Α ΄Κύκλος 32η Τακτική Κυριακή -

Πηγαίνοντας σε συνάντηση του Γαμπρού

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

Στις παραβολές του ο Ιησούς αρέσκεται να χρησιμοποιεί γεγονότα της καθημερινότητας, ως μέσον σύγκρισης για να περιγράψει στους ακροατές του άγνωστες ή δυσκολονόητες πτυχές της Βασιλείας του Θεού. Στην προκειμένη περίπτωση διαλέγει τη γιορτή ενός γάμου για να περιγράψει την έννοια και τον διαφορετικό τρόπο αναμονής και επαγρύπνησης της έλευσης της Βασιλείας του Θεού στη ζωή των πιστών.

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο  Άγιο Ευαγγέλιο  (Mτ 25,1-13)

Εκείνο τον καιρό ο Ιησου είπε στους μαθητές του. “Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με δέκα παρθένες, οι οποίες αφού πήραν τα λυχνάρια τους βγήκαν σε προϋπάντηση του γαμπρού. Αλλά πέντε απ'αυτές ήταν επιπόλαιες και πέντε συνετές. Οι επιπόλαιες όταν πήραν τα λυχνάρια τους, δεν πήραν μαζί τους λάδι. Ενώ οι συνετές πήραν λάδι στα δοχεία μαζί με τα λαχνάρια τους. Αλλά επειδή ο γαμπρός αργούσε όλες νύσταξαν και κοιμήθηκαν. Αλλά κατά τα μεσάνυχτα ακούσθηκε μια κραυγή: "'Ερχεται ο γαμπρός! Βγείτε σε συνάντησή του!". Τότε σηκώθηκαν όλες οι κοπέλλες κι ετοίμασαν τα λυχνάρια τους. Αλλά οι επιπόλαιες είπαν στις συνετές: "Δώστε μας από το λάδι σας, διότι τα λυχνάρια μας σβήνουν". Απάντησαν τότε οι συνετές και είπαν: "'Οχι, διότι υπάρχει κίνδυνος να μη φθάσει ούτε για μας ούτε για σας. Πηγαίνετε, καλύτερα, στους πωλητές και αγοράστε για σας". Κι ενώ εκείνες πήγαιναν να αγοράσουν, ήλθε ο γαμπρός κι αυτές που ήταν έτοιμες μπήκαν μαζί του στο γάμο κι έκλεισε η πόρτα.'Υστερα ήλθαν και οι υπόλοιπες κοπέλλες και έλεγαν: "Κύριε, κύριε, άνοιξέ μας!". Αλλά εκείνος απάντησε λέγοντας: "Αλήθεια σας λέω: δε σας γνωρίζω". Αγρυπνείτε, λοιπόν, διότι δε γνωρίζετε ούτε την ημέρα ούτε την ώρα".

Λόγος του Κυρίου 

Στην  παραβολή μας η ζωή περιγράφεται ως μια έξοδος και  μια πορεία προς ένα  χαρούμενο  γεγονός: “Βγήκαν σε  προϋπάντηση του  γαμπρού”  ή “ Έρχεται  ο γαμπρός! Βγείτε σε συνάντησή του ”. Πρώτο χαρακτηριστικό: Η Βασιλεία του Θεού είναι για τον πιστό μια συνάντηση που προκαλεί χαρά.  Όπως η γέννηση είναι η έξοδος από τα μητρικά σπλάχνα προς συνάντηση της ζωής, έτσι και η έξοδος από τη ζωή είναι η συνάντηση με τον Αγαπημένο. Και βιβλικά είναι η έξοδος του λαού του Ισραήλ από τη σκλαβιά της Αιγύπτου και πορεία προς την ελευθερία της γης της επαγγελίας. Οι δέκα κοπέλες πηγαίνουν σε συνάντηση της γαμήλιας χαράς που δεν θα την απολαύσουν μοναχικά, αλλά θα τη μοιραστούν, θα τη ζήσουν μαζί με άλλους  και  την πορεία προς αυτή τη χαρούμενη συνάντηση την κάνουν ως συντροφιά. Ώσπου να φτάσουν στη συνάντηση και στο λαμπρό φως της γαμήλιας αίθουσας, πορεύονται  μέσα  στο σκοτάδι με  ελάχιστο  φως από  «το λυχνάρι»  για να μην χάσουν το δρόμο και για  να μην έχουν ατύχημα. Το φως της πίστης που μας καθοδηγεί στην αβεβαιότητα της ζωής.

Α΄ Κύκλος - 31η Τακτική Κυριακή

Ο «μεγαλύτερος» είναι εκείνος που υπηρετεί περισσότερο

Κυριακή  5 Νοεμβρίου 2017

Οι Φαρισαίοι ήταν οι πιο αδιάλλακτοι υπερασπιστές των παραδόσεων, οι «χωρισμένοι» από το πλήθος, οι ξεχωριστοί μιας και πίστευαν ότι ήταν οι καλύτεροι από τους άλλους.

Οι Γραμματείς ήταν οι επαγγελματίες γνώστες και οι μελετητές του Νόμου του Μωυσή. Τόσον οι Γραμματείς όσον και οι Φαρισαίοι, παρουσιάζονται στο Ευαγγέλιο ως καταπιεστές του λαού, διότι καταντούσαν το Νόμο του Μωυσή ανεφάρμοστο και απάνθρωπο, και χρησιμοποιούσαν τις γνώσεις τους και την ευλάβειά τους επιδεκτικά, για να κερδίσουν τιμές και προνόμια.

Ο Ιησούς, στην ευαγγελική περικοπή που θα μελετήσουμε, αποδοκιμάζει στις παραπάνω συμπεριφορές, δηλαδή τόσο τη συμπεριφορά εκείνου του τα λόγια και το είναι δεν συμβαδίζουν που παίζουν θέατρο, όσο και η αγάπη για την εξουσία και την προβολή. Συμπεριφορές που κάνουν κακό, τόσο στην κοινότητα των μαθητών του, όσον και στην κοινότητα των πολιτών, όχι μόνο τότε αλλά και τώρα, γιατί όλα αυτό κάποια στιγμή έρχονται στη επιφάνεια.

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο(Μτ 23,1-12)

Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς μίλησε στα πλήθη και στους μαθητές του και είπε: "Πάνω στην καθέδρα του Μωυσή κάθησαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι. 'Ολα, λοιπόν, όσα σας πουν, να τα εκτελείτε και να τα τηρείτε. Μην κάνετε σύμφωνα με τα έργα τους, διότι λένε και δεν κάνουν. Φορτώνουν βαριά και δυσβάστακτα φορτία και τα βάζουν πάνω στους ώμους των ανθρώπων, ενώ οι ίδιοι ούτε με το δάκτυλό τους δε θέλουν να τα κινήσουν. Και όλα τα καλά τους έργα τα κάνουν για να τους θαυμάζουν οι άνθρωποι. Πλαταίνουν, πράγματι, τα φυλακτήριά τους και μεγαλώνουν τις άκρες από τα επανωφόρια τους, αγαπούν τις πρώτες θέσεις στα δείπνα και τις πρωτοκαθεδρίες στις συναγωγές, τους ασπασμούς στις αγορές και θέλουν να τους φωνάζουν οι άνθρωποι "ραββί". Αλλά εσείς να μην ονομασθείτε "ραββί", διότι ένας είναι ο διδάσκαλος σας, ενώ εσείς είστε αδέλφια. Και μην ονομάσετε πάνω στη γη κάποιον "πατέρα" σας, διότι ένας είναι ο πατέρας σας, ο ουράνιος. Ούτε να ονομασθείτε "καθοδηγητές", διότι καθοδηγητής σας είναι ένας, ο Χριστός. Κι εκείνος που είναι μεγαλύτερός σας, ας είναι υπηρέτης σας. Όποιος υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί.

Λόγος του κυρίου

Ο Ιησούς δεν είναι αυστηρός με αυτόν που θέλει να κάνει κάτι σωστό αλλά δεν τα καταφέρνει. Καταφέρεται, όμως, εναντίον εκείνου που προσποιείται ότι κάτι κάνει και αυτό που κάνει το προβάλλει για να αποκτήσει γόητρο. Στους Φαρισαίους και τους Γραμματείς της εποχής του, και όχι μόνο, δεν αμφισβητεί τη γνώση τους, την επιστημονική κατάρτισή τους για το νόμο και την ερμηνεία του, αλλά στιγματίζει την ασυνέπειά τους και ότι τα χρησιμοποιούν για να προβληθούν και να αποκομίσουν οφέλη και θέσεις επιρροής μέσα στην κοινωνία και όχι για το κοινό καλό.

Μερικοί, μάλιστα, ξεκινώντας από αυτές τις ικανότητες ζητούν όλο και περισσότερα από τους άλλους που δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν σ’ αυτές τις απαιτήσεις , έτσι ώστε να φαίνεται ότι μόνον οι ίδιοι είναι σωστοί, δίκαιοι και ικανοί να κάνουν τη δουλειά που πρέπει, άρα είναι αναγκαίοι στους πολλούς και οι πολλοί πρέπει, τουλάχιστο, με ευλάβεια να τους το αναγνωρίζουν παραχωρώντας τους δικαιώματα και τιμές. Χρησιμοποιούσαν, ακόμη, και τον τρόπο ντυσίματος τον οποίο περιγράφει ο Ιησούς με ακρίβεια με απώτερο σκοπό να δείξουν ότι γι αυτούς ο νόμος του Θεού είναι πάντα και γι αυτόν υπάρχουν, στην ουσία, όμως, ο Ιησούς λέει ότι το κάνουν για να φαίνονται. Τους χαρακτηρίζει, λοιπόν, υποκριτές, θεατρίνους. Αργά ή γρήγορα αυτό ξεσκεπάζεται. Αποτέλεσμα: οι πολλοί να βλέπουν με καχυποψία ακόμη και την πραγματική αρετή και να απαξιώνουν θεσμούς άξιους υψηλής υπόληψης μέσα στην κοινωνία των πολιτών.