Γ Κύκλος - 31η Τακτική Κυριακή (Λκ 19,1-10)

Δημιουργικότητα και θάρρος

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Η σημερινή μας ευαγγελική περικοπή περιγράφει το πώς,

Για να μεταστραφεί κάποιος χρειάζεται, φόβος ή ντροπή, δημιουργικότητα και θάρρος

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά άγ. Ευαγγέλιο

Προσθήκη λεζάντας

Ο Ιησούς μπήκε στην Ιεριχώ και περνούσε μέσα από την πόλη. Εκεί υπήρχε κάποιος, που το όνομά του ήταν Ζακχαίος. Ήταν αρχιτελώνης και πλούσιος. Αυτός προσπαθούσε να δει ποιος είναι ο Ιησούς· δεν μπορούσε όμως εξαιτίας του πλήθους και γιατί ήταν μικρόσωμος. Έτρεξε λοιπόν μπροστά πριν από το πλήθος κι ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί θα περνούσε από ’κει. Όταν έφτασε ο Ιησούς στο σημείο εκείνο, κοίταξε προς τα πάνω, τον είδε και του είπε: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου». Εκείνος κατέβηκε γρήγορα και τον υποδέχτηκε με χαρά. Όλοι όσοι τα είδαν αυτά διαμαρτύρονταν κι έλεγαν ότι πήγε να μείνει στο σπίτι ενός αμαρτωλού. Τότε σηκώθηκε ο Ζακχαίος και είπε στον Κύριο: «Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπάρχοντά μου στους φτωχούς και ν’ ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη». Ο Ιησούς, απευθυνόμενος σ’ αυτόν, είπε: «Σήμερα αυτή η οικογένεια σώθηκε· γιατί κι αυτός ο τελώνης είναι απόγονος του Αβραάμ. Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε για ν’ αναζητήσει και να σώσει αυτούς που έχουν χάσει το δρόμο τους».

Λόγος του Κυρίου

Ο Ζακχαίος είχε ένα μειονέκτημα, ήταν μικρόσωμος, και μια επιθυμία, να δει ποιος είναι ο Ιησούς.

Αυτά τα δύο θα μπορούσαν το ένα να αναιρέσει το άλλο. Αλλά εκείνος δεν αποθαρρύνθηκε και απάντησε με δημιουργικότητα και κουράγιο.

Με αυτό τον τρόπο έμεινε στην ιστορία των μαθητών του Ιησού ως εικόνα εκείνων, που αντί να κλειστούν στον εαυτόν τους εξ αιτίας των όποιων περιορισμών και ιδιαιτεροτήτων τους, δεν τα βάζουν κάτω και βρίσκουν λύσεις ό,τι και αν αυτό κοστίζει. Ο Ζακχαίος ήταν ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της τοπικής κοινωνίας, θα τον σχολίαζαν ...

Ο Ιησούς πέρασε και σήκωσε τη ματιά του, το θέαμα ανάγκασε τον Ιησού να τον προσέξει και εκείνος μπορούσε να τον δει.

Το βλέμμα του Ιησού πάντοτε πάει να συναντήσει εκείνον που τον έχει ανάγκη, που τον αναζητά, έστω και από περιέργεια.

Τα βλέμματα συναντιόνται και είναι γιορτή «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου».

Ο Ιησούς προσφέρει κάτι παραπάνω απ’ ότι ήθελε ο Ζακχαίος, ήθελε να τον δει, και εκείνος τον προσκαλεί σε μια συνάντηση πρόσωπο προς πρόσωπο, στο ζωτικό του χώρο που ζει ο ενδιαφερόμενος. Δεν του θέτει προϋποθέσεις, δεν τον επιπλήττει, δεν του κάνει ένα ηθικολογικό πεντάλεπτο κήρυγμα, απλά

του εκφράζει τη συμπάθειά του, του δείχνει εμπιστοσύνη, του προσφέρει τη φιλία του. Αυτό έβαλε μπροστά την αλλαγή στη ζωή του Ζακχαίου.

Εκείνος κατέβηκε γρήγορα και τον υποδέχτηκε με χαρά. Η νέα ζωή αρχίζει με εκδήλωση χαράς.

Με εμπιστοσύνη ανοίγει το σπίτι και την καρδιά του. Βλέπει με καινούργια μάτια τη ζωή του. Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπάρχοντά μου στους φτωχούς. Από το πνεύμα συσσώρευσης των αγαθών και του πλουτισμού, τώρα διαπνέεται από το πνεύμα του συμμερισμού και της αλληλεγγύης.

Αυτό τον οδηγεί να αναγνωρίσει και τα σφάλματά του και την επιθυμία του να επανορθώσει: «Και ν’ ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη».

Για αυτή τη συνάντηση ο Ευαγγελιστής σημειώνει ότι: Όλοι όσοι τα είδαν αυτά διαμαρτύρονταν κι έλεγαν ότι πήγε να μείνει στο σπίτι ενός αμαρτωλού.

Ο Ιησούς, όμως, είδε και διαπίστωσε ότι Σήμερα αυτή η οικογένεια σώθηκε· γιατί κι αυτός ο τελώνης είναι απόγονος του Αβραάμ. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει την αποστολή του: «Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε για ν’ αναζητήσει και να σώσει αυτούς που έχουν χάσει το δρόμο τους». Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που αυτό το καταλαβαίνουν και τον ακολουθούν. Αυτό, όμως, δεν μπορούν να το καταλάβουν εκείνοι που είναι τόσο γεμάτοι από τον εαυτόν τους, ώστε να βλέπουν τον εαυτόν τους ως παράδειγμα για τους άλλους. Το βλέπουν εκείνοι που είναι ειλικρινείς με τον εαυτόν τους, καταλαβαίνουν τα όρια και τις ανάγκες τους και προσπαθούν να τα διευθετήσουν με κουράγιο και δημιουργικότητα ό,τι και αν αυτό κοστίζει.

Στο επεισόδιο της συνάντησης του Ιησού με το Ζακχαίο έχουμε το παράδειγμα κάθε μεταστροφής. Τα πάντα αρχίζουν με μια πραγματική συνάντηση που εμπνέει εμπιστοσύνη και λειτουργεί ως κάλεσμα. Ακολουθεί η συνειδητοποίηση της όλης κατάστασης και η επιθυμία αποκατάστασης των κακώς κειμένων και έτσι επέρχεται η μεταστροφή που βάζει τάξη. Αυτό το πέρασμα αφήνει ένα σημάδι μοναδικό που δεν μπορούμε να το μπλέξουμε με κάτι άλλο. Σημαδεύει το ξεπέρασμα του εγωκεντρισμού, που ενώ υπόσχεται πολλά, τελικά αφήνει μια πίκρα πίσω του, μια ανεκπλήρωτη λαχτάρα και ένα κενό. Η μεταστροφή, αντίθετα, οδηγεί στο άνοιγμα προς τον άλλο, τη χαρά της κοινωνίας και του συμμερισμού της ζωής με τους άλλους.

Ο τελώνης Ζακχαίος είναι το παράδειγμα του μαθητή του Χριστού, που δεν άφησε τα πάντα και ακολούθησε τον Ιησού, όπως άλλοι που το Ευαγγέλιο αναφέρει, αλλά συνέχισε την καθημερινότητά του δίνοντας μαρτυρία με τη νέα ζωή που δεν έχει πια ως κέντρο της το κέρδος με κάθε μέσον και την πλεονεξία, αλλά τη δικαιοσύνη: Θα ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη, και όχι τον εγωισμό, αλλά την αλληλεγγύη και το συμμερισμό με τους φτωχούς: Υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπάρχοντά μου στους φτωχούς.