Α΄ Κύκλος 3η Τακτική Κυριακή ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ

ΚΥΡΙΑΚΉ  26 Ιανουαρίου 2020
   
Ο Ιησούς αρχίζει την δράση  του  από  τη Γαλιλαία,  μια περιοχή που δεν έχαιρε καμιάς εκτίμησης από τους «καλώς» σκεπτόμενους  Ιουδαίους γιατί ήταν σταυροδρόμι πολλών πολιτισμών, θρησκειών, πνεύματα ανήσυχα πάντοτε σε αναζήτηση για κάτι καλύτερο  που  δεν δίσταζαν  να   εγκαταλείψουν τις παραδοσιακές θρησκευτικές ή πολιτισμικές ιδέες του  για να αναζητήσουν κάτι  καλύτερο.  Ο Ιησούς σε ένα τέτοιο περιβάλλον αρχίζει το έργο του  με μια πρόσκληση που είναι ένα σύντομο μανιφέστο :  «Μετανοείτε! Γιατί έφθασε η βασιλεία των ουρανών».


Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίου Ευαγγέλιο 4,12 - 23

Όταν άκουσε ότι συνέλαβαν τον Ιωάννη, αναχώρησε για τη Γαλιλαία. Και εγκαταλείποντας τη Ναζαρέτ, ήλθε και κατοίκησε στηνπαραθαλάσσια πόλη της Καπερναούμ, στα σύνορα Ζαβουλών και Νεφθαλίμ, για να εκπληρωθεί ότι ειπώθηκε από τον προφήτη Ησαϊα, που είπε: Η γη Ζαβουλών και η γη Νεφθαλίμ, πάνω στο δρόμο της θάλασσας, πέρα απ' τον Ιορδάνη,η Γαλιλαία των εθνών, ο λαός που κάθεται στο σκοτάδι είδε ένα μεγάλο φως. Και σ' εκείνους που κάθονται στη χώρα και στη σκιά του θανάτου φως ανέτειλε πάνω τους".
Από τότε άρχισε ο Ιησούς να κηρύττει να λέει: "Μετανοείτε! Γιατί έφθασε η βασιλεία των ουρανών".
Κι ενώ περπατούσε κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δυο αδέλφια, το Σίμωνα που λεγόταν Πέτρος και τον αδελφό του τον Ανδρέα, που έριχναν δίχτυ στη θάλασσα. 'Ηταν, πράγματι, ψαράδες. Και τους λέει: "Ακολουθείστε με κι εγώ θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων". Και εκείνοι αφήνοντας αμέσως τα δίχτυα, τον ακολούθησαν. Και προχωρώντας παραπέρα είδε άλλα δυο αδέλφια, τον Ιάκωβο του Ζεβεδαίου και τον αδελφό του τον Ιωάννη, μέσα στο πλοιάριο, μαζί με τον πατέρα τους το Ζεβεδαίο, ενώ διόρθωναν τα δίχτυα τους και τους κάλεσε. Κι εκείνοι, αμέσως τον ακολούθησαν, αφήνοντας το πλοιάριο και τον πατέρα τους.
Λόγος του Κυρίου

Παραφράζοντας την πρόσκληση  που έλεγε “αν θέλετε να αλλάξετε ζωή, να έχετε μια ζωή καλή, τότε  Μετανοήστε , δηλαδή αλλάξτε τα μυαλά που έχετε για να μπορέσετε να δείτε την  καινούργια ζωή που δεν είναι μακριά σας και που έρχεται να σας συναντήσει . Αφήστε πίσω σας τις παλιές  νοοτροπίες και προκαταλήψεις που όπως βλέπετε σας έκαναν και σας κάνουν μαύρη τη ζωή, και στη θέση τους αρχίστε μια καινούργια πορεία που θα σας γεμίζει, που θα σας ολοκληρώνει”.

     Δεν μετανοεί και  δεν αλλάζει μυαλά εκείνος που κάτι φοβάται, αυτός που θέλει τη σιγουριά, έστω και επώδυνη, του ήδη γνωστού,  αλλά  όποιος αγαπά τη ζωή  και θέλει  να την έχει γεμάτη και ολοκληρωμένη,  και η ζωή η γεμάτη και ολοκληρωμένη δεν είναι άλλο από τον Θεό που χαρίζει τη ζωή . 

     Ο Θεός  είναι παρών στην χαρά και στο καλό και   προσθέτει ακόμη περισσότερο χαρά και καλό σε όποιον ήδη προσπαθεί να παράγει χαρά και καλό. Το  Καλό, δηλαδή  ο Θεός , ελευθερώνει τις δυνάμεις με τις οποίες ο ίδιος  προίκισε κάθε άνθρωπο για να καταπολεμά το κακό , τις κακίες  και τη μιζέρια που τον περιστοιχίζουν,  και έτσι το καλό να πολλαπλασιάζεται. Εκείνος που προτιμά  να μένει  εκεί που μέχρι τώρα είναι, παρέα με το κακό, τις  κακίες και τη μιζέρια , δεν κάνει τίποτα άλλο από το να προσθέτει κακό στο κακό,  κακίες στις κακίες και  μιζέρια στη μιζέρια.

Α κύκλος 2η Τακτικη Κυριακή Η δύναμη “είναι” στην πραότητα

Κυριακή  19 Ιανουαρίου

Στο τέταρτο ευαγγέλιο, το κατά Ιωάννη,  δεν έχουμε την αφήγηση του γεγονότος του Βαπτίσματος του Ιησού  αλλά  πως  έζησε αυτό το γεγονός  ο Ιωάννης Βαπτιστής.

Από το κατά Ιωάννη άγιο ευαγγέλιο  (1,29-34)

Εκείνο τον καιρό ο Ιωάννης είδε τον Ιησού να έρχεται προς το μέρος του και είπε: "Ιδού ο αμνός του Θεού που σηκώνει την αμαρτία του κόσμου. Αυτός είναι εκείνος για τον οποίο είπα: `Μετά από μένα έρχεται ένας που βρέθηκε μπροστά από μένα, γιατί ήταν πριν από μένα'".  Κι εγώ δεν τον γνώριζα, αλλά για τούτο ήλθα εγώ να βαφτίζω σε νερό, για να φανερωθεί στον Ισραήλ". Κι ο Ιωάννης έδωσε μαρτυρία, λέγοντας: "Είδα το Πνεύμα να κατεβαίνει σαν περιστέρι απ' τον ουρανό κι έμεινε  πάνω του. Κι εγώ δεν τον γνώριζα, αλλά εκείνος που μ' έστειλε να βαφτίζω σε νερό, εκείνος μου είπε: `Επάνω σ' όποιον δεις το Πνεύμα να κατεβαίνει και να μένει πάνω του, αυτός είναι εκείνος που βαφτίζει σε Άγιο Πνεύμα'. Κι εγώ το είδα κι έδωσα μαρτυρία ότι αυτός είναι ο  Υιός του Θεού".

Λόγος του Κυρίου 

Ο Ιωάννης  βλέποντας τον Ιησού να έρχεται  προς συνάντησή του , τον υποδέχεται  λέγοντας : “ Ιδού, ο Αμνός του Θεού” · λόγια   που μας έχουν γίνει συνήθεια  αφού  τα ακούμε κάθε φορά που τελούμε τη  Θ. Λειτουργία.

Ένα αρνί (αμνός)  δεν μπορεί να προκαλέσει φόβο, δεν έχει τη δύναμη, είναι ήσυχο, ήρεμο,  υπομονετικό, πράο και  που  αν μπορούσε να μιλήσει, ο λόγος του θα ήταν μειλίχιος. Η εικόνα του αρνιού  αντιπροσωπεύει τους πράους της γης και ακόμη περισσότερο την ήρεμη  και ταπεινή δύναμη του Ιησού που είναι η παρουσία του Θεού στον  κόσμο μας.

Ο  Θεός  είναι το απλό, το ωραίο, το καλό  γι αυτό και δεν τον φοβόμαστε μόνο τον θαυμάζουμε · με δέος προσπαθούμε να τον καταλάβουμε, να  μπούμε στην παρουσία του -στο περιβάλλον του θα λέγαμε-  για να νοιώσουμε και  να  συμμεριστούμε την ειρήνη της πραότητας του, δεν τον φοβόμαστε.  Αν τον φοβόμαστε, να είμαστε  σίγουροι ότι δεν είναι ο αληθινός  Θεός. 

  Ο Θεός μας αποκαλύπτεται στον Αμνό – Ιησού, ως εκείνος που δεν ζητάει επανόρθωση και ικανοποίηση για το κακό που κάνει ο άνθρωπος, αλλά   αυτός που  παίρνει πάνω του το κακό που υπάρχει στο κόσμο  για να το ξεριζώσει. Το κακό,  η αμαρτία του κόσμου, δεν είναι άλλο από την απανθρωπιά που καλλιεργεί ο άνθρωπος  και που καταστρέφει «την ομοίωση του Θεού» που είναι   κάθε άνθρωπος.
Δεν λέει ότι παίρνει επάνω του τις "αμαρτίες"  (στον πληθυντικό) αλλά λέει την "αμαρτία" (στον ενικό) , δηλαδή  όχι τις ατομικές  μας πράξεις, τα λάθη  και  τις κακίες μας, αλλά μια “κατάσταση”, μια βαθιά  δομή του ανθρώπινου πολιτισμού, αυτή της βίας και της τύφλωσης, της καταστροφικής  λογικής  του θανάτου, τη λογική της απόρριψης· με μια λέξη, τη σκοτεινή δύναμη της  «μη-αγάπης» , του μίσους, τη λογική του ‘εγώ να είμαι καλά’  που παράγει  αδυναμία να αγαπήσει ο άνθρωπος  και ζωές σβηστές!
Στην  αρχή αυτού  του έτους, ο πάπας Φραγκίσκος, στη πλατεία του Αγ. Πέτρου εφιστούσε την προσοχή των συγκεντρωμένων προσκυνητών  να μην είναι υποκριτές λέγοντας  : “…άτομα που πάνε κάθε μέρα στην εκκλησία και μετά ζουν μισώντας τους άλλους και  που μιλούν άσχημα για τον κόσμο αυτοί είναι σκάνδαλο. Καλύτερα να ζεις σαν άθεος παρά να δίνεις μια αντίθετη μαρτυρία για το πραγματικό χριστιανικό ήθος”.