Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018

Β κύκλος 1η Κυριακή της Τεσσαρακοστής ( Μκ1, 12-15) , 2018


Ο Πειρασμός  δοκιμάζει την ελευθερία  και την υπευθυνότητα. 


Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

        Το σημερινό ευαγγελικό κείμενο μας παρουσιάζει την αρχή της δημόσιας ζωής του Ιησού: για σαράντα μέρες πριν αρχίσει, προετοιμάζεται στην έρημο και εκεί ο Σατανάς τον δοκιμάζει, τη σύλληψη του Ιωάννη, και μια μικρή περίληψη σε τέσσερα σημεία  του κηρύγματος του Ιησού στο λαό της περιοχής του. 

 Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο  (1, 12-15) 

       
Εκείνο τον καιρό αμέσως (μετά το Βάφτισμα), το Πνεύμα οδηγεί τον Ιησού έξω στην έρημο.  Εκεί στην έρημο έμεινε σαράντα μέρες κι αντιμετώπισε τους πειρασμούς του σατανά. Ζούσε μαζί με τα θηρία, και άγγελοι τον υπηρετούσαν. Μετά τη σύλληψη του Ιωάννη ο Ιησούς ήρθε στη Γαλιλαία και κήρυττε το χαρμόσυνο μήνυμα για τη βασιλεία του Θεού. «Συμπληρώθηκε», έλεγε, «ο καθορισμένος καιρός κι έφτασε η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε και πιστεύετε στο χαρμόσυνο αυτό μήνυμα». 
                                                                                                                            
Λόγος του Κυρίου

Την εποχή που ο Ευαγγελιστής Μάρκος  έγραφε το Ευαγγέλιό του, γύρω στην έβδομη δεκαετία του πρώτου αιώνα της εποχής μας, όσοι διάβαζαν τις παραπάνω γραμμές έβλεπαν λίγο πολύ τον εαυτόν τους: και πειρασμούς και δοκιμασίες κάθε μορφής και αμφιβολίες είχαν, και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο και θυσία να αναγγείλουν το Ευαγγέλιο του Ιησού.
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος με μεγάλη λιτότητα,  σε αντίθεση με τους Ματθαίο και Λουκά,  από το επεισόδιο των πειρασμών  του  Ιησού στην έρημο μας παραθέτει την ουσία: “για σαράντα μέρες κι αντιμετώπισε τους πειρασμούς”, και όχι άλλες λεπτομέρειες.  
Πειρασμός σημαίνει ότι πρέπει να διαλέξεις. Να μπορείς να διαλέξεις σημαίνει ελευθερία. Κερδίζει κάποιος τον πειρασμό όταν  τελικά μπορέσει και εντοπίσει μεταξύ των προσφερόμενων αγαθών,  το πιο αξιόλογο, το πιο καλό και ωραιότερο αγαθό. Σταθμίζω, κρίνω, επιλέγω σημαίνει ποιότητα ζωής. Το πρόβλημα είναι τα κριτήρια επιλογής. 

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018

Β κυκλος ,7η Τακτική Κυριακή


       

Η κοινοτική διάσταση της πίστης


Κυριακή  18 Φεβρουαρίου 2018 -

Στο σημερινό επεισόδιο ο Ιησούς έχει επιστρέψει στην Καπερναούμ, είναι μια περίοδος κατά την οποία έχει μεγάλη επιτυχία, το δείχνει το μεγάλος πλήθος που προσήλθε για να τον ακούσει. Στην αυλή του σπιτιού  όπου τον φιλοξενούσαν, κήρυττε.  Ο κόσμος τον άκουγε με αφοσίωση, με προσοχή και χαρά διότι  ο Θεός, για τον οποίο του μιλούσε,  δεν απειλούσε αλλά ήταν μια φιλική και μακρόθυμη παρουσία.

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (Μκ 2,1-12)

Υστερα από κάποιες μέρες μπήκε πάλι ο Ιησούς στην Καπερναούμ και ακούστηκε ότι βρίσκεται σ'ένα σπίτι. Και συγκεντρώθηκαν πολλοί ώστε να μην υπάρχει χώρος ούτε μπροστά στην πόρτα, και τους κήρυττε το λόγο. Κι έρχονται κάποιοι φέροντας ένα παράλυτο προς τον Ιησού, που τον σήκωναν τέσσερεις. Κι επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν μπροστά του, εξαιτίας του πλήθους, έβγαλαν τη στέγη του σπιτιού όπου βρισκόταν και ανοίγοντας μια οπή κατέβασαν το φορείο όπου βρισκόταν κατάκοιτος ο παράλυτος. 'Οταν ο Ιησούς είδε την πίστη τους, λέει στον παράλυτο: "Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες". Βρίσκονταν εκεί καθισμένοι κάποιοι απ'τους γραμματείς και σκέφθηκαν μέσα τους: "Γιατί αυτός μιλά έτσι; Βλασφημεί! Ποιός μπορεί να συγχωρήσει αμαρτίες παρά μόνο ένας, ο Θεός;". Κι αμέσως ο Ιησούς, γνωρίζοντας με το πνεύμα του πως αυτοί σκέπτονταν έτσι, τους είπε: "Γιατί σκέφτεσθε αυτά τα πράγματα μέσα σας; Τι είναι ευκολότερο να πω στον παράλυτο: `Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες' ή να του πω: `Σήκω επάνω και πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα'; 10Αλλά για να δείτε ότι ο Υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί τις αμαρτίες πάνω στη γη -λέει στον παράλυτο: Σου λέω, σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου". Εκείνος σηκώθηκε κι αμέσως παίρνοντας το κρεβάτι του βγήκε μπροστά στα μάτια όλων, ώστε όλοι θαύμασαν και δόξαζαν το Θεό, λέγοντας: "Ποτέ δεν είδαμε κάτι παρόμοιο!".

Λόγος του Κυρίου

Στο σπίτι  στο οποίο  φιλοξενούνταν ο Ιησούς καταφθάνουν τέσσερις φίλοι μεταφέροντας έναν παράλυτο φίλο τους, γιατί  πίστευαν ότι ο Ιησούς  μπορεί να τον θεραπεύσει. Εμψυχωμένοι από αυτή την πεποίθηση, την ελπίδα, δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πλησιάσουν τον Ιησού για να τον θεραπεύσει. 
Ο Ιησούς εκτιμά και αξιοποιεί  την πίστη των φίλων του αρρώστου και κάνει κάτι το απροσδόκητο και άκρως σκανδαλιστικό : του συγχωρεί τις αμαρτίες και στη συνέχεια τον θεραπεύει. 
Οι παριστάμενοι Γραμματείς, όμως, ερμηνεύουν την άφεση των αμαρτιών ως ένα βλάστημο σφετερισμό της εξουσίας που μόνο ο Θεός έχει να συγχωρεί  αμαρτίες, και αρχίζουν μια έντονη συζήτηση. Ο Ιησούς,  με τη συμπεριφορά του,  δείχνει ότι η αρρώστια δεν είναι τιμωρία του Θεού και δεν χωρίζει τον άνθρωπο από το Θεό. 
Το πλήθος, όμως, έχει άλλη γνώμη : "Ποτέ δεν είδαμε κάτι παρόμοιο!". Εκείνο που τους εντυπωσίασε δεν ήταν το θαύμα του Ιησού, αλλά ότι  είδαν να τους αποκαλύπτεται  το πρόσωπο «ενός  Θεού» τελείως διαφορετικό από εκείνο που μέχρι τώρα τους είχαν διδάξει, όχι πια ένα Θεό τιμωρό, αλλά ένα Θεό Σωτήρα, που σώζει κάποιον, όχι απλά επειδή είναι ένταξή του και το αξίζει ή διότι έκανε κάτι το ιδιαίτερο καλό και τον επιβραβεύει, αλλά  για χάρη της πίστης των φίλων του. 

Στο σημερινό επεισόδιο, λοιπόν,  υπογραμμίζονται τρία πράγματα :  η Πίστη, η Συγγνώμη και η Αλληλεγγύη.

Η Πίστη  
προσδιορίζει  μια βαθιά και απέραντη εμπιστοσύνη στην καλοσύνη και στην ευσπλαχνία του Θεού Πατέρα, που αποκαλύπτεται στο πρόσωπο του Ιησού, και δεν αφήνει τίποτα έξω από τη Θεϊκή Μακροθυμία. 
Η Πίστη έχει  μια  προσωπική  διάσταση. Γεννιέται ως  μια    προσωπική  περιπέτεια ή μπορεί να είναι η απάντηση σε μια αξιόπιστη μαρτυρία. Βιώνεται, όμως, στο πλαίσιο μιας κοινότητας από  την οποία υποστηρίζεται και μέσα στην οποία καλλιεργείται και εμβαθύνεται και συγκεκριμενοποιείται και δημιουργεί  ζωτικούς δεσμούς. 

Αλληλεγγύη. Στο επεισόδιό μας ο παράλυτος  δεν κάνει τίποτα το ιδιαίτερο. Την έκταση της φιλίας και της αλληλεγγύης των φίλων του, που ενέπνευσε την αποφασιστικότητά τους, εκτιμά ο Ιησούς.