Πατέρας . Γ΄ Κύκλος 17η Τακτική Λκ.11,1-13

 Κυριακή  24-7-22 

Ο Ιησούς δεν ήρθε για να μας « τροφοδοτήσει με επιχειρήματα» για την ύπαρξη του  Θεού. Αυτό μπορούμε να το υποψιαστούμε και από μόνοι μας σκεπτόμενοι: έχει κάποιο νόημα η ύπαρξη  μας και τι κάνουμε εδώ που είμαστε; 

Το κέντρο του μηνύματος του Χριστού είναι το τι κάνει  αυτός ο Θεός. Και αυτό μας το περιέγραψε όχι με «επιστημονικούς ή φιλοσοφικούς όρους», αλλά με απλές ιστορίες παρμένες από την καθημερινή ζωή των χωρικών, των ψαράδων, των κατοίκων της περιφέρειας  των πόλεων, δηλαδή  με τις παραβολές. 

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο  (11,1-13)

       

Κάποια μέρα, όταν ο Ιησούς βρισκόταν σ'ένα τόπο και προσευχόταν, όταν τέλειωσε, ένας απ' τους μαθητές του του είπε: "Κύριε, δίδαξέ μας να προσευχόμαστε, όπως κι ο Ιωάννης δίδαξε τους μαθητές του". Κι ο Ιησούς τους είπε: "'Οταν προσεύχεσθε, να λέτε:

         Πατέρα, ας αγιασθεί το όνομά σου, ας έλθει η βασιλεία σου, Δίνε μας κάθε μέρα τον άρτο που έχουμε ανάγκη, και συγχώρεσέ μας τις αμαρτίες μας, διότι κι εμείς συγχωρούμε σε κάθε οφειλέτη μας, και μη μας δοκιμάσεις με πειρασμό".

             Κι ο Ιησούς τους είπε: "Ας υποθέσουμε ότι κάποιος από σας έχει ένα φίλο και πάει σ' αυτόν κατά τα μεσάνυχτα και του πει: `Φίλε μου, δάνεισέ μου τρία ψωμιά, 6επειδή ήλθε από δρόμο ένας φίλος μου και δεν έχω τίποτα να του παραθέσω'. 7Εκείνος από μέσα θα του απαντήσει και του πει: `Μη με ενοχλείς! Η πόρτα είναι κλειστή και τα παιδιά μου είναι μαζί μου στο κρεβάτι. Δε μπορώ να σηκωθώ και να σου δώσω'. 8Σας λέω, πως αν δε σηκωθεί να του δώσει επειδή είναι φίλος του, σίγουρα θα σηκωθεί και θα του δώσει ό,τι χρειάζεται εξαιτίας της αναίδειάς του".

            Κι εγώ σας λέω: "Ζητάτε και θα σας δοθεί, αναζητάτε και θα βρείτε, κτυπάτε και θα σας ανοιχθεί. Διότι ο καθένας που ζητά, λαβαίνει και όποιος αναζητά, βρίσκει και σε όποιον κτυπά, θα του ανοιχθεί. 'Διότι, ποιός πατέρας από σας, όταν του ζητήσει ο γιος του ψάρι, αντί για ψάρι θα του δώσει φίδι; 'Η ακόμα, όταν του ζητήσει ένα αβγό, θα του δώσει ένα σκορπιό; Εάν, λοιπόν, εσείς, που είσθε κακοί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας σας που είναι στους ουρανούς θα δώσει το 'Αγιο Πνεύμα σ' αυτούς που του ζητούν!"

    Λόγος του Κυρίου

   Η προσευχή του Ιησού δεν είναι η απαγγελία ενός ποιήματος, αλλά η περιγραφεί μια σχέσης ζωής με κάποιον.  Ο Ιησούς περιγράφει τον Θεό  ως έναν «πατέρα» που νοιάζεται για  κάθε άνθρωπο  ειδικά και για την ανθρωπότητα πιο  γενικά: μας αγαπά.  Δεν είναι απλώς «κάτι» που αντιλαμβανόμαστε ότι μας λείπει , «κάτι που λαχταρούμε», αλλά είναι Κάποιος που  νοιάζεται  για μας. Κάποιος που ακούει, κάποιος που αγαπάει.

Ο Ιησούς με την προσευχή που διδάσκει στους μαθητές του,  τους δείχνει τον τρόπο πως να γνωρίσουμε κι εμείς, σήμερα,  καλύτερα το πρόσωπο του Θεού. Πώς να σχετιστούμε μαζί του. Και ως αποτέλεσμα

Ακούω για να ζήσω και να έχω μια ταυτότητα αληθινή που κάνεις δεν θα μου αφαιρέσει. Γ κύκλος 16η Τακτική Κυριακή (Λκ 10.38-42)

Κυριακή  17 Ιουλίου 2022

Κάθε φορά που πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, κάθε φορά που θέλουμε η ημέρα να είχε  48 ώρες, κάθε φορά που πιστεύουμε ότι εμείς ή οι άλλοι με αυτά που κάνουμε δεν στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων, θα πρέπει να μάθουμε να διαβάζουμε και να μελετάμε  αυτή την σελίδα του Ευαγγελίου Δεν χρειάζεται να κάνουμε όσο το δυνατόν παραπάνω, αλλά να πράττουμε  ό, τι είναι ουσιαστικό. Χρειάζεται λοιπόν διάκριση και προτεραιότητες. Ξεύρουμε τι είναι το ουσιαστικό για  να το "κυνηγούμε"  και πιο το επουσιώδες , για να κλείνουμε 'κανα  μάτι ; ποιο είναι το κριτήριο που όταν επαληθεύεται είμαστε μπροστά στο ουσιαστικό;   

Έχουμε  αναλογισθεί, ως Χριστιανοί,  τι είναι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για μας; Σε τι πραγματικά  αξίζει τον κόπο να αφιερώσουμε την καρδιά μας; 

Ας ακούσουμε πως μας τα διηγείται τα γεγονότα ο Ευαγγελιστής Λουκάς

“Εκείνο τον καιρό καθώς πορευόταν με τους μαθητές του ο Ιησούς, μπήκε σ’ ένα χωριό, και τον υποδέχτηκε σπίτι της κάποια γυναίκα που την έλεγαν Μάρθα. Αυτή είχε μια αδερφή που ονομαζόταν Μαρία, κι η οποία κάθισε στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του. Αντίθετα, η Μάρθα δούλευε ασταμάτητα για να τους περιποιηθεί. Πήγε λοιπόν στον Ιησού και του είπε: «Κύριε, δε νοιάζεσαι που η αδερφή μου με άφησε μόνη να σε περιποιούμαι; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει». Ο Ιησούς της αποκρίθηκε: «Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται. Αυτό διάλεξε η Μαρία, και δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς».

Λόγος του Κυρίου

Η περικοπή μας αρχίζει λέγοντας ότι ο Ιησούς, μπήκε σ’ ένα χωριό, Το χωριό ακόμη σήμερα είναι ο χώρος της συντήρησης όπου τηρείται η παράδοση όπου το πάντα έτσι γινόταν γιατί να τα αλλάξουμε, και ο κανόνας, κρατά αιχμάλωτους και καταπιέζει .

Ο Ιησούς λοιπόν επισκέπτεται ένα σπίτι όπου τον υποδέχτηκε η Μάρθα και “όνομα και πράμα”, το όνομά της σημαίνει οικοδέσποινα και η ίδια ζει και συμπεριφέρεται ως οικοδέσποινα σύμφωνα με τα κοινώς παραδεκτά και ευκολονόητα της εποχής να ασχολείται με την κουζίνα και στην εξυπηρέτηση των φιλοξενουμένων και έτσι κράτα υψηλά την υπόληψη το γοήτρου του σπιτικού της , Η παράδοση την θέλει στην κουζίνα ενώ οι άνδρες συζητούν αυτή είναι και η θέση της στο σπίτι.

Έχει και μια αδελφή η οποία πηγαίνει ενάντια στην παράδοση “είχε μια αδερφή που ονομαζόταν Μαρία, κι η οποία κάθισε στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του”

Αυτή η συμπεριφορά άρμοζε μόνο στους άνδρες. Και ο αγ. Παύλος λέει για τον εαυτόν του ότι μορφώθηκε καθισμένος στα πόδια του Γαμαλιήλ, δηλαδή ήταν μαθητής του Γαμαλιήλ. Αλλά αυτό είναι επιτρεπτό μόνο στους άνδρες και απαγορεύεται αυστηρά στις γυναίκα κάνεις ραβίνος δεν παραβίαζε επί του προκειμένου αυτόν τον κανόνα . Αν το τολμούσε που δεν το τολμούσε καμία γυναίκα σήμαινε το λιγότερο ότι δεν ξέρει να όρια της και για τον δάσκαλο οτι προσβάλλει την παράδοση.

Ο ευαγγελιστής λοιπόν περιγράφει ως υπόδειγμά μαθητή , που ταπεινά με σεβασμό, κάθεται στα πόδια του δασκάλου, και τον ακούει. τον δάσκαλο.

Και η Μάρθα σκανδαλίζεται προσπαθεί και θέλει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους επιπλήττοντας τον Ιησού και του λέει “Κύριε, δε νοιάζεσαι που η αδερφή μου με άφησε μόνη να σε περιποιούμαι; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει»

Ο Ιησούς, αντί να βάλλει τα πράγματα στη θέση τους επιπλήττει την Μάρθα. Αυτό σημαίνει η επανάληψη του ονόματος της "Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται "Αυτό διάλεξε η Μαρία, και δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς».

Το ζήτημα είναι τι είναι αυτό που από τη Μαρία κάνεις δεν μπορεί να της το αφαιρέσει; αφού και η ζωή μπορεί κάποιος να την αφαιρέσει;

Την ελευθεριά που Μαρία απόκτησε σπάζοντας τα δεσμά της παράδοσης, να είναι αυτό που οι άλλοι θέλουν να είναι οι άλλοι και αυτό, όχι με επαναστατικό ακτιβισμό αλλά καθισμένη ως μαθήτρια του Λόγου του θεού, στα πόδια του Ιησού, που είναι η αλήθειά , η πραγματική ζωή. Αυτή την ελευθεριά δεν μπορεί κανείς να της την αφαίρεση. Ακόμη και την ελευθερία που κάποιος μας έδωσε μπορεί και να μας την αφαιρέσει.

Ο ευαγγελιστής παρουσιάζει της Μαρία ως το υπόδειγμα του καλού μαθητή: να είσαι μαθητής και μάλιστα του Ιησού δεν σημαίνει ξέρω τη λέει, αλλα πρώτα απ όλα σημαίνει να ξέρεις «Να ακούς κάποιον» που έχει να σου πει και αυτό είναι ένδειξη σεβασμού, εκτίμησης και αγάπης. Είναι ένδειξη ότι με ενδιαφέρει να εισέλθω στον κόσμο του, στο μυστήριο του.