Η Δικαιοσύνη εν Χριστώ είναι να δίνεις αυτό που ο άλλος χρειάζεται. Α΄ Κύκλος 24η Τακτική Κυριακή (Mτ 18,21-35)

 Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2023

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Mτ 18,21-35)

Ο Πέτρος πλησίασε τον Ιησού και του είπε: "Κύριε, πόσες φορές να σφάλλει ο αδελφός μου απέναντί μου και να τον συγχωρήσω; Μέχρι επτά φορές;" Του λέει ο Ιησούς: "Δεν σου λέω μέχρι επτά φορές, αλλά μέχρι εβδομήντα φορές επτά.

    Γι' αυτό, η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με ένα βασιλιά, που θέλησε να λογαριασθεί με τους δούλους του. Κι όταν άρχισε να λογαριάζεται, του έφεραν μπροστά του έναν, ο οποίος του χρωστούσε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Κι επειδή αυτός δεν είχε να του τα επιστρέψει, διέταξε ο κύριος να πουληθεί αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του και όλα όσα έχει, για να επιστραφεί το χρέος. 'Επεσε ο δούλος και τον προσκυνούσε, λέγοντας: "Δείξε μακροθυμία για μένα και όλα θα σου τα επιστρέψω". Επειδή ο κύριος σπλαχνίσθηκε το δούλο, τον άφησε ελεύθερο και του χάρισε και το δάνειο. Όταν αυτός ο δούλος βγήκε έξω, βρήκε ένα σύνδουλό του, ο οποίος του χρωστούσε εκατό δηνάρια και αφού τον έπιασε, τον έπνιγε λέγοντας: "Επέστρεψε ό,τι χρωστάς". 'Επεσε, τότε, ο σύνδουλός του και τον παρακαλούσε λέγοντας: "Δείξε μακροθυμία, και θα σου τα επιστρέψω". Αλλά εκείνος δεν ήθελε, και πήγε και τον έβαλε στη φυλακή έως ότου του αποδώσει το χρέος. Αλλά, όταν οι συνδούλοι είδαν ό,τι συνέβηκε, λυπήθηκαν πάρα πολύ και πήγαν και ανέφεραν στον κύριό τους όλα όσα συνέβηκαν. Τότε ο κύριός του τον κάλεσε και του λέει: "Δούλε πονηρέ, όλο εκείνο το χρέος σου το χάρισα, επειδή με παρακάλεσες. Δεν έπρεπε και εσύ να δείξεις έλεος προς το σύνδουλό σου, όπως κι εγώ σε ελέησα;" Και οργισμένος ο κύριός του τον παρέδωσε στους βασανιστές, έως ότου αποδώσει όλο το χρέος.'Έτσι κι ο ουράνιος Πατέρας μου θα σας κάμει, εάν δεν συγχωρείτε, από καρδιάς, ο καθένας τον αδελφό του".

Λόγος του Κυρίου

Στη Εκκλησία μας έχει ξεχαστεί το βίωμα της χαρά τη γεύση της συγχώρεσης. Έχει ξεχαστεί ότι είναι μια αγκαλιά που που με τρυφερότητα σε όσους πέφτουν και τους βοηθά με διακριτικότητα να σηκωθούν. Και έχει αντικατασταθεί με την ψευδαίσθηση ότι είναι ο χώρος του τέλειου του αναμάρτητου, του αλάνθαστου, ότι δω δεν επιτρέπονται τα λάθη, γιαυτό και όσοι την εγκαταλείπουν λένε εγώ είμαι καλύτερος από αυτούς.
Η καθημερινότητα μας είναι και βιώνεται ως μια ζωή της σχέσης με τους άλλους.
Ο υπηρέτης της ευαγγελικής παραβολής, συγχωρέθηκε από τον βασιλιά για το χρέος του, γιατί δεν εφάρμοσε την νόμο της δικαιοσύνης. Ο νόμος ήταν ξεκάθαρος: αν δεν έχεις χρήματα για να ξεπληρώσεις το χρέος, πας φυλακή. Ο ίδιος αυτός υπηρέτης συμπεριφέρεται στον συνάνθρωπό του, σύμφωνα με τον ίδιο νόμο: αν δεν έχεις χρήματα για να ξεπληρώσεις το χρέος, πας φυλακή. Άρα όχι με κακία αλλά απλώς με δικαιοσύνη. Δεν είναι «κακός» είναι απλώς ένας δίκαιος. Δίκαιος ναι αλλά και αδίστακτος.
Εδώ είναι το παράδοξο μπορείς να είσαι τέλειος τηρητής των νόμων – θρησκευτικών και πολιτικών και ταυτόχρονα κακός.

Ο Ιησούς στην πραγματικότητα μας λέει ότι υπάρχει μια μορφή δικαιοσύνης που ξεπερνά τη δικαιοσύνη, η οποία δεν περιορίζεται στο να δίνει στον καθένα το ίσο, αλλά να δίνεις αυτό που χρειάζεται ο άλλος.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο άδικο από το να δίνεις ίσα μερίδια σε άνισους. Πχ να μοιράζεις σε ίδια κομμάτια ψωμί στους πεινασμένους και στους πλούσιους που τα πετούν.
Η παραβολή επίσης μας βοηθά να μην αισθανόμαστε ποτέ χρέος στον Θεό. Εάν πρέπει να ζητήσουμε συγχώρεση,ή να δώσουμε συγχώρηση, σίγουρα είναι στους αδελφούς και στις αδελφές των οποίων η αξιοπρέπεια έχει αφαιρεθεί και στο πρόσωπο των οποίων αντανακλά αυτό του Θεού έχει αμαυρωθεί.
Η αγάπη δεν είναι χρέος , αλλά να απελαύνουμε το δώρο με τον δωρητή . Ένα παιδί δεν θα μπορεί να δώσει τίποτα στον γονιό σε ανταποδώσει της ζωή που του δόθηκε ως δώρο, παρά μόνο με ευγνωμοσύνη μαζί να χαίρονται το δώρο που έλαβαν.