Τρίτη 8 Μαρτίου 2022

Η Τεσσαρακοστή , περίοδος αναστήλωσης των ανθρωπίνων σχέσεων . Τετάρτη των Τεφρών Μτ. (6,1-6. 16-18)

 

Τέταρτη  8 Μαρτίου 2022

    Μπορεί με το πέρασμα του χρόνου, αλλαγής των ηθών και των εθίμων και των πολιτιστικών  , παραδόσεων των διαφόρων λαών στα οποία εντάσσεται και από τα οποία επηρεάζεται το χριστιανικό μήνυμα, για τον μαθητή του Χριστού, παραμένει η ανθρώπινη και χριστιανική υποχρέωση (α) να μοιραζόμαστε τα αγαθά μας με τους φτωχούς -ελεημοσύνη-, (β) να ξέρουμε πώς να ελέγχουμε τις ορμές και τις επιθυμίες μας -νηστεία-, (γ) να ζούμε σε επαφή με τον Δημιουργό (προσευχή).

    Τα λόγια του Ιησού που θα μελετήσουμε μπορούν να αναζωογονήσουν την δημιουργικότητα που απαιτείται για να βρούμε νέους τρόπους για να ζήσουμε αυτές τις τρεις πολύ σημαντικές πρακτικές της χριστιανικής ζωής.

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο αγ. Ευαγγέλιο (6,1-6. 16-18)


Προσέχετε να μην εξασκείτε τη δικαιοσύνη σας μπροστά στους ανθρώπους, για να σας θαυμάσουν. Αλλιώς δε θα έχετε ανταμοιβή από τον Πατέρα σας που βρίσκεται στους ουρανούς. 'Οταν, λοιπόν, κάνεις ελεημοσύνη, μη σαλπίσεις μπροστά σου, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, με σκοπό να δοξασθούν απ' τους ανθρώπους. Αλήθεια σας λέω: έλαβαν την ανταμοιβή τους. Αλλά εσύ, όταν κάνεις ελεημοσύνη, να μη γνωρίζει το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί, για να παραμείνει η ελεημοσύνη σου κρυφή. Και ο Πατέρας σου, που βλέπει τι γίνεται κρυφά, θα σε ανταμείψει.


Και όταν προσεύχεσθε, να μην είσθε σαν τους υποκριτές, διότι τους αρέσει να στέκονται και να προσεύχονται στις συναγωγές και στις γωνιές των πλατειών, για να τους δουν οι άνθρωποι. Αλήθεια σας λέω: έλαβαν την ανταμοιβή τους. Αλλά εσύ, όταν προσεύχεσαι, πήγαινε στο δωμάτιό σου και αφού κλείσεις την πόρτα σου, προσευχήσου στον Πατέρα σου, που είναι παρών στο κρυφό μέρος. Και ο Πατέρας σου, που βλέπει τι γίνεται στα κρυφά, θα σε ανταμείψει.

Και όταν νηστεύετε, μη γίνεσθε σκυθρωποί όπως οι υποκριτές. Διότι παραμορφώνουν τα πρόσωπά τους για να φανούν στους ανθρώπους ότι νηστεύουν. Αλήθεια σας λέω: έλαβαν την ανταμοιβή τους. Αλλά εσύ, όταν νηστεύεις, αρωμάτισε το κεφάλι σου και πλύνε το πρόσωπό σου, ώστε να μη φανείς στους ανθρώπους ότι νηστεύεις, αλλά στον Πατέρα σου που είναι παρών στα κρυφά. Και ο Πατέρας σου που βλέπει τι γίνεται στα κρυφά, θα σε ανταμείψει.

Λόγος του Κυρίου

Η ζωή μας είναι χτισμένη ή καλύτερα χτίζεται από σχέσεις,  είτε είναι αυτές  που έχουμε με τους  άλλους κοντινούς ή μακρινούς, είτε και με τον Θεό. Ο Θεός μας έπλασε σε σχέση με Εκείνον “ κατ’ εικόνα και ομοίωση”. Ο Ιησούς στο ευαγγέλιο του δεν εξήγησε πως είναι ο Θεός αλλά περιέγραψε το τι κάνει ο Θεός για μας, τις σχέσεις του με εμάς.

Η ευτυχία μας ή η δυστυχία μας εξαρτώνται από τις σχέσεις που οικοδομούμε. Όσο περισσότερο  αυτές οι σχέσεις είναι σχέσεις αγάπης και εμπιστοσύνης τόσο περισσότερο ευτυχισμένοι είμαστε. Δείτε πως οικοδομούν τις σχέσεις τους δυο ερωτευμένοι!

Oι σχέσεις  μας με τον Θεό και τους ανθρώπους χρειάζεται οικοδομούνται και ζωογονούνται καθημερινά. για να επιβιώσουν  αλλά και να είναι καρποφόρες.

Η Τεσσαρακοστή, λοιπόν,  είναι ο καιρός που μας υπενθυμίζει τι είναι απαραίτητο στη σχέση μας με το το Θεό και είναι αναγκαίο στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους : η απόλυτη εμπιστοσύνη και η αγάπη. Αυτό εκδηλώνεται όταν ο ένας βλέπει στον άλλον το πρόσωπο του Θεού και  τον αγαπά  και τον υπηρετεί στο προσώπου των συνανθρώπων του,  και ιδιαίτερα  των πιο εύθραυστων, των  φτωχών και άπορων. Δεν μπορεί να υπάρξει ζωή πίστης αν δεν είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε και να μοιραστούμε με αυτούς τους ανθρώπους που ο Κύριος τοποθετεί δίπλα μας! Αυτό σημαίνει: έλεος, ελεημοσύνη, ευσπλαχνία και φιλανθρωπία!

 Αλλά για να φτάσουμε στα παραπάνω  χρειάζεται και η αυτοκυριαρχία δηλαδή η νηστεία και η εγκράτεια. Η νηστεία και η εγκράτεια, μας θυμίζουν ότι έχουμε σώμα που αγαπάμε αλλά και δια μέσου του οποίου αγαπάμε. Η νηστεία και η εγκράτεια σημαίνουν  όχι τι δεν τρώμε  -αυτό είναι δίαιτα-  αλλά  ότι κυριαρχούμε, διαχειριζόμαστε, ελέγχουμε και διοχετεύουμε όλες αυτές τις ενέργειες που έχουμε ακριβώς,  και να αγαπάμε τον Θεό,( προσευχόμαστε) και τους άλλους (περιορίζουμε την κατανάλωση των αγαθών επωφελεία των άλλων). Είναι μια πράξη δικαιοσύνης,  επειδή όσα εμείς πετάμε τα αφαιρούμε/στερούμε από τους άλλους.

Η ελεημοσύνη μας είναι αληθινή όταν δεσμευόμαστε να μην έχουμε πλέον  ως προτεραιότητα το εγώ μας, τον εαυτό μας, τις ανάγκες μας, τα συναισθήματά μας που πάντα επισκιάζουν τον άλλο, τους γύρω μας, τον διπλανό μας. Κατά την άσκηση της ελεημοσύνης εισάγουμε και μια εναλλακτική τάση ζωής  : το "εσύ" ,  το "εμείς" και το " ο άλλος".

        Η Τεσσαρακοστή μας βοηθά να καταλάβουμε ότι δεν αξίζει τον κόπο να καταλήξουμε να ζήσουμε στο έλεος των γεγονότων, και μάλιστα σε μια εποχή που αυτό που φαίνεται πως μετρά είναι εκείνο που επιδεικνύεις ότι δήθεν είσαι.

       Η Τεσσαρακοστή είναι η ευκαιρία να ανακτήσουμε την αυθεντικότητά μας, την πραγματική μας εικόνα, εκείνο που πράγματι είμαστε για το καλό το δικό μας και για να μην ζούμε μέσα στις αυταπάτες  και τις ψευδαισθήσεις.

       Η προσευχή μας ελευθερώνει από ένα ακόμη εμπόδιο: την πεποίθηση ότι είμαστε αυτάρκεις, δηλαδή να νομίζουμε ότι είμαστε αυτοδύναμοι, αυτόνομοι, αυτοσυντήρητοι, ιδιοσυντήρητοι, ότι δεν  έχουμε ανάγκη κανενός. Με την προσευχή συνειδητοποιούμε ότι ο Θεός υπάρχει και ότι δεν είμαστε εμείς αυτός. Και αυτή η είδηση είναι λυτρωτική γιατί μας συμφιλιώνει με τους περιορισμούς μας και με  τις αδυναμίες μας.