Κύκλος 2ος Κυριακή του Βαπτίσματος του Κυρίου

  Στο Βαπτισμα μας ακούμε και εμεις
«Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου»

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Το Βάπτισμα του Ιησού  δεν είναι σαν το δικό μας το  βάπτισμα του Ιησού είναι η αρχή της δημόσιας ζωής στην οποία αποκαλύπτεται ως : «Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου».
Με το δικό μας βάπτισμα μας δίνεται η δυνατότητα και η ικανότητα  να είμαστε και εμείς  Αγαπημένα παιδιά του Θεού Πατέρα μέσω  εκείνου που είναι “ο αγαπημένος μου Υιός, και  ο εκλεκτός μου».
Όλοι  ευαγγελιστές συμφωνούν  ότι με το βάπτισμα του Ιησού αρχίζει η δημόσια ζωή του και η αποκάλυψη του Μυστηρίου.

Ανάγνωσμα από το κατα Μαρκο αγιο Ευαγγέλιο (Μκ. 1,7-11)

Ο Ιωάννης στο κήρυγμά του τόνιζε: «Έρχεται ύστερα από μένα αυτός που είναι πιο ισχυρός και που εγώ δεν είμαι άξιος να σκύψω και να λύσω το λουρί από τα υποδήματά του. Εγώ σας βάφτισα με νερό, εκείνος όμως θα σας βαφτίσει με Άγιο Πνεύμα».
Εκείνες τις μέρες ήρθε ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και βαφτίστηκε στον Ιορδάνη από τον Ιωάννη. Κι αμέσως, ενώ έβγαινε από το νερό, είδε ν’ ανοίγουν οι ουρανοί, και το Πνεύμα σαν περιστέρι να κατεβαίνει πάνω του. Τότε μια φωνή ακούστηκε από τα ουράνια: «Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου».

Λογος του Κυρίου

Μετά από τριάντα χρόνια ανωνυμίας, ο Ιησούς με μια απροσδόκητη πρωτοβουλία εισβάλει στη δημόσια ζωή, αυτός  που έγινε όμοιος  σε όλα με τους ανθρώπους εκτός από την αμαρτία,  ζητά το βάπτισμα του Προδρόμου που, όπως λέει το ευαγγέλιο ο Ιωάννης που βάφτιζε στην έρημο και κήρυττε βάφτισμα μετάνοιας για την άφεση των αμαρτιών.
Το βάπτισμα του Ιωάννη για τον Ιησού είναι το μέσο για να δείξει ότι πάει σε συνάντηση των  αμαρτωλών για να μοιραστεί τη μοίρα τους, και να αποκαταστήσει την αμαυρωμένη από την αμαρτία της “εικόνας και ομοίωσης του Θεού” που είναι πλασμένος ο άνθρωπος και να αναπροσανατολίσει και πάλι την ανθρωπότητα  και όλη την πλάση προς τον Θεό. Ο Ιησούς μπαίνει στα ύδατα του Ιορδάνη, και όπως μας μεταφέρει το κατά Ματθαίο ευαγγέλιο, λέει στον Ιωάννη που έχει τις αντιρρήσεις του 'Αφησε τώρα. Αφού πρέπει έτσι να εκπληρώσουμε όλη τη δικαιοσύνη". (να κάνουμε αυτό που πρέπει να γίνει και δίνει νόημα στη ζωή)» (Μτ 3:15).
Σ΄ αυτή αποφασιστικότητα ο ίδιος ο ουρανός ανταποκρίνεται ανοίγεται, το Πνεύμα κατέρχεται στον Ιησού και  μια φωνή ακούγεται : "Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου...".  Η παράκληση  του  Ησαΐα  (Ησ. 63,19) προς το Θεό, που εμείς διαβάσαμε την πρώτη  Κυριακή της Παρουσίας και την είχε απευθύνει κάποτε στο Θεό,  "Ας ξέσχιζες τους ουρανούς και ας κατέβαινες!" τώρα εισακούστηκε.  Το άνοιγμα των  ουρανών,  η φωνή από τον ουρανό,  υποδεικνύουν  ότι με την εμφάνιση του Ιησού αρχίζουν οι Μεσσιανικοί  καιροί. Τα πιο καινούρια βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης διαπίστωναν ότι οι ουρανοί είχαν κλείσει και η φωνή του Θεού μέσω των προφητών δεν ακούγονταν πια. 

Γιορτή της του Χριστού Γεννήσεως

Το Βράδυ  που το Φως ,η Χαρά, η Καλοσύνη, η Ειρήνηαπόκτησαν Πρόσωπο και υπόσταση 

Τα Χριστούγεννα δεν γιορτάζουμε μια συναισθηματική επέτειο τα γενεθλία , μια ανάμνηση παλιά κίτρινο γραμμα στο συρτάρι,  αλλά τη νέα τάξη πραγμάτων που άρχισε να εγκαθίσταται και μας αφορά άμεσα και σε πρώτο πρόσωπο. Εκείνη τη νύχτα το νόημα της ιστορίας πήρε μια άλλη κατεύθυνση: Δεν είναι πια ο άνθρωπος  που αναζητά να βρει το Θεό, αλλά ο Θεός που έρχεται να βρει τον άνθρωπο,  από τον ουρανό στη γη  σε ένα στάβλο, κοντά σε ένα βοσκοτόπι.  
Ενώ στη Ρώμη, ο Καίσαρας Αύγουστος  αποφάσιζε για τη μοίρα του κόσμου, με τις   λεγεώνες  του, και διατηρούσε την ειρήνη με το σπαθί, σε αυτόν τον καλό κουρδισμένο  μηχανισμό πέφτει ένας κόκκος άμμου: ένα παιδί, που είναι αρκετό για να αλλάξει την κατεύθυνση της ιστορίας. 
Η ιστορία ξαναρχίζει από τους τελευταίους  του περιθωριακούς τους ανθρώπους καλής Θελήσεως. ΟΙ μεγάλοι έχουν την αυταπάτη ότι αυτοί την δημιουργούν άλλα είναι οι μικροί και η καταφρονεμένοι που την σπρώχνουν μπροστά.

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά αγιο Ευαγγελιο.  (βράδυ 2,1-14 , Αυγή .15-20)

Εκείνες τις ημέρες εκδόθηκε διαταγή από τον Καίσαρα Αύγουστο να απογραφεί όλη η οικουμένη. Αυτή η απογραφή είναι η πρώτη που έγινε, όταν ήταν ηγεμόνας της Συρίας ο Κυρήνιος. Και πήγαιναν όλοι να απογραφούν, ο καθένας στη δική του πόλη. Ανέβηκε τότε και ο Ιωσήφ από τη Γαλιλαία, από την πόλη Ναζαρέτ, στην Ιουδαία, στην πόλη του Δαβίδ που ονομάζεται Βηθλεέμ, επειδή καταγόταν από την οικογένεια και τη γενιά του Δαβίδ, για να απογραφεί μαζί με τη Μαριάμ τη μνηστή του, που ήταν έγκυος. 'Οταν βρίσκονταν εκεί, συμπληρώθηκαν οι μέρες για να γεννήσει, και γέννησε τον πρωτότοκο γιο της. Τον σπαργάνωσε και τον έβαλε να ξαπλώσει στη φάτνη, διότι δεν υπήρχε γι'αυτούς τόπος στο πανδοχείο.

Σ'εκείνη την περιοχή υπήρχαν βοσκοί, που αγρυπνούσαν τη νύκτα και φύλαγαν βάρδιες για το κοπάδι τους. 'Αγγελος Κυρίους στάθηκε κοντά τους και η δόξα του Κυρίου τους περιέβαλε, ενώ εκείνοι φοβήθηκαν πολύ. Και ο άγγελος τους είπε: "Μη φοβάσθε, διότι σας αναγγέλω μια μεγάλη χαρά, που θα είναι χαρά και για όλο το λαό. Γιατί σήμερα, στην πόλη του Δαβίδ γεννήθηκε για σας ένας σωτήρας, που είναι ο Χριστός, ο Κύριος. Αυτό θα είναι για σας το σημείο: θα βρήτε ένας βρέφος σπαργανωμένο και ξαπλωμένο στη φάτνη". Ξαφνικά, μαζί με τον άγγελο εμφανίσθηκε πλήθος απ'την ουράνια στρατιά των αγγέλων, που αινούσαν το Θεό και έλεγαν:

"Δόξα στο Θεό, στα ύψη του ουρανού,

  και πάνω στη γη ειρήνη,

  στους ανθρώπους που ο Κύριος αγαπά".

Κι όταν αναχώρησαν από κοντά τους οι άγγελοι στον ουρανό, οι βοσκοί είπαν μεταξύ τους: "Ας πάμε, λοιπόν, μέχρι τη Βηθλεέμ για να δούμε αυτό το γεγονός που συνέβηκε και το οποίο ο Κύριος μας έκαμε γνωστό". Και πήγαν γρήγορα και βρήκαν τη Μαρία και τον Ιωσήφ και το βρέφος να βρίσκεται στη φάτνη. 'Οταν είδαν, έκαμαν γνωστό το λόγο που τους αναγγέλθηκε, σχετικά με το παιδί. Κι όλοι όσοι άκουσαν θαύμασαν γι'αυτά που τους διηγήθηκαν οι βοσκοί. Και η Μαριάμ όλα αυτά τα λόγια τα κρατούσε στην καρδιά της και τα μελετούσε.

Οι βοσκοί επέστρεψαν πίσω δοξάζοντας και αινώντας το Θεό για όλα εκείνα που άκουσαν και είδαν, όπως τους είχε λεχθεί. 

Λόγος του Κυρίου

Στο απόστολο  Παύλο  διαβάζουμε: “ Ο Θεός φανέρωσε την Χάρη του, για να σώσει όλους τους ανθρώπους” (Ττ. 2,11). Ο Ιησούς είναι η χειροπιαστή έκφραση της Χάρης του Θεού, της Αγάπης  Του, της Δωρεάς Του  διότι  όταν ένας πραγματικά αγαπά δωρίζει  τον εαυτό του στον αγαπημένο του,  εν προκειμένω ο Θεός στον  άνθρωπο,  γι΄ αυτό εισέρχεται στην ανθρώπινη ιστορία και περιμένει από τον άνθρωπο να ανταποκριθεί στην αγάπη του . Η Χάρη, η Αγάπη, η Δωρεά της Ζωής  του Θεού στον άνθρωπο δεν είναι κάτι  αφηρημένο, είναι ένα Πρόσωπο ο Ιησούς από την Ναζαρέτ, που μοιράζεται την καθημερινή  ζωή του με τους συνανθρώπους του. Είναι  ένα πρόσωπο που κοινωνά την ζωή του με τους συνανθρώπους  του, όπως όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Η Χάρη, η Αγάπη, η Δωρεά και η Ζωή του Θεού στον άνθρωπο κάνει την είσοδό της  στο κόσμο  με τον λιγότερο εντυπωσιακό αλλά ένα εξ ίσου συγκλονιστικό τρόπο όπως η  γέννηση  ενός παιδιού,  δηλαδή με μια νέα  ζωή γεμάτη προσδοκίες και αισιοδοξία,  που  το μέλλον είναι όλο δικό της. Όπως το κάθε παιδί ζητά την προσοχή μας,  την φροντίδα μας,  την αγάπη μας, την αποδοχή μας, τις θυσίες μας. Και όπως το κάθε παιδί μας προσκαλεί να μοιραστούμε τη ζωή μας μαζί του, ζητά να γίνει μέρος της ζωής μας  και εμείς να γίνουμε μέρος της ζωής του, να είμαστε σε  κοινωνία ζωής.