η Συγχώρεση.

Ο Ιησούς συγχωρεί τις αμαρτίες του παράλυτου χωρίς αυτός να του το ζητήσει. 

Μια ιστορία από τη ζωή του μεγάλου, ζωγράφου γλύπτη και αρχιτέκτονα Μιχαήλ Άγγελο  Μπουοναρότι, θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε αυτή την συμπεριφορά του Ιησού.