17ης Κυριακής του Γ΄ Κύκλου
24 Ιουλίου 2025
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκάς 11, 1-13
Υπάρχει επίσης ανάπτυξη και ωρίμανση στην προσευχή, όπως ακριβώς υπάρχει ανάπτυξη στην αγάπη: από τα πρώτα μικρά σκιρτήματα τους μικρο – ερωτικούς αναστεναγμούς και πάθη, εύθραυστα και αβέβαια και γεμάτα απορίες, σιγά σιγά ακόμη και με πόνο φτάνουμε σε μια ώριμη δωρεάν και έπειτα χαρισματική αγάπη, ικανή για σιωπή και πίστη.
Στην αρχή της πνευματικής ζωής, προσευχόμαστε για να ζητήσουμε, όπως λέει και και ο Ιησούς: «Ζητείτε, και θα σας δοθεί· χτυπήστε, και θα σας ανοιχτεί η πόρτα» (Μτ. 7:7). Λίγο πριν όμως, όμως μας είχε προειδοποιήσει : « όταν προσεύχεσθε μη φλυαρείτε όπως κάνουν οι εθνικοί, οι οποίοι νομίζουν ότι θα εισακουσθούν με την πολυλογία τους. 8Οπότε, μη γίνετε όμοιοι τους, διότι γνωρίζει ο Πατέρας σας τι πράγματα έχετε ανάγκη, προτού εσείς του ζητήσετε » (Ματθ. 6:7-8). ο κάτι αλλά το το Πνεύμα του πατέρα μας ωθεί αλλού.
Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να επιλέξουμε. Ο Ιησούς δεν αντιφάσκει με τον εαυτό του: απλά λαβαίνει υπόψιν του τι πραγματικά είμαστε και από αυτό ξεκινώντας μας συνοδεύει προς την ωριμότητα. Μας εκπαιδεύει και μας βοηθά να αναπτυχθούμε: από την προσευχή ως αίτημα στην προσευχή ως ζωή κοινωνίας.