Σάββατο 30 Απριλίου 2022

Ειρήνη σε σας! «Την δική μου ειρήνη σας δίνω» και όχι όπως την δίνει ο κόσμος Γ κύκλος: Β' Κυριακή του Πάσχα:. Της Θείας Ευσπλαχνίας (Ιωα . 20, 19-31)

Κυριακή 1/5/2022 

Εορτάζοντας το Πάσχα του Ιησού Χριστού  γιορτάζουμε, συγχρόνως,  το Έλεος του Θεού για μας. Το μήνυμα του Πάσχα είναι ότι η Αγάπη του Θεού, άρα το Έλεός του, δεν αφήνει στον τάφο Εκείνον που, από έλεος και ευσπλαχνία,  έδωσε την ζωή του για τους αδελφούς. Αυτό εμπνέει την εμπιστοσύνη σε κάθε άνθρωπο ότι ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει στον θάνατο  εμάς που  μας αναγέννησε με το Βάπτισμα  και μας μπόλιασε με την ελπίδα της Ανάστασης,  εφόσον μοιραστούμε τη ζωή μας με τον Ιησού Χριστό και κάνουμε τη ζωή Του ζωή μας. 

Ανάγνωσμα από το κατα Ιωάννη αγ. Ευαγγέλιο  (Ιωα . 20, 19-31) 


"Την ίδια εκείνη μέρα, δηλαδή την πρώτη μέρα μετά το Σάββατο, όταν βράδιασε κι ενώ οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι κάπου με κλειστές τις πόρτες, επειδή φοβούνταν τις ιουδαϊκές αρχές, ήρθε ο Ιησούς, στάθηκε στη μέση και τους λέει: «Ειρήνη σ’ εσάς». Κι όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Οι μαθητές χάρηκαν που είδαν τον Κύριο. Ο Ιησούς τους είπε πάλι: «Ειρήνη σ’ εσάς! Όπως ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι στέλνω κι εγώ εσάς». Έπειτα από τα λόγια αυτά, φύσηξε στα πρόσωπά τους και τους λέει: «Λάβετε Πνεύμα Άγιο. Σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες· σε όποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι».

Ο Θωμάς όμως, ένας από τους δώδεκα μαθητές, που λεγόταν Δίδυμος, δεν ήταν μαζί τους όταν ήρθε ο Ιησούς. Του έλεγαν λοιπόν οι άλλοι μαθητές: «Είδαμε τον Κύριο με τα μάτια μας». Αυτός όμως τους είπε: «Εγώ αν δεν δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δε βάλω το δάχτυλό μου στα σημάδια από τα καρφιά, και δε βάλω το χέρι μου στη λογχισμένη πλευρά του, δε θα πιστέψω». Οχτώ μέρες αργότερα οι μαθητές ήταν πάλι μέσα στο σπίτι, μαζί τους κι ο Θωμάς. Έρχεται λοιπόν ο Ιησούς, ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, στάθηκε στη μέση και είπε: «Ειρήνη σ’ εσάς». Έπειτα λέει στο Θωμά: «Φέρε εσύ το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, φέρε και το χέρι σου και βάλ’ το στην πλευρά μου. Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε». Ο Θωμάς τότε του αποκρίθηκε: «Είσαι ο Κύριός μου και ο Θεός μου». Του λέει τότε ο Ιησούς: «Πείστηκες επειδή με είδες με τα μάτια σου· μακάριοι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει!

Ο Ιησούς έκανε βέβαια και πολλά άλλα θαύματα μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σ’ αυτό εδώ το βιβλίο. Αυτά όμως γράφτηκαν για να πιστέψετε πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντας να έχετε δι’ αυτού τη ζωή.

Λόγος του Κυρίου

Κανείς δεν δυσκολεύεται να πιστέψει στον νεκρό Ιησού, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει στον Αναστάντα Ιησού. Ο θάνατος όπως το κακό είναι χειροπιαστά,  δεν απαιτούν καμία πίστη. Η ανάσταση και το καλό, χρειάζονται τη μεσολάβηση της εμπιστοσύνης μας. Για αυτόν τον λόγο ο Ιησούς λέει στον Θωμά ότι εκείνοι που πιστεύουν, χωρίς να χρειάζεται δουν είναι ευλογημένοι. Γιατί αυτοί πιστεύουν ότι το φως υπάρχει ακόμα και όταν φαίνεται ότι το σκοτάδι είναι κυρίαρχο. Πιστεύουν στο καλό ακόμη και ότι το καλό δεν φαίνεται να χάθηκε από το πρόσωπο της γης. Πιστεύουν ότι υπάρχει διέξοδος όταν η έξοδος δεν διαφαίνεται. Όλα είναι εκεί και μας περιμείνουν.

Το έλεος του Θεού υπάρχει και είναι ένα δώρο, είναι ένα δώρο που ο Κύριος εξακολουθεί να μας μας το δωρίζει ,  ακόμη και αν δυσκολευόμαστε να το καλωσορίσουμε ή να το χρησιμοποιήσουμε, δεν υπάρχει τόση δυστυχία που να εμποδίζει τον Πατέρα που να μην μπορεί να στείλει τον Υιό Του να με ένα «Ειρήνη σε σένα» να τηνεξορκίσει : το Ελεος του Θεού είναι ο χρόνος που χάνει μαζί μας μέχρι να του ανοίξουμε την καρδιά μας

Το Πάσχα δεν το περιμένουμε το ζούμε δεν το ψάχνουμε είναι ήδη εδώ. Η Αγάπη του Θεού δεν είναι μακριά μας, είναι ακριβώς εκεί που βρισκόμαστε, ακόμα κι αν έχουμε καταληξει στο πιο τρομερό και σκοτεινό υπαρξιακό μας υπόγειο .Πρέπει όμως να πιστέψεις σε Αυτόν για να το δεις και όχι να περιμένεις να το δεις για να Τον πιστέψεις.

Ο άπιστος είναι αυτός που αμφιβάλλει αν η ανάσταση του Ιησού είναι αλήθεια. Ο πιστός είναι αυτός που αμφιβάλλει αν η ανάσταση του Ιησού είναι ψέμματα. Η αμφιβολία είναι στον άνθρωπο, αλλά πρέπει να επιλέξουμε αυτό που θέλουμε να αμφισβητήσουμε: αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο;


Το ζήτημα είναι τι είδους ζωή προκύπτει για τον άπιστος όταν πει "και αν δεν είναι αλήθεια;" και γι' αυτό ζει σε αμυντικά, ενώ όταν ο πιστός λέει "είναι αλήθεια;" και ζει ανάλογα θαρρετά δημιουργικά.

Οι πόρτες του δωματίου όπου ήταν συγκεντρωμένοι οι μαθητές ήταν κλειστές γιατί  φοβόταν. Ο φόβος παραλύει. Οι Απόστολοι δεν φεύγουν από αυτό το μέρος, φοβούνται την κρίση των άλλων. Και όποιος δεν επικοινωνεί με τον γύρο κόσμο μαραζώνει.


Αυτή την Κυριακή, που καλείται της Θείας Ευσπλαχνίας, είναι το πιο όμορφο μήνυμα που ανοίγει τις πόρτες του φόβου και ανοίγει την καρδιά μας γιατί μας λέει ότι παρόλη την ευθραυστότητα και την αμαρτία μας, ο Ιησούς είναι εδώ σταλμένος για να  συγχωρεί και na μας χαρίζει ειρήνη.

Ο Αναστημένος έχει τα στίγματα του πάθους πάνω του. Ο Θεός δεν μας σώζει από τον πόνο αφαιρώντας τον πόνο, αλλά αν αποφασίσουμε τις πληγές που μας έχει προκαλέσει η ζωή να τις ζήσουμε μαζί του, μας στηρίζει . Με αυτόν τον τρόπο κάθε πληγή γίνεται μια χαραμάδα από την οποία ο Θεός αφήνει το Έλεος του να περάσει και και να γίνει Ορατός στην ιστορία μας. Όπως η μητέρα που φυσά ή φιλά το γδάρσιμο στο γόνατο του παιδιού, δεν το επουλώνει αλλά το ανακουφίζει και ξαναδίνει στο παιδί την χαμένη αυτοπεποίθηση που ο φόβος και ο πόνος είχαν λαβώσει.

Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε δεν πρέπει να κλειστούμε στον εαυτό μας στο μικρό εγώ μας και να περιμένουμε τον Αναστημένο να μας σώσει αλλά να βγούμε και να τον αναζητήσουμε στους δρόμους του κόσμου που περιφέρετε και μας περιμένει μαζί του να δουλέψουμε για το κοινό καλό.