Ο Θεός των Χριστιανών είναι ο Θεός που αναζητά. Δεν ευχαριστιέται με αυτό που έχει. Γ΄ κύκλος 24η Τακτική Κυριακή (Λκ.15,1-32)

 

Κυριακή  11 Σεπτεμβρίου 2022 

Είναι Τρελός αυτός ο βοσκός που, έχοντας χάσει  ένα πρόβατο, αφήνει τα ενενήντα εννέα στην έρημο μέχρι να βρει αυτό που λείπει . Αγνοεί τον κίνδυνο όταν επιστρέψει και να μην βρει ούτε ενενήντα εννιά ή μόνο μερικά.
Είναι ακόμα πιο τρελός, γιατί όταν επιστρέφει με το «χαμένο» πρόβατο στους ώμους του, σχεδόν αγνοεί και δεν δίνει σημασία στα άλλα του έμεινα και περίμεναν, αλλά πάει στο χωριό και καλεί φίλους και γείτονες για να το γλεντήσει για το ‘ένα «Το πρόβατό μου χάθηκε και τώρα το βρήκα»..

Μόνο ότι το «βρήκε» μετράει. Έτσι, ο Ιησούς λέει: Ο Θεός είναι περισσότερο ο αναζητητής των χαμένων παρά ο φύλακας των εγγυημένων ..... Για τον Ιησού δεν υπάρχει ούτε πρόληψη ούτε αποκλεισμός. Υπάρχει η αγάπη για τον αδύνατο τον χαμένο.

Ο Θεός είναι ένας Θεός που έχει προτεραιότητες, παίρνει θέση δεν του αρέσει η ουδετερότητα . Στο κέντρο είναι η αναζήτηση του χαμένου.

Ο ερωτικός ζήλος αυτής της γυναίκας στο να αναζητήσει το κέρμα που χάθηκε μας κάνει να σκεφτόμαστε τον Θεό, που παθιάζεται αναζητώντας αυτόν που χάθηκε.

Ακόμη και ο Πατέρας που δίνει προτεραιότητα στην αναζήτηση και την αποκατάσταση του άσωτου με κίνδυνο να χάσει και τον μεγάλο γιό και που θέλει να αποκατασταθεί η ενότητα της οικογένειας του χωρίς να χωρίσει σε καλούς και από τους κακούς . Είναι η εικόνα της πατρικής αγάπης του Θεού θέλει να ενώσει τα διαιρεμένα και να μην χαίρεται απλά με τα εφησυχασμένα.

Αυτό είναι πράγματι ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ Τι ανατροπή στον καθωσπρεπισμό μας που αντί να αναζητούν τα χαμένα, τα δηλώνουμε «ακάθαρτα» μιαρά καταδικασμένα και τα εγκαταλείπουμε.

Μια άλλη ανάγνωση των ίδιων ευαγγελικών περικοπών.

Δυο αδέλφια που δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον πατέρα τους

Tο πατρικό σπίτι είναι ο χώρος των υγιών σχέσεων, των όμορφων φιλιών που μας τρέφουν, γεμίζουν την ζωή μας, μας μεγαλώνουν, μας ωριμάζουν και, γιατί όχι, μας διορθώνουν και είναι πάντα μια μεγάλη δύναμη στις δυσκολίες μας!

Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος ; να αφήνεις πίσω σου τα βαρίδια . Γ΄ Κύκλος, 23η Τακτική Κυριακή (Λκ 14,25-33 )

Κυριακή 04/9/2022 - 

Ο Ιησούς πορεύεται προς την Ιερουσαλήμ. Τον ακολουθούν πολλοί μαθητές του, οι οποίοι νομίζουν ότι πάει να καταλάβει την εξουσία και να εγκαταστήσει το Μεσσιανικό βασίλειο και εκείνοι, ως μαθητές του, θα επωφεληθούν από το μοίρασμα της εξουσίας. Ακολουθούν τον Ιησού για το δικό τους συμφέρον, όπως θα ακολουθούσαν και ό, τι άλλο θα τους εξυπηρετούσε. Πολλές φορές κι εμείς δεν κάνουμε κάτι διαφορετικό. Ο Ιησούς, λοιπόν, θέλει να βάλει τα πράγματα στην θέση τους.

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Αγ. Ευαγγελιο (Λκ 14,25-33 )

«Εκείνος στράφηκε και τους είπε: "Αν κάποιος έρχεται σε μένα και δε μισεί τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του, δε μπορεί να είναι μαθητής μου. Και όποιος δεν σηκώνει το σταυρό του και να ακολουθεί πίσω μου, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Διότι, ποιός από σας που θέλει να οικοδομήσει ένα πύργο δε κάθεται πρώτα να υπολογίσει τη δαπάνη, αν έχει αρκετά για να τον τελειώσει; 'Ωστε μη τυχόν και βάλει θεμέλια και δε μπορεί να τελειώσει το έργο κι όλοι όσοι τον βλέπουν αρχίζουν να τον κοροϊδεύουν λέγοντας: `Αυτός άρχισε να κτίζει, αλλά δεν μπόρεσε να τελειώσει'. 'Η ακόμα, ποιός βασιλιάς που πάει να πολεμήσει έναν άλλο βασιλιά δε κάθεται πρώτα να σκεφθεί αν είναι αρκετά δυνατός με δέκα χιλιάδες στρατό για να αντιμετωπίσει τον άλλο που έρχεται εναντίον του με είκοσι χιλιάδες; Αλλιώς, ενώ αυτός είναι ακόμα μακριά, στέλνει πρεσβευτές και διαπραγματεύεται την ειρήνη. ' Ετσι, λοιπόν, κι όποιος από σας, που δεν απαρνείται όλα τα υπάρχοντά του, δε μπορεί να είναι μαθητής μου.»

Λόγος του Κυρίου

Ο Ιησούς, με μια παραδοξολογία που μπορεί και να σκανδαλίζει : “δεν μπορεί να είναι μαθητής μου όποιος δε μισεί τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του” προκαλεί το ενδιαφέρον του ακροατηρίου του και, συνάμα, υπογραμμίζει την κρισιμότητα της διδασκαλίας του. Με λίγα λόγια ο Ιησούς λέει ότι “για να είναι κάποιος μαθητής μου πρέπει να είναι ελεύθερος από κάθε είδους εξάρτηση και από κάθε βαρίδι ”.

«Να αγαπώ την ζωή» με την αρνητική ευαγγελική έννοια σημαίνει ότι, εγώ ξέρω από μόνος μου και καθορίζω τι είναι η ζωή για μένα και, ο Κύριος, πρέπει να με βοηθήσει να την αποκτήσω. Είναι ένα από τα μέσα της ζωής μου, μαζί με γονείς, σύζυγο, παιδιά, υλικά αγαθά κλπ... το αντίθετο «να μισείς τη ζωή σου», είναι να συμβαδίζεις με το τι απαιτεί το Ευαγγέλιο, να βάζεις τον Θεό στην πρώτη θέση και να λαμβάνεις από αυτόν το τι είναι η ζωή.

Τρεις λοιπόν είναι οι προϋποθέσεις ώστε κάποιος να : «μπορεί να είναι μαθητής μου».

Πρώτη προϋπόθεση : "Αν κάποιος δεν μισήσει τον πατέρα του και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και την ίδια τη ζωή του, δηλ. την ίδια του την ύπαρξη, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου". Αυτό σημαίνει ότι μαθητής του Ιησού είναι όποιος είναι διατεθειμένος να απομακρυνθεί -και το κάνει- από έναν τρόπο ζωής κοινά παραδεκτό, σύμφωνο με την κοινή λογική. Είναι επώδυνο αλλά αποδίδει καρπούς ελευθερίας. Αυτή είναι η λογική του Σταυρού, και η λογική αυτή δημιουργεί μια οικογένεια ευρύτερη όπου ο Θεός είναι Πατέρας.