Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

Β΄ κυκλος, 3η Κυριακή της Τεσσαρακοστής (2, 13-25)


Σημείο συνάντησης, Θεού και ανθρώπου

Κυριακή 11 Μαρτίου  2018

Στο σημερινό επεισόδιο γνωστό ως η “κάθαρση του Ναού της Ιερουσαλήμ από τον Ιησού”. Η κάθαρση αυτή δεν περιορίζεται στο να ξαναδώσει στο Ναό το μοναδικό χαρακτήρα του ως τόπο λατρείας, είναι πολύ λίγο. Ας ακούσουμε προσεκτικά το διάλογο του Ιησού με τους Ιουδαίους, έχοντας υπόψη μας ότι οι Ιουδαίοι, για τους οποίους μιλά ο Ευαγγελιστής, περισσότερο από ένα έθνος ή μια θρησκεία, είναι μια εικόνα-τύπος όλων εκείνων που αμφισβητούν τον Ιησού, ανεξάρτητα από το σε ποιο έθνος ανήκουν και σε ποια εποχή ζουν.


Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη  Άγιο Ευαγγέλιο (2, 13-25)

Πλησίαζε το Πάσχα των Ιουδαίων κι ο Ιησούς ανέβηκε στα Ιεροσόλυμα. Και βρήκε στο ναό τους εμπόρους που πουλούσαν βόδια και πρόβατα και περιστέρια, βρήκε και τους χρηματιστές να κάθονται. Αφού έκαμε ένα μαστίγιο από σχοινιά, τους έβγαλε όλους απ'το ναό και τα πρόβατα και τα βόδια και πέταξε χάμω τα χρήματα, ανέτρεψε τα τραπέζια, και σ'αυτούς που πουλούσαν τα περιστέρια είπε: "Σηκώστε τα όλα αυτά απ'εδώ! Μην κάνετε μαγαζί τον οίκο του Πατέρα μου". Θυμήθηκαν οι μαθητές του ότι λένε οι Γραφές: "Ο ζήλος για τον οίκο σου, με κατέφαγε". Του αποκρίθηκαν τότε οι Ιουδαίοι και του είπαν: "Ποιο σημείο μας δείχνεις για να κάνεις όλα αυτά;" Απάντησε ο Ιησούς και τους είπε: "Γκρεμίστε αυτό το ναό και σε τρεις μέρες θα τον ξαναστήσω". Τους είπαν τότε οι Ιουδαίοι: "Σε σαράντα έξι χρόνια κτίσθηκε αυτός ο ναός κι εσύ θα τον ξαναστήσεις μέσα σε τρεις μέρες;" Εκείνος, όμως, μιλούσε για το ναό του σώματός του. Όταν, λοιπόν, αναστήθηκε απ'τους νεκρούς, θυμήθηκαν οι μαθητές του ότι το είχε πει αυτό και πίστεψαν στη Γραφή και στο λόγο που είπε ο Ιησούς.Τότε που βρισκόταν ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα για το Πάσχα, κατά τη γιορτή, πολλοί πίστεψαν στο όνομά του βλέποντας τα σημεία που έκανε. Αλλά ο ίδιος ο Ιησούς δεν εμπιστευόταν τον εαυτό του σ'αυτούς, επειδή εκείνος τους γνώριζε όλους καλά και διότι δεν είχε ανάγκη από κανένα να του δώσει μαρτυρία για έναν άνθρωπο. Αυτός, πράγματι, γνώριζε καλά τι υπήρχε μέσα σε κάθε άνθρωπο.

Λόγος του Κυρίου

Οι Ιουδαίοι, βλέποντας τον Ιησού να κάνει αυτή την βίαιη πράξη  σκανδαλίζονται και τον ρωτούν : “Με ποιο σημείο μπορείς να αποδείξεις πως έχεις το δικαίωμα να τα πράττεις αυτά;”, ο λόγος ήταν απλός. Οι παραδόσεις τους περί Μεσσία πρόβλεπαν ότι ο Μεσσίας θα παρουσιαζόταν ένα Πάσχα, μια γιορτή θρησκευτική, αλλά και βαθιά εθνικό-απελευθερωτική, για να τον καταλάβει και να τον αποδώσει στην πραγματική του θρησκευτικό-εθνική διάσταση.
Οι παριστάμενοι Ιουδαίοι ερμήνευσαν τη βίαιη χειρονομία του Ιησού ως μια πράξη κάποιου που θα μπορούσε  να ήταν Μεσσίας γι αυτό και δεν τον επέπληξαν για τη βία που έδειξε  στο Ναό, αλλά  του ζητούν ένα θαύμα που θα αποδείκνυε ότι ήταν πράγματι ο αναμενόμενος Μεσσίας και του ήταν επιτρεπτό να κάνει ό,τι έκανε.  
Ο Ιησούς  απαντά σε δυο μέρη. Στο πρώτο ξεκαθαρίζει τη φύση των Θαυμάτων του.    
Στο Ευαγγέλιο κατά Ιωάννη, αυτό που οι άλλοι Ευαγγελιστές ονομάζουν “θαύμα” ο Ιωάννης το παρουσιάζει ως “σημείο”,  δηλαδή  κάτι που δίνει μια πρόγευση και υποβαστάζει την ελπίδα μιας πραγματικότητας που έρχεται. Τα σημεία-θαύματα δεν είναι γεγονότα που σε πείθουν-υποχρεώνουν  να παραδεχθείς εκείνον που τα ενεργεί. Δίνουν, ωστόσο, ενδείξεις για την ταυτότητα αυτού που τα τελεί και του νοήματος  της ζωής του. Είναι, λοιπόν, μια πρόσκληση να προχωρήσει ο καθένας μας πιο κει από αυτό που φαίνεται, να δεχτεί το νόημά τους και να αποδεχτεί αυτά που μέσω του σημείου αποκαλύπτονται. 
     

Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

Β΄κυκλος, 2η Κυριακή της Τεσσαρακοστής, Μκ 9, 2-10



Η Τεσσαρακοστή είναι η πορεία προς την Μεταμόρφωση

Κυριακή  4 Μαρτίου 2018

Οι δύο πρώτες  Κυριακές της Tεσσαρακοστής μας περιγράφουν την πνευματική διαδρομή της ζωής του μαθητή του Ιησού. 
Την πρώτη Κυριακή, ας την ονομάσουμε «Κυριακή των πειρασμών»,   ο Ιησούς δείχνει το δρόμο και τον τρόπο  να ξεπεράσουμε  τη σκληροκαρδία μας, την έρημο των αμφιβολιών μας,  τη  δοκιμασιών των πειρασμών, ακόμα και όταν τα πάντα φαίνονται να είναι χωρίς μέλλον. «Αλλάξτε  νοοτροπία» μας λέει «εμπιστευτείτε με και ζήστε μαζί μου το Ευαγγέλιο. Έτσι,  μαζί,  θα φτάσουμε στο όρος της Μεταμόρφωσης, στην Ανάσταση.»  
        
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο ΄Αγιο Ευαγγέλιο  9, 2-10


' Υστερα από έξι μέρες, παίρνει ο Ιησούς τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους οδηγεί σε ένα υψηλό βουνό, μόνους ιδιαιτέρως. Και μεταμορφώθηκε μπροστά τους, και τα φορέματά του έγιναν λαμπερά, πολύ άσπρα, τέτοια που κανένας βαφέας πάνω στη γη δεν μπορεί να τα λευκάνει τόσο. Τους παρουσιάσθηκε ο Ηλίας μαζί με το Μωυσή και συνομιλούσαν με τον Ιησού. Μίλησε τότε ο Πέτρος στον Ιησού και του είπε: "Ραββί, είναι καλό για μας να μείνουμε εδώ. Ας κάνουμε τρεις σκηνές: μια για σένα, μια για το Μωυσή και μια για τον Ηλία". 6 Δεν ήξερε, πράγματι, τι έλεγε, γιατί ήταν τρομοκρατημένοι. ' Ηλθε τότε μια νεφέλη που τους τύλιξε στη σκιά της και μια φωνή ήλθε απ'τη νεφέλη: "Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός. Αυτόν να ακούτε". Κι αμέσως, ρίχνοντας το βλέμμα γύρω δεν είδαν πια κανένα, αλλά μόνο τον Ιησού μαζί τους.
Ενώ κατέβαιναν από το βουνό, τους έδωσε εντολή να μη διηγηθούν σε κανένα όσα είδαν, παρά μόνο όταν ο Υιός του ανθρώπου θα αναστήνονταν απ' τους νεκρούς. Συγκράτησαν αυτά τα λόγια, συζητώντας μεταξύ τους τι θέλει να πει με το "θα αναστήνονταν απ' τους νεκρούς". 
                                                                                                    Λόγος του Κυρίου 

Η ζωή, στην οποία καλείται ο μαθητής,  είναι αποτέλεσμα μιας υπεύθυνης εκλογής που με αποφασιστικότητα βιώνει,  παρόλο  που είναι επίπονη. Όμως  συνάμα είναι και μια χαροποιός  προσπάθεια, μαζί με τον Ιησού, να ελευθερώσουμε το φως και την ομορφιά που ο Δημιουργός έβαλε μέσα μας και  που  εμείς   το επισκιάσαμε και που  τώρα, με το Χριστό,  αποκαλύπτοντάς το μας μεταμορφώνει.
Σ’ αυτή την πορεία θα υπάρξουν στιγμές δύσκολες που θα θέλαμε να τις αποφύγουμε και να μη τις γευτούμε και άλλες , πάλι,   χαρούμενες που,  όπως ο ΄Αγιος  Πέτρος,  θα θέλαμε να σταματήσουμε το χρόνο και να μείνουμε μόνο σ’ αυτές. Και για τις δύο περιπτώσεις  το γεγονός της  Μεταμόρφωσης του   Ιησού, μας λέει: μέσα από την Ανάσταση οι δύσκολες στιγμές θα δικαιωθούν και θα μεταμορφωθούν και οι  ευχάριστες θα διευρυνθούν και θα μεγιστοποιηθούν,   αρκεί  να επιμείνουμε στην συνοδοιπορία με τον Ιησού, συνεχίζοντας τις δύσκολες να  τις βιώνουμε με εμπιστοσύνη στο Χριστό  και τις καλές  βλέποντάς τις ως μια πρόγευση  του τι μας περιμένει με την Ανάσταση ˙ και αυτό να μας  δίνει κουράγιο και ελπίδα  για να συνεχίσουμε να ζούμε αυτή την χαρμολύπη.  
Η Μεταμόρφωση του Ιησού,  που παραπέμπει στην Ανάσταση, είναι για μας το φίλτρο μέσα από το οποίο ο μαθητής του Ιησού  μπορεί να διαβάσει το νόημα όλων  των δυσκολιών, ακόμη και την εμπειρία της “σιωπής  του Θεού”  και του Σταυρού.